ใจความสำคัญ
การดูดที่ไม่มีสารอาหาร (วัตถุ เช่น จุกนมหลอก ที่ใส่ไว้ในปากของทารกเพื่อกระตุ้นพฤติกรรมการดูด) การอุ้มที่สะดวก (การอุ้มทารกโดยใช้มือทั้งสองข้างของผู้ดูแลที่ศีรษะและแขนขาส่วนล่างเพื่อให้เป็นท่า 'พับเข้า') และการห่อตัว (การห่อทารกให้แน่นในผ้าห่มเพื่อป้องกันไม่ให้แขนขาเคลื่อนไหวมากเกินไป) เป็นกลยุทธ์ที่มีแนวโน้มมากที่สุดที่อาจลดพฤติกรรมความเจ็บปวดในทารกแรกเกิดที่คลอดก่อนกำหนด การดูดที่ไม่ได้สารอาหารอาจลดพฤติกรรมความเจ็บปวดในทารกแรกเกิดครบกำหนด ไม่มีกลยุทธ์ใดที่วิเคราะห์มีหลักฐานเพียงพอว่าลดพฤติกรรมความเจ็บปวดในทารกที่โตขึ้น การมีส่วนร่วมของพ่อแม่ที่มีโครงสร้าง (พ่อแม่ถูกสอนให้ใช้กลวิธี เช่น เขย่าตัว โยกตัว จั๊กจี้ หรือเบี่ยงเบนความสนใจ โดยไม่ได้รับสื่อใดๆ มาช่วย) มีฐานหลักฐานที่หนักแน่นกว่า แต่ไม่พบว่ามีผลในการลดพฤติกรรมความเจ็บปวด
บทนำสู่หัวข้อการทบทวน
ทารกและเด็กเล็กได้รับกระบวนการทางการแพทย์ที่เจ็บปวดเฉียบพลันหลายครั้ง (กินเวลาสั้น ๆ ) ในช่วง 3 ปีแรกของชีวิต การได้รับขั้นตอนที่เจ็บปวดเหล่านี้โดยไม่มีกลยุทธ์การจัดการความเจ็บปวดที่เพียงพออาจส่งผลเสียต่อพัฒนาการของพวกเขา
เราต้องการค้นหาอะไร
เราศึกษากลยุทธ์การจัดการความปวดหลายวิธี (ไม่รวมการดูแลแบบจิงโจ้ ซูโครส การให้นมลูก/นมแม่ และดนตรีเนื่องจากมีการทบทวนที่มีอยู่เกี่ยวกับกลยุทธ์เหล่านี้) หลังกระบวนการทางการแพทย์แบบเฉียบพลันในทารกแรกเกิดที่คลอดก่อนกำหนด ทารกแรกเกิดที่ครบกำหนด และทารกที่โตขึ้นจนถึงอายุสามขวบ เพื่อทำความเข้าใจว่ากลยุทธ์เหล่านี้มีประสิทธิภาพเพียงใดในการลดความเจ็บปวด
เราทำอะไร
เราประเมินกลยุทธ์ต่างๆ 24 วิธีในการลดความเจ็บปวดของเด็กเล็กหลังหัตถการทางการแพทย์โดยใช้กลยุทธ์การดูแลที่ไม่ต้องใช้ยา เช่น การใช้จุกนมหลอก การห่อตัวเด็ก และการนวดเด็ก เราเปรียบเทียบผลการลดความเจ็บปวดของกลยุทธ์เหล่านี้กับกลุ่มที่ไม่ได้รับกลยุทธ์การจัดการความเจ็บปวด เมื่อเป็นไปได้ เรายังเปรียบเทียบกลุ่มที่ได้รับหนึ่งกลยุทธ์กับกลุ่มที่ได้รับหลายกลยุทธ์เพื่อดูว่าการใช้หลายกลยุทธ์นำไปสู่การลดความเจ็บปวดมากขึ้นหรือไม่ เราพิจารณาว่ามีความแตกต่างในผลกระทบของวิธีการหรือไม่ ขึ้นอยู่กับว่าทารกเพิ่งมีขั้นตอนที่เจ็บปวด (ระยะปฏิกิริยาความเจ็บปวด) แตกต่างจากการสงบลงจากความปวดสูงสุด (ระยะการควบคุมความเจ็บปวดทันที)
