การรักษาสำหรับผู้ที่มีอาการปวดกระเพาะปัสสาวะ

อาการปวดกระเพาะปัสสาวะคืออะไร

กลุ่มอาการปวดกระเพาะปัสสาวะ (BPS; หรือเรียกอีกอย่างว่าโรคกระเพาะปัสสาวะเจ็บปวดหรือกระเพาะปัสสาวะอักเสบ) เป็นอาการเจ็บปวดในระยะยาวที่ส่งผลกระทบต่อกระเพาะปัสสาวะ 'ซินโดรม' หมายถึงกลุ่มของอาการ ใน BPS อาการเหล่านี้รวมถึง: อาการปวดอย่างรุนแรงในอุ้งเชิงกราน (อาการปวดรุนแรงใต้สะดือ) กระตุ้นให้ปัสสาวะอย่างกะทันหัน; ต้องการถ่ายปัสสาวะบ่อยกว่าปกติ และตื่นขึ้นมาเพื่อปัสสาวะหลายครั้งในช่วงกลางคืน

BPS พบได้บ่อยในสตรี เราไม่รู้ว่าอะไรเป็นสาเหตุหรือวิธีการรักษา บางครั้งอาการจะเกิดขึ้นมาเป็นระยะ BPS สามารถส่งผลกระทบต่อวิถีชีวิตการทำงานสุขภาพทางอารมณ์และความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญ

การรักษาสำหรับ BPS

โดยทั่วไปแล้วการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตมักจะถูกแนะนำให้ทำก่อนจากนั้นจึงทำการรักษาด้วยยาและการรักษาแบบประคับประคอง การผ่าตัดอาจจำเป็นต้องเป็นทางเลือกสุดท้าย

ยาที่ใช้ ได้แก่ เพ็นโตซานโพลีซัลเฟตโซเดียม ซึ่งอาจช่วยฟื้นฟูพื้นผิวด้านในของกระเพาะปัสสาวะ ยาต้านการอักเสบ, ยากล่อมประสาทและยาแก้แพ้ ยาที่ปิดกั้นการเชื่อมต่อระหว่างเส้นประสาทและกล้ามเนื้อสามารถฉีดเข้าไปในกล้ามเนื้อกระเพาะปัสสาวะเพื่อทำให้กล้ามเนื้อกระเพาะปัสสาวะคลาย ('การปิดการเชื่อมประสาทและกล้ามเนื้อ') การรักษาแบบประคับประคองและการรักษารวมถึงการบำบัดพฤติกรรมกายภาพบำบัด การฝึกกระเพาะปัสสาวะใหม่ การบำบัดทางจิตวิทยา และการกระตุ้นเส้นประสาทด้วยไฟฟ้า (TENS)

คำถามของการทบทวน

ในการทบทวนวรรณกรรมนี้เราต้องการค้นหาว่าวิธีการรักษาใดได้ผลดีที่สุดในการรักษา BPS

เราทำอะไร

เราค้นหาการศึกษาเกี่ยวกับการรักษา BPS ทุกประเภท เรามองหาการศึกษาแบบสุ่มที่มีกลุ่มเปรียบเทียบซึ่งผู้ที่ได้รับการรักษาจะได้รับการสุ่มเนื่องจากการศึกษาเหล่านี้มักให้หลักฐานที่น่าเชื่อถือที่สุดเกี่ยวกับการรักษา

ช่วงเวลาที่สืบค้น

เรารวมหลักฐานที่เผยแพร่จนถึงวันที่ 11 เดือนพฤษภาคม 2018 เราทำการค้นหาเพิ่มเติมในวันที่ 5 มิถุนายน 2019 ซึ่งพบการศึกษาขนาดเล็ก 4 การศึกษาที่ได้รับการคัดกรองว่ามีคุณสมบัติเหมาะสม แต่ไม่ได้รวมอยู่ในการทบทวน

สิ่งที่เราพบ

เราพบ 81 การศึกษา มีผู้ป่วยที่มีอาการ BPS จำนวน 4674 คน การศึกษาที่ใหญ่ที่สุดรวมผู้เข้าร่วม 369 คนและการศึกษาที่เล็กที่สุดรวมผู้เข้าร่วม 10 คน การศึกษาส่วนใหญ่ใช้เวลาประมาณ 3 เดือน มีเพียง 6 การศึกษาที่ใช้เวลา 12 เดือนหรือนานกว่านั้น มี 24 การศึกษาได้รับทุนจาก บริษัทยา

เราพบการรักษา 65 วิธีสำหรับ BPS ซึ่งเราแบ่งออกเป็น 31 หมวดหมู่ตามวิธีการทำงานของการรักษา ในการศึกษาส่วนใหญ่การรักษา BPS ถูกเปรียบเทียบกับการรักษาด้วยยาหลอก (หรือหลอก) เราเปรียบเทียบการรักษาทั้งหมดเข้าด้วยกันโดยใช้วิธีการทางคณิตศาสตร์ที่เรียกว่าการวิเคราะห์อภิมานแบบเครือข่าย

ผลลัพธ์ของการทบทวนวรรณกรรมคืออะไร

หลังจากผ่านไป 12 เดือน ยารักษาอาการซึมเศร้าหรือการปิดกั้นระบบประสาทและกล้ามเนื้อ (และการรักษาอื่น ๆ ) อาจทำให้อาการของ BPS ดีขึ้นมากกว่ายาหลอก แต่เราไม่แน่ใจเกี่ยวกับผลลัพธ์นี้ เราไม่พบหลักฐานที่เพียงพอที่จะทราบว่า เพนโตซานโพลีซัลเฟตโซเดียม ช่วยให้อาการดีขึ้นหรือไม่

เราไม่แน่ใจว่าที่ 12 เดือนของการรักษาด้วยยาต้านอาการซึมเศร้า การปิดกั้นประสาทและกล้ามเนื้อ หรือ เพนโตซานโพลีซัลเฟตโซเดียมจะช่วยลดความเจ็บปวดได้หรือไม่ (ตามที่วัดจากระดับ) จำนวนครั้งที่ผู้คนต้องปัสสาวะในระหว่างวัน หรือจำนวนครั้งที่ต้องลุกขึ้นมาปัสสาวะในตอนกลางคืน

ความมั่นใจของเราในผลลัพธ์

เราไม่แน่ใจเกี่ยวกับผลลัพธ์ของเราเนื่องจากเราไม่พบหลักฐานที่เชื่อถือได้เพียงพอ แม้ว่าเราจะได้ผลลัพธ์จากการศึกษา 81 การศึกษา แต่การศึกษาเหล่านี้ส่วนใหญ่มีขนาดเล็กและไม่ได้มีจำนวนคนเพียงพอที่จะให้เรามั่นใจในผลลัพธ์ การศึกษาบางส่วน (ร้อยละ 30) ดำเนินการโดย บริษัท ยาซึ่งอาจส่งผลต่อวิธีการออกแบบดำเนินการและรายงานการศึกษา ผลลัพธ์ของเราอาจเปลี่ยนแปลงไปเมื่อมีผลการศึกษาจากการศึกษาที่มากขึ้น ผู้เข้าร่วมจำนวนมากกว่านี้

บทสรุป

เราไม่พบหลักฐานที่เชื่อถือได้เพียงพอว่ายา การบำบัดพฤติกรรมการกายภาพบำบัด และการปิดกั้นระบบประสาทและกล้ามเนื้อทำงานได้ดีเพียงใดในการรักษาอาการของ BPS ทั้งที่ทำให้อาการดีขึ้นหรือหายจากอาการ

ข้อสรุปของผู้วิจัย: 

เราไม่แน่ใจว่าการรักษาบางอย่างอาจได้ผลในการรักษาที่ดีในผู้ป่วยที่มี BPS หรือไม่เนื่องจากความเชื่อมั่นของหลักฐานโดยทั่วไปอยู่ในระดับต่ำหรือต่ำมาก มีข้อมูลสำหรับการทดลองจำนวนมาก แต่ส่วนใหญ่มีขนาดตัวอย่างน้อยและผลของการรักษามักไม่สามารถประเมินได้อย่างแม่นยำ NMA ดำเนินการสำเร็จแล้ว แต่การทดลองเพียงเล็กน้อยสำหรับแต่ละประเภทการรักษาทำให้เราไม่สามารถใช้ประโยชน์จากข้อดีของการวิเคราะห์นี้ได้อย่างเต็มที่ จำเป็นต้องมีการทดลองที่ใหญ่ขึ้นและเน้นมากขึ้นเพื่อปรับปรุงหลักฐานในปัจจุบัน

อ่านบทคัดย่อฉบับเต็ม
บทนำ: 

