ความดันโลหิตสูง (hypertension) คืออะไร
ความดันโลหิตคือการวัดแรงที่หัวใจใช้ในการสูบฉีดเลือดไปทั่วร่างกาย โดยปกติจะมีสองค่า: ความดันเมื่อหัวใจของคุณดันเลือดออก (ความดันซิสโตลิก) และความดันเมื่อหัวใจอยู่ระหว่างการเต้น (ความดันไดแอสโตลิก) ความดันโลหิตจะถือว่าสูงเมื่อความดันซิสโตลิกสูงกว่า 140 และ / หรือความดันไดแอสโตลิกมากกว่า 90 มักเขียนว่า '140 กับ 90' และวัดเป็นมิลลิเมตรปรอท (มม. ปรอท) ความเสี่ยงในการเป็นโรคความดันโลหิตสูงจะเพิ่มขึ้นเมื่อคุณอายุมากขึ้น
ความดันโลหิตสูงสามารถเพิ่มความเสี่ยงในปัญหาสุขภาพระยะยาวที่รุนแรง เช่นหัวใจวาย หรือโรคหลอดเลือดสมอง การลดความดันโลหิตในผู้ที่เป็นโรคความดันโลหิตสูงจะช่วยลดจำนวนผู้ที่เป็นโรคหัวใจและหลอดเลือด (โรคหัวใจและหลอดเลือด) ซึ่งนำไปสู่การเสียชีวิตและปัญหาเกี่ยวกับหัวใจและหลอดเลือดน้อยลง
น้ำหนักและความดันโลหิตสูง
แนวทางการรักษาความดันโลหิตสูงแนะนำให้รักษาน้ำหนักให้เหมาะสม และลดน้ำหนักเมื่อจำเป็น บางคนอาจกินยาเพื่อช่วยลดน้ำหนัก
ทำไมเราถึงทำการทบทวนวรรณกรรม Cochrane นี้
ยาที่ได้รับอนุญาตให้ใช้ในการลดน้ำหนักในสหรัฐอเมริกาและยุโรป ได้แก่ orlistat และ naltrexone ร่วมกับ bupropion ส่วนผสมอื่น phentermine กับ topiramate ได้รับอนุญาตในสหรัฐอเมริกาเท่านั้น เราต้องการทราบว่ายาลดน้ำหนักมีผลต่อความดันโลหิตในระยะยาวหรือไม่ และสามารถลดผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์ของความดันโลหิตสูงต่อสุขภาพได้หรือไม่
เราได้ทำอะไร
เราสืบค้นการศึกษาเกี่ยวกับผลของการกินยาลดน้ำหนักในผู้ที่มีความดันโลหิตสูง เราสนใจว่ายาเหล่านี้ส่งผลต่อความดันโลหิตและน้ำหนักตัวอย่างไร เราต้องการทราบด้วยว่ามีกี่คนที่ได้รับผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์ มีกี่คนที่เป็นโรคหัวใจและหลอดเลือด และมีผู้เสียชีวิตหรือไม่
เรามองหาการศึกษาแบบสุ่มที่มีการควบคุม ซึ่งการรักษาที่ได้รับนั้นได้รับการตัดสินแบบสุ่ม การศึกษาประเภทนี้ให้หลักฐานที่เชื่อถือได้มากที่สุดเกี่ยวกับผลของการรักษา
เราประเมินความน่าเชื่อถือของหลักฐานโดยวิธี GRADE เราพิจารณาปัจจัยต่างๆเช่นวิธีดำเนินการศึกษา จำนวนผู้ที่เกี่ยวข้อง และผลการวิจัยของพวกเขาสอดคล้องกันหรือไม่
วันที่สืบค้นข้อมูล: เรารวบรวมหลักฐานที่เผยแพร่ถึง มีนาคม 2020
สิ่งที่เราพบ
เราพบการศึกษา 6 รายการในผู้เข้าร่วม 12,724 คนที่มีความดันโลหิตสูง (อายุเฉลี่ย 46 ถึง 62 ปี) การศึกษาดำเนินการในสหรัฐอเมริกา (3 การศึกษา) และยุโรป (3 การศึกษา) และใช้เวลาตั้งแต่ 6 ถึง 28 เดือน
การศึกษาทั้งหมดเปรียบเทียบผลของการกินยาลดน้ำหนักกับผลของการกินยาหลอก (ยาหลอก)
ผลลัพธ์ของการทบทวนวรรณกรรม
