คำถามของการทบทวนวรรณกรรม
มีหลักฐานอะไรบ้างที่พร้อมสำหรับการรักษาที่ปลอดภัยและมีประสิทธิภาพของการเปิดระหว่างช่องปากและไซนัสหลักซึ่งเกิดจากหัตถการทางทันตกรรม
ความเป็นมา
พื้นของไซนัสหลักใกล้จมูกจะบางและอยู่เหนือรากฟันบริเวณด้านหลังปากพอดี บางครั้งหลังจากการติดเชื้อหรือการรักษาทางทันตกรรม โครงสร้างนี้จะเกิดความเสียหายและเกิดการเปิดหรือช่องระหว่างปากกับไซนัส สิ่งเหล่านี้เรียกว่า oro-antral communications (OAC) หาก OAC เปิดทิ้งไว้ (ซึ่งต่อมาจะถูกเรียกว่า oro-antral fistula (OAF)) อาจกลายเป็นช่องถาวรและนำไปสู่การติดเชื้อไซนัสเป็นเวลานาน อาการนี้สามารถรักษาได้โดยการผ่าตัดย้ายเนื้อเยื่อส่วนอื่นจากร่างการ (Flaps) การปลูกถ่ายเนื้อเยื่อ (Grafts) และเทคนิคอื่นๆ ที่ไม่ใช้การผ่าตัดโดยมีหลากหลายวิธีการและวัสดุที่หลากหลาย มีหลักฐานเพียงเล็กน้อยที่แสดงถึงการรักษาที่มีประสิทธิภาพและปลอดภัยที่สุดในการปิด OAC และ OAF และแพทย์ที่รักษาอาการเหล่านี้ได้ระบุถึงความจำเป็นเร่งด่วนสำหรับอาการเหล่านี้ นี่เป็นการอัปเดตรีวิวที่เผยแพร่ครั้งแรกในเดือนพฤษภาคม 2016
ลักษณะของการศึกษา
เราค้นหาฐานข้อมูลต่างๆ จนถึงวันที่ 23 พฤษภาคม 2018 มีเพียงการศึกษาเดียวซึ่งดำเนินการในประเทศอิหร่านซึ่งรวมอยู่ในการทบทวนวรรณกรรมของเรา การศึกษานี้ดำเนินการเป็นเวลา 2 ปีและมีผู้เข้าร่วมจำนวน 20 ราย ที่เป็น OAC ที่มีอายุระหว่าง 25 ถึง 56 ปี ผู้เข้าร่วมถูกแบ่งออกเป็นสองกลุ่มและมีการเปรียบเทียบการผ่าตัดสองวิธีเพื่อรักษาการ OAC; กลุ่มหนึ่งได้รับการรักษาด้วยการใช้แผ่นไขมันที่แก้มมาปิดเชื่อม (PBFPF) และอีกกลุ่มรักษาด้วยการสร้างเนื้อแก้ม (buccal flap (BF))
ผลลัพธ์ที่สำคัญและคุณภาพของหลักฐาน
การศึกษานี้ไม่พบหลักฐานของความแตกต่างระหว่าง PBFPF และ BF ในแง่ของการปิดช่อง OAC ที่ประสบความสำเร็จอย่างสมบูรณ์ วิธีการรักษาทั้งสองส่งผลให้สามารถปิดช่องได้สมบูรณ์ภายใน 1 เดือนหลังการผ่าตัด การศึกษาจึงไม่ได้รายงานผลข้างเคียงใดๆ ของความล้มเหลวในการรักษา อาจไม่สามารถสรุปการค้นพบเหล่านี้ได้เนื่องจากคุณภาพของหลักฐานต่ำมาก เนื่องจากความเสี่ยงของการมีอคติไม่ชัดเจนและมีจำนวนการศึกษาน้อยในการทดลองที่มีเพียงเรื่องเดียว
บทสรุป
หลักฐานที่มีอยู่ในปัจจุบันไม่เพียงพอที่จะสรุปผลที่เชื่อถือได้เกี่ยวกับผลกระทบของวิธีการรักษาที่ใช้ในการรักษา OAC หรือ OAF เนื่องจากหัตถการทางทันตกรรม การทดลองที่ได้รับการออกแบบอย่างดีและมีการรายงานอย่างดีเพื่อประเมินวิธีการรักษาต่างๆ จำเป็นต้องมีเพื่อให้หลักฐานที่เชื่อถือได้ประกอบการตัดสินใจทางคลินิก
เราพบหลักฐานที่มีคุณภาพต่ำมากจากการศึกษาขนาดเล็กเพียงเรื่องเดียวที่เปรียบเทียบการใช้แผ่นไขมันที่แก้มมาปิดเชื่อม และการสร้างเนื้อแก้ม หลักฐานไม่เพียงพอที่จะตัดสินว่าประสิทธิภาพของการรักษาเหล่านี้มีความแตกต่างกันหรือไม่ เนื่องจาก OAC ในการศึกษานี้รักษาได้สำเร็จสมบูรณ์ทั้งหมดภายใน 1 เดือนหลังการผ่าตัด การทดลองแบบ RCTs ที่ตรวจสอบความแตกต่างของการรักษา OAC และ OAF เหตุจากหัตถการทางทันตกรรมที่มีขนาดใหญ่และดีพอจำเป็นต้องมีเพื่อเป็นการแจ้งไปทางการปฏิบัติงานทางคลินิก