กลุ่มอาการปวดกระเพาะปัสสาวะ (BPS) ซึ่งรวมถึงภาวะกระเพาะปัสสาวะอักเสบคั่นระหว่างหน้าเป็นภาวะทางคลินิกที่อาการไม่ชัดเจนซึ่งผู้ป่วยมีอาการที่แตกต่างกัน การจัดการ BPS เป็นสิ่งที่ท้าทายสำหรับทั้งผู้ป่วยและผู้ปฏิบัติงาน ในปัจจุบันยังไม่มีการวินิจฉัยที่เป็นที่ยอมรับในระดับสากลและมีการเสนอสาเหตุที่หลากหลาย สิ่งนี้สะท้อนให้เห็นออกมาในเรื่องตัวเลือกของการรักษาที่หลากหลายใช้เพียงอย่างเดียวหรือใช้ร่วมกันโดยมีหลักฐาน จำกัด การวิเคราะห์อภิมานแบบเครือข่าย (NMA) พร้อม ๆ กันโดยเปรียบเทียบการรักษาหลายวิธีอาจช่วยในการกำหนดตัวเลือกการรักษาที่ดีที่สุดสำหรับผู้ป่วยที่มี BPS

วัตถุประสงค์: 

เพื่อดำเนินการวิเคราะห์อภิมานแบบเครือข่ายเพื่อประเมินผลของวิธีการรักษาผู้ที่มีอาการของโรคปวดกระเพาะปัสสาวะ (BPS)

วิธีการสืบค้น: 

เราค้นหา Cochrane Incontinence Specialized Register ซึ่งประกอบด้วยการศึกษาที่ระบุจาก Cochrane Central Register of Controlled Trials(CENTRAL), MEDLINE, MEDLINE In-Process, MEDLINE Epub Ahead of Print, CINAHL, ClinicalTrials.gov, WHO ICTRP, งานวิจัยจากการค้นหาเองและการดำเนินการประชุม (ค้นหา 11 พฤษภาคม 2018) และรายการอ้างอิงของการศึกษาที่รวบรวมเข้ามา เราทำการค้นหาเพิ่มเติมในวันที่ 5 มิถุนายน 2019 ซึ่งพบการศึกษาขนาดเล็ก 4 การศึกษาที่ได้รับการคัดกรองว่ามีคุณสมบัติเหมาะสม แต่ไม่ได้รวมอยู่ในการทบทวน

เกณฑ์การคัดเลือก: 

เรารวมการทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มเปรียบเทียบ (RCT) และ quasi-RCTs สำหรับการรักษาผู้ใหญ่ที่มี BPS วิธีการในการรักษาทุกประเภท (รวมทั้งแบบอนุรักษ์นิยมเภสัชวิทยาและการผ่าตัด) มีสิทธิ์ได้รับการรวบรวมเข้ามาในการทบทวนวรรณกรรมนี้

การรวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูล: 

เราประเมินความเสี่ยงของการมีอคติของการศึกษาที่รวมไว้โดยใช้เครื่องมือ 'Risk of bias' ของ Cochrane ผลลัพธ์หลักคือจำนวนคนที่หายหรือการดีขึ้นของอาการปวดความถี่และการปัสสาวะกลางคืน สำหรับแต่ละผลลัพธ์ ใช้ random-effects NMA models ในการวิเคราะห์ ด้วย WinBUGS 1.4 เราตรวจสอบค่ามัธยฐานของ odds ratios (ORs) สำหรับผลลัพธ์ที่เป็นข้อมูลแบบทวินาม และ mean differences (MD) สำหรับผลลัพธ์ที่เป็นข้อมูลต่อเนื่องโดยใช้ 95% credible intervals (Crls) เราเปรียบเทียบผลลัพธ์ของ NMA กับหลักฐานโดยตรงจากการวิเคราะห์อภิมานเปรียบเทียบผลสัมพัทธ์ระหว่างการรักษาสองวิธีที่เปรียบเทียบกันโดยตรง (head-to-head) เราใช้เครื่องมือ CINeMA เพื่อประเมินความเชื่อมั่นของหลักฐานสำหรับประเภทการรักษาที่เลือก

ผลการวิจัย: 

เรารวบรวมการทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มเปรียบเทียบที่เกี่ยวข้องได้ 81 การศึกษา มีผู้เข้าร่วม 4674 คน โดยมีค่ามัธยฐานของผู้เข้าร่วม 38 คน (ช่วง 10 ถึง 369) ต่อ RCT การทดลองส่วนใหญ่เปรียบเทียบระหว่างกลุ่มที่ได้รับการรักษากับกลุ่มควบคุม การทดลองเพียงไม่กี่อันที่เปรียบเทียบระหว่างการรักษา 2 วิธี มีการรักษาที่ใช้อยู่ 65 วิธีและการเปรียบเทียบบางอย่างได้รับแจ้งจากหลักฐานโดยตรงจากการทดลองเพียง 1 การทดลอง เพื่อให้ง่ายขึ้น การรักษาถูกจัดกลุ่มออกเป็น 31 ประเภทการรักษาตามลักษณะการออกฤทธิ์และการใช้งาน การศึกษาส่วนใหญ่ได้รับการตัดสินว่ามีอคติที่ไม่ชัดเจนหรือมีความเสี่ยงของการมีอคติสูงสำหรับประเด็นส่วนใหญ่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการคัดเลือกและการตรวจจับอคติ โดยรวมแล้ว NMA ชี้ให้เห็นว่า 6 ประเภทการรักษา (สัดส่วนที่หายขาด / ดีขึ้น), 1 ประเภทการรักษา (ความเจ็บปวด), 1 ประเภทการรักษา (ความถี่) และศูนย์ (nocturia) มีประสิทธิผลเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม แต่มีความไม่แน่นอนอย่างมากเกี่ยวกับค่าประมาณของผลการศึกษา

เนื่องจากมีการเปรียบเทียบวิธีการต่างๆ จำนวนมากในการทบทวนนี้ เราจึงมุ่งเน้นไปทีวิธีการรักษา 3 อย่าง ได้แก่ ยารักษาอาการซึมเศร้า, pentosan polysulfate (PPS) และการระงับความรู้สึกที่จุดเชื่อมต่อระหว่างเส้นประสาทและกล้ามเนื้อ เราเลือกวิธีการรักษาเหล่านี้บนพื้นฐานที่ได้รับ 'คำแนะนำที่ชัดเจน' ใน EAU Guidelines สำหรับการจัดการ BPS ( EAU Guidelines 2019 )

เราพบหลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำมากที่บ่งชี้ว่ายารักษาอาการซึมเศร้ามีความสัมพันธ์กับโอกาสในการรักษาหรืออาการที่ดีขึ้นเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม (OR 5.91, 95% CrI 1.12 ถึง 37.56) แต่ไม่แน่ใจว่าจะลดอาการปวดได้หรือไม่ (MD -1.27, 95% CrI -3.25 ถึง 0.71; หลักฐานมีความเชื่อมั่นต่ำ) ความถี่ในเวลากลางวัน (MD -2.41, 95% CrI -6.85 ถึง 2.05; หลักฐานมีความเชื่อมั่นต่ำมาก) หรือการปัสสาวะกลางคืน (MD 0.01, 95% CrI -2.53 ถึง 2.50; หลักฐานมีความเชื่อมั่นต่ำมาก)

ไม่มีหลักฐานที่แสดงว่า PPS มีอัตราการรักษา / การปรับปรุงที่ดีขึ้น (OR 0.14, 95% CrI 0.40 ถึง 3.35 หลักฐานมีความเชื่อมั่นต่ำมาก) หรือความเจ็บปวดลดลง (MD 0.42, 95% CrI -1.04 ถึง 1.91; หลักฐานมีความเชื่อมั่นต่ำ) ความถี่ (MD -0.37, 95% CrI -5.00 ถึง 3.44 หลักฐานมีความเชื่อมั่นต่ำมาก) หรือ การปัสสาวะกลางคืน (MD -1.20, 95% CrI -3.62 ถึง 1.28 หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำมาก)

มีหลักฐานว่าการปิดกั้นระบบประสาทและกล้ามเนื้อทำให้การรักษาหายหรือดีขึ้น (OR 5.80, 95% CrI 2.08 ถึง 18.30) แต่ไม่มีหลักฐานว่าอาการปวดดีขึ้น (MD -0.33, 95% CrI -1.71 ถึง 1.03) ความถี่ (MD -0.91, 95% CrI -3.24, 1.29) หรือ การปัสสาวะตอนกลางคืน (MD -0.04, 95% CrI -1.35 ถึง 1.27) ความเชื่อมั่นของหลักฐานส่วนใหญ่อยู่ในระดับต่ำมาก

บันทึกการแปล: 

Translation notes CD013325.pub2

Tools
Information