Dalam serangan asma, saluran udara (saluran ke paru-paru) disempitkan oleh kekejangan otot dan bengkak (keradangan). Bronkodilator (pelega pernafasan untuk membuka paru-paru dan saluran pernafasan) boleh digunakan untuk kekejangan, dan kortikosteroid pula digunakan untuk bengkak. Walaubagaimanapun, ramai pesakit asma yang dibenarkan keluar dari jabatan kecemasan mengalami serangan yang berulangan dalam tempoh 10 hari. Kajian pada enam percubaan yang melibatkan 374 orang mendapati bahawa pengambilan kortikosteroid selepas keluar dari wad dapat mengurangkan peluang serangan berulang dan keperluan untuk menggunakan pelega pernafasan tanpa kesan sampingan yang teruk. Faedah ini berlanjutan selama kira-kira tiga minggu.
Pengambilan kortikosteroid untuk jangka masa pendek setelah penilaian kepada serangan asma yang semakin teruk mengurangkan secara signifikan bilangan serangan berulang dalam rawatan tambahan, kemasukan ke hospital dan penggunaan short-acting beta <SUB>2</SUB>-agonist tanpa peningkatan ketara kesan sampingan.Pengambilan Kortikosteroid secara oral dan intra-muskular, kedua-duanya adalah berkesan.
Asma akut merupakan penyebab utama ramai pesakit dimasukkan dalam jabatan kecemasan setiap tahun. Di antara 12 hingga 16% pesakit yang telah dibenarkan keluar dari jabatan kecemasan memerlukan campurtangan tambahan dalam tempoh dua minggu selepas keluar. Rawatan asma akut adalah berdasarkan kepada pembalikan pesat kekejangan saluran pernafasan (bronchospasm) dan mengurangkan keradangan saluran udara.
Untuk menentukan faedah pengambilan kortikosteroid samada diberikan secara oral, suntikan intra-muskular, atau intravena untuk merawat pesakit asma yang dibenarkan keluar daripada rawatan akut (iaitu biasanya jabatan kecemasan) selepas penilaian dan rawatan daripada serangan asma akut yang semakin teruk.
Kami mencari dalam Daftar Khusus Kumpulan Cochrane Saluran Nafas dan senarai rujukan dalam artikel. Di samping itu, penulis- penulis semua kajian yang dimasukkan telah dihubungi untuk mencari kajian yang tidak diterbitkan. Pencarian yang paling baru telah dijalankan pada bulan Oktober 2006.
Percubaan-percubaan rawak terkawal dijalankan untuk membandingkan dua jenis kortikosteroid (pengambilan secara oral, suntikan intra-muskular, atau disedut) dengan plasebo untuk rawatan pesakit luar yang mengalami serangan asma yang semakin teruk di kalangan orang dewasa atau kanak-kanak.
Dua penulis kajian sistematik ini secara bebas telah menilai kualiti percubaan dan data yang diekstrak. Para penulis laporan kajian telah dihubungi untuk mendapatkan maklumat tambahan.
Enam percubaan yang melibatkan 374 orang telah dimasukkan dalam kajian sistematik ini. Satu kajian menggunakan kortikosteroid secara intra-muskular, lima kajian menggunakan kortikosteroid secara oral. Kajian sistematik ini telah berpecah kepada dua dan walaupun carian terbaru tidak menghasilkan sebarang percubaan rawak terkawal plasebo, satu kajian tambahan intramuskular telah dimasukkan.Ketara lebih sedikit pesakit dalam kumpulan kortikosteroid kambuh dan menerima penjagaan tambahan dalam minggu pertama (risiko relatif (RR) 0.38; 95% selang keyakinan (CI) 0.2-0.74). Keadaan yang baik ini kekal selama 21 hari pertama (RR 0.47; 95% CI 0.25-0.89) dan terdapat kemasukan ke hospital berikutnya yang lebih sedikit (RR 0.35; 95% CI 0.13-0.95).
Pesakit yang menerima kortikosteroid mempunyai keperluan yang kurang untuk beta <SUB> 2 </ SUB> -agonists (perbezaan purata (MD) -3.3 pengaktifan / hari; 95% CI -5.6 hingga -1.0).Perubahan dalam ujian fungsi paru-paru (SMD 0.045; 95% CI -0.47 hingga 0.56) dan kesan sampingan (SMD 0.03; 95% CI -0.38 hingga 0.44) dalam 7 hingga 10 hari pertama, manakala jarang dilaporkan, ianya tidak menunjukkan perbezaan yang ketara diantara kumpulan rawatan. Kepelbagaian (heterogeneity) yang bermakna secara statistik telah dikenalpasti untuk kesan sampingan, manakala semua hasil lain ialah homogen. Daripada keputusan ini, hanya seramai sepuluh pesakit perlu dirawat untuk mencegah serangan berulang dan untuk penjagaan tambahan selepas serangan asma yang semakin teruk.
Diterjemahkan oleh: Teguh Haryo Sasongko dan Rajasunthari Thambiraja
Terjemahan dibiayai oleh: Kumpulan Cochrane Universiti Sains Malaysia
Untuk pertanyaan tentang terjemahan ini, sila hubungi tghsasongko@gmail.com.