นักวิจัยใน Cochrane ดำเนินการอัปเดต Cochrane Review ปี 2013 เกี่ยวกับผลลัพธ์ของการออกกำลังกายสำหรับคนที่มีกระดูกสันหลังหักยุบเนื่องมาจากภาวะกระดูกพรุน หลังจากค้นหาการศึกษาที่เกี่ยวข้องทั้งหมดถึงเดือนพฤศจิกายน 2017 พบการศึกษา 9 เรื่อง รวบรวมประชากร 749 คน ซึ่งมีการศึกษาใหม่ 2 เรื่อง
กระดูกสันหลังพรุนคืออะไรและการออกกำลังกายคืออะไร
กระดูกเป็นโครงร่างของร่างกายของคุณ ตลอดชีวิตของคุณ กระดูกเก่าจะสลายและถูกแทนที่ด้วยกระดูกใหม่ที่แข็งแรงกว่า ในคนที่มีโรคกระดูกพรุน กระดูกจะสลายเร็วกว่าที่กระดูกใหม่จะสามารถสร้างมาทดแทน มันทำให้กระดูกอ่อนแอและมีแนวโน้มที่จะหัก การออกกำลังกายมักจะถูกแนะนำสำหรับคนที่มีโรคกระดูกพรุน แผนการการออกกำลังกายอาจจะมีการปรับเปลี่ยนสำหรับบุคคลที่มีความเสี่ยงสูงของกระดูกหัก เช่นคนที่มีกระดูกสันหลังหักเนื่องจากโรคกระดูกพรุน มันเป็นไปได้ว่าการออกกำลังกายที่ไม่ถูกต้อง อาจเพิ่มความเสี่ยงของกระดูกหัก
เกิดอะไรขึ้นกับคนที่มีกระดูกสันหลังหักจากภาวะกระดูกพรุนที่ออกกำลังกาย
ในคนที่มีอายุมากกว่า 40 ปีที่มีกระดูกสันหลังหักอันเนื่องมาจากโรคกระดูกพรุน เราไม่มีข้อมูลที่แน่ชัด ไม่ว่าจะเป็นกระดูกหักใหม่หรือการล้มที่เกิดขึ้นหลังจากที่เริ่มต้นโปรแกรมการออกกำลังกายหรือผลข้างเคียงและภาวะแทรกซ้อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้ชาย
ในอัปเดตการทบทวนวรรณกรรมนี้ มีหลักฐานที่บ่งชี้ว่าการออกกำลังกายอาจเพิ่มประสิทธิภาพทางกายภาพในคนที่มีกระดูกสันหลังหัก อย่างไรก็ตาม ไม่มีหลักฐานบ่งชี้ว่าการออกกำลังกายมีผลต่อความเจ็บปวดและคุณภาพชีวิต
ผลการศึกษาของเราไม่สามารถบอกได้ว่าการออกกำลังกายจะก่อให้เกิดอันตราย แต่มีหลักฐานของเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ที่เกี่ยวข้องกับการออกกำลังกาย (รวมถึงกระดูกซี่โครงหัก 2 ซี่) บุคคลที่มีความเสี่ยงสูงของกระดูกหักระหว่างการออกกำลังกายและระหว่างการเปลี่ยนท่า (เช่นกลิ้งจากหลังไปหน้า, การยกน้ำหนัก) จะได้รับคำแนะนำให้ออกกำลังกายอย่างระมัดระวังเพื่อลดความเสี่ยง หลายการทดลองถูกรายงานโดยนักกายภาพบำบัดในสถานที่วิจัยหรือศูนย์การรักษา จึงไม่มีข้อสรุปเกี่ยวกับการทดลองที่เกี่ยวข้องกับการออกกำลังกายโดยผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพอื่น ๆ หรือในสถานที่อื่น
