Czym są pakiety zadań?

Pakiet zadań to zestaw procedur, które wykonuje się razem (jako pakiet) podczas świadczenia opieki nad pacjentami, którzy cierpią na tę samą chorobę bądź przebywają w takich samych warunkach (np. na tym samym oddziale - przyp. tłum.). Zazwyczaj w skład pakietu wchodzi od trzech do pięciu interwencji. Działania te mogą obejmować każdy aspekt opieki nad pacjentem. Pakiet zadań może zawierać na przykład wskazówki dotyczące umieszczania rurek intubacyjnych, ustawień respiratora i opieki nad wentylowanymi pacjentami. Wszystkie te działania są oparte na danych naukowych, czyli na dowodach potwierdzających ich użyteczność.

Dlaczego pakiety zadań mogą pomagać?

Niektórzy pacjenci z COVID-19 mogą ciężko przechodzić chorobę i potrzebować intensywnej opieki. W takiej sytuacji pacjenci wymagają wsparcia oddechowego. Może wystąpić konieczność podłączenia ich do respiratora. Najnowsze informacje wskazują, że na całym świecie około 26% chorych na COVID-19 zostało przyjętych na oddział intensywnej terapii (OIT), a prawie ⅓ z nich zmarła.

Stosowanie pakietów zadań oznacza, że w przypadku pacjentów z COVID-19 i z pokrewnymi schorzeniami (takimi jak wirusowe zapalenie płuc, które również powoduje poważne trudności w oddychaniu) lekarze będą za każdym razem wykonywać takie same działania. Wdrażanie procedur w pakiecie, a nie indywidualnie, powinno poprawić wyniki pacjentów. Korzystanie z pakietów zadań powinno ujednolicić sposób leczenia poszczególnych schorzeń, a także wpłynąć na poprawienie pracy zespołowej, która jest niezbędna do zapewniania wysokiej jakości opieki zdrowotnej. Wszystko to skutkuje lepszymi wynikami pacjentów.

Cel przeglądu

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zleciła przeprowadzenie tego przeglądu, aby określić liczbę oraz rodzaj dostępnych dowodów na temat stosowania pakietów zadań w przypadku pacjentów przebywających na OIT z powodu COVID-19, zespołu ostrej niewydolności oddechowej (ARDS) lub wirusowego zapalenia płuc. Chcieliśmy zidentyfikować przeprowadzone badania oraz opisać co w nich oceniano, jednak w porównaniu z większością przeprowadzanych przeglądów nie zamierzaliśmy oceniać jakości wyników, ani ich analizować. WHO chciała wykorzystać niniejszy przegląd do opracowania wytycznych, dlatego przygotowano go relatywnie szybko - w ciągu 3 tygodni. Pracowaliśmy nad nim od 26 października do 18 listopada 2020 roku.

Jak wyszukaliśmy dowody i jak je oceniliśmy?

Poszukiwaliśmy wszystkich rodzajów badań dotyczących ciężko chorych pacjentów z COVID-19, ARDS lub wirusowym zapaleniem płuc, którzy przebywali na OIT gdzie stosowano pakiet zadań. Nie zwracaliśmy uwagi na wiek badanych. Pakiety zadań mogły obejmować jakiekolwiek procedury, jednak co najmniej trzy z nich musiały być oparte na danych naukowych i należało je zawsze wykonywać razem z innymi w ten sam sposób.

Badania pogrupowaliśmy według stanu zdrowia uczestników: potwierdzony lub podejrzewany COVID-19; ARDS; wirusowe zapalenie płuc; ciężka niewydolność oddechowa; oraz pacjenci z różnymi ww. stanami.

Co udało nam się stwierdzić?

Włączyliśmy 21 zakończonych badań oraz 3 wciąż trwające badania. Wszystkie przeprowadzono w ośmiu krajach (głównie w Chinach i USA), opublikowano je między 1999 a 2020 rokiem. Badaniami objęto łącznie ponad 2000 uczestników. Do siedmiu badań włączono chorych na COVID-19, do siedmiu kolejnych chorych z ARDS, do pięciu chorych na wirusowe zapalenie płuc, do jednego chorych z ciężką niewydolnością oddechową, a jedno badanie obejmowało chorych z kombinacją tych schorzeń.

Chociaż opisy pakietów zadań różniły się, to większość poświęcono COVID-19 oraz ARDS i zawierały opis praktyk związanych ze wspomaganiem oddychania, ustawieniami respiratora lub ułożeniem chorego (np. twarzą skierowaną do dołu). Badania obejmujące chorych na COVID-19 skupiały się również na kontroli zakażeń i stosowaniu środków ochrony indywidualnej (PPE). Niektóre pakiety zadań dotyczyły konkretnych części ciała, na przykład zawierały procedury pielęgnacji oczu lub skóry.

Część zidentyfikowanych przez nas „luk w dowodach” to brak pakietów ukierunkowanych na przygotowanie pacjentów do opuszczenia OIT, zapobieganie zakażeniom wywoływanym przez dożylne podawanie leków (przez kroplówkę) oraz długoterminowe skutki choroby COVID-19. W żadnym z badań nie opisano doświadczeń pracowników służby zdrowia w zakresie adaptowania pakietów zadań.

Podsumowanie autorów

Wyniki badań dotyczące pacjentów z COVID-19, w których porównywano tych otrzymujących pakiety zadań i tych, u których ich nie stosowano, są ograniczone. Konieczne są dalsze badania w tym zakresie. Potrzeba także informacji dotyczących tego, w jaki sposób najlepiej wdrażać pakiety zadań w praktyce i jakie trudności mogą z tego wynikać. Należy przeprowadzić oddzielny przegląd, w ramach którego zostanie oceniona jakość dowodów odnalezionych w niniejszym przeglądzie, a zebrane dane zostaną ze sobą zestawione i poddane analizie.