กลุ่มสารต้านเรนิน (Renin) เทียบกับ กลุ่มสารแองจิโอเทนซิน-คอนเวอร์ติง เอนไซม์ (ACE) ให้ผลอย่างไรเมื่อใช้สำหรับการรักษาความดันโลหิตสูง

คำถามของการทบทวนวรรณกรรม

เราพิจารณาว่ากลุ่มสารต้านเรนิน (Renin) เมื่อเปรียบเทียบกับ กลุ่มสารแองจิโอเทนซิน-คอนเวอร์ติง เอนไซม์ (ACE) ให้ผลเป็นอย่างไรเมื่อใช้สำหรับการรักษาความดันโลหิตสูง

ที่มาและความสำคัญของปัญหา

โรคความดันโลหิตสูงเป็นความท้าทายต่อวงการสาธารณสุขทั่วโลกเนื่องจากมีอัตราการเพิ่มขึ้นอย่างมากและเป็นความเสี่ยงของโรคในระบบไหลเวียนโลหิตและโรคไต กลุ่มสารต้านเรนิน (RIs) ถูกนำมาใช้ในทางคลินิกสำหรับรักษาโรคความดันโลหิตสูงในปี 2007 กลุ่มสารแองจิโอเทนซิน-คอนเวอร์ติง เอนไซม์ (ACE inhibitors) ถูกนำมาใช้อย่างกว้างขวางสำหรับรักษาโรคความดันโลหิตสูง อย่างไรก็ตาม ยังไม่เป็นที่แน่ชัดในแง่การเปรียบเทียบประสิทธิผลและความปลอดภัยในการใช้สารยับยั้ง RIs และ ACE

ช่วงเวลาที่สืบค้น

เราค้นหาหลักฐานจนถึงเดือนสิงหาคม 2020

ลักษณะของการศึกษา

เราได้รวบรวมการศึกษาแบบสุ่มที่มีกลุ่มเปรียบเทียบแบบปกปิดทั้งสองทาง ( randomized, active-controlled, double-blinded studies; RCTs) สำหรับการทบทวนวรรณกรรมนี้ เรารวมการทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มเปรียบเทียบได้ 11 การศึกษา มีผู้เข้าร่วมการศึกษาทั้งหมด 13,627 คน อายุเฉลี่ย 51 ถึง 74 ปี ระยะเวลาการติดตามผลมีตั้งแต่ 4 สัปดาห์ถึง 36 เดือน

ผลลัพธ์ที่สำคัญและความน่าเชื่อถือของหลักฐาน

หลักฐานความน่าเชื่อถือต่ำแสดงให้เห็นว่าไม่มีความแตกต่างระหว่าง RIs และ ACE inhibitors สำหรับการเสียชีวิตจากสาเหตุใดๆ สำหรับอาการหัวใจวาย สำหรับผลข้างเคียงที่รุนแรง หรือการออกจากการศึกษาเนื่องจากผลข้างเคียง หลักฐานที่มีความน่าเชื่อถือต่ำ ชี้ให้เห็นว่า RIs ช่วยลดความดันโลหิตได้มากกว่า ACE inhibitors แต่ผลการศึกษานี้อาจเกิดจากการมีอคติในการออกแบบและดำเนินการศึกษา จำเป็นต้องมีการศึกษาเชิงทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มเปรียบเทียบ (RCTs) มากขึ้นเพื่อประเมินความเจ็บป่วยและการเสียชีวิต และเพื่อดูว่าความแตกต่างของการลดความดันโลหิตนั้นเป็นจริงหรือไม่

ข้อสรุปของผู้วิจัย: 

สำหรับการรักษาโรคความดันโลหิตสูง เรามีความมั่นใจในระดับต่ำว่า renin inhibitors (RI) และ angiotensin converting enzyme (ACE) ให้ผลไม่แตกต่างกันสำหรับอัตราการตายจากทุกสาเหตุและกล้ามเนื้อหัวใจตาย เรามีความมั่นใจในระดับต่ำถึงปานกลางว่าไม่มีความแตกต่างกันสำหรับการเกิดเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ หลักฐานความน่าเชื่อถือต่ำแสดงให้เห็นว่า renin inhibitors สามารถลดความดันโลหิตได้ดีกว่า ACE inhibitors เล็กน้อย จำเป็นต้องมีการศึกษาเชิงทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มเปรียบเทียบขนาดใหญ่ซึ่งเป็นการศึกษาแบบระยะยาวที่เปรียบเทียบระหว่าง RIs กับ ACE inhibitors เพื่อประเมินการเจ็บป่วยและการเสียชีวิต และเพื่อประเมินผลของการลดค่าความดันโลหิต

อ่านบทคัดย่อฉบับเต็ม
บทนำ: 

Renin inhibitors (RIs) ช่วยลดความดันโลหิตได้มากกว่ายาหลอก โดยขนาดของผลกระทบนี้คาดว่าใกล้เคียงกับ angiotensin converting enzyme (ACE) inhibitors อย่างไรก็ตามประสิทธิภาพของยาในการลดความดันโลหิตไม่สามารถถือได้ว่าเป็นตัวบ่งชี้ที่ชัดเจนของประสิทธิผลในการลดอัตราการตายและการเจ็บป่วย ประสิทธิภาพและความปลอดภัยของสาร RIs เมื่อเทียบกับสารยับยั้ง ACE ในการรักษาความดันโลหิตสูงยังไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด

วัตถุประสงค์: 

