ทำไมการทบทวนนี้จึงสำคัญ
การได้รับสารตะกั่วทำให้มีความเสี่ยงต่อสุขภาพที่ร้ายแรงโดยเฉพาะสำหรับเด็ก พิษจากสารตะกั่วในระดับสูงอาจทำให้เกิดโรคโลหิตจาง อวัยวะต่างๆ ถูกทำลาย อาการชักโคม่าและเสียชีวิตในเด็ก การได้รับสารตะกั่วในระดับต่ำเป็นระยะเวลานานอาจทำให้เกิดความบกพร่องทางด้านการรับรู้ (กระบวนการคิด) จิตใจ (สภาวะทางจิตใจและอารมณ์) และพฤติกรรมทางระบบประสาท (เช่น ความก้าวร้าว สมาธิสั้น) ได้ เราอาจพบสารตะกั่วจากแหล่งต่างๆ ในสิ่งแวดล้อม ดังนั้นนักวิจัยจึงได้ศึกษาการจัดการในครัวเรือน ทั้งด้านการให้ความรู้และการจัดการสิ่งแวดล้อมในครัวเรือนที่แตกต่างกันเพื่อลดการสัมผัสสารตะกั่วในเด็ก เช่น การศึกษาของผู้ปกครอง การกำจัดฝุ่นตะกั่วหรือการทำความสะอาดบ้าน อย่างไรก็ตามยังไม่ชัดเจนว่าการจัดการเหล่านี้มีผลทำให้ลดหรือสามารถป้องกันการสัมผัสสารตะกั่วในเด็กได้เท่าใด
บุคคลที่อาจสนใจในการทบทวนนี้
- ผู้ปกครองและผู้ดูแลเด็กที่ต้องการป้องกันการสัมผัสสารตะกั่วในเด็ก
- ผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพและผู้มีอำนาจตัดสินใจที่สนใจวิธีการป้องกันการสัมผัสสารตะกั่วในเด็ก
การทบทวนนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตอบคำถามอะไร
เราต้องการทราบว่าการเพิ่มการจัดการในครัวเรือนด้านการให้ความรู้หรือการจัดการด้านสิ่งแวดล้อมหรือการผสมผสานของทั้งสองอย่าง จะมีผลในการป้องกันหรือลดการสัมผัสสารตะกั่วในเด็กอายุไม่เกิน 18 ปีหรือไม่ เราสนใจที่จะศึกษาเกี่ยวกับการทางด้านสติปัญญาที่ดีขึ้นและพัฒนาการด้านพฤติกรรมทางระบบประสาท ผลเสียที่อาจเกิดขึ้น การลดระดับตะกั่วในเลือดและระดับฝุ่นตะกั่วในครัวเรือน
การศึกษาใดที่นำเข้าในการทบทวน
เราค้นหาฐานข้อมูลจนถึงเดือนมีนาคม 2020 สำหรับการทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มเปรียบเทียบ (RCTs; ซึ่งในกรณีนี้ผู้เข้าร่วมจะถูกสุ่มให้กับกลุ่มหนึ่งและอีกกลุ่มหนึ่งที่ไม่ได้รับการบำบัด) และ quasi-RCTs (โดยที่เด็กจะถูกสุ่มเข้ากลุ่ม โดยใช้วิธีการที่สุ่มอย่างไม่เคร่งครัด) เราพบการศึกษา 17 เรื่อง (มีการศึกษาใหม่เพิ่มเข้ามาจำนวน 3 เรื่อง สำหรับการปรับปรุงนี้) ซึ่งเกี่ยวข้องกับเด็ก 3282 คน ตั้งแต่แรกเกิดจนถึง 6 ขวบ การศึกษาได้ศึกษาเกี่ยวกับการจัดการโดยการให้ความรู้หรือการจัดการกับสิ่งแวดล้อมหรือทั้งสองอย่างร่วมกันเพื่อลดการสัมผัสสารตะกั่วในเด็ก เด็กในการศึกษาทั้งหมดมีอายุต่ำกว่า 6 ปี การศึกษา 15 เรื่อง ได้จัดทำขึ้นในเขตเมืองของอเมริกาเหนือ การศึกษา 1 เรื่อง ในออสเตรเลียและอีก 1 เรื่อง ในจีน การศึกษาส่วนใหญ่ดำเนินการในพื้นที่ที่มีสถานะทางเศรษฐกิจและสังคมต่ำ เด็กชายและเด็กหญิงเป็นตัวแทนการศึกษาที่เท่าเทียมกัน ระยะเวลาของการจัดการอยู่ระหว่าง 3 เดือนถึง 24 เดือนใน การศึกษา 15 เรื่อง และการศึกษา 2 เรื่อง ดำเนินการจัดการในครั้งเดียว การศึกษา 14 เรื่อง ใช้วิธีการที่มีข้อบกพร่องซึ่งอาจบิดเบือนผลลัพธ์ทำให้การศึกษานั้นไม่น่าเชื่อถือ
ระยะเวลาติดตามผลมีตั้งแต่ 3 เดือนถึง 8 ปี การศึกษา 15 การศึกษาได้รับทุนวิจัยระดับชาติหรือนานาชาติหรือรัฐบาล และการศึกษาสองชิ้นที่ไม่ได้รายงานแหล่งเงินทุน
หลักฐานจากการทบทวนบอกอะไรเราบ้าง
การให้ความรู้: ไม่มีการศึกษาใดที่รวบรวมมา ได้เปรียบเทียบ ผลของสติปัญญา หรืออันตรายต่อพฤติกรรมทางระบบประสาท เมื่อเทียบกับการไม่มีการให้ความรู้อาจส่งผลให้ระดับตะกั่วในเลือดของเด็กเล็กหรือระดับฝุ่นในพื้นไม่แตกต่างกัน (หลักฐานคุณภาพปานกลาง)
การเพิ่มการจัดการด้านสิ่งแวดล้อม: การศึกษาหนึ่งได้เปรียบเทียบกลุ่มที่ได้รับมาตรการควบคุมฝุ่นกับกลุ่มที่ไม่ได้รับการจัดการ พบว่าแทบจะไม่มีความแตกต่างกันเลยในด้านสติปัญญาและพฤติกรรมทางระบบประสาทระหว่างสองกลุ่ม หลังจากศึกษาสามถึงแปดปี การศึกษาเดียวกันนี้ได้ประเมินอันตรายและพบว่าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการเพิ่มการจัดการด้านสิ่งแวดล้อม แต่สังเกตเห็นเด็กสองคนที่มีผลข้างเคียงในกลุ่มควบคุม การศึกษาทั้งหมดที่รวมอยู่ในการเปรียบเทียบนี้พบว่าการควบคุมฝุ่นไม่ได้ทำให้ระดับตะกั่วในเลือดของเด็กเล็กลดลงไม่ว่าจะปริมาณมากหรือน้อย (หลักฐานคุณภาพปานกลาง) หรือลดระดับฝุ่นตามพื้นมากกว่าที่ไม่มีการเพิ่มการจัดการเข้าไป (หลักฐานคุณภาพต่ำมาก) การศึกษาสองชิ้นประเมินผลของการลดลงของดินและไม่ได้มีข้อสรุปใด ๆ เกี่ยวกับประสิทธิผลของมัน (หลักฐานคุณภาพต่ำมาก)
การผสมผสานกันของการให้ความรู้และการจัดการด้านสิ่งแวดล้อมเทียบกับการศึกษามาตรฐาน: มีหลักฐานไม่เพียงพอว่าการจัดการแบบผสมผสานนี้จะช่วยลดระดับตะกั่วในเลือดหรือระดับฝุ่นตะกั่วตามพื้น (หลักฐานมีคุณภาพต่ำมาก) และการศึกษาเพิ่มเติมจำเป็นต้องแก้ไขข้อบกพร่องนี้ของการวิจัย
อะไรที่ควรจะศึกษาต่อไป
จำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติมเพื่อค้นหาว่าอะไรมีประสิทธิภาพในการป้องกันไม่ให้เด็กได้รับสารตะกั่ว การศึกษาควรดำเนินการในกลุ่มเศรษฐกิจและสังคมที่แตกต่างกันในประเทศที่มีรายได้สูงปานกลางและต่ำเพื่อพิจารณาว่าการเพิ่มการจัดการจะช่วยได้อย่างไรในบริบทที่มีความแตกต่างกันของอุตสาหกรรมหรือกฎระเบียบด้านความปลอดภัยด้านสิ่งแวดล้อมและอาชีวอนามัย
