การลดอันตรายจากการหกล้มในสิ่งแวดล้อม

ใจความสำคัญ

สำหรับผู้สูงอายุที่มีความเสี่ยงสูงที่จะหกล้ม เช่น เคยหกล้มในปีที่ผ่านมาและเพิ่งเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลหรือต้องการความช่วยเหลือในการทำกิจกรรมประจำวัน การกำจัดอันตรายจากการหกล้มจากสิ่งแวดล้อมในบ้านสามารถลดจำนวนการหกล้มลงได้ 38% ตัวอย่างของสิ่งแวดล้อมที่อันตรายต่อการหกล้ม เช่น บันไดที่ไม่มีราวจับ ทางเดินลื่น หรือแสงสว่างไม่เพียงพอ

เหตุใดการพิจารณาอันตรายจากสิ่งแวดล้อมเป็นส่วนหนึ่งของโครงการป้องกันการหกล้มจึงเป็นเรื่องสำคัญ

การหกล้มเป็นเรื่องที่พบบ่อยและอาจถึงตายได้ แต่สามารถป้องกันได้ ประมาณหนึ่งในสามของผู้ที่มีอายุ 65 ปีขึ้นไปมีการหกล้มในแต่ละปี การหกล้มส่วนใหญ่เกิดขึ้นภายในบ้าน และมากกว่า 30% ของการหกล้มทั้งหมดเกิดจากอันตรายจากสิ่งแวดล้อม โครงการกำจัดอันตรายของการหกล้มจากสิ่งแวดล้อมเป็นวิธีการที่จัดทำโดยผู้เชี่ยวชาญที่ค้นหาและกำจัดสิ่งแวดล้อมที่เป็นอันตรายต่อการหกล้ม

เราต้องการค้นหาอะไร

เราต้องการค้นหา:

• โครงการด้านสิ่งแวดล้อมประเภทใดทำงานได้ดีที่สุดในการป้องกันการหกล้ม

เรายังต้องการค้นหาโครงการเหล่านี้ที่ป้องกันการหกล้ม:

• วิธีที่ดีที่สุดในการนำเสนอโครงการที่ลดอันตรายของการหกล้มจากสิ่งแวดล้อม; และ

• โครงการดังกล่าวสามารถป้องกันการหกล้มจนได้รับบาดเจ็บสาหัสหรือไม่

เราตรวจสอบโครงการ 4 ประเภท รวมถึงประเภทที่:

• เน้นการกำจัดอันตรายจากการหกล้มในบ้านและนอกบ้าน

• ให้เฉพาะอุปกรณ์ช่วยเหลือ เช่น แว่นตาที่เหมาะกับสายตาปัจจุบันหรือรองเท้าแบบพิเศษ;

• ให้เฉพาะความรู้เกี่ยวกับความเสี่ยงของการหกล้มที่เกี่ยวข้องกับสิ่งแวดล้อม และ

• มุ่งเน้นไปที่การปรับเปลี่ยนบ้านเพื่อให้เป็นอิสระและมีประสิทธิภาพของการใช้ชีวิตประจำวันในบ้าน

เราทำอะไร

เราค้นหาการศึกษาที่ตรวจสอบโครงการประเภทต่างๆที่เกี่ยวข้องกับอันตรายต่อการหกล้มจากสิ่งแวดล้อม สำหรับผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในชุมชน เราเปรียบเทียบและสรุปผลการศึกษาและให้คะแนนความเชื่อมั่นในหลักฐาน โดยพิจารณาจากปัจจัยต่างๆ เช่น วิธีการศึกษาและขนาดตัวอย่าง

เราพบอะไร

เราพบการศึกษา 22 ฉบับ ที่เกี่ยวข้องกับผู้สูงอายุ 8463 คนที่อาศัยอยู่ในชุมชน ผู้เข้าร่วมการศึกษามีอายุเฉลี่ย 78 ปี และ 65% เป็นผู้หญิง การศึกษาดำเนินการใน 10 ประเทศ การศึกษาส่วนใหญ่ติดตามผู้เข้าร่วมเป็นเวลา 12 เดือน

ผลลัพธ์หลัก

โครงการกำจัดอันตรายต่อการหกล้มในบ้านที่มอบให้กับผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในชุมชนสามารถลดจำนวนการหกล้มได้

เราไม่แน่ใจว่าอุปกรณ์ช่วยเหลือ (เช่น การตรวจสอบใบสั่งสำหรับแว่นสายตา รองเท้าแบบพิเศษ หรือเตียงที่มีระบบเตือน) สามารถลดความเสี่ยงของการหกล้มได้หรือไม่

เราไม่แน่ใจว่าการให้แค่ความรู้แก่ผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในชุมชนเกี่ยวกับความเสี่ยงในการหกล้มจะส่งผลต่อการลดความเสี่ยงในการหกล้มหรือไม่

