Cel przeglądu

Dokonaliśmy przeglądu danych naukowych dotyczących wpływu wykonywania ćwiczeń fizycznych u dorosłych z bólem odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa (tzw. bólem krzyża) trwającym ≤6 tygodni.

Wprowadzenie

Ból krzyża jest powszechny i powoduje niepełnosprawność, generując znaczne obciążenie dla osób nim dotkniętych oraz dla społeczeństwa. Często prowadzi on do obniżenia jakości życia, utraty czasu wykonywania pracy oraz znacznych kosztów leczenia.

Terapia oparta na wykonywaniu ćwiczeń fizycznych to zaplanowana lub zorganizowana aktywność fizyczna mająca na celu poprawę lub utrzymanie jednego lub więcej aspektów sprawności fizycznej. Szereg pracowników ochrony zdrowia zapewnia takie interwencje, ponieważ są one często zalecane osobom cierpiącym na ból krzyża. Ma to na celu poprawę sprawności fizycznej, mobilności, stabilności i koordynacji. Może również skupiać się na treningu konkretnych grup mięśni. Skuteczność terapii opartej na ćwiczeniach fizycznych u osób z bólem krzyża jest jednak niejasna.

W tym przeglądzie uwzględniliśmy epizody bólu krzyża, które nie zostały spowodowane znanymi przyczynami, takimi jak: zakażenie, nowotwór, złamanie kości lub ciąża. Osoby biorące udział w badaniach mogły również odczuwać ból pośladków i nóg, ale ból musiał dotyczyć głównie odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa. Jest to aktualizacja przeglądu Cochrane opublikowanego po raz pierwszy w 2005 roku.

Data wyszukiwania

Poszukiwaliśmy danych naukowych opublikowanych do 18 listopada 2021 r.

Charakterystyka badania

Uwzględniliśmy 23 badania, które objęły łącznie 2674 osoby i dostarczyły informacji liczbowych dla 2637 osób. Uwzględniliśmy 10 nowych badań, a 13 zostało uwzględnionych w naszym poprzednim przeglądzie. Badania przeprowadzono w Europie, regionie Azji i Pacyfiku oraz w Ameryce Północnej. W większości badań populacja była w średnim wieku i obejmowała zarówno mężczyzn, jak i kobiety. Interesowały nas głównie krótkoterminowe efekty wykonywania ćwiczeń fizycznych, w porównaniu z leczeniem pozorowanym/placebo oraz w porównaniu z niestosowaniem leczenia. W tym przeglądzie określenie „krótkoterminowy” oznaczało około 6 tygodni od rozpoczęcia leczenia. 12 spośród 23 badań otrzymało finansowanie od organizacji rządowych lub typu non-profit. W 13 badaniach nie podano źródeł finansowania.

Główne wyniki

Terapia oparta na wykonywaniu ćwiczeń fizycznych może nie być lepsza niż leczenie pozorowane/placebo w łagodzeniu bólu w krótkim okresie czasu. W grupie ćwiczącej średnio natężenie bólu było o 0,8 punktu mniejsze w 100-punktowej skali (im mniejszy wynik, tym mniejsze natężenie bólu). Innymi słowy, grupa wykonująca ćwiczenia fizyczne odczuwała o 1% mniejszy ból niż grupa otrzymująca leczenie pozorowane/placebo. Wyniki te są bardzo niepewne i powinny być interpretowane z ostrożnością, ponieważ pochodzą z pojedynczego badania z udziałem zaledwie 299 uczestników.

Ćwiczenia fizyczne mogą nie być lepsze niż leczenie pozorowane/placebo w poprawie stanu funkcjonalnego w perspektywie krótkoterminowej. Osoby w grupie ćwiczącej uzyskały średnio o 2 punkty więcej w 100-punktowej skali oceniającej niepełnosprawność (im mniejszy wynik, tym mniejsza niepełnosprawność). Innymi słowy, grupa ćwicząca miała o 2% gorszy stan funkcjonalny niż grupa leczenia pozorowanego/placebo. Wyniki te są bardzo niepewne i powinny być interpretowane z ostrożnością, ponieważ pochodzą z pojedynczego badania z udziałem zaledwie 299 uczestników.

Wykonywanie ćwiczeń fizycznych może nie być lepsze niż niestosowanie leczenia w zakresie łagodzeniu bólu i poprawie funkcjonowania w krótkim okresie czasu. Wyniki te należy interpretować z ostrożnością, ponieważ opierają się one na wynikach 2 niewielkich badań, w których łącznie wzięło udział tylko 157 osób.

W niewielu badaniach raportowano działania niepożądane, a w żadnym nie zgłoszono jakichkolwiek związanych z wykonywaniem ćwiczeń fizycznych. Nie byliśmy w stanie wyciągnąć żadnych wniosków na temat bezpieczeństwa wykonywania ćwiczeń fizycznych u osób z bólem krzyża.

Ograniczenia danych naukowych

Mamy bardzo małe zaufanie do danych naukowych, ponieważ badania były źle zaprojektowane i obejmowały niewiele osób.