ความดันโลหิตสูง (ความดันโลหิตสูง) คืออะไร
ความดันโลหิตคือการวัดแรงที่หัวใจใช้ในการสูบฉีดเลือดไปทั่วร่างกาย โดยปกติจะเป็น 2 ตัวเลข: ความดันเมื่อหัวใจของคุณดันเลือดออก (ความดันซิสโตลิก) และความดันเมื่อหัวใจอยู่ระหว่างการพัก (ความดันไดแอสโตลิก) ความดันโลหิตจะถือว่าสูงเมื่อความดันซิสโตลิกสูงกว่า 140 และ / หรือความดันไดแอสโตลิกมากกว่า 90 มักเขียนว่า '140 กับ 90' และวัดเป็นมิลลิเมตรปรอท (มม. ปรอท) ความเสี่ยงในการเป็นโรคความดันโลหิตสูงจะเพิ่มขึ้นเมื่อคุณอายุมากขึ้น
ความดันโลหิตสูงเป็นหนึ่งในสาเหตุหลักของการเสียชีวิตและความพิการทั่วโลก ความดันโลหิตสูงสามารถเพิ่มความเสี่ยงในปัญหาสุขภาพระยะยาวที่รุนแรง เช่นหัวใจวาย หรือโรคหลอดเลือดสมอง การลดความดันโลหิตในผู้ที่เป็นโรคความดันโลหิตสูงจะช่วยลดจำนวนผู้ที่เป็นโรคหัวใจและหลอดเลือด (โรคหัวใจและหลอดเลือด) ซึ่งนำไปสู่การเสียชีวิตและปัญหาเกี่ยวกับหัวใจและหลอดเลือดที่น้อยลง
น้ำหนักและความดันโลหิตสูง
ความดันโลหิตสูงมักเกี่ยวข้องกับพฤติกรรมการใช้ชีวิตที่ไม่ดีต่อสุขภาพเช่นการสูบบุหรี่ การดื่มแอลกอฮอล์มากเกินไป การมีน้ำหนักเกินและออกกำลังกายไม่เพียงพอ แนวทางการรักษาความดันโลหิตสูงแนะนำให้รักษาน้ำหนักให้เหมาะสม และลดน้ำหนักเมื่อจำเป็น บางคนเลือกที่จะลดน้ำหนักโดยการอดอาหาร เช่น กินไขมันน้อยลง หรือจำกัดจำนวนแคลอรี่ที่กินเข้าไป
ทำไมเราถึงทำการทบทวนวรรณกรรม Cochrane นี้
เราต้องการทราบว่าอาหารเพื่อลดน้ำหนัก มีผลในระยะยาวต่อความดันโลหิตหรือไม่ และสามารถลดผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์ของความดันโลหิตสูงต่อสุขภาพได้หรือไม่
เราได้ทำอะไร
เราสืบค้นการศึกษาที่เปรียบเทียบผลของการใช้อาหารเพื่อลดน้ำหนักกับการไม่ใช้อาหารในผู้ที่มีความดันโลหิตสูง เราสนใจผลของการอดอาหารที่มีต่อความดันโลหิตและน้ำหนักตัว เราต้องการทราบด้วยว่ามีกี่คนที่ได้รับผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์ มีกี่คนที่เป็นโรคหัวใจและหลอดเลือด และมีผู้เสียชีวิตกี่คน
เรามองหาการศึกษาแบบสุ่มที่มีกลุ่มควบคุม ซึ่งการรักษาที่ได้รับนั้นได้รับการตัดสินแบบสุ่ม การศึกษาประเภทนี้ให้หลักฐานที่เชื่อถือได้มากที่สุดเกี่ยวกับผลของการรักษา
เราประเมินความน่าเชื่อถือของหลักฐานโดยวิธี GRADE เราพิจารณาปัจจัยต่างๆ เช่นวิธีดำเนินการศึกษา จำนวนผู้ที่เกี่ยวข้อง และผลการวิจัยของพวกเขาสอดคล้องกันหรือไม่
วันที่สืบค้นข้อมูล: เรารวบรวมหลักฐานที่เผยแพร่ถึง เมษายน 2020
สิ่งที่เราพบ
เราพบการศึกษา 8 รายการใน 2100 คนที่มีความดันโลหิตสูง (อายุเฉลี่ย 45 ถึง 66 ปี) การศึกษาดำเนินการในสหรัฐอเมริกา (4 การศึกษา) และยุโรป (4 การศึกษา) และใช้เวลา 6 เดือนถึง 36 เดือน
ไม่มีการศึกษาใดที่รายงานข้อมูลที่เป็นประโยชน์เกี่ยวกับผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์จากการรับประทานอาหารลดน้ำหนัก
ผลลัพธ์ของการทบทวนวรรณกรรม
อาหารเพื่อลดน้ำหนักอาจทำให้ลดน้ำหนักได้ (5 การศึกษา, 888 คน) และอาจลดความดันโลหิตได้ (3 การศึกษา, 731 คน) เปรียบเทียบกับคนที่ไม่ได้อดอาหาร
