Co było celem niniejszego przeglądu badań?

Celem niniejszego przeglądu Cochrane było ustalenie czy podawanie antybiotyków do oka może zapobiegać zakażeniom u pacjentów z otarciem nabłonka rogówki. Zebraliśmy i przeanalizowaliśmy wszystkie istotne badania dotyczące tego zagadnienia i odnaleźliśmy 2 badania.

Kluczowe wnioski

Nie udało nam się znaleźć badań, w których porównywano stosowanie antybiotyków z placebo (leczeniem pozorowanym) lub z niestosowaniem leczenia. Nie znaleźliśmy również żadnych dowodów na poparcie stosowania konkretnego antybiotyku zamiast innego w celu prewencji zakażeń oka po otarciu nabłonka rogówki.

Czym jest otarcie nabłonka rogówki?

Rogówka jest przeźroczystą, ochronną warstwą zewnętrzną oka. Otarcie nabłonka rogówki to jej zadrapanie, zwykle spowodowane urazem mechanicznym, ciałem obcym w oku, oparzeniami chemicznymi lub soczewkami kontaktowymi.

Jakie jest postępowanie w przypadku otarcia nabłonka rogówki?

Otarcie nabłonka rogówki powoduje ból i podrażnienie, dlatego lekarze prowadzący przepisują leki przeciwbólowe, aby złagodzić ból. Niektórzy lekarze przepisują również antybiotyki w celu prewencji zakażenia oka.

Czego chcieliśmy się dowiedzieć?

Chcieliśmy się dowiedzieć, czy stosowanie antybiotyków może zapobiegać zakażeniu oka w przypadku otarcia nabłonka rogówki.

Co zrobiliśmy?

Przeszukaliśmy literaturę medyczną w poszukiwaniu badań, w których oceniano stosowanie antybiotyków w celu prewencji zakażeń u pacjentów z otarciem nabłonka rogówki.

Czego się dowiedzieliśmy?

Znaleźliśmy 2 badania z randomizacją (RCT; badania w których uczestnicy są losowo przydzielani do dwóch lub więcej grup) obejmujących łącznie 527 dzieci i dorosłych. W jednym badaniu przeprowadzonym w Danii oceniano skuteczność miejscowego stosowania żeli zawierających chloramfenikol (rodzaj antybiotyku) oraz kwas fusydowy (inny rodzaj antybiotyku) (nie podano jednoznacznie częstości stosowania). W innym badaniu przeprowadzonym Indiach przez 3 dni na gałkę oczną stosowano żel zawierający kombinację chloramfenikolu (antybiotyk) oraz klotrimazolu (lek przeciwgrzybiczy) lub chloramfenikolu i placebo (wszystkie trzy razy dziennie).

W duńskim badaniu odsetek uczestników, którzy wyleczyli się z otarcia nabłonka rogówki i nie mieli zakażenia oka był podobny w obu grupach. Jednak w badaniu tym odnotowano, że ⅓ uczestników w każdej grupie odczuwała swędzenie i dyskomfort w obrębie oka.

Autorzy indyjskiego badania odnotowali, że 1% uczestników doświadczyło łagodnych działań niepożądanych, takich jak podrażnienie i umiarkowany obrzęk powiek i powierzchni oka oraz reakcja immunologiczna w miejscu podania.

Nie znaleźliśmy żadnych badań, w których porównywano antybiotyki z placebo lub z niestosowaniem leczenia.

Co wynika z danych naukowych przedstawionych w przeglądzie?

Ze względu na brak solidnych dowodów, nie wiadomo, czy stosowanie antybiotyków zapobiega zakażeniu oka u osób z otarciem nabłonka rogówki, ani czy któryś z antybiotyków jest lepszy od innych.

Jak aktualne są te dane naukowe?

Dane naukowe są aktualne do 25 kwietnia 2021 r.