โดยสรุป, เรามีหลักฐานไม่เพียงพอที่จะแสดงผลของการออกกำลังกายต่ออุบัติการณ์ของกระดูกหัก, การพลัดตกหกล้มหรือเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์. การทบทวนของเราพบหลักฐานที่มีคุณภาพระดับปานกลางว่าการออกกำลังกายอาจปรับปรุงประสิทธิภาพทางกายภาพโดยเฉพาะการทดสอบ Timed Up and Go ในบุคคลที่มีกระดูกสันหลังหัก (ลดคุณภาพลงเนื่องจากข้อจำกัดการศึกษา) อย่างไรก็ตามการปรับปรุงดีขึ้นหนึ่งวินาทีใน Timed Up and Go ไม่ได้มีผลสำคัญทางคลินิก แม้ว่าการทดลองแต่ละอันได้รายงานประโยชน์ในด้านความเจ็บปวดบางอย่างและคุณภาพชีวิตเฉพาะโรค ผลการค้นพบไม่ได้แสดงการปรับปรุงที่มีความสำคัญทางคลินิกและควรจะตีความด้วยความระมัดระวังเนื่องจากหลักฐานมีคุณภาพต่ำมากจากผลลัพธ์ไม่แน่นอน,ข้อจำกัดในการศึกษาและความไม่เที่ยงของผลลัพธ์ การทดลองจำนวนน้อยและความแปรปรวนระหว่างการทดลองจำกัดความสามารถของเราที่จะรวมผลลัพธ์หรือทำข้อสรุป หลักฐานเกี่ยวกับผลของการออกกำลังกายหลังจากกระดูกสันหลังหักในผู้ชายยังขาดแคลน การทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มเปรียบเทียบคุณภาพสูงเป็นสิ่งจำเป็นในการแสดงความปลอดภัยและประสิทธิภาพของการออกกำลังกายว่าลดอุบัติการณ์ของกระดูกหักและการพลัดตกหกล้มและเพื่อปรับปรุงผลลัพธ์ที่ให้ผู้ป่วยเป็นศูนย์กลาง (ความเจ็บปวด, ประสิทธิภาพการทำงาน) สำหรับบุคคลที่มีกระดูกสันหลังหัก (ขนาดตัวอย่างน้อยที่สุดประมาณ2500คนที่ไม่ได้รับการรักษา หรือ 4400 คนหากใช้การรักษาเพื่อป้องกันโรคกระดูกพรุน)
กระดูกหักสันหลังหักมีความเกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยเพิ่มขึ้น (เช่นอาการปวด,การลดลงของคุณภาพชีวิต) และการตาย การออกกำลังกายเพื่อการรักษาเป็นการรักษาแบบอนุรักษ์ที่ไม่ใช้ยา ซึ่งมักจะแนะนำสำหรับผู้ป่วยที่มีกระดูกสันหลังหักเพื่อลดอาการปวดและให้ประสิทธิภาพการเคลื่อนไหวกลับคืนมา นี่คือข้อมูลล่าสุดของการทบทวนวรรณกรรมที่ตีพิมพ์ครั้งแรกในปี 2013
เพื่อประเมินผลกระทบ (ประโยชน์และโทษ) ของการออกกำลังกายเป็นเวลาสี่สัปดาห์หรือมากกว่า (อย่างเดียวหรือเป็นส่วนหนึ่งของการรักษาโดยกายภาพบำบัด) กับการไม่ออกกำลังกาย/การไม่กายภาพบำบัด โดยไม่มีการทดลองหรือการใช้ยาหลอกในผู้ที่มีประวัติของกระดูกสันหลังหัก, ผู้ที่มีการเปราะหักของสะโพก, กระดูกสันหลัง หรือบริเวณอื่น วัตถุประสงค์รองของเราคือการประเมินผลของการออกกำลังกายในผลลัพธ์ต่อไปนี้: การพลัดตกหกล้ม, ความเจ็บปวด, ประสิทธิภาพทางกายภาพ, คุณภาพชีวิตที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพ (เฉพาะโรคและทั่วไป) และเหตุการณ์ที่ไม่พึงประสงค์
