Kluczowe informacje
Infliksymab jest prawdopodobnie skuteczniejszy niż placebo w zapobieganiu nawrotom choroby u pacjentów, u których wystąpiła odpowiedź na infliksymab. Może być również skuteczniejszy niż placebo w zapobieganiu utracie odpowiedzi u pacjentów z chorobą przetokową. Może być podobnie skuteczny jak placebo pod względem całkowitej liczby działań niepożądanych.
Infliksymab w połączeniu z analogami puryn jest prawdopodobnie lepszy od samych analogów puryn w zapobieganiu nawrotom choroby – zarówno nawrotom objawów klinicznych, jak i endoskopowym – u pacjentów w remisji, którzy wykazali odpowiedź na infliksymab.
Infliksymab może być podobnie skuteczny jak lek biopodobny w zapobieganiu nawrotom objawów klinicznych i może być nieco gorszy w zapobieganiu utracie odpowiedzi klinicznej u pacjentów z aktywną chorobą, u których wystąpiła odpowiedź na infliksymab. Infliksymab może być gorszy od leku biopodobnego ze względu na liczbę przypadków rezygnacji z przyjmowania leku z powodu działań niepożądanych. Infliksymab może powodować podobną częstość poważnych działań niepożądanych i działań niepożądanych ogółem jak lek biopodobny.
Co to jest choroba Leśniowskiego i Crohna?
Choroba Leśniowskiego i Crohna (ChLC) jest przewlekłą (trwającą całe życie) chorobą zapalną, która może wpływać na każdą część jelita. Do typowych objawów zalicza się: obecność krwi w stolcu, biegunkę, ból brzucha, gorączkę, utratę masy ciała, uczucie zmęczenia i wiele innych. Kiedy ktoś doświadcza objawów ChLC mówi się, że choroba jest „aktywna”, a kiedy jej objawy są pod kontrolą, uważa się, że jest „w remisji”. Nie wiemy, co dokładnie powoduje ChLC, ale może to być związane z kombinacją genów, nieprawidłowym działaniem układu odpornościowego, „złymi” bakteriami jelitowymi i przyczynami środowiskowymi. Nie istnieje lekarstwo na tę chorobę, ale jej objawy są zwykle łagodzone za pomocą leków, takich jak steroidy, leki wpływające na układ immunologiczny oraz, jeśli to konieczne, poprzez zabieg chirurgiczny. Na przełomie XX i XXI wieku wprowadzono nowy lek o nazwie infliksymab, który należy do kategorii leków zwanych biologicznymi, stał się dostępny i zaczęto go szeroko stosować w leczeniu ChLC.
Czego chcieliśmy się dowiedzieć?
Chcieliśmy dowiedzieć się, jak infliksymab wypada w porównaniu z jakimkolwiek innym leczeniem lub z leczeniem pozorowanym (placebo) pod względem utrzymywania remisji lub odpowiedzi na leczenie u chorych na ChLC. Chcieliśmy również dowiedzieć się, jak bezpieczne jest to rozwiązanie w porównaniu z innymi metodami leczenia.
Co zrobiliśmy?
Szukaliśmy badań z randomizacją (RCT; tj. badań, w których uczestnicy są losowo przydzielani do jednej z dwóch lub więcej badanych grup i które mogą dostarczyć nam danych najwyższej jakości) porównujących infliksymab z jakimkolwiek innym leczeniem chorych na ChLC. Uwzględniliśmy tylko badania obejmujące dorosłych pacjentów. Nie było żadnych ograniczeń pod względem płci, czasu trwania choroby lub wcześniej stosowanych leków.
Czego się dowiedzieliśmy?
Znaleźliśmy 9 badań z udziałem 1257 uczestników, które spełniały nasze kryteria włączenia.
Infliksymab porównywano z placebo, analogami puryn (azatiopryną i/lub 6-merkaptopuryną), lekiem biopodobnym (lekiem zaprojektowanym tak, aby był bardzo podobny do infliksymabu) oraz z innym lekiem biologicznym o nazwie adalimumab. Infliksymab połączono również z analogami puryn i porównywano z samymi analogami puryn, a dwie różne formy leku biopodobnego porównywano między sobą.
3 badania obejmowały uczestników, którzy byli w remisji na początku badania, podczas gdy pozostałe 6 badań obejmowało uczestników z różnym stopniem aktywnej choroby, którzy odpowiedzieli na wcześniejsze leczenie infliksymabem na początku badania.
Infliksymab jest prawdopodobnie skuteczniejszy niż placebo w zapobieganiu nawrotom choroby u pacjentów, u których wystąpiła odpowiedź na infliksymab. Może być również skuteczniejszy niż placebo w zapobieganiu utracie odpowiedzi u pacjentów z chorobą przetokową. Może być podobnie skuteczny jak placebo pod względem całkowitej liczby działań niepożądanych.
Infliksymab w połączeniu z analogami puryn jest prawdopodobnie lepszy od samych analogów puryn w zapobieganiu nawrotom choroby – zarówno nawrotom objawów klinicznych, jak i endoskopowym – u pacjentów w remisji, którzy wykazali odpowiedź na infliksymab.
Infliksymab może być podobnie skuteczny jak lek biopodobny w zapobieganiu nawrotom objawów klinicznych i może być nieco gorszy w zapobieganiu utracie odpowiedzi klinicznej u pacjentów z aktywną chorobą, u których wystąpiła odpowiedź na infliksymab. Infliksymab może być gorszy od leku biopodobnego ze względu na liczbę przypadków rezygnacji z przyjmowania leku z powodu działań niepożądanych. Infliksymab może powodować podobną częstość poważnych działań niepożądanych i działań niepożądanych ogółem jak lek biopodobny.
Nie możemy wyciągnąć żadnych wniosków na temat innych porównań lub efektów ze względu na bardzo niską jakość danych naukowych.
Jakie są ograniczenia prezentowanych danych naukowych?
Dane naukowe są w większości niskiej i bardzo niskiej jakości. Jest to spowodowane problemami z metodologią, brakiem planowania, ograniczoną liczbą uczestników i problemami z raportowaniem danych we włączonych badaniach.
Jak aktualny jest ten przegląd?
Niniejszy przegląd jest aktualny do czerwca 2023 r.
Tłumaczenie: Maria Kowalczyk; Redakcja: Karolina Moćko