เราไม่พบหลักฐานเพียงพอว่าการอดอาหารมีผลต่อจำนวนผู้เสียชีวิต หรือเป็นโรคหัวใจและหลอดเลือดหรือไม่ การศึกษา 3 รายการรายงานว่าไม่มีใครเสียชีวิตในระหว่างการศึกษา มีเพียงการศึกษาเดียวเท่านั้นที่ศึกษาว่ามีกี่คนที่เป็นโรคหัวใจและหลอดเลือด
ความน่าเชื่อถือของผลการวิจัย
เราเชื่อมั่นในระดับปานกลางว่าผู้ที่มีความดันโลหิตสูงจะลดน้ำหนักได้หลังจากการอดอาหารเพื่อลดน้ำหนัก อย่างไรก็ตามผลเหล่านี้อาจเปลี่ยนแปลงไปหากมีหลักฐานเพิ่มเติม เราไม่ค่อยเชื่อมั่นว่าอาหารเพื่อลดน้ำหนักช่วยลดความดันโลหิตได้หรือไม่ เพราะผลลัพธ์เหล่านี้มาจากการศึกษาจำนวนน้อย ผลลัพธ์นี้มีแนวโน้มที่จะเปลี่ยนแปลงหากมีหลักฐานเพิ่มเติม
ใจความสำคัญ
แม้ว่าผู้ที่มีความดันโลหิตสูงจะลดน้ำหนักและมีความดันโลหิตลดลงหลังจากใช้อาหารลดน้ำหนักเมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่ได้ใช้ เราไม่พบหลักฐานที่เชื่อถือได้เพียงพอที่จะเชื่อมั่นได้เกี่ยวกับผลลัพธ์ เราไม่แน่ใจว่าอาหารลดน้ำหนักจะช่วยลดโรคหัวใจและหลอดเลือดได้หรือไม่เพราะเราไม่พบการศึกษาที่เพียงพอสำหรับเรื่องนี้
ในการอัปเดตครั้งที่สองนี้ข้อสรุปไม่เปลี่ยนแปลงเนื่องจากเราไม่พบการทดลองใหม่ ในผู้ที่มีความดันโลหิตสูงขั้นต้น อาหารลดน้ำหนักจะช่วยลดน้ำหนักตัวและความดันโลหิต แต่ขนาดของผลไม่แน่นอนเนื่องจากมีผู้เข้าร่วมและการศึกษาจำนวนน้อยที่รวมอยู่ในการวิเคราะห์ ไม่ทราบว่าการลดน้ำหนักช่วยลดอัตราการตายและการเจ็บป่วยหรือไม่ ไม่มีการรายงานข้อมูลที่เป็นประโยชน์เกี่ยวกับผลข้างเคียงในการทดลองที่เกี่ยวข้อง
แนวทางหลักทั้งหมดสำหรับการรักษาความดันโลหิตสูงแนะนำให้ลดน้ำหนัก วิธีการด้านอาหารที่มีเป้าหมายเพื่อลดน้ำหนัก จึงอาจเป็นวิธีการที่มีประโยชน์ในการลดความดันโลหิตและอาการหัวใจและหลอดเลือดที่ไม่พึงประสงค์ที่เกี่ยวข้องกับความดันโลหิตสูง
วัตถุประสงค์หลัก
เพื่อประเมินผลระยะยาวของอาหารลดน้ำหนักในผู้ที่เป็นโรคความดันโลหิตสูงต่อการเสียชีวิตจากทุกสาเหตุ โรคหัวใจและหลอดเลือด และเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ (รวมถึงเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ที่ร้ายแรงทั้งหมด การถอนตัวเนื่องจากเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ และเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ทั้งหมดที่ไม่ร้ายแรง)
วัตถุประสงค์รอง
เพื่อประเมินผลระยะยาวของอาหารลดน้ำหนักในผู้ที่มีความดันโลหิตสูง ต่อการเปลี่ยนแปลงจากค่าความดันโลหิตซิสโตลิกพื้นฐาน การเปลี่ยนแปลงจากค่าความดันโลหิตไดแอสโตลิกพื้นฐานและการลดน้ำหนักตัว
สำหรับการทบทวนวรรณกรรมที่อัปเดตนี้ ผู้เชี่ยวชาญด้านข้อมูลความดันโลหิตสูงของ Cochrane ได้สืบค้นหาฐานข้อมูลต่อไปนี้สำหรับการทดลองแบบสุ่มที่มีการควบคุม จนถึงเดือนเมษายน 2020: Cochrane Hypertension Specialised Register, CENTRAL (2020, ฉบับที่ 3), Ovid MEDLINE, Ovid Embase และ ClinicalTrials.gov นอกจากนี้เรายังติดต่อผู้เขียนบทความวิจัยที่เกี่ยวข้อง เพื่อขอผลงานวิจัยที่ตีพิมพ์เพิ่มเติมรวมถึงงานวิจัยที่ไม่ได้เผยแพร่ ในการสืบค้นหลักฐานไม่ได้จำกัดภาษา
