Apakah matlamat ulasan ini?

Tujuan kajian ini adalah untuk mengetahui betapa tepatnya dua teknik pengimejan - Doppler warna transkran (TCD) dan dupleks kod berwarna (TCCD) - untuk mengesan penyumbatan arteri di dalam otak pada jam pertama selepas strok dan sama ada ia boleh digunakan untuk memilih pesakit yang mungkin memerlukan kaedah pencitraan yang lebih invasif dan mahal seperti angiografi intra-arteri (IA), angiografi tomografi berkomputer (CTA), dan angiografi resonans magnetik (MRA). Pada masa ini, tiada persetujuan mengenai penggunaan TCD dan TCCD dalam pengurusan pesakit strok akut, dan penggunaan TCD dan TCCD berbeza-beza di antara dan di dalam negara.

Mesej utama

TCD dan TCCD boleh memberikan maklumat yang berguna untuk mengesan penyumbatan arteri di otak jika dibandingkan dengan IA, CTA, dan MRA.

Apa yang telah dikaji dalam ulasan ini?

Strok iskemia adalah penyebab ketiga kematian dan penyebab ketidakmampuan pada jangka panjang. Ia biasanya disebabkan oleh penyumbatan bekalan darah ke satu bahagian otak. Apabila strok disebabkan oleh penyumbatan arteri yang besar oleh bekuan darah, prognosis, tanpa rawatan, adalah tidak baik dan boleh menyebabkan kecacatan yang teruk. Kebelakangan ini, terdapat dua pilihan rawatan yang berkesan yang dapat digunakan untuk mencairkan bekuan darah: untuk mengendalikan ubat thrombolitik, atau secara fizikal mengeluarkan bekuan darah dari arteri (trombektomi mekanik). Kedua-dua rawatan berfungsi dengan baik dalam beberapa jam pertama serangan strok. Imbasan ultrabunyi (TCD dan TCCD) adalah cara yang cepat dan mudah untuk mengesan penyumbatan pembuluh darah di dalam otak. Kami mengkaji literatur semasa bagi kajian klinikal yang menilai ketepatan teknik diagnostik ini berbanding IA, CTA, dan MRA untuk mengesan pembuluh darah yang tersumbat di otak pada mereka yang mengalami gejala strok iskemia.

Apakah keputusan-keputusan utama dalam kajian ini

Pencarian komprehensif pangkalan data elektronik utama yang relevan dari 1982 hingga 13 Mac 2018 telah mengenal pasti 13,534 artikel tetapi hanya sembilan kajian memenuhi kriteria. Sembilan kajian yang telah dikenal pasti melibatkan sejumlah 493 pesakit strok dengan perkadaran yang sama antara lelaki dan wanita. Purata umur peserta ialah 64.2 tahun (julat 55.8 hingga 69.9 tahun). Enam kajian merekrut peserta di Eropah, satu di Amerika Selatan, satu di China, dan satu di Mesir. Keputusan kajian ini menunjukkan bahawa jika TCD atau TCCD digunakan dalam sekumpulan 1000 orang dengan gejala strok akut, yang dalam 420 (42%) daripada mereka disebabkan oleh penyumbatan arteri besar di otak, maka 428 akan mempunyai hasil ujian yang positif tetapi 29 daripada ini (29/428, 7%) akan salah dikenal pasti sebagai positif walaupun mereka tidak mempunyai penyumbatan arteri besar. Begitu juga, anggaran 572 akan mempunyai hasil ujian negatif yang menunjukkan bahawa gejala mereka tidak disebabkan oleh penyumbatan arteri besar di otak tetapi 21 (21/572, 4%) daripada kes-kes negatif ini sebenarnya akan mempunyai penyumbatan arteri besar , yang TCD atau TCCD telah terlepas. Secara ringkasnya, bagi mereka yang mempunyai strok akut, TCD atau TCCD boleh memberikan maklumat yang membantu secara klinikal untuk mengesan penyumbatan arteri besar dalam otak berbanding IA, CTA dan MRA. Kedua-dua ujian yang dikaji dalam ulasan (TCD dan TCCD) telah menunjukkan ketepatan yang sama.

Sejauh manakah ketepatan keputusan daripada kajian-kajian dalam ulasan ini?

Had utama kajian ini ialah sebilangan kecil orang yang dinilai oleh TCD dan TCCD dalam kajian individu. Jumlah orang yang telah dikaji tidak mencukupi untuk kita meyakini keputusan-keputusan tersebut. Kajian lebih lanjut diperlukan untuk mengesahkan atau menolak hasil ini.