การทบทวนที่ปรับปรุงใหม่นี้แต่เดิมครอบคลุมโดยงานทบทวนสองรายการของ Cochrane ที่แยกจากกันเกี่ยวกับการผ่าตัดโดยใช้หุ่นยนต์ช่วยสำหรับโรคทางนรีเวชที่ไม่ร้ายแรงและร้ายแรง

คำถามของการทบทวนวรรณกรรม
การผ่าตัดผ่านกล้อง (รูกุญแจ) ใช้กันอย่างแพร่หลายในนรีเวชวิทยา การผ่าตัดโดยใช้หุ่นยนต์ช่วย (RAS) เป็นการผ่าตัดผ่านกล้องรูปแบบใหม่ที่ช่วยให้ศัลยแพทย์ทำการผ่าตัดจากคอนโซลคอมพิวเตอร์ที่อยู่ห่างจากผู้ป่วยโดยใช้แขนกลที่ควบคุมด้วยรีโมทซึ่งติดอยู่กับโต๊ะผ่าตัด RAS มีการใช้งานแล้วในหลายประเทศสำหรับการผ่าตัดทางนรีเวช โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการตัดมดลูก (การเอามดลูก/มดลูกออก) และได้รับการรายงานว่ามีประโยชน์สำหรับการตัดเนื้อเยื่อมดลูก (การกำจัดเนื้องอกในมดลูก) การต่อท่อนำไข่ (การรวมปลายทั้งสองของ ท่อนำไข่หนึ่งท่อเพื่อฟื้นฟูภาวะเจริญพันธุ์), sacrocolpopexy (ออกแบบมาเพื่อซ่อมแซมอาการห้อยยานของช่องคลอดเมื่อส่วนบนสุดของช่องคลอดเลื่อนลงมา) และการผ่าตัดอื่น ๆ สำหรับโรคที่ไม่ร้ายแรง (ไม่ใช่มะเร็ง) นอกจากนี้ยังใช้ในการรักษาสตรีที่เป็นมะเร็งทางนรีเวช โดยเฉพาะอย่างยิ่งเยื่อบุโพรงมดลูก (เยื่อบุมดลูก) และมะเร็งปากมดลูก อย่างไรก็ตาม ประโยชน์และความเสี่ยงของ RAS เทียบกับวิธีการผ่าตัดมาตรฐานยังไม่เป็นที่แน่ชัด

เราดำเนินการตรวจสอบอย่างไร
เราค้าหาการศึกษาโดยการค้นหาฐานข้อมูลและติดต่อนักวิจัยที่ลงทะเบียนการทดลอง ผู้ทบทวน 2 คนประเมินการศึกษาและรวบรวมข้อมูลจากการศึกษาแต่ละเรื่องอย่างอิสระต่อกัน เรารวมเฉพาะการทดลองที่มีการควบคุมแบบสุ่มเท่านั้น เรารวบรวมข้อมูลจากการศึกษาเดี่ยวที่คล้ายคลึงกันในการวิเคราะห์ และเราตรวจสอบการผ่าตัดประเภทต่างๆ แยกกัน (การผ่าตัดมดลูก sacrocolpopexy หรือการผ่าตัดเพื่อเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่)

ผลการศึกษา
เรารวมการศึกษา 12 ฉบับที่เกี่ยวข้องกับสตรี 1016 คนที่ต้องผ่าตัดโรคทางนรีเวช การศึกษามีความเสี่ยงของการมีอคติโดยรวมปานกลางถึงสูง ขั้นตอนที่ดำเนินการ คือ ผ่าตัดตัดมดลูก (การศึกษาแปดชิ้น) และการผ่าตัดเย็บแขวนช่องคลอด (sacrocolpopexy) (การศึกษา 3 ฉบับ) นอกจากนี้ การทดลอง 1 ฉบับได้ตรวจสอบการผ่าตัดรักษา endometriosis ซึ่งรวมถึงการผ่าตัดเอารอยโรคออกหรือการตัดมดลูก เราไม่แน่ใจว่า RAS หรือการผ่าตัดผ่านกล้องแบบธรรมดา (CLS) มีอัตราการเกิดภาวะแทรกซ้อนโดยรวมต่ำกว่าหรือไม่ เนื่องจากหลักฐานที่รวบรวมได้มีความแน่นอนต่ำ เวลาที่ใช้ในการผ่าตัดแตกต่างกันมากตามการศึกษาที่รายงานผลลัพธ์นี้ ดังนั้นผลลัพธ์จึงตีความได้ยาก และแม้ว่าหลักฐานจะแสดงว่าการอยู่โรงพยาบาลในกลุ่ม RAS จะสั้นกว่าเล็กน้อย (1 ใน 3 ของวัน) เราถือว่าหลักฐานดังกล่าวมีความไม่แน่นอนอย่างมากและการศึกษามีความเสี่ยงสูงของการมีอคติ

