การคุมกำเนิดด้วยโปรเจสตินชนิดเดียว (Poc) สามารถใช้ได้ในสตรีที่ไม่สามารถ หรือไม่ควรใช้ฮอร์โมนเอสโตรเจน Poc หลายชนิดสามารถออกฤทธิ์ได้นาน มีต้นทุนที่น้อยกว่าวิธีอื่น ๆ และมีประสิทธิภาพดีในการป้องกันการตั้งครรภ์ บางคนกังวลว่า น้ำหนักจะเป็นผลข้างเคียงของวิธีการคุมกำเนิดเหล่านี้ ความกังวลเกี่ยวกับน้ำหนักสามารถทำให้สตรีไม่เลือกใช้วิธีการเหล่านี้ นอกจากนี้ สตรีบางคนอาจหยุดใช้การคุมกำเนิดก่อนกำหนด ซึ่งสามารถนำไปสู่การตั้งครรภ์ที่ไม่ได้วางแผน เรามองหาการศึกษาของ POCs และการเปลี่ยนแปลงน้ำหนักของร่างกาย
เราได้ค้นหาฐานข้อมูลคอมพิวเตอร์สำหรับการศึกษาของ POCs ที่เปรียบเทียบกับวิธีคุมกำเนิดอื่นหรือไม่ใช้การคุมกำเนิด จนถึง 4 สิงหาคม 2016 สำหรับรีวิวครั้งแรก เราเขียนถึงผู้วิจัยเพื่อค้นหาการทดลองอื่น ๆ จุดประสงค์คือการเปลี่ยนแปลงในน้ำหนักหรือการวัดอื่น ๆ ของมวลร่างกาย หรือไขมัน
เราพบหกการศึกษาใหม่ในการปรับปรุงนี้ เราจึงมี 22 การศึกษาที่มีผู้เข้าร่วมเป็นสตรี 11,450 ราย กลุ่มเปรียบเทียบไม่แตกต่างกันมากสำหรับการเปลี่ยนแปลงน้ำหนัก หรือการวัดอื่น ๆของร่างกายใน 15 การศึกษา ห้าการศึกษาที่มีผลการศึกษาคุณภาพต่ำ หรือปานกลาง พบว่ามีความแตกต่างระหว่างกลุ่มศึกษา สามการศึกษาแสดงให้เห็นความแตกต่างสำหรับผู้ใช้ 'depo' เมื่อเทียบกับวิธีการที่ไม่มีฮอร์โมน ผู้ใช้ depo มีน้ำหนักมากขึ้นจากสองการศึกษา ในการศึกษาที่สาม วัยรุ่นมีการเพิ่มมากขึ้นของไขมันในร่างกาย (%) และการลดลงของมวลของร่างกาย (%) สองการศึกษาแสดงให้เห็นการเพิ่มขึ้นมากขึ้นในไขมันในร่างกาย (%) สำหรับผู้ใช้ห่วงอนามัยชนิดมีฮอร์โมนกับสตรีที่ไม่ได้ใช้วิธีการของฮอร์โมน หนึ่งการศึกษายังแสดงให้เห็นความแตกต่างคล้ายกับเป็นยาลักษณะเดียว การศึกษาทั้งสองพบว่ามีการลดลงมากขึ้นของมวลร่างกายจากการใช้ POC
เราพบว่ามีหลักฐานน้อยเกี่ยวกับการเพิ่มของน้ำหนักเมื่อใช้ POCs การเพิ่มของน้ำหนักเฉลี่ยที่ 6 หรือ 12 เดือนคือ น้อยกว่า 2 กิโลกรัม (4.4 ปอนด์) สำหรับการศึกษาส่วนใหญ่ กลุ่มที่ใช้วิธีการคุมกำเนิดอื่น ๆมีน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นใกล้เคียงกัน การให้คำปรึกษาที่ดีเกี่ยวกับการเพิ่มขึ้นของน้ำหนักอาจช่วยให้สตรีเลือกใช้การคุมกำเนิดต่อไป
เราพิจารณาว่าคุณภาพโดยรวมของหลักฐานอยู่ในเกณฑ์ต่ำ กว่าครึ่งหนึ่งของการศึกษามีคุณภาพของหลักฐานต่ำ เหตุผลหลักสำหรับปรับลดคุณภาพหลักฐานคือการมีอัตราการขาดการติดตามหรือเลิกใช้ก่อนกำหนดที่สูงและ การทดลองที่ไม่ได้สุ่ม (NRS)
