Dlaczego ten przegląd jest ważny?

W międzynarodowych wytycznych praktyki klinicznej zaleca się, aby ogólnie osoby z zaburzeniami odżywiania otrzymywały leczenie w warunkach ambulatoryjnych. Większość osób również woli uniknąć przyjęcia do szpitala, gdyż zabiera to więcej czasu i środków. Nie wiadomo jednak, czy opieka ambulatoryjna jest tak samo skuteczna, jak intensywniejsza opieka stacjonarna lub częściowa (dzienna) opieka szpitalna, lub czy jest w większym stopniu akceptowana. Osoby, które są zagrożone ryzykiem medycznym/psychiatrycznym samobójstwa lub odniesienia innej szkody, oraz osoby z jadłowstrętem psychicznym (anoreksją), które mają poważną niedowagę lub szybko tracą na wadze, mogą nie być bezpieczne w warunkach ambulatoryjnych.

Kogo może zainteresować ten przegląd?

Osoby, które doświadczyły zaburzeń odżywiania oraz osoby sprawujące nad nimi opiekę mogą być zainteresowane wynikami tego przeglądu.

Jakie badania zostały włączone do przeglądu?

Przeszukaliśmy medyczne bazy danych oraz rejestry badań do lipca 2018 roku w celu odnalezienia badań z randomizacją (losowym przydziałem chorych do badanych grup - przyp. tłum.) porównujących opiekę stacjonarną z ambulatoryjną (stosowanych samodzielnie lub w połączeniu). Włączyliśmy cztery badania uwzględniające 511 osób z jadłowstrętem psychicznym (anoreksją), oraz jedno badanie dotyczące 55 osób z żarłocznością psychiczną (bulimią).

Jakich danych naukowych dostarcza nam ten przegląd?

Nie było wystarczających danych z badań naukowych, aby uznać za najlepsze którekolwiek z miejsc (warunków) sprawowania opieki nad osobami z jadłowstrętem psychicznym, bulimią lub z innymi zaburzeniami odżywiania. Nie było wyraźnej różnicy w przybieraniu na wadze u osób z jadłowstrętem psychicznym, które leczono w różnych warunkach, natomiast ukończenie leczenia wydawało się bardziej prawdopodobne, jeśli było ono częściowo lub w całości oferowane w warunkach poza szpitalem. Dane naukowe były niskiej lub bardzo niskiej jakości, więc nie jesteśmy pewni co do trafności tych wyników.

Jakie powinny być następne kroki?

Potrzebujemy większej liczby badań porównujących opiekę stacjonarną z ambulatoryjną lub dzienną u chorych z jadłowstrętem psychicznym lub innymi zaburzeniami odżywiania, u których jest to bezpieczne pod względem medycznym, aby rozważyć warunki mniej intensywnej opieki.