เราไม่พบการศึกษาที่เสร็จสมบูรณ์ซึ่งช่วยเราตอบคำถามเกี่ยวกับการลดการหกล้มสำหรับโครงการการปรับเปลี่ยนบ้านที่กำหนดเป้าหมายให้มีความเป็นอิสระในกิจกรรมประจำวัน

เราพบหลักฐานเพียงเล็กน้อยที่จะตัดสินว่าโครงการการกำจัดสิ่งแวดล้อมที่เป็นอันตรายต่อการหกล้มใดๆ ก็ตามช่วยลดความเสี่ยงของการบาดเจ็บสาหัสได้หรือไม่

หลักฐานเป็นปัจจุบันแค่ไหน

หลักฐานเป็นปัจจุบันจนถึงมกราคม 2021

ข้อสรุปของผู้วิจัย: 

เราพบหลักฐานความเชื่อมั่นสูงว่าวิธีการป้องกันอันตรายจากการหกล้มที่บ้านมีประสิทธิผลในการลดอัตราการหกล้มและจำนวนผู้ที่หกล้ม เมื่อกำหนดเป้าหมายไปยังผู้ที่มีความเสี่ยงสูงที่จะหกล้ม เช่น เคยหกล้มในปีที่ผ่านมาและเพิ่งเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลหรือต้องการความช่วยเหลือในกิจกรรมประจำวัน มีหลักฐานว่าการแทรกแซงไม่มีผลเมื่อมีวิธีการมีเป้าหมายไปยังผู้ที่ไม่ได้รับคัดเลือกว่ามีความเสี่ยงที่จะล้ม จำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติมเพื่อตรวจสอบผลขององค์ประกอบของวิธีการ ผลของการสร้างความตระหนัก และการมีส่วนร่วมของผู้เข้าร่วมและผู้ให้การแทรกแซงต่อการตัดสินใจและการปฏิบัติตาม

วิธีการปรับปรุงการมองเห็นอาจมีหรือไม่มีผลต่ออัตราการหกล้ม จำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติมเพื่อตอบคำถามทางคลินิก เช่น ประชาชนควรได้รับคำแนะนำหรือใช้ความระมัดระวังเพิ่มเติมเมื่อเปลี่ยนใบสั่งยาเกี่ยวกับดวงตา หรือไม่ หรือวิธีการจะมีประสิทธิผลมากกว่าเมื่อกำหนดเป้าหมายไปยังผู้ที่มีความเสี่ยงสูงต่อการหกล้ม

ไม่มีหลักฐานเพียงพอที่จะบอกว่าวิธีการให้ความรู้มีผลหรือไม่

อ่านบทคัดย่อฉบับเต็ม
บทนำ: 

การหกล้มและการบาดเจ็บจากการหกล้มเป็นเรื่องที่พบบ่อย 1 ใน 3 ของผู้ที่อาศัยอยู่ในชุมชนที่มีอายุมากกว่า 65 ปี มีการหกล้มในแต่ละปี การหกล้มอาจส่งผลร้ายแรงรวมถึงการจำกัดกิจกรรมหรือการทำให้ต้องอยู่ในสถานพยาบาล การทบทวนวรรณกรรมนี้ปรับปรุงหลักฐานก่อนหน้านี้สำหรับวิธีการด้านสิ่งแวดล้อมในการป้องกันการหกล้ม

วัตถุประสงค์: 

เพื่อประเมินผล (ประโยชน์และโทษ) ของวิธีการด้านสิ่งแวดล้อม (เช่น การลดความเสี่ยงต่อการหกล้ม เทคโนโลยีช่วยเหลือ การปรับเปลี่ยนบ้าน และการให้ความรู้) เพื่อป้องกันการหกล้มของผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในชุมชน

วิธีการสืบค้น: 

เราค้นหา CENTRAL, MEDLINE, Embase, ฐานข้อมูลอื่นๆ ทะเบียนทดลอง และรายการอ้างอิงของการทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบจนถึงเดือนมกราคม 2021 เราได้ติดต่อนักวิจัยในสาขานี้เพื่อค้นหาการศึกษาเพิ่มเติม

เกณฑ์การคัดเลือก: 

เรารวมการทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มควบคุมเพื่อประเมินผลของวิธีการด้านสิ่งแวดล้อม (เช่น การลดอันตรายจากการหกล้มในบ้าน อุปกรณ์ช่วยเหลือ) ต่อการหกล้มในผู้ที่อาศัยอยู่ในชุมชนที่มีอายุ 60 ปีขึ้นไป

การรวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูล: 