Orlistat อาจลดน้ำหนักและอาจลดความดันโลหิต (4 การศึกษา 2058 คน)
Phentermine plus topiramate อาจลดน้ำหนักและอาจลดความดันโลหิตได้ (1 การศึกษา; 1305 คน)
Naltrexone plus bupropion อาจลดน้ำหนักได้ แต่อาจไม่ลดความดันโลหิต (1 การศึกษา; 8283 คน)
การศึกษา 1 รายการศึกษาถึงความเสี่ยงต่อการเสียชีวิต และผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์จากหัวใจและหลอดเลือด ไม่พบความแตกต่างระหว่างการรักษาด้วย naltrexone ร่วมกับ bupropion และยาหลอกหลังจากผ่านไป 2 ปี
ผู้ที่รับประทานยาลดน้ำหนักรายงานผลที่ไม่พึงประสงค์มากกว่าผู้ที่รับประทานยาหลอก ผลข้างเคียงที่ไม่พึงประสงค์ส่วนใหญ่ ได้แก่ ปัญหาการย่อยอาหาร (สำหรับ orlistat และ phentermine ร่วมกับ topiramate) ปากแห้งและผิวหนังรู้สึกซ่าหรือชา (สำหรับ naltrexone และ bupropion)
ความน่าเชื่อถือของผลการวิจัย
ผลลัพธ์มาจากการศึกษาจำนวนน้อย ในบางการศึกษาพบว่ามีเหตุการณ์เกิดขึ้นน้อยสำหรับวิธีการบางอย่างที่เราสนใจ
เรามีความเชื่อมั่นปานกลางว่า orlistat และ naltrexone บวก bupropion มีผลต่อการลดน้ำหนักและความดันโลหิต ผลลัพธ์เหล่านี้อาจเปลี่ยนแปลงได้หากมีหลักฐานเพิ่มเติม
เราไม่ค่อยเชื่อมั่นเกี่ยวกับผลของ phentermine plus topiramate ผลที่ไม่ต้องการของ orlistat และความเสี่ยงต่อการเกิดโรคหัวใจและหลอดเลือดที่ไม่พึงประสงค์ที่เกี่ยวข้องกับ naltrexone และ bupropion ผลลัพธ์เหล่านี้น่าจะมีเปลี่ยนแปลงหากมีหลักฐานเพิ่มเติม
บทสรุป
ยาลดน้ำหนักบางชนิดช่วยลดน้ำหนักและความดันโลหิตในผู้ที่มีความดันโลหิตสูง แต่อาจทำให้เกิดผลที่ไม่พึงประสงค์ เราไม่พบหลักฐานเพียงพอว่าการใช้ยาลดน้ำหนักเพื่อลดน้ำหนักสามารถลดการเสียชีวิตและโรคหัวใจและหลอดเลือดได้หรือไม่
ในผู้ที่มีความดันโลหิตสูง orlistat, phentermine / topiramate และ naltrexone / bupropion ทำให้น้ำหนักตัวลดลง ขนาดของผลกระทบมากที่สุดกับ phentermine / topiramate ในการทดลองเดียวกัน orlistat และ phentermine / topiramate แต่ไม่ใช่ naltrexone / bupropion ลดความดันโลหิตลง RCT 1 รายการของ naltrexone / bupropion เทียบกับยาหลอกแสดงให้เห็นว่าไม่มีความแตกต่างในการเสียชีวิตจากทุกสาเหตุหรือการตายหรือการเจ็บป่วยด้วยโรคหัวใจและหลอดเลือดหลังจากผ่านไป 2 ปี European Medicines Agency ปฏิเสธการอนุญาตทางการตลาดสำหรับ phentermine / topiramate เนื่องจากความกังวลด้านความปลอดภัยในขณะที่ lorcaserin การอนุญาตทางการตลาดของยุโรปถูกเพิกถอนเนื่องจากประโยชน์ / ความเสี่ยงโดยรวมติดลบ ในปี 2020 lorcaserin ก็ถูกถอนออกจากตลาดสหรัฐฯเช่นกัน ยาอีก 2 ชนิด (rimonabant และ Sibutramine) ถูกถอนออกจากตลาดในปี 2009 และ 2010 ตามลำดับ