จากหลักฐานที่มีอยู่ การเพิ่มการให้ความรู้ในครัวเรือนและการจัดการด้านสิ่งแวดล้อม (ได้แก่ มาตรการควบคุมฝุ่นละออง) แสดงให้เห็นว่าไม่มีความแตกต่างในการลดระดับสารตะกั่วในเลือดในเด็กตามมาตรการด้านสุขภาพของประชากร หลักฐานของผลกระทบของการจัดการทางสิ่งแวดล้อมที่มีต่อผลลัพธ์ด้านสติปัญญาและพฤติกรรมทางระบบประสาทและเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ไม่ชัดเจนเช่นกัน
จำเป็นต้องมีการทดลองเพื่อสร้างการจัดการที่มีประสิทธิผลสูงสุดเพื่อลดหรือป้องกันการสัมผัสสารตะกั่วเพิ่มเติม องค์ประกอบหลักของการทดลองเหล่านี้ควรรวมถึงกลยุทธ์ในการลดแหล่งที่มาของการสัมผัสสารตะกั่วหลาย ๆ แหล่งพร้อมกันโดยใช้ระดับการกวาดล้างฝุ่นเชิงป้องกัน นอกจากนี้ยังจำเป็นสำหรับการทดลองในประเทศที่มีรายได้ต่ำและปานกลางและในกลุ่มเศรษฐกิจและสังคมที่แตกต่างกันในประเทศที่มีรายได้สูง
การได้รับสารตะกั่วทำให้มีผลต่อสุขภาพที่ร้ายแรงโดยเฉพาะสำหรับเด็ก และความเกี่ยวข้องกับความบกพร่องทางร่างกาย สติปัญญาและพฤติกรรมทางระบบประสาทในเด็กอีกด้วย มีแหล่งที่มาของตะกั่วที่ในสิ่งแวดล้อมจากหลายที่ ดังนั้นการทดลองจึงได้ทดสอบการจัดการในครัวเรือนหลายอย่างเพื่อป้องกันหรือลดการสัมผัสสารตะกั่ว นี่คือการปรับปรุงการทบทวนวรรณกรรมที่ตีพิมพ์ก่อนหน้านี้
เพื่อประเมินผลของการเพิ่มการจัดการในครัวเรือนที่มีวัตถุประสงค์เพื่อป้องกันหรือลดการสัมผัสสารตะกั่วเพิ่มเติมในเด็กต่อพัฒนาการด้านสติปัญญาและพฤติกรรมทางระบบประสาท การลดระดับตะกั่วในเลือดและการลดระดับฝุ่นผงตะกั่วในครัวเรือน
ในเดือนมีนาคม 2020 เราได้ปรับปรุงการค้นหาใน CENTRAL, MEDLINE, Embase, ฐานข้อมูลอื่น ๆ อีก 10 แหล่ง และ ClinicalTrials.gov นอกจากนี้เรายังค้นหา Google Scholar ตรวจสอบรายการอ้างอิงของการศึกษาที่เกี่ยวข้องและติดต่อผู้เชี่ยวชาญเพื่อระบุการศึกษาที่ไม่ได้เผยแพร่
การทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มควบคุม (RCTs) และกึ่ง RCT ของการเพิ่มการการให้ความรู้หรือจัดการสิ่งแวดล้อมในครัวเรือนหรือการรวมกันของการจัดการทั้งสองอย่างเพื่อป้องกันการสัมผัสสารตะกั่วในเด็ก (ตั้งแต่แรกเกิดถึงอายุ 18 ปี) โดยที่ผู้วิจัยรายงานผลการวัดผลที่เป็นมาตรฐานอย่างน้อยหนึ่งมาตรการ