เราใช้ระเบียบวิธีการมาตรฐานที่ Cochrane กำหนดไว้ ผลลัพธ์หลักของเราคือ อัตราการหกล้ม

ผลการวิจัย: 

เรารวบรวมการศึกษา 22 ฉบับจาก 10 ประเทศที่เกี่ยวข้องกับผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในชุมชนจำนวน 8463 คน ผู้เข้าร่วมมีอายุเฉลี่ย 78 ปี และ 65% เป็นผู้หญิง สำหรับผลลัพธ์การหกล้ม มีการศึกษา 5 ฉบับ มีความเสี่ยงของอคติสูง และการศึกษาส่วนใหญ่มีความเสี่ยงของอคติที่ไม่ชัดเจนสำหรับโดเมนความเสี่ยงของอคติตั้งแต่ 1 โดเมนขึ้นไป สำหรับผลลัพธ์อื่นๆ (เช่น กระดูกหัก) การศึกษาส่วนใหญ่มีความเสี่ยงสูงต่อ detection bias เราปรับลดระดับความเชื่อมั่นของหลักฐานสำหรับความเสี่ยงสูงของอคติ ความไม่แม่นยำ และ/หรือความไม่สอดคล้องกัน

การลดอันตรายจากการหกล้มที่บ้าน (การศึกษา 14 ฉบับ ผู้เข้าร่วม 5830 คน)

วิธีการเหล่านี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อลดการหกล้มโดยการประเมินอันตรายจากการหกล้มและปรับเปลี่ยนความปลอดภัยด้านสิ่งแวดล้อม (เช่น แถบกันลื่นบนขั้นบันได) หรือวิธีการด้านพฤติกรรม (เช่น การหลีกเลี่ยงสิ่งกีดขวาง)

วิธ๊การป้องกันการหกล้มที่บ้านอาจลดอัตราการหกล้มโดยรวมได้ 26% (rate ratio (RaR) 0.74, 95% ช่วงความเชื่อมั่น (CI) 0.61 ถึง 0.91; การศึกษา 12 ฉบับ ผู้เข้าร่วม 5293 คน หลักฐานความเชื่อมั่นปานกลาง); ประมาณจากกลุ่มควบคุมที่มีความเสี่ยงหกล้ม 1319 ครั้งต่อประชากร 1000 คนต่อปี การหกล้มน้อยลง 343 ครั้ง (95% CI 118 ถึง 514 ครั้ง) อย่างไรก็ตาม วิธีการเหล่านี้มีประสิทธิผลมากกว่าในผู้ที่ได้รับการคัดเลือกว่ามีความเสี่ยงสูงในการหกล้ม โดยลดลง 38% (RaR 0.62, 95% CI 0.56 ถึง 0.70; การศึกษา 9 ฉบับ ผู้เข้าร่วม 1513 คน; การหกล้มน้อยลง 702 ครั้ง (95% CI 554 ถึง 812) การหกล้มน้อยลงเทียบกับความเสี่ยงในกลุ่มควบคุม 1847 ครั้งต่อ 1000 คน หลักฐานความเชื่อมั่นสูง) เราไม่พบหลักฐานของการลดอัตราการหกล้มในคนที่ไม่ได้รับเลือกว่ามีความเสี่ยงในการหกล้ม (RaR 1.05, 95% CI 0.96 ถึง 1.16; การศึกษา 6 ฉบับ ผู้เข้าร่วม 3780 คน; หลักฐานความเชื่อมั่นสูง)

ผลการวิจัยมีความคล้ายคลึงกันสำหรับจำนวนผู้ที่ประสบกับการหกล้มหนึ่งครั้งหรือมากกว่าหนึ่งครั้ง วิธ๊การเหล่านี้อาจลดความเสี่ยงโดยรวมได้ 11% (rate ratio (RR) 0.89, 95% CI 0.82 ถึง 0.97; การศึกษา 12 ฉบับ ผู้เข้าร่วม 5253 คน หลักฐานความเชื่อมั่นปานกลาง); จากความเสี่ยงที่ 519 ต่อประชากร 1000 คนต่อปี นี่คือมีผู้หกล้มน้อยลง 57 คน (95% CI 15 ถึง 93) อย่างไรก็ตาม สำหรับผู้ที่มีความเสี่ยงสูงที่จะล้ม เราพบว่าความเสี่ยงลดลง 26% (RR 0.74, 95% CI 0.65 ถึง 0.85; การศึกษา 9 ฉบับ ผู้เข้าร่วม 1473 คน) แต่ไม่มีการลดลงสำหรับประชากรทั่วไป (RR 0.99, 95% CI 0.92 ถึง 1.07; การศึกษา 6 ฉบับ ผู้เข้าร่วม 3780 คน) (หลักฐานความเชื่อมั่นสูง)