เราแปลงมาตรวัดความรุนแรงของความเจ็บปวดที่แตกต่างกัน (เข้ารหัสโดยพยาบาลที่ผ่านการฝึกอบรมหรือเจ้าหน้าที่วิจัย) เป็นมาตราส่วนมาตรฐานเพื่อช่วยให้ผู้อ่านตีความผลการวิจัยได้ ระดับมาตรฐานมีตั้งแต่ 0 ถึง 21 โดย 0 คือไม่ปวด และ 21 คือปวดรุนแรงมาก
เราพบอะไร
การทบทวน Cochrane ที่อัปเดตนี้รวมการทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มควบคุม 138 ฉบับ (การทดลองที่ผู้เข้าร่วมได้รับการสุ่มให้เข้าร่วมกลุ่มการรักษากลุ่มใดกลุ่มหนึ่งจากสองกลุ่มขึ้นไป) ที่เกี่ยวข้องกับผู้เข้าร่วม 11,058 คนซึ่งอยู่ระหว่างทำหัตถการทางการแพทย์ที่เจ็บปวดเฉียบพลัน การดูดแบบไม่ใช้สารอาหาร การห่อตัว การอุ้มแบบสะดวก และการมีส่วนร่วมของพ่อแม่ที่มีโครงสร้างเป็นสี่กลยุทธ์ที่มีการศึกษามากที่สุด
ในทารกแรกเกิดที่คลอดก่อนกำหนด มีหลักฐานว่าการดูดแบบไม่ใช้สารอาหาร การอุ้มแบบสะดวก และการห่อตัวอาจลดความเจ็บปวดได้ ในระดับความปวดมาตรฐาน ทารกแรกเกิดที่คลอดก่อนกำหนดที่ได้รับการดูดที่ไม่ได้สารอาหารอาจมีคะแนนต่ำกว่าเด็กที่คลอดก่อนกำหนดที่ไม่ได้ใช้วิธีใด ๆ ถึง 2 คะแนน ทั้งทันทีหลังจากขั้นตอนที่เจ็บปวดและเมื่อสงบสติอารมณ์จากความปวดสูงสุด ทารกแรกเกิดที่คลอดก่อนกำหนดที่ได้รับการช่วยอาจมีคะแนน 3.5 คะแนนต่ำกว่าทันทีหลังการทำหัตถการที่เจ็บปวด และ 2 คะแนนต่ำกว่าเมื่อสงบสติอารมณ์จากความปวดสูงสุด เมื่อเทียบกับเด็กที่คลอดก่อนกำหนดที่ไม่ได้รับกลยุทธ์การจัดการความปวด แม้ว่าการห่อตัวดูเหมือนจะไม่ลดคะแนนความเจ็บปวดในทันทีหลังจากขั้นตอนที่เจ็บปวด ทารกแรกเกิดที่คลอดก่อนกำหนดที่ถูกห่อตัวอาจให้คะแนนโดยเฉลี่ยต่ำกว่าเด็กแรกเกิดถึง 4 คะแนนเทียบกับกลุที่ไม่ได้รับกลยุทธ์ใด ๆ ในการสงบสติอารมณ์จากความปวด
ในทารกแรกเกิดครบกำหนด การดูดที่ไม่ได้สารอาหารอาจลดความเจ็บปวดได้ ในระดับมาตรฐาน ทารกแรกเกิดครบกำหนดที่ได้รับการดูดที่ไม่ได้สารอาหารอาจได้คะแนนลสี่คะแนนน้อยกว่าทันทีหลังจากขั้นตอนที่เจ็บปวด และห้าคะแนนน้อยกว่าเมื่อสงบสติอารมณ์จากความปวดสูงสุด เมื่อเทียบกับทารกแรกเกิดที่ไม่ได้รับกลยุทธ์การจัดการความเจ็บปวด
การมีส่วนร่วมของผู้ปกครองที่มีโครงสร้างเป็นกลยุทธ์ที่มีการศึกษามากที่สุดในทารกคลอดครบกำหนดที่โตขึ้น แต่หลักฐานแสดงให้เห็นว่ากลยุทธ์นี้น่าจะมีผลลดความเจ็บปวดเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลยในกลุ่มอายุนี้