การทบทวนวรรณกรรมครั้งนี้เป็นการปรับปรุงให้ทันสมัยครั้งที่ 3 ที่เผยแพร่ครั้งแรก เมื่อเดือนกรกฎาคม 2009 แนวทางหลักทั้งหมดในการรักษาความดันโลหิตสูงแนะนำให้ลดน้ำหนัก ยาลดความอ้วนอาจช่วยได้ในส่วนนี้
วัตถุประสงค์หลัก
เพื่อประเมินผลระยะยาวของการลดน้ำหนักที่เกิดจากการใช้ยาในผู้ใหญ่ที่มีความดันโลหิตสูง ต่อการเสียชีวิตจากทุกสาเหตุ โรคหัวใจและหลอดเลือดและเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ (รวมถึงเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ที่ร้ายแรงทั้งหมด การถอนตัวเนื่องจากเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์และ เหตุการณ์ไม่พึงประสงคที่ไม่ร้ายแรงทั้งหมด)
วัตถุประสงค์รอง
เพื่อประเมินผลระยะยาวของการลดน้ำหนักตัวที่เกิดจากยาในผู้ใหญ่ที่มีความดันโลหิตสูงต่อการเปลี่ยนแปลงจากค่าพื้นฐานของความดันโลหิตซิสโตลิกและไดแอสโตลิกและการลดน้ำหนัก
สำหรับการทบทวนวรรณกรรมที่ปรับให้ทันสมัยนี้ ผู้เชี่ยวชาญด้านข้อมูลความดันโลหิตสูงของ Cochrane ได้ค้นหาฐานข้อมูลต่อไปนี้สำหรับการทดลองแบบสุ่มที่มีการควบคุม ถึงเดือนมีนาคม 2020: the Cochrane Hypertension Specialised Register, CENTRAL, MEDLINE (จากปี 1946), Embase (จากปี 1974), the World Health Organization International Clinical Trials Registry Platform และ ClinicalTrials.gov ในการสืบค้นหลักฐานไม่ได้จำกัดภาษา เราติดต่อผู้เขียนบทความงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง เพื่อขอผลงานวิจัยที่ตีพิมพ์เพิ่มเติมรวมถึงงานวิจัยที่ไม่ได้ตีพิมพ์
การทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มควบคุมที่มีระยะเวลาอย่างน้อย 24 สัปดาห์ ในผู้ใหญ่ที่เป็นโรคความดันโลหิตสูงที่เปรียบเทียบยาลดน้ำหนักระยะยาวที่ได้รับการอนุมัติกับยาหลอก
ผู้ทบทวนวรรณกรรม 2 คนเลือก ประเมินความเสี่ยงของอคติ และคัดลอกข้อมูล อย่างเป็นอิสระต่อกัน ในกรณีที่เหมาะสม และไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการศึกษา (P> 0.1) เราได้รวบรวมการศึกษาโดยใช้ fixed-effect meta-analysis เมื่อมีความแตกต่าง เราใช้วิธี random effects และตรวจสอบสาเหตุของความแตกต่าง
การปรับปรุงการทบทวนวรรณกรรมให้ทันสมัยครั้งที่ 3 นี้ ได้เพิ่มการทดลองใหม่ 1 รายการที่ตรวจสอบการใช้ naltrexone / bupropion ร่วมกันเทียบกับยาหลอก ยา 2 ชนิดซึ่งรวมอยู่ในการทบทวนวรรณกรรมก่อนหน้านี้ (rimonabant และ sibutramine) ไม่ได้รับการพิจารณาว่าเกี่ยวข้องกับการปรับปรุงครั้งนี้อีกต่อไป เนื่องจากการอนุมัติทางการตลาดของยาทั้งสองชนิดถูกเพิกถอนในปี 2010 และ 2009 ตามลำดับ จำนวนการศึกษาที่รวมอยู่ในการปรับปรุงการทบทวนวรรณกรรมนี้จึงเป็น 