Wprowadzenie

Tradycyjnie szkolenie chirurgiczne miało formę szkolenia rzemieślniczego, w którym rezydent chirurgii uczy się wykonywać operacje pod nadzorem wykwalifikowanego chirurga.Jest to kosztowne, czasochłonne i ma zmienną skuteczność.Chirurgia laparoskopowa obejmuje zastosowanie narzędzi wykorzystujących niewielkie nacięcia w powłokach jamy brzusznej i jest zwykle uważana za technikę trudniejszą niż operacje z dostępu otwartego.Szkolenie wykorzystujące trenażery skrzynkowe (symulacja) jest rozwiązaniem uzupełniającym standardowe szkolenie w chirurgii laparoskopowej.Nieznany jest wpływ szkolenia przy użyciu trenażera laparoskopowego na rezydentów chirurgii bez uprzedniego doświadczenia laparoskopowego.W celu odpowiedzi na pytanie czy model szkolenia z wykorzystaniem trenażera laparoskopowego jest przydatny w zakresie poprawy umiejętności technicznych rezydentów przeszukaliśmy dokładnie literaturę medyczną w poszukiwaniu badań klinicznych z randomizacją zajmujących się tą problematyką.Badania kliniczne z randomizacją nazywane też kontrolowanymi badaniami z randomizacją są najlepszą metodą znalezienia odpowiedzi na takie pytania.Prawidłowo przeprowadzone badania z randomizacją dostarczają najbardziej rzetelnych informacji odnośnie efektów interwencji.Dwóch autorów przeszukało dostępną literaturę medyczną do maja 2013 roku i uzyskali dane z odnalezionych badań.Współpraca dwóch autorów pozwala zmniejszyć ryzyko błędów w procesie uzyskiwania danych.Wyszukano i włączono do przeglądu 25 badań z randomizacją.

Charakterystyka badania

W badaniach porównywano metodę szkolenia na trenażerze laparosokopowym z brakiem szkolenia (16 badań; 464 uczestników) lub z innymi rodzajem szkolenia na trenażerze (14 badań, 382 uczestników) (niektóre badania i uczestników uwzględniono w obu porównaniach, gdyż w badaniach porównywano różne metody szkolenia na różnych trenażerach z brakiem szkolenia).

Najważniejsze wyniki

Podstawowymi parametrami ocenianymi w tym przeglądzie były: czas potrzebny do wykonania zadania, ocena błędów, ocena dokładności i złożony (sumaryczny) współczynnik wydajności.Wydaje się, że model szkolenia na trenażerze skraca czas potrzebny do wykonywania zadań laparoskopowych, poprawia dokładność, obniża liczbę błędów i poprawia wydajność.Wydaje się, że model szkolenia na trenażerach laparoskopowych poprawia umiejętności techniczne rezydentów chirurgii nie posiadających wcześniejszego doświadczenia w chirurgii laparoskopowej.Wydaje się że nie ma istotnych różnic pomiędzy metodami szkolenia na trenażerach.Wpływ wspomnianej poprawy umiejętności chirurgicznych na wyniki leczenia chorych oraz na płatników w systemie opieki zdrowotnej w zakresie poprawy wyników leczenia lub obniżenia kosztów jest nieznany.

Jakość dowodów naukowych

Wszystkie badania oprócz jednego były obarczone dużym ryzykiem błędu systematycznego (wady na etapie projektowania badania, które mogą prowadzić do wyciągania błędnych wniosków poprzez przeszacowanie korzyści i niedoszacowanie szkód).Ponadto wyniki są narażone na ryzyko wystąpienia błędów przypadkowych.Całościowa ocena jakości dowodów naukowych była bardzo niska.

Kierunek przyszłych badań

Konieczne jest przeprowadzenie dalszych, dobrze zaprojektowanych badań z randomizacją, obarczonych mniejszym ryzykiem błędu systematycznego wynikającego ze złego zaprojektowania badania oraz błędu przypadkowego.