เหตุการณ์ไม่พึงประสงค์เกิดขึ้นน้อยมากในกลยุทธ์เหล่านี้ ทารกแรกเกิดที่คลอดก่อนกำหนด 1 คนมีอาเจียนและทารกแรกเกิดครบกำหนด 1 คนจะมีระดับออกซิเจนต่ำหลังได้รับการดูดที่ไม่ได้สารอาหาร ไม่มีเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์เกิดขึ้นหลังการห่อตัว การอุ้มลูก หรือการมีส่วนร่วมของพ่อแม่ที่มีโครงสร้าง
ข้อจำกัดของหลักฐานคืออะไร
ผลของการทบทวนนี้ขึ้นอยู่กับหลักฐานที่ไม่แน่นอนอย่างมาก การศึกษาจำนวนมากมีขนาดเล็กเกินไปหรือมีการศึกษาไม่เพียงพอเกี่ยวกับการแทรกแซงเฉพาะเพื่อให้แน่ใจเกี่ยวกับผลลัพธ์สำหรับผลลัพธ์ของเรา นอกจากนี้ยังมีความไม่สอดคล้องกันระหว่างการศึกษาต่างๆ เนื่องจากการใช้วิธีการที่ไม่ใช่เภสัชวิทยานั้นแตกต่างกันอย่างมากในการทดลองต่างๆ ในพื้นที่ต่างๆ งานวิจัยหลายฉบับยังใช้วิธีการที่น่าจะทำให้เกิดข้อผิดพลาดในผลลัพธ์ โดยรวมแล้ว ไม่มีการวิเคราะห์ใดที่นำเสนอในที่นี้ที่มีหลักฐานเพียงพอที่จะช่วยให้เราสามารถสรุปได้อย่างแน่ชัด (เช่น การศึกษาที่มีความเชื่อมั่นสูงจากกลุ่มวิจัยอิสระอย่างน้อยสองกลุ่ม)
หลักฐานทันสมัยแค่ไหน
การตรวจสอบนี้ใช้หลักฐานจนถึงเดือนตุลาคม 2020 การค้นหาการศึกษาได้รับการอัปเดตจนถึงเดือนกรกฎาคม 2022 และการศึกษาที่เข้าเกณฑ์ 33 ฉบับกำลังรอการประเมินและจะรวมอยู่ในการปรับปรุงการทบทวนนี้ในอนาคต
โดยรวมแล้ว การดูดแบบไม่มีสารอาหาร การอุ้มแบบสะดวก และการห่อตัวอาจลดพฤติกรรมความเจ็บปวดในทารกแรกเกิดที่คลอดก่อนกำหนด การดูดที่ไม่ได้สารอาหารอาจลดพฤติกรรมความเจ็บปวดในทารกแรกเกิดครบกำหนด ไม่มีการแทรกแซงจากหลักฐานจำนวนมากที่แสดงให้เห็นถึงการลดพฤติกรรมความเจ็บปวดในทารกที่โตกว่า การวิเคราะห์ส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับระดับความเชื่อมั่นของหลักฐานที่ต่ำมากหรือต่ำ และไม่มีหลักฐานใดที่มีหลักฐานที่มีความเชื่อมั่นสูง ดังนั้น การขาดความมั่นใจในหลักฐานจึงจำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติมก่อนที่เราจะสามารถสรุปผลขั้นสุดท้ายได้
แม้จะมีหลักฐานบ่งชี้ถึงผลกระทบระยะยาวของความเจ็บปวดที่ไม่บรรเทาลงในช่วงวัยทารก แต่ก็เห็นได้ชัดว่าความเจ็บปวดของทารกมีทั้งที่ยังจัดการได้ไม่ดีและไม่ได้รับการจัดการ ความเจ็บปวดในวัยทารกซึ่งเป็นช่วงของพัฒนาการแบบทวีคูณที่ได้รับการจัดการไม่เพียงพอ อาจส่งผลกระทบไปตลอดอายุขัย ดังนั้นการทบทวนกลยุทธ์การจัดการความเจ็บปวดอย่างครอบคลุมและเป็นระบบจึงเป็นส่วนสำคัญในการจัดการความเจ็บปวดของทารกอย่างเหมาะสม นี่เป็นการปรับปรุงของการการทบทวนที่ตีพิมพ์ก่อนหน้านี้ใน Cochrane Database of Systematic Reviews (2015, Issue 12) ที่มีชื่อเรื่องเดียวกัน
เพื่อประเมินประสิทธิภาพและเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ของวิธีการที่ไม่ใช่เภสัชวิทยาสำหรับทารกและเด็ก (อายุไม่เกินสามปี) อาการปวดเฉียบพลัน ไม่รวมการดูแลแบบจิงโจ้ ซูโครส การให้นมบุตร/น้ำนมแม่ และดนตรี
สำหรับการปรับปรุงนี้ เราค้นหา CENTRAL, MEDLINE-Ovid แพลตฟอร์ม, แพลตฟอร์ม EMBASE-OVID, แพลตฟอร์ม PsycINFO-OVID, แพลตฟอร์ม CINAHL-EBSCO และเว็บไซต์การลงทะเบียนการทดลอง (ClinicalTrials.gov; International Clinical Trials Registry Platform) (มีนาคม 2015 ถึง ตุลาคม 2020) การปรับปรุงครั้งนี้ เราค้นหาการศึกษาเสร็จสมบูรณ์ในเดือนกรกฎาคม 2022 แต่การศึกษาที่พบ ณ จุดนี้ถูกเพิ่มไปยัง 'รอการจัดหมวดหมู่' สำหรับการอัปเดตในอนาคต
เรายังค้นหารายการอ้างอิงและติดต่อนักวิจัยผ่านทางบริการอิเล็กทรอนิกส์
เรารวบรวมการศึกษาใหม่ 76 ฉบับในการทบทวน
ผู้เข้าร่วมรวมทารกตั้งแต่แรกเกิดถึงสามปีในการทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มควบคุม (RCTs) หรือ RCT แบบไขว้ที่มีการเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุมที่ไม่มีการรักษา การศึกษามีสิทธิ์รวมอยู่ในการวิเคราะห์หากพวกเขาเปรียบเทียบกลยุทธ์การจัดการความเจ็บปวดที่ไม่ใช่เภสัชวิทยากับกลุ่มควบคุมที่ไม่ได้รับการรักษา (15 กลยุทธ์ที่แตกต่างกัน) นอกจากนี้ เรายังวิเคราะห์การศึกษาเมื่อสามารถประเมินผลกระทบเฉพาะของการเพิ่มกลยุทธ์การจัดการความเจ็บปวดที่ไม่ใช่เภสัชวิทยาเข้ากับกลยุทธ์การจัดการความเจ็บปวดอื่น (เช่น ผลกระทบเพิ่มเติมในสารละลายที่มีรสหวาน การดูดที่ไม่ใช้สารอาหาร หรือการห่อตัว) (3 กลยุทธ์) กลุ่มควบคุมที่เข้าเกณฑ์สำหรับการศึกษาสารเพิ่มเติมเหล่านี้คือสารละลายที่มีรสหวานเท่านั้น การดูดที่ไม่มีคุณค่าทางโภชนาการเท่านั้น หรือการห่อตัวเท่านั้น ตามลำดับ สุดท้าย เราได้อธิบายวิธีการ (interventions) 6 อย่าง ในเชิงคุณภาพที่ตรงตามเกณฑ์คุณสมบัติสำหรับการรวมในการทบทวน แต่ไม่อยู่ในการวิเคราะห์
ผลลัพธ์ที่ประเมินในการทบทวน ได้แก่ การตอบสนองต่อความเจ็บปวด (ปฏิกิริยาและการควบคุม) และเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ ระดับความเชื่อมั่นในหลักฐานและความเสี่ยงของการมีอคติขึ้นอยู่กับเครื่องมือ Cochrane ความเสี่ยงของการมีอคติและแนวทาง GRADE เราวิเคราะห์ความแตกต่างของค่าเฉลี่ยมาตรฐาน (SMD) โดยใช้วิธีความแปรปรวนผกผันทั่วไปเพื่อกำหนดขนาดเอฟเฟกต์
