موقعیت‌های قرارگیری مادران در اواخر دوره بارداری برای بهبود وضعیت قرارگیری نوزاد

پیام‌های کلیدی

ما هیچ شواهدی را برای هدایت عملکرد بالینی در رابطه با بهترین موقعیت‌های قرارگیری مادر در اواخر دوره بارداری به منظور تغییر وضعیت قرارگیری نوزاد پیدا نکردیم.

موضوع چیست؟

موقعیت قرارگیری ایده‌آل برای نوزاد حین زایمان و تولد این است که سر نوزاد به خوبی خمیده به سمت پائین بوده، و پشت سر او به سمت جلو باشد (پس سری-قدامی (occipito-anterior)). وقتی پشت سر نوزاد به سمت عقب (backward) یا به پهلو (sideway) باشد، ممکن است زایمان دشوارتر شود. موقعیت‌های قرارگیری مختلفی که توسط مادر اتخاذ می‌شوند، مانند دست‌ها-زانوها (hands-knees) یا دراز کشیدن روی یک طرف خاص، به‌ عنوان راه‌های ممکن برای بهبود چرخش نوزاد به سمت جلو در نظر گرفته شده‌اند. این مرور استفاده از چنین موقعیت‌هایی را در اواخر دوره بارداری، در مقایسه با وضعیت‌های جایگزین یا عدم موقعیت‌گیری خاص، ارزیابی می‌کند.

ما به دنبال چه یافته‌ای بودیم؟

ما ‌خواستیم بدانیم که اتخاذ موقعیت‌های خاص، چرخش نوزاد را به موقعیت مطلوب‌تری ارتقا می‌دهد یا خیر، زیرا روش ساده‌ای را برای زنان به منظور بهبود بالقوه پیامدهای زایمان فراهم می‌کند. از سوی دیگر، به دست آمدن شواهدی مبنی بر بی‌فایده بودن این موقعیت‌ها، به زنان این امکان را می‌دهد که از صرف زمان و تلاش بی‌مورد اجتناب کنند.

ما چه کاری را انجام دادیم؟

متون علمی را برای یافتن مطالعاتی جست‌وجو کردیم که اثربخشی وضعیت‌های مختلف اتخاذ شده را توسط مادر در اواخر دوره بارداری برای بهبود وضعیت قرارگیری نوزاد و پیامدهای زایمان ارزیابی کردند. کیفیت تحقیق را ارزیابی کرده، و در صورت لزوم سعی کردیم با نویسندگان مطالعه برای روشن شدن روش‌هایی که استفاده کردند، تماس بگیریم.

ما به چه نتایجی رسیدیم؟

ما دو کارآزمایی را شناسایی کردیم که ممکن بود برای مرور واجد شرایط باشند. با این حال، نتوانستیم با نویسندگان اولیه تماس بگیریم تا سوالات مربوط به نحوه تخصیص زنان را به گروه‌های مختلف پاسخ دهیم، احتمالا به این دلیل که کارآزمایی‌ها مدت‌ها پیش (1983 و 2004) انجام شده بودند. اطلاعات کافی در دو گزارش مطالعه برای ارزیابی کیفیت روش‌شناسی (methodology) آنها وجود نداشت و اطلاعات بیشتری مورد نیاز است.

نتایج اصلی

ما مطمئن نیستیم که اتخاذ موقعیت‌های خاص در اواخر دوره بارداری، چرخش کودک را از حالت عقب یا پهلو به سمت جلو (forward) برای رسیدن به وضعیت پشت سر (back of the head) افزایش می‌دهد یا خیر. انجام تحقیقات بیشتری مورد نیاز است، به ویژه با تمرکز بر موقعیت‌هایی که در اواخر دوره بارداری اتخاذ شده و تا شروع زایمان تکرار می‌شوند.

محدودیت‌های شواهد چه هستند؟

ما هیچ مطالعه‌ای را در این مرور وارد نکردیم.

این شواهد تا چه زمانی به‌روز است؟

شواهد تا 24 اکتبر 2022 به‌روز است.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: 

با توجه به مداخلات قرارگیری برای ناهنجاری در قرارگیری جنین در اواخر دوره بارداری، شواهدی را برای هدایت عملکرد بالینی شناسایی نکردیم. برای درک تاثیر مداخلات اصلاح قرارگیری جنین و مادر در اواخر دوره بارداری، به انجام مطالعات بیشتری نیاز است.