เราได้รวมการทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มควบคุม (RCTs) ซึ่งมีระยะเวลาอย่างน้อย 24 สัปดาห์ซึ่งเปรียบเทียบวิธีการทางอาหารเพื่อลดน้ำหนัก กับไม่มีวิธีการทางอาหารในผู้ใหญ่ที่มีความดันโลหิตสูงขั้นต้น
ผู้วิจัยประเมินความเสี่ยงของอคติ และคัดลอกข้อมูลอย่างเป็นอิสระต่อกัน ในกรณีที่เหมาะสม และไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการศึกษา (P> 0.1) เราได้รวมการศึกษาโดยใช้ fixed-effect meta-analysis ในกรณีที่มีความแตกต่างกันในระดับปานกลางหรือมากกว่าที่วัดโดย Higgins I2 เราใช้ random-effect model
การอัปเดตการทบทวนวรรณกรรมครั้งที่ 2 นี้ไม่ได้พบการทดลองใหม่ใด ๆ ดังนั้นจำนวนการทดลองที่รวมไว้จึงยังคงเท่าเดิม: RCTs 8 รายการที่เกี่ยวข้องกับผู้เข้าร่วม 2100 คนที่มีความดันโลหิตสูงและอายุเฉลี่ย 45 ถึง 66 ปี ระยะเวลาการรักษาโดยเฉลี่ยคือ 6 ถึง 36 เดือน เราได้ตัดสินความเสี่ยงของอคติว่าไม่ชัดเจนหรือสูงสำหรับการทดลองทั้งหมดยกเว้น 2 รายการ ไม่มีการศึกษาใดรวมการเสียชีวิตเป็นผลลัพธ์ที่กำหนดไว้ล่วงหน้า RCT 1 รายการประเมินผลของการลดน้ำหนักด้วยอาหารต่อผลลัพธ์ combined endpoint ซึ่งประกอบด้วย ความจำเป็นในการต้องกลับมารักษาด้วยการลดความดันโลหิต และภาวะแทรกซ้อนทางหัวใจและหลอดเลือดที่รุนแรง ใน RCT นี้ กลุ่มที่ได้รับอาหารลดน้ำหนักลดผลลัพธ์ endpoint เมื่อเทียบกับกลุ่มที่ไม่ได้รับ: hazard ratio 0.70 (ช่วงความเชื่อมั่น 95% (CI) 0.57 ถึง 0.87) ไม่มีการทดลองใดที่ประเมินเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ตามที่กำหนดไว้ในโปรโตคอลของเรา ความเชื่อมั่นของหลักฐานอยู่ในระดับต่ำสำหรับการลดความดันโลหิตของผู้เข้าร่วมที่ได้รับอาหารลดน้ำหนักเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม: ความดันโลหิตซิสโตลิก: ความแตกต่างเฉลี่ย (MD) −4.5 มม. ปรอท (95% CI −7.2 ถึง −1.8 มม. ปรอท) (3 การศึกษา, ผู้เข้าร่วม 731 คน) และความดันโลหิตไดแอสโตลิก: MD −3.2 mm Hg (95% CI −4.8 ถึง −1.5 mm Hg) (3 การศึกษา, ผู้เข้าร่วม 731 คน) เราได้ตัดสินความเชื่อมั่นของหลักฐานว่าอยู่ในระดับสูงสำหรับการลดน้ำหนักในกลุ่มที่ได้รับอาหารลดน้ำหนักเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม: MD −4.0 กก. (95% CI −4.8 ถึง −3.2) (การทดลอง 5 รายการ, ผู้เข้าร่วม 880 คน) การทดลอง 2 รายการใช้การหยุดยาลดความดันโลหิตเป็นผลลัพธ์หลัก แม้ว่าเราจะไม่ได้พิจารณาว่านี่เป็นผลลัพธ์ที่เกี่ยวข้องสำหรับการทบทวนวรรณกรรมนี้ แต่ผลลัพธ์ของ RCTs เหล่านี้ช่วยเสริมการค้นพบการลดความดันโลหิตโดยวิธีการลดน้ำหนักด้วยอาหาร
ผู้แปล ศ.นพ ภิเศก ลุมพิกานนท์ ภาควิชาสูติศาสตร์และนรีเวชวิทยา คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น 13 กุมภาพันธ์ 2021