เรารวบรวมการศึกษาทั้งหมด 138 ฉบับ (ผู้เข้าร่วม 11,058 คน) ซึ่งรวมการศึกษาใหม่เพิ่มเติมอีก 76 ฉบับสำหรับการอัปเดตนี้ จากการศึกษา 138 ฉบับนี้ เราวิเคราะห์ 115 (ผู้เข้าร่วม 9048 คน) และอธิบาย 23 (ผู้เข้าร่วม 2010 คน) ในเชิงคุณภาพ เราอธิบายการศึกษาเชิงคุณภาพที่ไม่สามารถวิเคราะห์เมตต้าได้เนื่องจากเป็นการศึกษาเดียวในหมวดหมู่หรือปัญหาการรายงานทางสถิติ เรารายงานผลการศึกษา 138 ฉบับในการทบทวนนี้ ขนาดเอฟเฟกต์ SMD 0.2 แสดงถึงเอฟเฟกต์ขนาดเล็ก 0.5 เอฟเฟกต์ปานกลาง และ 0.8 เอฟเฟกต์ขนาดใหญ่ เกณฑ์สำหรับการตีความ I 2 ถูกกำหนดขึ้นดังนี้: ไม่สำคัญ (0% ถึง 40%); ความหลากหลายปานกลาง (30% ถึง 60%); ความแตกต่างอย่างมาก (50% ถึง 90%); ความหลากหลายมาก (75% ถึง 100%) ้หัตถการเฉียบพลันที่มีการศึกษามากที่สุดคือหัตถการเจาะส้นเท้า (การศึกษา 63 ฉบับ) และหัตถการเข็มสำหรับวัตถุประสงค์ของการให้วัคซีน/วิตามิน (การศึกษา 35 ฉบับ) เราตัดสินว่าการศึกษาส่วนใหญ่มีความเสี่ยงสูงที่จะมีอคติ (103 จาก 138) โดยมีข้อกังวลเกี่ยวกับระเบียบวิธีวิจัยที่พบมากที่สุดเกี่ยวกับการทำให้บุคลากรและผู้ประเมินผลลัพธ์ไม่รู้ว่าผู้เข้าร่วมอยู่กลุ่มใด การตอบสนองต่อความเจ็บปวดได้รับการตรวจสอบระหว่างช่วงความเจ็บปวด 2 ระยะ: ปฏิกิริยาต่อความเจ็บปวด (ภายใน 30 วินาทีแรกหลังการกระตุ้นที่เจ็บปวดเฉียบพลัน) และการควบคุมความเจ็บปวดทันที (หลังจาก 30 วินาทีแรกหลังการกระตุ้นที่เจ็บปวดเฉียบพลัน) เรารายงานกลยุทธ์ด้านล่างที่มีหลักฐานที่แข็งแกร่งที่สุดสำหรับแต่ละกลุ่มอายุ
ในทารกแรกเกิดที่คลอดก่อนกำหนด การดูดนมที่ไม่ได้สารอาหารอาจลดปฏิกิริยาความเจ็บปวด (SMD -0.57, ช่วงความเชื่อมั่น 95% (CI) -1.03 ถึง -0.11, ผลปานกลาง; I 2 = 93%, มีความแตกต่างอย่างมาก) และปรับปรุงการควบคุมความเจ็บปวดในทันที (SMD -0.61, 95% CI -0.95 ถึง -0.27, ผลกระทบปานกลาง I 2 = 81%, มีความแตกต่างอย่างมาก) โดยมีหลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำมาก การเหน็บที่สะดวกอาจลดปฏิกิริยาความเจ็บปวด (SMD -1.01, 95% CI -1.44 ถึง -0.58, ผลกระทบมาก; I 2 = 93%, มีความแตกต่างอย่างมาก) และปรับปรุงการควบคุมความเจ็บปวดในทันที (SMD -0.59, 95% CI -0.92 ถึง - 0.26 ผลปานกลาง I 2 = 87%, มีความแตกต่างอย่างมาก); อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้ขึ้นอยู่กับหลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำมากเช่นกัน แม้ว่าการห่อตัวจะไม่ลดปฏิกิริยาความเจ็บปวดในทารกแรกเกิดที่คลอดก่อนกำหนด (SMD -0.60, 95% CI -1.23 ถึง 0.04, ไม่มีผลกระทบ; I 2 = 91%, มีความแตกต่างอย่างมาก) เคยมีการแสดงให้เห็นว่าอาจช่วยปรับปรุงการควบคุมความเจ็บปวดในทันที (SMD - 1.21, 95% CI -2.05 ถึง -0.38, ผลกระทบมาก I 2 = 89%, มีความแตกต่างอย่างมาก) อิงตามหลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำมาก
ในทารกแรกเกิดที่คลอดก่อนกำหนด การดูดที่ไม่ได้สารอาหารอาจลดปฏิกิริยาความเจ็บปวด (SMD 1.13, ช่วงความเชื่อมั่น 95% -1.57 to -0.68, ผลขนาดใหญ่; I 2 = 82%, ความแตกต่างอย่างมาก) และปรับปรุงการควบคุมความเจ็บปวดในทันที (SMD -1.49, 95% CI -2.20 to -0.78,, ผลกระทบขนาดใหญ่ I 2 = 92%, มีความแตกต่างอย่างมาก) ขึ้นอยู่กับหลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำมาก
ในทารกคลอดครบกำหนดที่อายุมากขึ้น การมีส่วนร่วมของพ่อแม่ที่มีโครงสร้างเป็นวิธีการที่มีการศึกษามากที่สุด ผลลัพธ์แสดงให้เห็นว่าวิธีการนี้มีผลเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลยในการลดปฏิกิริยาความเจ็บปวด (SMD -0.18, 95% CI -0.40 ถึง 0.03, ไม่มีผล; I 2 = 46%, ความแตกต่างในระดับปานกลาง) หรือปรับปรุงการควบคุมความเจ็บปวดในทันที (SMD -0.09, 95 % CI -0.40 ถึง 0.21 ไม่มีผล I 2 = 74%, มีความแตกต่างอย่างมาก) ขึ้นอยู่กับหลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำถึงปานกลาง
ในบรรดาวิธีการทั้ง 5 รายการที่มีการศึกษามากที่สุด มีเพียง 2 การศึกษาเท่านั้นที่สังเกตเห็นเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ โดยเฉพาะการอาเจียน (ทารกคลอดก่อนกำหนด 1 ราย) และภาวะออกซิเจนต่ำในเลือด (ทารกแรกเกิดครบกำหนด 1 รายที่เข้ารับการรักษาใน NICU) หลังการแทรกแซงแบบดูดที่ไม่ใช่สารอาหาร การมีความแตกต่างอย่างมากจำกัดความมั่นใจของเราในการค้นพบสำหรับการวิเคราะห์บางอย่าง เช่นเดียวกับหลักฐานส่วนใหญ่มีความเชื่อมั่นต่ำมากถึงต่ำจากการตัดสินโดยใช้ GRADE
แปลโดย แพทย์หญิงวิลาสินี หน่อแก้ว โรงพยาบาลมะเร็งอุบลราชธานี Edit โดย พญ ผกากรอง ลุมพิกานนท์ 15 มกราคม 2024