مزایا و خطرات داروهای مختلف مورد استفاده برای درمان سرگیجه مداوم وضعیتی-ادراکی (PPPD) چیست؟

پیام‌های کلیدی

هیچ مطالعه‌ای را شناسایی نکردیم که استفاده از دارو را برای درمان سرگیجه مداوم وضعیتی-ادراکی (PPPD) ارزیابی کرده باشد.

برای کمک به تعیین اینکه درمان‌هایی وجود دارند که ممکن است در درمان این وضعیت موثر باشند یا خیر، و بررسی اینکه آنها تاثیرات ناخواسته یا مضر ایجاد می‌کنند یا خیر، انجام تحقیقات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است.

PPPD چیست؟

PPPD مخفف سرگیجه مداوم وضعیتی-ادراکی (persistent postural-perceptual dizziness) است. افراد مبتلا به این عارضه نشانه‌های سرگیجه یا بی‌ثباتی را دارند، که هنگام ایستادن یا حرکت در اطراف، یا با تحریک غنی بصری (از الگوهای پیچیده یا تصاویر متحرک شلوغ) بدتر می‌شود.

PPPD چگونه درمان می‌شود؟

گاهی اوقات ممکن است افراد برای کمک به نشانه‌های PPPD خود از دارو استفاده کنند. این شامل داروهایی است که به عنوان «مهار کننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین» (SSRIs) و «مهار کننده‌های بازجذب سروتونین و نوراپی‌نفرین» (SNRIs) شناخته می‌شوند. درمان‌های دیگری نیز ممکن است مورد استفاده قرار گیرند، برای مثال نوعی فیزیوتراپی که به عنوان توانبخشی دهلیزی شناخته می‌شود، یا درمان‌های گفتاری.

ما به دنبال چه یافته‌ای بودیم؟

ما می‌خواستیم بدانیم که:

- آیا شواهدی وجود دارد که نشان دهد دارو (SSRIها و SNRIها) به بهبود نشانه‌های PPPD کمک می‌کند؛

- آیا این درمان‌ها ممکن است آسیبی به همراه داشته باشند.

ما چه کاری را انجام دادیم؟

برای یافتن مطالعاتی جست‌وجو کردیم که SSRIها و SNRIها را با عدم درمان یا دارونما (درمان ساختگی) مقایسه ‌کردند.

ما به چه نتایجی رسیدیم؟

هیچ مطالعه‌ای را نیافتیم که استفاده از این داروها را برای PPPD ارزیابی کرده باشد. بنابراین، نمی‌دانیم که SSRI‌ها و SNRI‌ها برای درمان PPPD موثر هستند، یا اینکه ممکن است آسیبی ایجاد کنند یا خیر.

محدودیت‌های شواهد چه هستند؟

انجام تحقیقات بیشتری لازم است تا مشخص شود این داروها برای درمان PPPD مفید هستند یا خیر.

این شواهد تا چه زمانی به‌روز است؟

شواهد تا نوامبر 2022 به‌روز است.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: 

در حال حاضر، هیچ شواهدی از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده و کنترل شده با دارونما در مورد درمان‌های دارویی - به‌ویژه SSRIها و SNRIها - برای PPPD وجود ندارد. در نتیجه، عدم اطمینان زیادی در مورد استفاده از این درمان‌ها برای این وضعیت وجود دارد. برای تعیین اینکه چه درمانی در بهبود نشانه‌های PPPD موثر است، و اینکه استفاده از آنها با عوارض جانبی مرتبط است یا خیر، به کار بیشتری نیاز است.

خلاصه کامل را بخوانید...
پیشینه: 

سرگیجه مداوم وضعیتی-ادراکی (persistent postural-perceptual dizziness; PPPD) یک اختلال تعادلی مزمن است، که با بی‌ثباتی سابجکتیو یا سرگیجه مشخص می‌شود که در حالت ایستادن و با تحریک بینایی بدتر می‌شود. این وضعیت اخیرا تعریف شده و بنابراین شیوع آن در حال حاضر ناشناخته است. با این حال، احتمالا شامل تعداد قابل‌توجهی از افراد با مشکلات تعادلی مزمن می‌شود. نشانه‌ها می‌توانند ناتوان کننده بوده و تاثیر عمیقی بر کیفیت زندگی بیمار داشته باشند. در حال حاضر، اطلاعات کمی در مورد روش مطلوب درمان این وضعیت وجود دارد. ممکن است از انواع داروها، هم‌چنین درمان‌های دیگر مانند توانبخشی دهلیزی، استفاده شود.

اهداف: 

ارزیابی مزایا و مضرات مداخلات دارویی در مدیریت بالینی سرگیجه مداوم وضعیتی-ادراکی (PPPD).

روش‌های جست‌وجو: 

متخصص اطلاعات گروه گوش و حلق و بینی (ENT) در کاکرین برای یافتن کارآزمایی‌های منتشر شده و منتشر نشده به جست‌وجو در پایگاه ثبت گروه گوش و حلق و بینی (ENT) در کاکرین؛ پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌ شده کاکرین (CENTRAL)؛ Ovid MEDLINE؛ Ovid Embase؛ Web of Science؛ ClinicalTrials.gov؛ ICTRP و منابع دیگر پرداخت. تاریخ جست‌وجو 21 نوامبر 2022 بود.

معیارهای انتخاب: 

کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) و شبه-RCTها را با حضور بزرگسالان مبتلا به PPPD وارد کردیم، که مهار کننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) یا مهار کننده‌های بازجذب سروتونین و نوراپی‌نفرین (SNRIs) را با دارونما (placebo) یا عدم درمان مقایسه کردند. مطالعاتی را حذف کردیم که از معیارهای Bárány Society برای تشخیص PPPD استفاده نکرده و مطالعاتی که شرکت‌کنندگان را کمتر از سه ماه دنبال کردند.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: 

از روش‌های استاندارد کاکرین بهره بردیم. پیامدهای اولیه عبارت بودند از: 1) بهبود نشانه‌های دهلیزی (ارزیابی شده به صورت یک پیامد دو حالتی (dichotomous) - بهبود یافته یا بهبود نیافته)، 2) تغییر در نشانه‌های دهلیزی (در قالب یک پیامد پیوسته (continuous)، با نمره در یک مقیاس عددی) و 3) عوارض جانبی جدی. پیامدهای ثانویه شامل: 4) کیفیت زندگی مرتبط با سلامت و مرتبط با بیماری خاص، 5) کیفیت زندگی مرتبط با سلامت عمومی و 6) دیگر عوارض جانبی، بودند. پیامدهای گزارش شده را در سه مقطع زمانی در نظر گرفتیم: 3 تا < 6 ماه، 6 تا ≤ 12 ماه و > 12 ماه. از رویکرد درجه‌بندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (Grading of Recommendations Assessment, Development and Evaluation; GRADE) برای ارزیابی قطعیت شواهد برای هر پیامد بهره گرفتیم.

نتایج اصلی: 

هیچ مطالعه‌ای را شناسایی نکردیم که معیارهای ورود را داشته باشد.

یادداشت‌های ترجمه: 

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

Tools
Information