เราค้นหาฐานข้อมูลต่อไปนี้จนถึงพฤศจิกายน 2017: Cochrane Library (Issue 11 of 12), MEDLINE (จาก 2005), Embase (จาก1988), CINAHL (Cumulative Index to Nursing and Allied Health Literature จาก 1982), AMED (จาก 1985) และ PEDro (Physiotherapy Evidence Database จาก1929) และได้สืบค้นจาก the World Health Organization International Clinical Trials Registry Platform (WHO ICTRP) และ ClinicalTrials.gov สำหรับการทดลองที่กำลังดำเนินการอีกด้วย ค้นหาเอกสารตีพิมพ์ในการประชุมหาผ่าน ISI และ SCOPUS และค้นหาเอกสารตีพิมพ์ในการประชุมของ the American Congress of Rehabilitation Medicine and American Society for Bone and Mineral Research คำค้นหาหรือหัวเรื่อง MeSH ใช้คำว่า vertebral fracture AND exercise OR physical therapy สำหรับการศึกษานี้ ผลการค้นหาได้รับการจำกัดจากปี 2011 เป็นต้นไป
เรารวบรวม randomized controlled trials และ quasi-randomized trials ที่เปรียบเทียบการออกกำลังกายหรือการรักษาทางกายภาพบำบัด กับยาหลอก/กลุ่มไม่ออกกำลังกาย/กลุ่มไม่ได้รับการรักษาทางกายภาพ หรือไม่มีการดำเนินการใด ๆ ในบุคคลที่มีประวัติของกระดูกสันหลังหัก
ผู้ทบทวนวรรณกรรม 2 คน เลือกงานวิจัยและดึงข้อมูลโดยใช้แบบฟอร์มการดึงข้อมูลที่ผ่านการทดสอบอย่างเป็นอิสระต่อกัน ข้อคิดเห็นที่ไม่ตรงกันได้รับการแก้ไขโดยการปรึกษาหาข้อสรุป หรือให้บุคคลที่สามช่วยตัดสิน เราใช้เครื่องมือของ Cochrane เพื่อประเมินความเสี่ยงของอคติเพื่อประเมินแต่ละการศึกษา การศึกษาถูกจัดกลุ่มตามระยะเวลาของการติดตาม (เช่น a) 4-12 สัปดาห์ที่ผ่านมา; b) 16-24 สัปดาห์; c) 52 สัปดาห์) การศึกษาสามารถแสดงผลได้มากกว่าหนึ่งกลุ่มขึ้นอยู่กับการประเมินติดตามผล สำหรับข้อมูล dichotomous, เรารายงานrisk ratios (RR) ร่วมกับ ช่วงความเชื่อมั่น 95% (95% CI) สำหรับข้อมูล continuous เรารายงานค่า mean differences (MD) ของความเปลี่ยนแปลงจากค่า baseline และ 95% CI ข้อมูลถูกรายงานเกี่ยวกับ Timed Up and Go test และ Self-reported physical function ที่ถูกวัดโดย QUALEFFO-41 physical function subscale score (คะแนนจาก 0 ถึง 100; คะแนนที่น้อยกว่าแสดงให้ทราบถึงการทำงานทางกายภาพที่ดีกว่า) และคุณภาพชีวิตเฉพาะโรค วัดโดย QUALEFFO-41 total score (คะแนนจาก 0 ถึง100; คะแนนที่น้อยกว่าบ่งบอกถึงคุณภาพชีวิตที่ดีกว่า) ที่ 12 สัปดาห์โดยใช้ fixed-effect model
การทดลอง 9 เรื่อง (จำนวนผู้เข้าร่วม 749 คน, ผู้เข้าร่วมเพศชาย 68 คน; มีการทดลองใหม่ 2 เรื่องในการทบทวนวรรณกรรมนี้) ได้ถูกรวบรวมไว้ ความแปรปรวนอย่างมีนัยสำคัญในการทดลองที่นำเข้าขัดขวางการรวมข้อมูลที่มีความหมายในผลลัพธ์ส่วนใหญ่ ความเสี่ยงของการมีอคติในการศึกษาทั้งหมดมีหลากหลาย; ความเสี่ยงต่ำในประเด็นส่วนใหญ่ในการศึกษา 4 เรื่อง, และความเสี่ยงที่ไม่ชัดเจน/สูงในประเด็นส่วนใหญ่ในการศึกษา 5 เรื่อง Performance bias และการปกปิดของการวัดผลลัพธ์เชิงอัตวิสัยเกือบทั้งหมดมีความเสี่ยงของการมีอคติสูง