ผู้ทบทวนวรรณกรรม 2 คนได้ทำการทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นอิสระต่อกัน เพื่อประเมินงานวิจัยในเรื่องการคัดเข้าของงานวิจัย ความเสี่ยงของการมีอคติ ดึงข้อมูล และตรวจสอบความถูกต้อง เราได้ทำการติดต่อเจ้าของงานวิจัย หากต้องการข้อมูลเพิ่มเติม ผู้วิจัยประเมินความเชื่อมั่นของหลักฐานที่ได้โดยวิธี GRADE
เราได้รวบรวมการศึกษาทั้งหมด 17 เรื่อง (ใหม่สามเรื่องสำหรับการปรับปรุงนี้) ซึ่งเกี่ยวข้องกับเด็ก 3282 คน: การวิจัยแบบสุ่ม (RCT) 16 รายการ (เกี่ยวข้องกับเด็ก 3204 คน) และกึ่ง RCT หนึ่งรายการ (เกี่ยวข้องกับเด็ก 78 คน) เด็กในการศึกษาทั้งหมดมีอายุต่ำกว่า 6 ปี การศึกษา 15 เรื่อง ได้จัดทำขึ้นในเขตเมืองของอเมริกาเหนือ การศึกษา 1 เรื่อง ในออสเตรเลียและอีก 1 เรื่อง ในจีน การศึกษาส่วนใหญ่ดำเนินการในพื้นที่ที่มีสถานะทางเศรษฐกิจและสังคมต่ำ เด็กหญิงและเด็กชายมีจำนวนเท่าๆกันในการศึกษาที่รายงานข้อมูลนี้ ระยะเวลาของการจัดการอยู่ระหว่างสามเดือนถึง 24 เดือนใน 15 การศึกษาและมีสองการศึกษาได้ดำเนินการจัดการในครั้งเดียว ระยะเวลาติดตามผลมีตั้งแต่ 3 เดือนถึง 8 ปี พบว่ามี 3 RCTs ที่มีความเสี่ยงของการมีอคติต่ำในทุกประเด็นที่ประเมิน การศึกษาอีก 14 รายการมีความเสี่ยงของการมีอคติที่ไม่ชัดเจนหรือมีความเสี่ยงสูง ตัวอย่างเช่นเราพิจารณา RCT 2 รายการและ quasi-RCT 1 รายการที่มีความเสี่ยงของการมีอคติสูงในการคัดเลือกและ RCT 6 รายการที่มีความเสี่ยงของการมีอคติสูงในการติดตามผู้เข้าร่วมโครงการ (attrition bias) การศึกษา 15 รายการได้รับทุนวิจัยระดับชาติหรือนานาชาติหรือรัฐบาล และการศึกษา 2 รายการที่ไม่ได้รายงานแหล่งที่มาของเงินทุน
การให้ความรู้เทียบกับการไม่ได้ให้
ไม่มีการศึกษาใดที่รวบรวมมา ได้เปรียบเทียบ ผลของสติปัญญา หรืออันตรายต่อพฤติกรรมทางระบบประสาท หรือเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ การศึกษาทั้งหมดรายงานข้อมูลเกี่ยวกับผลระดับสารตะกั่วในเลือด
การเพิ่มความรู้พบว่าอาจไม่มีหลักฐานของความแตกต่างในการลดระดับตะกั่วในเลือด (ความแตกต่างค่าเฉลี่ย (MD) –0.03, ช่วงความเชื่อมั่น 95% (CI) –0.13 ถึง 0.07; I² = 0%; 5 การศึกษาผู้เข้าร่วม 815 คน; หลักฐานมีความเชื่อมั่นปานกลาง; ข้อมูลแบบ log-transformed data) หรือในการลดระดับฝุ่นพื้น (MD –0.07, 95% CI –0.37 ถึง 0.24; I² = 0%; 2 การศึกษาผู้เข้าร่วม 318 คน; หลักฐานมีความเชื่อมั่นปานกลาง)
การจัดการด้านสิ่งแวดล้อมเทียบกับการไม่ได้จัดการใดๆ