22 การศึกษาแสดงให้เห็นหลักฐานที่จำกัดของการเปลี่ยนแปลงในน้ำหนักหรือส่วนประกอบของร่างกายจากการใช้ POCs พบว่าน้ำหนักเฉลี่ยที่ 6 หรือ 12 เดือนนั้น น้อยกว่า 2 กิโลกรัม (4.4 ปอนด์) จากการศึกษาส่วนใหญ่ การศึกษาที่มีข้อมูลหลายปีแสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงน้ำหนักเฉลี่ยประมาณสองเท่าที่สองถึงสี่ปีเมื่อเทียบกับที่หนึ่งปี แต่โดยทั่วไปกลุ่มศึกษาแตกต่างอย่างไม่มีนัยสำคัญ การให้คำปรึกษาที่เหมาะสมเกี่ยวกับการเพิ่มขึ้นของน้ำหนักอาจช่วยลดการหยุดการคุมกำเนิดเนื่องจากการรับรู้เรื่องน้ำหนักตัวที่เพิ่มขึ้น
การคุมกำเนิดโดยใช้ฮอร์โมนโปรเจสตินชนิดเดียว (POCs) นั้นเหมาะสมสำหรับสตรีหลายคนที่ไม่สามารถ หรือไม่ควรใช้ฮอร์โมรเอสโตรเจน POCs ได้แก่ ยาฉีดคุมกำเนิด ห่วงอนามัยชนิดมีฮอร์โมน ยาฝังคุมกำเนิด และยาเม็ดคุมกำเนิด POCs หลายชนิดสามารถ ออกฤทธิ์ได้ยาวนาน ประหยัดค่าใช้จ่าย และมีประสิทธิภาพดีในการป้องกันการตั้งครรภ์ อย่างไรก็ตาม ความกังวลเกี่ยวกับน้ำหนักสามารถเป็นอุปสรรคในการเริ่มใช้การคุมกำเนิด และทำให้เกิดการหยุดใช้ก่อนกำหนดในหมู่ผู้ใช้
วัตถุประสงค์หลัก เพื่อประเมินความสัมพันธ์ระหว่างการใช้การคุมกำเนิดด้วยโปรเจสตินชนิดเดียวและการเปลี่ยนแปลงน้ำหนักของร่างกายได้
4 สิงหาคม 2016 เราทำการค้น MEDLINE CENTRAL POPLINE LILACS ClinicalTrials.gov และ ICTRP สำหรับรีวิวครั้งแรก เราติดต่อนักวิจัยเพื่อหาการทดลองอื่น ๆ
เราพิจารณาการศึกษาที่เปรียบเทียบ POC กับวิธีอื่นคุมกำเนิดหรือไม่ใช้การคุมกำเนิดเลย ผลการศึกษาหลักคือ การเปลี่ยนแปลงเฉลี่ยของน้ำหนักตัวหรือการเปลี่ยนแปลงเฉลี่ยของส่วนประกอบของร่างกาย นอกจากนี้เรายังพิจารณาผลการศึกษาที่มีผลลัพธ์คู่ คือการเพิ่มหรือลดน้ำหนักที่ระบุปริมาณที่แน่นอน
สองผู้รีวิววิเคราะห์ข้อมูล การศึกษาที่ไม่ใช่การสุ่ม (NRS) ต้องมีการควบคุมปัจจัยรบกวน เราใช้การวัดที่มีการปรับค่าสำหรับผลกระทบหลักใน NRS (adjusted measures) หรือผลจากการจับคู่วิเคราะห์ (matched analysis) จากตัวอย่างที่จับคู่ ถ้ารายงานไม่ได้ปรับค่าการวัดสำหรับการวิเคราะห์หลัก เราใช้ผลลัพธ์ที่ไม่ได้ปรับค่า (unadjusted outcomes) สำหรับ Rct และ NRS ที่ไม่มีการปรับการวัด (unadjusted measures) เราสามารถคำนวณความแตกต่างเฉลี่ย (MD) กับช่วงความเชื่อมั่น 95% (CI) สำหรับตัวแปรต่อเนื่อง สำหรับผลลัพธ์แบบคู่ เราคำนวณMantel-Haenszel odds ratio (OR) กับ 95% CI
