هدف از انجام این مرور چه بود؟
سل عامل اصلی مرگ‌ومیر در افراد مبتلا به HIV است. تشخیص این بیماری در افراد مبتلا به HIV بسیار دشوار است، تا حدی به این دلیل که تولید خلط برای تشخیص مشکل است. تست بررسی لیپوآرابینومانان (lipoarabinomannan) موجود در جریان جانبی ادرار (LF-LAM) یک تست سریع توصیه شده توسط سازمان جهانی بهداشت (WHO) است که به تشخیص سل فعال در افراد مبتلا به HIV کمک می‌کند. این مرور محدود به مطالعاتی است که از تست Alere Determine TB LAM Ag (AlereLAM) استفاده کرده‌اند، که تنها تست LF-LAM است که در حال حاضر توسط WHO توصیه شده است؛ بنابراین LF-LAM در این مرور فقط به AlereLAM اشاره می‌کند. تشخیص سریع و زودهنگام سل ممکن است باعث درمان سریع و پیشگیری از ابتلا به بیماری شدید و مرگ‌ومیر شود. هدف از انجام این مرور تعیین این موضوع بود که استفاده از تست LF-LAM تاثیری بر مرگ‌ومیر و دیگر پیامدهای مهم برای بیمار در افراد مبتلا به HIV دارد یا خیر.
پیام‌های کلیدی
در شرایط بستری، استفاده از LF-LAM به عنوان بخشی از استراتژی تست تشخیصی سل احتمالا تعداد مرگ‌ومیرها را کاهش می‌دهد و ممکن است منجر به افزایش اندکی در شروع درمان سل در افراد مبتلا به HIV شود.
در شرایط سرپایی، استفاده از تست LF-LAM به عنوان بخشی از استراتژی تست تشخیصی سل احتمالا مرگ‌ومیرها را کاهش می‌دهد و ممکن است منجر به افزایش زیادی در شروع درمان سل در افراد مبتلا به HIV شود.
در این مرور چه موضوعی بررسی شد؟
به جست‌وجوی کارآزمایی‌هایی پرداختیم که شامل بزرگسالان (15 ساله و بالا) بودند و تاثیر یک استراتژی تشخیص سل را از جمله تست LF-LAM در مقایسه با مراقبت استاندارد با استفاده از دیگر تست‌های تشخیصی توصیه شده توسط WHO در بزرگسالان مبتلا به HIV ارزیابی کردند.
نتایج اصلی این مرور چه بودند؟
سه کارآزمایی را شناسایی کردیم، دو کارآزمایی در شرایط بستری و یک کارآزمایی در شرایط سرپایی.
شرایط بستری
در شرایط بستری، استفاده از تست LF-LAM به عنوان بخشی از استراتژی تشخیص سل احتمالا مورتالیتی را در افراد مبتلا به HIV در هشت هفته در مقایسه با تست تشخیصی روتین سل بدون LF-LAM کاهش می‌دهد (2 کارآزمایی، 5102 شرکت‌کننده، شواهد با قطعیت متوسط).
در شرایط بستری، استفاده از تست LF-LAM به عنوان بخشی از استراتژی تشخیص سل احتمالا منجر به افزایش اندکی در نسبت افراد مبتلا به HIV که درمان سل را آغاز کرده‌اند، در مقایسه با تست تشخیصی روتین سل بدون LF-LAM می‌شود (2 کارآزمایی، 5102 شرکت‌کننده، شواهد با قطعیت متوسط).
شرایط سرپایی
در شرایط سرپایی، استفاده از تست LF-LAM به عنوان بخشی از استراتژی تشخیص سل احتمالا مورتالیتی را در افراد مبتلا به HIV در شش ماه در مقایسه با تست تشخیصی روتین سل بدون LF-LAM کاهش می‌دهد (1 کارآزمایی، 2972 شرکت‌کننده، شواهد با قطعیت پائین).
در شرایط سرپایی، استفاده از تست LF-LAM به عنوان بخشی از استراتژی تشخیص سل احتمالا منجر به افزایش زیادی در نسبت افراد مبتلا به HIV که درمان سل را آغاز کرده‌اند، در مقایسه با تست تشخیصی روتین سل بدون LF-LAM می‌شود (1 کارآزمایی، 3022 شرکت‌کننده، شواهد با قطعیت پائین).