วิธีการเหล่านี้อาจสร้างความแตกต่างที่สำคัญเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลยต่อคุณภาพชีวิตที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพ (HRQoL) (ความแตกต่างของค่าเฉลี่ยมาตรฐาน 0.09, 95% CI −0.10 ถึง 0.27; การศึกษา 5 ฉบับ ผู้เข้าร่วม 1848 คน; หลักฐานความเชื่อมั่นปานกลาง) อาจสร้างความแตกต่างเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลยต่อความเสี่ยงของกระดูกหักจากการหกล้ม (RR 1.00, 95% 0.98 ถึง 1.02; การศึกษา 2 ฉบับ ผู้เข้าร่วม 1668 คน), การเข้ารักษาในโรงพยาบาลที่เกี่ยวข้องกับการหกล้ม (RR 0.96, 95% CI 0.87 ถึง 1.06; การศึกษา 3 ฉบับ ผู้เข้าร่วม 325 คน) หรือในอัตราการหกล้มที่ต้องได้รับการดูแลจากแพทย์ (RaR 0.91, 95% CI 0.58 ถึง 1.43; การศึกษา 3 ฉบับ ผู้เข้าร่วม 946 คน) (หลักฐานความเชื่อมั่นต่ำ) หลักฐานสำหรับจำนวนผู้ป่วยล้มที่ต้องได้รับการดูแลจากแพทย์นั้นไม่ชัดเจน (การศึกษา 2 ฉบับ ผู้เข้าร่วม 216 คน หลักฐานความเชื่อมั่นต่ำมาก) การศึกษา 2 ฉบับรายงานว่าไม่มีเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์

เทคโนโลยีอำนวยความสะดวก

วิธีการปรับปรุงการมองเห็นอาจสร้างความแตกต่างเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลยกับอัตราการหกล้ม (RaR 1.12, 95% CI 0.84 ถึง 1.50; การศึกษา 3 ฉบับ ผู้เข้าร่วม 1489 คน) หรือผู้ที่ประสบกับการหกล้มอย่างน้อยหนึ่งครั้ง (RR 1.09, 95% CI 0.79 ถึง 1.50) (หลักฐานความเชื่อมั่นต่ำ) เราไม่แน่ใจในหลักฐานของกระดูกหักที่เกี่ยวข้องกับการหกล้ม (การศึกษา 2 ฉบับ ผู้เข้าร่วม 976 คน) และการหกล้มที่ต้องได้รับการดูแลจากแพทย์ (การศึกษา 1 ฉบับ ผู้เข้าร่วม 276 คน) เนื่องจากความเชื่อมั่นของหลักฐานต่ำมาก อาจมีความแตกต่างเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลยใน HRQoL (ความแตกต่างเฉลี่ย 0.40, 95% CI −1.12 ถึง 1.92) หรือเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ (การตกขณะเปลี่ยนแว่น; RR 1.00, 95% CI 0.98 ถึง 1.02) (การศึกษา 1 ฉบับ ผู้เข้าร่วม 597 คน หลักฐานความเชื่อมั่นต่ำ)

ผลลัพธ์สำหรับเทคโนโลยีช่วยเหลืออื่นๆ - รองเท้าและอุปกรณ์เกี่ยวกับเท้า และอุปกรณ์ดูแลตนเองและอุปกรณ์ช่วยเหลือ (การศึกษา 5 ฉบับ ผู้เข้าร่วม 651 คน) ไม่ได้นำมารวมกันเนื่องจากความหลากหลายของวิธีการและบริบท

การให้ความรู้

เราไม่แน่ใจว่าวิธีการด้านการให้ความรู้เพื่อลดอันตรายจากการหกล้มที่บ้านช่วยลดอัตราการหกล้มหรือจำนวนคนที่ประสบกับการหกล้มหนึ่งครั้งหรือมากกว่านั้น (การศึกษา 1 ฉบับ หลักฐานความเชื่อมั่นต่ำมาก) วิธีการเหล่านี้อาจสร้างความแตกต่างเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลยต่อความเสี่ยงของกระดูกหักจากการหกล้ม (RR 1.02, 95% CI 0.96 ถึง 1.08; การศึกษา 1 ฉบับ ผู้เข้าร่วม 110 คน; หลักฐานความเชื่อมั่นต่ำ)

การดัดแปลงบ้าน

เราไม่พบการทดลองดัดแปลงบ้านที่วัดการล้มเป็นผลของการเปิดใช้งานและความเป็นอิสระในการทำงาน

บันทึกการแปล: 

แปลโดย ศ.นพ.ภิเศก ลุมพิกานนท์ ภาควิชาสูติศาสตร์และนรีเวชวิทยา คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น 2 เมษายน 2023 Edit โดย ผกากรอง 12 มิถุนายน 2023

Tools
Information