การควบคุมฝุ่น: การศึกษา 1 รายการ ในการเปรียบเทียบนี้รายงานข้อมูลเกี่ยวกับผลลัพธ์ของสติปัญญาและพฤติกรรมทางระบบประสาทและเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ในเด็ก การศึกษาแสดงให้เห็นในเชิงตัวเลขว่าอาจมีผลลัพธ์ทางระบบประสาทที่ดีกว่าในเด็กของกลุ่มที่ได้รับการจัดการด้านสิ่งแวดล้อม อย่างไรก็ตามความแตกต่างมีขนาดเล็กและ ค่า CI คร่อมทั้งเส้นผลประโยชน์และไม่เป็นประโยชน์ของการจัดการด้านสิ่งแวดล้อม (เช่น การพัฒนาจิตใจ (Bayley Scales of Infant Development-II): MD 0.1, 95% CI –2.1 ถึง 2.4; การศึกษา 1 รายการ, ผู้เข้าร่วม 302 คน; หลักฐานมีความเชื่อมั่นต่ำ) การศึกษาเดียวกันไม่พบเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มการจัดการในระหว่างการติดตามผล 8 ปี แต่สังเกตเห็นเด็ก 2 คนที่มีอาการไม่พึงประสงค์ในกลุ่มควบคุม (การศึกษา 1 รายการ, ผู้เข้าร่วม 355 คน; หลักฐานมีความเชื่อมั่นต่ำมาก)
การวิเคราะห์เมตต้า (meta-analysis) ยังไม่พบหลักฐานของประสิทธิผลเกี่ยวกับระดับตะกั่วในเลือด (ต่อเนื่อง: MD –0.02, 95% CI –0.09 ถึง 0.06; I² = 0%; การศึกษา 4 รายการ, ผู้เข้าร่วม 565 คน; หลักฐานมีความเชื่อมั่นปานกลาง; log-transformed data) เราไม่สามารถรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับระดับฝุ่นพื้นได้ แต่จากการศึกษารายงานว่าอาจไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มต่างๆ (หลักฐานมีความเชื่อมั่นต่ำมาก)
การลดมลพิษในดิน (soil abatement): การศึกษา 2 รายการ ที่ประเมินผลการจัดการด้านสิ่งแวดล้อมนี้รายงานเฉพาะผลของ 'ระดับตะกั่วในเลือด' การศึกษา 1 รายการ แสดงให้เห็นผลในการลดระดับสารตะกั่วในเลือดได้เล็กน้อยในขณะที่การศึกษาอื่นไม่มีผลใด ดังนั้นเราจึงเห็นว่าหลักฐานในปัจจุบันไม่เพียงพอที่จะสรุปเกี่ยวกับประสิทธิผลของการลดมลพิษในดิน (หลักฐานมีความเชื่อมั่นต่ำมาก)
การผสมผสานกันของการเพิ่มการให้ความรู้และการจัดการด้านสิ่งแวดล้อมเทียบกับการให้ความรู้แบบมาตรฐาน
การศึกษาในการเปรียบเทียบนี้รายงานเฉพาะระดับตะกั่วในเลือดและระดับฝุ่นตะกั่ว เราไม่สามารถรวบรวมการศึกษาในการวิเคราะห์เมตต้า ( Meta-analysis) ได้เนื่องจากมีความความแตกต่างอย่างมากระหว่างการศึกษาแต่ละรายการ เนื่องจากการศึกษารายงานผลลัพธ์ที่ไม่สอดคล้องกัน จึงมีหลักฐานไม่เพียงพอที่จะชี้แจงว่าการจัดการผสมผสานร่วมกันช่วยลดระดับตะกั่วในเลือดและระดับฝุ่นได้ (หลักฐานมีความเชื่อมั่นต่ำมาก)
Translation notes CD006047.pub6