دیگر پیامدهای مهم برای بیمار
مطالعات وارد شده، دیگر پیامدهای مهم را برای بیمار به روش‌های مختلف ارزیابی کردند. مطالعات نشان دادند که بیشتر افراد مبتلا به HIV قادر به تولید ادرار در مقایسه با تولید خلط برای انجام تست تشخیص سل هستند و بیشتر افرادی که با HIV زندگی می‌کنند در گروه دریافت‌کننده LF-LAM مبتلا به سل تشخیص داده شدند.
این مرور تا چه زمانی به‌روز است؟
به جست‌وجوی کارآزمایی‌های مرتبط تا 12 مارچ 2021 پرداختیم.
در شرایط بستری، استفاده از LF-LAM به عنوان بخشی از استراتژی تست تشخیصی سل احتمالا مورتالیتی را کاهش داده و احتمالا منجر به افزایش اندکی در شروع درمان سل در افراد مبتلا به HIV می‌شود. کاهش مورتالیتی ممکن است به دلیل تشخیص زودهنگام باشد که شروع سریع درمان را تسهیل می‌کند. در شرایط سرپایی، استفاده از تست LF-LAM به عنوان بخشی از استراتژی تست تشخیصی سل احتمالا مورتالیتی را کاهش می‌دهد و ممکن‌است منجر به افزایش زیادی در شروع درمان سل در افراد مبتلا به HIV می‌شود. نتایج ما از انجام LF-LAM در کنار دیگر تست‌های تشخیصی سل توصیه شده توسط WHO برای کمک به تشخیص سریع سل در افراد مبتلا به HIV پشتیبانی می‌کند.
سل عامل اصلی بستری شدن در افراد مبتلا به HIV است و احتمال مرگ‌ومیر ناشی از آن در بیمارستان به طور غیر-قابل قبولی زیاد. تست Alere Determine TB LAM Ag (AlereLAM) یک تست قابل انجام در بالین بیمار و تنها آزمایش بررسی لیپوآرابینومانان (lipoarabinomannan) موجود در جریان جانبی ادرار (LF-LAM) است که در حال حاضر در بازار موجود است و توسط سازمان جهانی بهداشت (WHO) توصیه می‌شود. مرور کاکرین انجام شده در سال 2019، دقت تشخیصی LF-LAM را در تشخیص سل در افراد مبتلا به HIV خلاصه کرد. این مرور سیستماتیک تاثیر استفاده از LF-LAM (AlereLAM) را بر مورتالیتی و دیگر پیامدهای مهم برای بیمار ارزیابی می‌کند.
ارزیابی تاثیر استفاده از LF-LAM (AlereLAM) بر مورتالیتی در بزرگسالان مبتلا به HIV در شرایط بستری و سرپایی.
ارزیابی تاثیر استفاده از LF-LAM (AlereLAM) بر دیگر پیامدهای مهم از نظر بیمار در بزرگسالان مبتلا به HIV، از جمله زمان سپری شده تا تشخیص سل، و زمان سپری شده تا شروع درمان سل.
پایگاه ثبت تخصصی گروه بیماری‌های عفونی در کاکرین؛ پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL)؛ MEDLINE (PubMed)؛ Embase (Ovid)؛ Science Citation Index Expanded (Web of Science)؛ BIOSIS Previews؛ Scopus؛ LILACS؛ پایان‌نامه‌ها و تزهای ProQuest؛ ClinicalTrials.gov؛ و WHO ICTRP را تا 12 مارچ 2021 جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده که یک مداخله تشخیصی را از جمله LF-LAM با انواعی از استراتژی‌های تشخیصی مقایسه کردند که از میکروسکوپی اسمیر، کشت مایکوباکتری، تست تقویت اسید نوکلئیک مانند Xpert MTB/RIF، یا ترکیبی از این تست‌ها استفاده کردند. بزرگسالان (≥ 15 سال) مبتلا به HIV را وارد کردیم.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم، واجد شرایط بودن کارآزمایی‌ها را ارزیابی کرده، داده‌ها را استخراج کرده، و خطر سوگیری (bias) را با استفاده از ابزار کاکرین برای ارزیابی خطر سوگیری در مطالعات تصادفی‌سازی شده ارزیابی کردند. در صورت لزوم، برای شفاف‌سازی اطلاعات با نویسندگان مطالعه تماس گرفتیم. از خطر نسبی (RR) و 95% فواصل اطمینان (CI) استفاده کردیم. از یک مدل اثر-ثابت استفاده کردیم، مگر در موارد ناهمگونی آماری یا بالینی که در این حالت از یک مدل اثرات-تصادفی استفاده کردیم. قطعیت شواهد را با استفاده از سیستم درجهبندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) ارزیابی کردیم.
