Soalan ulasan

Apakah peranan rangsangan saraf elektrik transcutis (TENS) dalam menguruskan kesakitan pada orang yang mempunyai penyakit sel sakit (SCD)? Apakah kesan sampingan bagi TENS terhadap orang yang menghidap SCD?

Latar belakang.

SCD adalah gangguan warisan yang menjejaskan sel darah merah. Sel ini mengandungi haemoglobin yang mengangkut oksigen. Sel darah merah yang berpenyakit menghalang saluran darah dan menyebabkan bekalan darah berkurangan seterusnya membawa kepada kurangnya bekalan oksigen kepada organ yang terjejas dan menyebabkan siri kesakitan dan kerosakan organ berlaku. Sakit yang teruk memerlukan ubat-ubatan dan kadangkala perlu dimasukan ke hospital. Ubat penahan sakit yang diberikan boleh juga mempunyai beberapa kesan sampingan, termasuk kebergantungan kepada ubat tersebut. Oleh itu penyelidik mencari pilihan selain daripada rawatan ubat untuk orang yang mempunyai SCD.

TENS adalah peranti kecil berkuasa bateri elektrik -alat perubatan yang menghasilkan arus rendah voltan dan digunakan untuk melegakan kesakitan dalam pelbagai keadaan. Ianya selamat, murah dan mudah untuk digunakan. Berdasarkan respon yang pelbagai telah dilihat dalam keadaan kesakitan yang berbeza, kami merasakan keperluan untuk menghasilkan ulasan Cochrane dengan carian yang komprehensif, untuk menentukan kesan TENS dalam menguruskan kesakitan terhadap orang dengan SCD.

Tarikh carian

Carian bukti adalah semasa sehingga 26 Februari 2020.

Ciri-ciri kajian

Kami mencari ujian yang direka dengan baik untuk melihat kesan TENS berbanding dengan ' Sham ' TENS kepada orang dengan SCD untuk melegakan kesakitan, mengurangkan keterukan kesakitan, mengurangkan kekerapan episod kesakitan, membuat perbezaan kepada penggunaan ubat penahan sakit, meningkatkan kualiti hidup dan untuk menilai sebarang kesan sampingan.

Kami hanya menemui satu kajian (22 orang peserta berumur antara 12 dan 27 tahun). Para peserta telah digred kepada empat kumpulan mengikut betapa teruknya kesakitan mereka. Pada lawatan pertama, peserta dari kumpulan berbeza dipilih secara rawak untuk menerima rawatan sama ada TENS atau ' Sham ' TENS. Bagi krisis selanjutnya, peserta yang sama diberi intervensi alternatif kepada yang pertama. Bagi mereka yang mengalami episod sakit yang keterukannya berbeza, ia tidak jelas rawatan yang mereka diberikan.

Sama ada peserta mahupun penyelidik menyedari rawatan yang diterima.

Keputusan utama

30 episod (seramai 22 orang peserta) daripada TENS rawatan dan 30 daripada rawatan ' Sham ' TENS telah dianalisa. Oleh kerana data dan isu berkualiti rendah dengan reka bentuk percubaan, kami hanya boleh melaporkan dengan cara yang deskriptif tanpa sebarang analisis rasmi. Perhatian perlu diberikan dalam pentafsiran keputusan ini. Dalam percubaan yang disertakan tiada perbezaan ditemui dalam penarafan kesakitan pada skala 1 hingga 10 pada akhir satu jam dan empat jam antara rawatan kumpulan TENS dan ' Sham ' TENS. Tidak ada perbezaan antara kumpulan tentang berapa banyak ubat sakit yang digunakan. Memandangkan bukti kualiti yang rendah, kami juga tidak pasti sama ada TENS dapat meningkatkan kepuasan secara keseluruhan berbanding dengan TENS 'Sham '. Kesan buruk kecil gatal telah dilaporkan oleh hanya seorang yang menerima TENS, manakala dua orang yang menerima TENS ' Sham ' melaporkan lebih teruk kesakitan dengan intervensi. Kerana terdapat hanya satu percubaan termasuk bukti berkualiti rendah, kita tidak boleh menyatakan sama ada TENS memberikan apa-apa perbezaan untuk menguruskan kesakitan pada orang dengan SCD.

Kualiti bukti kajian

Penerbitan kajian tidak jelas melaporkan bagaimana senarai rawak untuk memperuntukkan peserta kepada dua kumpulan rawatan telah dijana, oleh itu, kami menilai ini sebagai mempunyai risiko berat sebelah yang tinggi. Laporan dan analisis adalah berdasarkan hanya jumlah peristiwa episod sakit dan bukannya bilangan orang yang melaporkan episod kesakitan. Ia tidak jelas dari laporan ini berapa ramai peserta yang merentasi kumpulan TENS kepada kumpulan TENS ' Sham '. Rawatan pertama mungkin mempunyai kesan ke atas rawatan seterusnya dan tidak ada data yang jelas mengenai proses merentasi dari satu kumpulan rawatan kepada yang lain. Oleh itu, kita menyimpulkan bahawa kajian mempunyai risiko berat sebelah yang tinggi dan keputusan adalah sukar untuk ditafsirkan.