เพื่อประเมินประโยชน์และอันตรายของสาร renin inhibitors เทียบกับ สาร ACE inhibitors ในผู้ที่มีความดันโลหิตสูงขั้นเริ่มต้น

วิธีการสืบค้น: 

ทาง Cochrane Hypertension Group ได้สืบค้นหลักฐานจากฐานข้อมูลต่อไปนี้สำหรับการทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มเปรียบเทียบจนถึงเดือนสิงหาคม 2020: the Cochrane Hypertension Specialized Register, the Cochrane Central Register of Controlled Trials (CENTRAL), MEDLINE (from 1946), Embase (from 1974), the World Health Organization International Clinical Trials Registry Platform, และ ClinicalTrials.gov. นอกจากนี้เรายังติดต่อผู้เขียนบทความวิจัยที่เกี่ยวข้อง เพื่อขอผลงานวิจัยที่ตีพิมพ์เพิ่มเติมรวมถึงงานวิจัยที่ไม่ได้เผยแพร่ ไม่ได้จำกัดภาษาในการสืบค้นหลักฐาน

เกณฑ์การคัดเลือก: 

เราได้รวมการศึกษาแบบสุ่มที่มีกลุ่มเปรียบเทียบแบบปกปิดทั้งสองทาง ( randomized, active-controlled, double-blinded studies ; RCT) ที่มีการติดตามผลลัพธ์อย่างน้อยสี่สัปดาห์ในผู้ที่มีความดันโลหิตสูงขั้นต้นซึ่งเปรียบเทียบสาร renin inhibitors กับสาร ACE inhibitors และมีการรายงานผลลัพธ์ ได้แก่ การเจ็บป่วย การเสียชีวิต การเกิดเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ หรือ ค่าความดันโลหิต เราไม่ได้รวบรวมหลักฐานที่ศึกษาในผู้ที่ได้รับการวินิจฉัยว่ามีความดันโลหิตสูงระดับทุติยภูมิ

การรวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูล: 

ผู้ทบทวนวรรณกรรมสองคนทำการเลือกการศึกษาเชิงทดลองอย่างเป็นอิสระต่อกัน รวมถึงการประเมินความเสี่ยงของการเกิดอคติ และดึงข้อมูล

ผลการวิจัย: 

เรารวมการทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มเปรียบเทียบได้ 11 การศึกษา มีผู้เข้าร่วมการศึกษา 13,627 คน อายุตั้งแต่ 51.5 ถึง 74.2 ปี ระยะเวลาการติดตามผลลัพธ์อยู่ระหว่าง 4 สัปดาห์ถึง 36.6 เดือน

ไม่มีความแตกต่างระหว่างสาร RIs และสาร ACE inhibitors สำหรับผลลัพธ์: อัตราการตายจากทุกสาเหตุ: อัตราส่วนความเสี่ยง (RR) 1.05, 95% confidence interval (CI) 0.93 ถึง 1.18; 5 การทดลอง, ผู้เข้าร่วม 5962 คน; หลักฐานมีความน่าเช่อถือต่ำ; กล้ามเนื้อหัวใจตายอย่างสมบูรณ์: RR 0.86, 95% CI 0.22 ถึง 3.39; 2 การทดลอง, ผู้เข้าร่วม 957 คน; หลักฐานมีความเชื่อมั่นต่ำมาก; เหตุการณ์ไม่พึงประสงค์: RR 0.98, 95% CI 0.93 ถึง 1.03; 10 การทดลอง, ผู้เข้าร่วม 6007 คน; หลักฐานมีความเชื่อมั่นปานกลาง; เหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ที่ร้ายแรง: RR 1.21, 95% CI 0.89 ถึง 1.64; 10 การทดลอง, ผู้เข้าร่วม 6007 คน; หลักฐานมีความเชื่อมั่นต่ำ; และการถอนตัวจากการศึกษาเนื่องจากผลข้างเคียง: RR 0.85, 95% CI 0.68 ถึง 1.06; 10 การทดลอง, ผู้เข้าร่วม 6008 คน; หลักฐานมีความเชื่อมั่นต่ำ ไม่มีข้อมูลสำหรับการเกิดเหตุการณ์ของโรคหัวใจและหลอดเลือดทั้งหมด หัวใจล้มเหลว โรคหลอดเลือดสมอง โรคไตระยะสุดท้าย หรือการเปลี่ยนแปลงของอัตราการเต้นของหัวใจ หลักฐานความน่าเชื่อถือต่ำชี้ให้เห็นว่า RIs ลดความดันของหลอดเลือดแดงขณะที่หัวใจบีบตัว (systolic blood pressure): mean difference (MD) −1.72, 95% CI −2.47 ถึง −0.97; 9 การทดลอง, ผู้เข้าร่วม 5001 คน; และความดันของหลอดเลือดแดงขณะที่หัวใจคลายตัว (diastolic blood pressure): MD −1.18, 95% CI −1.65 ถึง −0.72; 9 การทดลอง, ผู้เข้าร่วม 5001 คน; ในระดับที่สูงกว่า ACE inhibitors แต่เราตัดสินว่าสิ่งนี้มีแนวโน้มที่จะเกิดจากอคติมากกว่าผลที่แท้จริง

บันทึกการแปล: 

แปลโดย พญ.วิลาสินี หน่อแก้ว ภาควิชาสูติศาสตร์และนรีเวชวิทยา คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น วันที่ 7 พฤศจิกายน 2020

Tools
Information