สำหรับการทำ sacrocolpopexy หลักฐานโดยรวมแสดงให้เห็นว่าไม่มีความแตกต่างที่ชัดเจนในอัตราของภาวะแทรกซ้อนใด ๆ กับ RAS เมื่อเทียบกับ CLS แต่หลักฐานมีความเชื่อมั่นต่ำ มีเพียงการศึกษาเดียวที่รายงานภาวะแทรกซ้อนหลังผ่าตัด ซึ่งสูงกว่าในกลุ่ม RAS (หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำ) RAS มีเวลาเฉลี่ยของการทำที่เพิ่มขึ้น 40.53 นาทีในกลุ่ม RAS (หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำ) แต่ผลลัพธ์เหล่านี้อาจไม่น่าเชื่อถือ เนื่องจากมีความแตกต่างกันมากระหว่างการศึกษา เราพบหลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำมากซึ่งบ่งชี้ว่า RAS และ CLS มีความแตกต่างเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลยในแง่ของระยะเวลาพักรักษาตัวในโรงพยาบาล

การศึกษาขนาดเล็ก 2 ฉบับ ศึกษาการตัดมดลูกโดยใช้ RAS เทียบกับการผ่าตัดช่องท้องแบบเปิด อย่างไรก็ตาม ผลการวิจัยส่วนใหญ่ได้รับการประเมินว่าไม่แน่นอนเกินกว่าจะสรุปได้ ในทำนองเดียวกัน การศึกษาที่มีข้อมูลสำหรับสตรี 73 คน ศึกษา RAS เทียบกับ CLS สำหรับการผ่าตัดเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่ สตรีที่เป็นโรคเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่เข้ารับการผ่าตัดตั้งแต่การผ่าตัดเยื่อบุโพรงมดลูกเล็กๆ น้อยๆ ไปจนถึงการตัดมดลูก สตรีจำนวนมากที่รวมอยู่ในการศึกษานี้ได้รับการผ่าตัดก่อนหน้านี้สำหรับโรคของพวกเขา และขนาดตัวอย่างไม่เพียงพอที่จะแสดงความแตกต่างที่อาจเกิดขึ้นระหว่างเทคนิคการผ่าตัด

บทสรุป
อัตราภาวะแทรกซ้อน (ระหว่างและหลังการผ่าตัด) สำหรับ RAS อาจใกล้เคียงกับ CLS; อย่างไรก็ตาม หลักฐานโดยทั่วไปมีคุณภาพ/ ความเชื่อมั่นต่ำ หลักฐานการใช้ในการผ่าตัดมะเร็งทางนรีเวชมีความไม่แน่นอนมากกว่า เนื่องจากเราไม่พบหลักฐานเปรียบเทียบเกี่ยวกับการกลับเป็นซ้ำของมะเร็งหรือการรอดชีวิตหลังการผ่าตัดมะเร็ง เนื่องจาก RAS ขึ้นอยู่กับทักษะและประสบการณ์ของศัลยแพทย์และเป็นเทคโนโลยีที่มีราคาแพง การประเมินประสิทธิภาพและความปลอดภัยโดยไม่คำนึงถึงปัจจัยอื่นเป็นสิ่งที่ท้าทาย