تحقیقات آینده در مورد بررسی مداخلات قرارگیری جنین و مادر برای اصلاح وضعیت نامناسب جنین در اواخر دوره بارداری، باید شامل پیگیری برای تعیین این موضوع باشد که اصلاح کوتاه‌مدت موقعیت جنین منجر به بهبود پیامدهای بارداری می‌شود یا خیر. این امر ممکن است شامل مداخلاتی باشد که در اواخر دوره بارداری شروع شده و در صورت لزوم تا شروع زایمان تکرار شوند. مورد دوم در مطالعه مروری مرتبط با موقعیت‌های قرارگیری مادر حین زایمان گنجانده می‌شود.

خلاصه کامل را بخوانید...
پیشینه: 

رابطه مطلوب جنین با کانال تولد مادر زمانی است که جنین در حالت خوابیده به صورت طولی، نمایش سفالیک (cephalic presentation) با سر به خوبی خمیده (نمایش ورتکس (vertex)) و در موقعیت اکسیپیتو-انتریور (occipito-anterior) قرار داشته باشد. وضعیت نامناسب (malposition) جنین به صورت اکسیپیتو-پوستریور (occipito-posterior; OP) زمانی که سر جنین به صورت خلفی در لگن مادر قرار می‌گیرد، و به صورت اکسیپیتو-ترنسورس (occipito-transverse; OT) زمانی که پشت سر جنین به صورت عرضی در لگن مادر قرار می‌گیرد، توصیف می‌شود. سر جنین اغلب خمیده می‌شود و ممکن است بیشتر به موقعیت منتو-انتریور (mento-anterior) یا منتو-ترنسورس ( mento-transverse) کشیده شود، جایی که چانه در قدام یا عرض لگن مادر قرار می‌گیرد.

وضعیت نامناسب جنین با عوارض مادر و جنین، از جمله زایمان طولانی، دیسترس جنین، خستگی مادر، نیاز به انجام زایمان سزارین، زایمان واژینال (طبیعی) با ابزار، و افزایش خطر ترومای پرینه و آسیب اسفنکتر مقعد همراه است.

این مرور مداخلات موقعیت جنین را در اواخر دوره بارداری برای اصلاح وضعیت نامناسب جنین در نظر گرفت. یک مرور جداگانه کاکرین به وضعیت قرارگیری مادر برای اصلاح وضعیت نامناسب جنین در طول زایمان می‌پردازد.

اهداف: 

ارزیابی تاثیرات وضعیت قرارگیری مادر بر وضعیت قرارگیری نامناسب جنین در زنان در اواخر دوره بارداری.

روش‌های جست‌وجو: 

پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه بارداری و زایمان در کاکرین؛ ClinicalTrials.gov؛ پلتفرم بین‌المللی پایگاه ثبت کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت (24 اکتبر 2022)، و فهرست منابع مطالعات بازیابی‌‌شده را جست‌وجو کردیم.

معیارهای انتخاب: 

معیارهای انتخاب، کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده و کارآزمایی‌های خوشه‌ای-تصادفی‌سازی و کنترل‌شده، شامل زنان در اواخر دوره بارداری با وضعیت نامناسب قرارگیری جنین از جمله OP و OT، منتو-انتریور و منتو-ترانسورس، یا با وضعیت قرارگیری نامشخص جنین بودند که به‌طور تصادفی به استفاده از موارد مشخص‌شده برای مادر در اواخر دوره بارداری، در مقایسه با مراقبت‌های معمول، اختصاص یافتند.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: 

دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم مطالعات بالقوه مرتبط را برای گنجاندن در مرور ارزیابی کردند. از روش‌شناسی (methodology) استاندارد شده برای ارزیابی خطر سوگیری (bias) و قابل اعتماد بودن (trustworthiness) که توسط گروه بارداری و زایمان در کاکرین توسعه یافت، استفاده کردیم.

نتایج اصلی: 

سه گزارش متن کامل را بررسی کردیم؛ یک مورد را به دلیل نداشتن گروه مقایسه حذف کردیم و دو مورد دیگر را در انتظار طبقه‌بندی قرار دادیم.

ما به اطلاعات بیشتری از نویسندگان گزارش‌ها برای هر دو مطالعه بالقوه مناسب نیاز داشتیم تا عدم تعادل قابل توجه موجود را میان اعداد تخصیص داده شده به هر گروه در یک مطالعه، یا اعداد یکسان را برای همه گروه‌ها در مطالعه دیگر توجیه کنیم. عدم حل این مسائل ممکن است به دلیل فاصله زمانی طولانی از زمان انتشار مطالعات (2004 و 1983) باشد.

یادداشت‌های ترجمه: 

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

Tools
Information