Pytanie przeglądu: Jakie są efekty treningu obejmującego powtarzalne ćwiczenia czynnościowe w okresie zdrowienia po udarze mózgu w porównaniu ze zwykłą opieką lub placebo?

Wprowadzenie: Przebycie udaru mózgu może spowodować problemy z poruszaniem się, często po jednej stronie ciała. U większości osób po pewnym czasie następuje częściowa poprawa, jednak u 1/3 pacjentów problemy mogą się utrzymywać. Powtarzalne ćwiczenie codziennych czynności (takich jak podnoszenie kubka) jest formą terapii wspomagającą odzyskanie sprawności fizycznej po udarze mózgu. Podejście to opiera się na prostym założeniu, że aby poprawić naszą zdolność do wykonywania czynności, musimy daną czynność powtarzać wielokrotnie (podobnie wtedy, gdy uczyliśmy się pisać). Rodzaj wykonywanych ćwiczeń i czas na nich spędzony może wpłynąć na skuteczność tego leczenia. Aby dokładniej to zbadać przyjrzeliśmy się innym aspektom powtarzalnych ćwiczeń, które mogą wpłynąć na skuteczność terapii.

Charakterystyka badania: Znaleźliśmy 33 badania obejmujące łącznie 1853 uczestników. Badania te dotyczyły szerokiej gamy ćwiczeń czynnościowych obejmujących podnoszenie piłki, spacerowanie, podnoszenie się z pozycji siedzącej i trening obwodowy z innymi ćwiczeniami na każdej stacji. Dane naukowe są aktualne do czerwca 2016 r.

Główne wyniki: U osób, które wykonywały ćwiczenia czynnościowe w porównaniu ze zwykłą opieką (standardowa fizjoterapia) i placebo stwierdzono niewielką poprawę funkcji ramion i dłoni, długości przebytego dystansu i wyznaczników zdolności chodzenia. Poprawa funkcji ramion i nóg była widoczna również sześć miesięcy później. Nie było wystarczających danych odnośnie ryzyka wystąpienia działań niepożądanych, na przykład upadków. Potrzebne jest przeprowadzenie dalszych badań, aby ustalić najlepszy rodzaj ćwiczeń czynnościowych i ocenić, czy przedłużony trening mógłby przynieść lepsze wyniki.

Jakość danych: Jakość danych naukowych dla oceny funkcji ramion, rąk i kończyn dolnych zakwalifikowaliśmy jako niską, a dla oceny długości przebytego dystansy i zdolności poruszania się jako umiarkowaną. Jakość dowodów naukowych dla każdego z wyników była ograniczona ze względu na niewystarczające udokumentowanie metodologii i danych badań (głównie tych przeprowadzonych we wcześniejszych latach), niespójność wyników pomiędzy badaniami i małą liczbę uczestników w niektórych porównaniach.