เราพบ 22 การศึกษาที่เข้าเกณฑ์ที่มีสตรีเข้าร่วมรวมทั้งหมด 11,450 คน จากการปรับปรุงครั้งนี้ได้รวม NRS เพิ่ม 6 การศึกษา ดังนั้นรีวิวนี้จึงได้รวบรวม NRS 17 การศึกษาและRCTs 5 การศึกษา เมื่อจำแนกโดยวิธีคุมกำเนิด รีวิวมีการศึกษา 16 การศึกษาของ depot medroxyprogesterone acetate (DMPA), 4 การศึกษาของ ห่วงอนามัยชนิดมีฮอร์โมน levonorgestrel (LNG-IUC), 5 การศึกษาของยาฝังคุมกำเนิดและ 2 การศึกษาสำหรับยาเม็ดคุมกำเนิด
กลุ่มเปรียบเทียบไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญสำหรับการเปลี่ยนแปลงของน้ำหนักหรือองค์ประกอยอื่น ๆของร่างกายใน 15 การศึกษา ห้าการศึกษาที่มีหลักฐานคุณภาพต่ำหรือปานกลาง พบความแตกต่างระหว่างกลุ่มการศึกษา สองการศึกษาของยาฝังคุมกำเนิดชนิดหกหลอดยังชี้ให้เห็นความแตกต่างระหว่างกลุ่ม แต่คุณภาพหลักฐานก็อยู่ในเกณฑ์ต่ำ
สามการศึกษาแสดงให้เห็นความแตกต่างสำหรับผู้ใช้ DMPA เมื่อเทียบกับสตรีที่ไม่ได้ใช้วิธีการคุมกำเนิดชนิดมีฮอร์โมน ในการศึกษาย้อนหลัง น้ำหนัก (กก.) นั้นมากกว่าสำหรับ DMPA เมื่อเทียบกับห่วงอนามัยชนิดทองแดง (Cu IUC) ในหนึ่งปี (MD 2.28, 95% CI 1.79 ถึง 2.77), สองปี (MD 2.71, 95% CI 2.12 ถึง 3.30), และสามปี (MD 3.17, 95% CI 2.51 ถึง 3.83) การศึกษาแบบไปข้างหน้าพบวัยรุ่นใช้ DMPA มีการเพิ่มมากขึ้นในไขมันในร่างกาย (%) เปรียบเทียบกับกลุ่มที่ไม่ได้ใช้วิธีการของฮอร์โมน (MD 11.00, 95% CI 2.64 19.36) กลุ่ม DMPA ยังมีการลดลงมากขึ้นในมวลของร่างกาย (%) (MD-4.00, 95% CI-6.93 ถึง -1.07) การศึกษาย้อนหลังล่าสุดรายงานการเพิ่มมากขึ้นของค่าเฉลี่ยน้ำหนัก (กก.) ในกลุ่มผู้ใช้ DMPA เมื่อเทียบกับ Cu IUC ที่ปี 1 (1.3 vs 0.2), ปีที่ 4 (3.5 vs 1.9), และปีที่ 10 (6.6 vs 4.9)
สองการศึกษารายงานการเพิ่มขึ้นเฉลี่ยในมวลไขมันร่างกาย (%) สำหรับผู้ใช้ POC เทียบกับสตรีที่ไม่ได้ใช้วิธีการคุมกำเนิดชนิดที่มีฮอร์โมน วิธีการคุมกำเนิดคือ LNG IUC ในสองการศึกษา (รายงานค่าเฉลี่ย 2.5 เทียบกับ-1.3 P = 0.029); (MD 1.60, 95% CI 0.45 ถึง 2.75) หนึ่งการศึกษาได้ศึกษายาเม็ดคุมกำเนิดชนิด desogestrel (MD 3.30, 95% CI 2.08 ถึง 4.52) การศึกษาทั้งสองพบว่ามีการลดลงมากขึ้นในมวลร่างกายในหมู่ผู้ใช้ POC
ผู้แปล นพ. เจน โสธรวิทย์ ภาควิชาสูติศาสตร์และนรีเวชวิทยา คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น วันที่ 30 พฤศจิกายน 2017