Oro-antral communication (OAC) คือการเปิดช่องอย่างไม่เป็นไปตามธรรมชาติระหว่างช่องปาก และไซนัสแม็กซิลลา (maxillary sinus) เมื่อไม่สามารถปิดเองแบบอัตโนมัติ ก็จะยังคงสภาวะเปิดอยู่และเกิดเป็นเยื่อบุผิวปกคลุมแล้วสามารถกลายเป็นทางเชื่อมที่ผิดปกติที่เกิดขึ้นระหว่างโพรงอากาศแมกซิลลาและช่องปาก (oro-antral fistula, OAF) มีการใช้ทั้งเทคนิคการผ่าตัดและไม่ผ่าตัดหลายอย่างเพื่อรักษาสภาวะนี้ เทคนิคการผ่าตัดประกอบด้วย การผ่าตัดย้ายเนื้อเยื่อส่วนอื่นจากร่ากาย (Flaps) การปลูกถ่ายเนื้อเยื่อ (Grafts) และเทคนิคอื่นๆ เช่น การปลูกถ่ายฟันกรามซี่ที่ 3 ใหม่ เทคนิคที่ไม่ต้องผ่าตัด ได้แก่ วัสดุอัลโลเจนิก (Allogenic) และซีโนกราฟต์ (Xenografts) นี่เป็นการอัปเดตรีวิวที่เผยแพร่ครั้งแรกในเดือนพฤษภาคม 2016
เพื่อประเมินประสิทธิภาพและความปลอดภัยของวิธีการต่างๆ สำหรับการรักษา OAC และ OAF เนื่องจากหัตถการทางทันตกรรม
ผู้เชี่ยวชาญด้านข้อมูลของ Cochrane Oral Health สืบค้นฐานข้อมูลต่อไปนี้: Cochrane Oral Health’s Trials Register (ถึง 23 พฤษภาคม 2018), Cochrane Central Register of Controlled Trials (CENTRAL) (Cochrane Library, 2018, ฉบับที่ 4), MEDLINE Ovid (1946 ถึง 23 พฤษภาคม 2018), และ Embase Ovid (1980 ถึง 23 พฤษภาคม 2018) ได้ค้นหาการทดลองที่กำลังดำเนินการอยู่ในการทดลอง the US National Institutes of Health Trials Registry (ClinicalTrials.gov) และ the World Health Organization International Clinical Trials Registry Platform ไม่มีข้อจำกัดทางด้านภาษาหรือวันที่เผยแพร่ในการค้นหาฐานข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ นอกจากนี้เรายังคงค้นหารายการอ้างอิงของการทดลองที่ถูกรวมไว้และไม่ถูกรวมไว้ของการทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มควบคุม (RCT) ด้วย
เรารวมการทดลองแบบ RCT ที่ประเมินวิธีการรักษาใดๆ ก็ตาม สำหรับการรักษา OAC และ OAF เนื่องจากขั้นตอนทางทันตกรรม เราไม่นำ quasi-RCT และ cross-over trials เข้าในการศึกษา เราไม่นำการศึกษาที่ผู้เข้าร่วม OAC, OAF, หรือทั้งสอง ที่เกี่ยวข้องกับขั้นตอน Caldwell-Luc หรือการผ่าตัดเนื้องอก
ผู้ทบทวนวรรณกรรม 2 คนคัดเลือกการศึกษาอย่างเป็นอิสระต่อกัน ผู้ทบทวนวรรณกรรม 2 คน ประเมินความเสี่ยงของอคติ และดึงข้อมูลอย่างเป็นอิสระต่อกัน เราประมาณอัตราส่วนความเสี่ยง (RR) สำหรับข้อมูลแบบไดโคโตมัส และช่วงความเชื่อมั่น 95% (CI) เราประเมินคุณภาพโดยรวมของหลักฐานโดยใช้ GRADE
ในการทบทวนนี้มีการศึกษาเพียงเรื่องเดียว ซึ่งเปรียบเทียบวิธีการผ่าตัดสองวิธี: การใช้แผ่นไขมันที่แก้มมาปิดเชื่อม (PBFPF) และการสร้างเนื้อแก้ม (buccal flap (BF)) สำหรับการรักษาของ OAC การศึกษานี้มีผู้เข้าร่วม 20 คน ความเสี่ยงของการมีอคติไม่ชัดเจน ผลลัพธ์ที่เกี่ยวข้องที่รายงานในการทดลองของการปิดได้อย่างสมบูรณ์ของ OAC
คุณภาพของหลักฐานสำหรับผลลัพธ์หลักต่ำมาก การศึกษาไม่พบหลักฐานของความแตกต่างระหว่างการรักษาสำหรับการปิดได้อย่างสมบูรณ์ของ OAC (RR 1.00, 95% Cl 0.83 ถึง 1.20) 1 เดือนหลังการผ่าตัด OAC ทั้งหมดในทั้งสองกลุ่มปิดได้สมบูรณ์ ดังนั้นจึงไม่มีผลข้างเคียงเนื่องจากการรักษาล้มเหลว
เราไม่พบการทดลองที่ประเมินวิธีการรักษาอื่นๆ สำหรับการรักษา OAC หรือ OAF เนื่องจากหัตถการทางทันตกรรม
แปลโดย นายฎลกร จำปาหวาย วันที 19 มีนาคม 2024