การทดลอง 1 เรื่อง รายงานว่าไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่ม โดยผลโน้มเอียงไปในกลุ่มที่ออกกำลังกายลดอุบัติการณ์การหักอันเนื่องจากกระดูกเปราะหลังจากผ่านไป 52 สัปดาห์ (RR 0.54, 95% CI 0.17-1.71, หลักฐานที่มีคุณภาพต่ำมากโดยมีกลุ่มควบคุม: 184ต่อ1000และกลุ่มที่ออกกำลังกาย: 100ต่อ1000,95% CI 31 -315 ; absolute difference: 8%, 95% CI 2 - 30) หนึ่งในการทดลองรายงานว่าไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มโดยผลโน้มเอียงไปในกลุ่มที่ออกกำลังกายเพิ่มอุบัติการณ์การพลัดตกหกล้มอันเนื่องจากกระดูกเปราะหลังจากผ่านไป 52 สัปดาห์ (RR 1.06, 95% CI 0.53-2.10, หลักฐานที่มีคุณภาพต่ำมากโดยมีกลุ่มควบคุม: 262ต่อ1000และการออกกำลังกาย: 277ต่อ1000,95% CI 139 -550 ; absolute difference: 2%, 95% CI -12 - 29) ผลการค้นพบเหล่านี้ควรจะตีความด้วยความระมัดระวังเนื่องจากมีอคติที่สูงในการศึกษาเหล่านี้และขนาดตัวอย่างจำนวนน้อยซึ่งอาจก่อให้เกิดการประมาณที่ไม่แม่นยำ.
เรามีความไม่แน่ใจว่าการออกกำลังกายสามารถปรับปรุงความเจ็บปวด,ประสิทธิภาพของร่างกายที่มีการรายงานด้วยตนเองและคุณภาพชีวิตเฉพาะโรค เพราะการศึกษาบางอย่างไม่แสดงหลักฐานที่มีความแตกต่างสำคัญทางคลินิกสำหรับผลเหล่านี้. Pooled analyses แสดงความแตกต่างเล็กน้อยระหว่างกลุ่มโดยให้ผลดีในกลุ่มที่ออกกำลังกายเกี่ยวกับการทดสอบ Timed Up and Go (MD-1.13วินาที, 95% CI-1.85 to-0.42; การศึกษา = 2 เรื่อง), ซึ่งผลลัพธ์นี้ไม่ได้เปลี่ยนแปลงหลังการทำ sensitivity analysis (MD-1.09วินาที, 95% CI-1.78ถึง-0.40; การศึกษา = 3; หลักฐานที่มีคุณภาพระดับปานกลาง) การออกกำลังกายปรับปรุงคะแนนการทำงานทางกายภาพเมื่อประเมินโดย QUALEFFO-41 (MD-2.84จุด, 95% CI-5.57 to-0.11; การศึกษา = 2; หลักฐานที่มีคุณภาพต่ำมาก) และคะแนนรวม QUALEFFO-41 (MD-3.24จุด, 95% CI-6.05ถึง-0.43; การศึกษา = 2; หลักฐานที่มีคุณภาพต่ำมาก) ซึ่งไม่น่าที่จะสังเกตเห็นความแตกต่างที่สำคัญทางคลินิก. สามการทดลองรายงานสี่เหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ที่เกี่ยวข้องกับการออกกำลังกาย ( กระดูกอ่อนซี่โครงหัก, กระดูกซี่โครงหัก, อาการปวดเข่า, ระคายเคืองต่อเทป, หลักฐานคุณภาพต่ำมาก).
แปลโดย พญ.วิชชาภรณ์ วิทยาคม ภาควิชาออร์โธปิดิกส์ คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น 8 กุมภาพันธ์ 2020