Od lat 60. XX wieku, w Ameryce Północnej oraz większości krajów Europy, zamykano duże szpitale psychiatryczne a zakładano małe oddziały w lokalnych szpitalach. Zmieniła się opinia lekarska na temat tego, czy osoby z chorobami psychicznymi powinny być hospitalizowane przez wiele miesięcy i lat, czy tylko kilka tygodni. Opiekę środowiskową wsparło pojawienie się farmakoterapii dla osób z zaburzeniami psychicznymi. W związku z tym, w krajach rozwiniętych pobyty w szpitalu są teraz stosunkowo krótkie, a duże szpitale psychiatryczne i psychiatryczne domy opieki niemal zniknęły. Jednakże istnieją wciąż pewne wątpliwości, czy przyjęcia na krótki czas są dobre, dlatego, że nie powodują zinstytucjonalizowania czy szkodliwe z powodu niepełnego rozpoznania przyczyn i objawów choroby. Sytuacja jest jeszcze bardziej złożona, ponieważ są pacjenci hospitalizowani krótko, ale wielokrotnie (pacjenci z „syndromem obrotowych drzwi”), ale także są inni pacjenci, którzy pomimo leczenia pozostają w szpitalu przez dłuższy czas („nowi pacjenci na długie pobyty”).

Celem przeglądu jest określenie, jaka długość pobytu w szpitalu jest najbardziej pomocna i obecnie bazuje na wyszukiwaniu z roku 2012. Przeglądem objęto sześć badań z randomizacją, w których porównują krótki pobyt w szpitalu z dłuższą hospitalizacją lub też ze standardową opieką. Nie stwierdzono różnic między grupami w powtórnych przyjęciach do szpitala, stanie psychicznym, liczbie pacjentów opuszczających badanie przed jego końcem, ryzyku śmierci i liczbie pacjentów utraconych z obserwacji. Istotną różnicę na korzyść krótkoterminowej hospitalizacji odnotowano w zakresie funkcjonowania społecznego. Ograniczone informacje sugerują, że krótki pobyt w szpitalu nie wzmacnia wzoru przyjmowania do szpitala typu "obrotowych drzwi" ani niespójnej czy złej opieki.

Osoby z chorobą psychiczną przychodzące do szpitala można uspokoić tym, iż krótka hospitalizacja (mniej niż 28 dni), oznacza, że nie są bardziej narażeni na ponowne przyjęcie, nagłe opuszczenie szpitala lub utratę kontaktu ze służbą zdrowia po opuszczeniu szpitala, niż gdyby otrzymali opiekę podczas długo trwającego pobytu. Bardziej prawdopodobne jest, że pacjenci krótkoterminowo hospitalizowani opuszczą szpital w planowanym terminie i prawdopodobnie mają większe szanse na znalezienie zatrudnienia. Dla psychiatrów, decydentów i pracowników ochrony zdrowia istotnym jest, by wiedzieć, że krótkoterminowa hospitalizacja nie prowadzi wzoru przyjmowania do szpitala typu "obrotowych drzwi" ani złej czy niespójnej opieki.

Jednakże wszystkie dane w tym przeglądzie autorzy ocenili jako niskiej jakości. Uzasadnione jest przeprowadzenie większych, dobrze zaprojektowanych oraz dobrze opisane badań, które skupią się na ważnych skutkach, takich jak śmierć, samookaleczenia, szkody dla innych, zatrudnienie, zachowania przestępcze, stan psychiczny, satysfakcja z leczenia i opieki służb socjalnych, bezdomność, relacje społeczne lub rodzinne i koszty.

To streszczenie zostało napisane przez przedstawiciela konsumentów Benjamina Gray'a, użytkownika usług opieki zdrowotnej i eksperta w Rethink Mental Illness.