سه کارآزمایی را وارد کردیم، دو کارآزمایی در شرایط بستری و یک کارآزمایی در شرایط سرپایی. همه کارآزمایی‌ها در منطقه جنوب صحرای آفریقا انجام شدند و تاثیر استراتژی‌های تشخیصی شامل LF-LAM بر مورتالیتی، هنگام استفاده از تست همراه با دیگر تست‌های تشخیصی سل یا ارزیابی بالینی برای تصمیم‌گیری بالینی در بزرگسالان مبتلا به HIV، ارزیابی شد.
شرایط بستری
در شرایط بستری، استفاده از تست LF-LAM به عنوان بخشی از استراتژی تشخیص سل احتمالا مورتالیتی را در افراد مبتلا به HIV در هشت هفته در مقایسه با تست تشخیصی روتین سل بدون LF-LAM کاهش می‌دهد (RR تجمعی: 0.85؛ 95% CI؛ 0.76 تا 0.94؛ 5102 شرکت‌کننده، 2 کارآزمایی؛ شواهد با قطعیت متوسط). یعنی، افراد مبتلا به HIV که LF-LAM دریافت کردند، 15% کمتر در معرض خطر مورتالیتی قرار داشتند. تاثیر مطلق معادل 34 مورد مرگ‌ومیر کمتر در هر 1000 نفر بود (از 14 مورد کمتر تا 55 مورد کمتر).
در شرایط بستری، استفاده از تست LF-LAM به عنوان بخشی از استراتژی تشخیص سل احتمالا منجر به افزایش اندکی در نسبت افراد مبتلا به HIV که درمان سل را آغاز کرده‌اند، در مقایسه با تست تشخیصی روتین سل بدون LF-LAM می‌شود (RR تجمعی: 1.26؛ 95% CI؛ 0.94 تا 1.69؛ 5102 شرکت‌کننده، 2 کارآزمایی؛ شواهد با قطعیت متوسط).
شرایط سرپایی
در شرایط سرپایی، استفاده از تست LF-LAM به عنوان بخشی از استراتژی تشخیص سل احتمالا مورتالیتی را در افراد مبتلا به HIV در شش ماه در مقایسه با تست تشخیصی روتین سل بدون LF-LAM کاهش می‌دهد (RR: 0.89؛ 95% CI؛ 0.71 تا 1.11؛ 2972 شرکت‌کننده، 1 کارآزمایی؛ شواهد با قطعیت پائین). اگرچه این کارآزمایی تفاوتی را در میزان مورتالیتی تشخیص نداد، جهت تاثیر به سمت کاهش مورتالیتی بود، و اندازه تاثیرگذاری مشابه تاثیر در شرایط بستری گزارش شد.
در شرایط سرپایی، استفاده از تست LF-LAM به عنوان بخشی از استراتژی تشخیص سل احتمالا منجر به افزایش زیادی در نسبت افراد مبتلا به HIV که درمان سل را آغاز کرده‌اند، در مقایسه با تست تشخیصی روتین سل بدون LF-LAM می‌شود (RR: 5.44؛ 95% CI؛ 4.70 تا 6.29؛ 3022 شرکت‌کننده؛ 1 کارآزمایی؛ شواهد با قطعیت پائین).
دیگر پیامدهای مهم برای بیمار
ارزیابی دیگر پیامدهای مهم برای بیمار و پیامدهای اجرا در کارآزمایی‌ها متفاوت بود. کارآزمایی‌های وارد شده نشان داد که نسبت بالایی از افراد مبتلا به HIV، قادر به تولید ادرار در مقایسه با خلط برای تست تشخیصی سل بودند؛ نسبت بالایی از افراد مبتلا به HIV در گروه دریافت‌کننده LF-LAM مبتلا به سل تشخیص داده شدند؛ و بازه تشخیصی افزایشی برای LF-LAM بالاتر از Xpert MTB/RIF ادرار یا خلط بود.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.