Najważniejsze informacje

– Interwencje multidyscyplinarne i te związane z aktywnością fizyczną mogą być pomocne dla osób chorych na raka w powrocie do pracy.

– Interwencje psychoedukacyjne mogą skutkować niewielką lub żadną różnicą w powrocie do pracy, a efekt interwencji zawodowych pozostaje niepewny.

O czym jest ten przegląd?

Każdego roku przeżywalność osób po zdiagnozowaniu i leczeniu raka wzrasta. Wiele osób wyleczonych z raka prowadzi satysfakcjonujące życie, choć mogą one nadal doświadczać długotrwałych problemów, takich jak zmęczenie, ból i depresja. Te długoterminowe skutki mogą utrudniać uczestnictwo w życiu zawodowym. Z tego względu rak jest istotną przyczyną nieobecności w pracy, bezrobocia i wcześniejszego przechodzenia na emeryturę. Osoby chore na raka, ich rodziny i całe społeczeństwo ponoszą część tego ciężaru. W tym przeglądzie Cochrane oszacowaliśmy, w jakim stopniu można pomóc osobom chorym na raka w powrocie do pracy.

Czego chcieliśmy się dowiedzieć?

Celem badania było zweryfikowanie, czy interwencje niemedyczne są lepsze niż standardowa opieka w celu ułatwienia powrotu do pracy. Chcieliśmy również sprawdzić, czy interwencje te prowadziły do poprawy jakości życia. Wzięto pod uwagę cztery rodzaje interwencji:

– interwencje psychoedukacyjne (osoby chore na raka uczyły się o fizycznych skutkach ubocznych, stresie i radzeniu sobie z nim, a także brały udział w dyskusjach grupowych);

– interwencje zawodowe (ukierunkowane na kwestie związane z pracą);

– interwencje dotyczące aktywności fizycznej (osoby chore na raka brały udział w ćwiczeniach, takich jak spacerowanie); oraz

– interwencje multidyscyplinarne (doradztwo zawodowe, edukacja pacjentów, doradztwo dla pacjentów, ćwiczenia fizyczne lub kombinacje tych interwencji).

Co zrobiliśmy?

Szukaliśmy badań, które dotyczyły interwencji mających na celu usprawnienie powrotu osób chorych na raka do płatnej pracy (pracowników lub samozatrudnionych). Porównaliśmy i podsumowaliśmy wyniki badań oraz oceniliśmy ich wiarygodność na podstawie zastosowanej metodologii oraz wielkości próby.

Co udało się nam ustalić?

Znaleziono 15 badań z udziałem 1477 osób chorych na raka, w których oceniano powrót do pracy. Wszystkie badania przeprowadzono w krajach o wysokich dochodach. Dziewięć badań dotyczyło osób z rakiem piersi, a dwa badania dotyczyły mężczyzn z rakiem prostaty.

– Interwencje psychoedukacyjne prawdopodobnie przynoszą niewielką lub żadną różnicę w powrocie do pracy lub w zmianie jakości życia.

– Interwencje dotyczące aktywności fizycznej i multidyscyplinarne prawdopodobnie doprowadzą do tego, że więcej osób chorych na raka powróci do pracy w porównaniu z tymi, którzy otrzymali standardową opiekę. Interwencja dotycząca aktywności fizycznej prawdopodobnie zwiększy liczbę osób powracających do pracy o 50 do 244 na 1000, oprócz średniej wartości 627 na 1000 osób, które wracają do pracy bez interwencji. Interwencja multidyscyplinarna prawdopodobnie pomoże w powrocie do pracy 69 do 219 osobom na 1000. Prawdopodobnie poskutkują one niewielką lub żadną różnicą w zmianie jakości życia.

– Nie ma pewności co do wpływu interwencji zawodowych na powrót ludzi do pracy.

Jakie są ograniczenia prezentowanych danych naukowych?

Z umiarkowaną pewnością można stwierdzić, że interwencje dotyczące aktywności fizycznej i multidyscyplinarne mogą zwiększyć liczbę osób chorych na raka powracających do pracy. Brak wyraźnych informacji o sposobie przeprowadzenia badań wpłynął na obniżenie ich wiarygodności. Nasze zaufanie do danych naukowych dotyczących interwencji psychoedukacyjnych jest niskie; nie ma pewności co do wiarygodności danych naukowych dotyczących interwencji zawodowych. Głównymi powodami ograniczonego zaufania do badań było to, że wykorzystywały one metody, które mogły prowadzić do błędów; oprócz tego znaleźliśmy tylko jedno bardzo małe badanie dotyczące interwencji zawodowych. Dalsze badania mogą zmienić wyniki tego przeglądu.

Jak aktualne są te dane?

Niniejsze dane są aktualne do sierpnia 2021 roku.