6 (ผู้เข้าร่วมทั้งหมด 12,724 คน): 4 RCTs เปรียบเทียบ orlistat กับยาหลอก ซึ่งเกี่ยวข้องกับผู้เข้าร่วมทั้งหมด 3132 คนที่มีความดันโลหิตสูงและอายุเฉลี่ย 46 ถึง 55 ปี การทดลอง 1 รายการเปรียบเทียบ phentermine / topiramate กับยาหลอกโดยมีผู้เข้าร่วม 1305 คนที่มีความดันโลหิตสูงและอายุเฉลี่ย 53 ปี และการทดลอง 1 รายการครั้งเปรียบเทียบ naltrexone / bupropion กับยาหลอกซึ่งเกี่ยวข้องกับผู้เข้าร่วม 8283 คนที่เป็นโรคความดันโลหิตสูงและอายุเฉลี่ย 62 ปี เราได้ตัดสินความเสี่ยงของการมีอคติว่าไม่มีความชัดเจนสำหรับการทดลองที่ตรวจสอบ orlistat หรือ naltrexone / bupropion และความเสี่ยงของการมีอคติต่ำสำหรับการทดลองเพื่อตรวจสอบ phentermine / topiramate เฉพาะการศึกษา naltrexone / bupropion เท่านั้นที่รวมถึงอัตราการตายและการเจ็บป่วยของหลอดเลือดหัวใจซึ่งเป็นผลลัพธ์ที่กำหนดไว้ล่วงหน้า
ไม่มีความแตกต่างในอัตราการเสียชีวิตจากทุกสาเหตุหรือโรคหลอดเลือดหัวใจ เหตุการณ์หัวใจและหลอดเลือดที่สำคัญ หรือเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ที่ร้ายแรงระหว่าง naltrexone / bupropion และยาหลอก อุบัติการณ์ของเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์โดยรวมสูงกว่าอย่างมีนัยสำคัญในผู้เข้าร่วมที่ได้รับการรักษาด้วย naltrexone / bupropion สำหรับ orlistat อุบัติการณ์ของผลข้างเคียงของระบบทางเดินอาหารสูงกว่าอย่างต่อเนื่องเมื่อเทียบกับยาหลอก ผลข้างเคียงที่พบบ่อยที่สุดจาก phentermine / topiramate คือปากแห้งและมีอาการชา หลังจาก 6 ถึง 12 เดือน orlistat ลดความดันโลหิตซิสโตลิกเมื่อเทียบกับยาหลอกโดยความแตกต่างของค่าเฉลี่ย (MD) −2.6 มม. ปรอท (ช่วงความเชื่อมั่น 95% (CI) −3.8 ถึง −1.4 มม. ปรอท 4 การทดลองผู้เข้าร่วม 2058 คน) และความดันโลหิตไดแอสโตลิก โดย MD −2.0 mm Hg (95% CI −2.7 ถึง −1.2 mm Hg; 4 การทดลอง ผู้เข้าร่วม 2058 คน) หลังจากติดตามผล 13 เดือน phentermine / topiramate ลดความดันโลหิต systolic เมื่อเทียบกับยาหลอกโดย −2.0 ถึง −4.2 mm Hg (1 การทดลองผู้เข้าร่วม 1030 คน) (ขึ้นอยู่กับปริมาณยา) และความดันโลหิต diastolic โดย −1.3 ถึง −1.9 mm Hg (1 การทดลองผู้เข้าร่วม 1,030 คน) (ขึ้นอยู่กับปริมาณยา) ไม่มีความแตกต่างในการเปลี่ยนแปลงความดันโลหิต systolic หรือ diastolic ระหว่าง naltrexone / bupropion กับยาหลอก (1 การทดลอง, 8283 คน) เราไม่พบการศึกษาที่เกี่ยวข้องที่ตรวจสอบ liraglutide หรือ lorcaserin ในผู้ที่เป็นโรคความดันโลหิตสูง
แปลโดย ศ.นพ.ภิเศก ลุมพิกานนท์ ภาควิชาสูติศาสตร์และนรีเวชวิทยา คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น เมื่อ 22 มกราคม 2020