ใจความสำคัญ

• การบำบัดทางจิตวิทยาหลายอย่างถูกนำมาใช้เพื่อช่วยให้เด็กและเยาวชนสามารถเอาชนะผลของการถูกล่วงละเมิดทางเพศ

• มีหลักฐานที่ไม่เชื่อมั่นเป็นส่วนใหญ่ที่บ่งชี้ว่าวิธีการเฉพาะใดๆ ดีกว่าการจัดการตามปกติในการช่วยให้เด็กและเยาวชนฟื้นตัวจากการล่วงละเมิดทางเพศ

• เราต้องการการศึกษาเพิ่มเติมเกี่ยวกับวิธีการเพื่อบอกว่าวิธีหนึ่งดีกว่าวิธีอื่นในการจัดการกับผลต่างๆ ของการถูกล่วงละเมิดทางเพศ

วิธีการทางจิตวิทยาหมายถึงอะไร

วิธีการทางจิตวิทยาเป็นสิ่งที่พยายามทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในผู้คน วิธีการดังกล่าวมักถูกเรียกว่า 'การบำบัดด้วยการพูดคุย' แต่ยังรวมถึงการบำบัดที่การสื่อสารระหว่างนักบำบัดและผู้ป่วยขึ้นอยู่กับกิจกรรม เช่น การเล่นหรือศิลปะ

มีวิธีการทางจิตวิทยาหลายอย่างที่ใช้เพื่อช่วยเด็กและเยาวชนที่ถูกล่วงละเมิดทางเพศให้เอาชนะความยากลำบากประเภทต่างๆ ที่สามารถพัฒนาเป็นผลจากการถูกล่วงละเมิดได้ ตัวอย่างเช่น โรคเครียดหลังเหตุการณ์สะเทือนใจ (PTSD) ความวิตกกังวล ภาวะซึมเศร้า และปัญหาพฤติกรรมต่างๆ

ทำไมจึงสำคัญสำหรับเด็กและเยาวชนที่ถูกล่วงละเมิดทางเพศ

การทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบก่อนหน้านี้ชี้ให้เห็นว่าการบำบัดทางจิตวิทยาสามารถปรับปรุงผลลัพธ์สำหรับเด็ก แต่เราไม่ทราบว่าการบำบัดบางอย่างมีประสิทธิผลมากกว่าวิธีอื่นหรือไม่

เราต้องการค้นหาอะไร

เราต้องการทราบว่าวิธีการใดดีที่สุดสำหรับการรักษาปัญหาต่างๆ ที่อาจเกิดขึ้นหลังจากการล่วงละเมิดทางเพศ เราต้องการทราบว่าเราสามารถจัดอันดับพวกเขาตามลำดับการทำงานได้ดีเพียงใด ตัวอย่างเช่น เราต้องการทราบว่าวิธีการใดที่ดีที่สุดในการช่วยเหลือเด็กที่มี PTSD หรือเด็กที่มีภาวะซึมเศร้า ข้อใดดีที่สุดรองลงมา และอื่น ๆ

เราทำอะไร

เราค้นหาการศึกษาที่ตรวจสอบประสิทธิผลของการบำบัดทางจิตวิทยาหลายประเภท ได้แก่การบำบัดทางความคิดและพฤติกรรม (CBT) การลดความไวของการเคลื่อนไหวของดวงตาและการประมวลผลซ้ำ (เรียกว่า EMDR) การบำบัดโดยเน้นเด็กเป็นศูนย์กลาง (CCT) การบำบัดด้วยจิตไดนามิก และการบำบัดครอบครัว เรารวมการศึกษาที่เปรียบเทียบ:

• การบำบัดอย่างหนึ่งเทียบกับอีกการบำบัดหนึ่ง;

• 'ปริมาณ' ที่แตกต่างกันของการบำบัด; ตัวอย่างเช่น 8 สัปดาห์ของการบำบัดถึง 16 สัปดาห์ของการบำบัดแบบเดียวกัน

• แบบหนึ่งของการบำบัดเทียบกับแบบอื่น; ตัวอย่างเช่น แบบหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับผู้ปกครองและเด็กเทียบกับการบำบัดแบบเดียวกันที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับผู้ปกครองและเด็ก;

• การบำบัดแบบหนึ่งกับการจัดการตามปกติ; และ

• การบำบัดแบบหนึ่งกับไม่มีการบำบัด (ส่วนใหญ่อยู่ในรายการรอ)

เราใช้วิธีการที่ช่วยให้เราสามารถเปรียบเทียบประสิทธิผลของการบำบัดแต่ละอย่างกับวิธีอื่นๆ สำหรับผลลัพธ์ที่เฉพาะเจาะจง เราได้สรุปผลการศึกษาและจัดอันดับความเชื่อมั่นในหลักฐาน โดยพิจารณาจากปัจจัยต่างๆ เช่น จำนวนการศึกษาและขนาดของการศึกษาที่ใหญ่หรือเล็ก

เราพบอะไร

เราพบการศึกษา 22 ฉบับ (ผู้เข้าร่วม 1478 คน) และส่วนใหญ่มาจากอเมริกาเหนือ การศึกษา 14 ฉบับตรวจสอบประสิทธิผลของ CBT และ 8 ฉบับตรวจสอบประสิทธิผลของ CCT การบำบัดทางจิตเวช การบำบัดครอบครัว และ EMDR แต่ละอย่างได้รับการตรวจสอบใน การศึกษา 2 ฉบับ การจัดการตามปกติ (MAU) เป็นตัวเปรียบเทียบในการศึกษา 3 ฉบับ และรายการรอเป็นกลุ่มเปรียบเทียบในการศึกษา 5 ฉบับ

ผลลัพธ์หลัก

จากหลักฐานที่มีอยู่ ยังไม่ชัดเจนว่าวิธีการอย่างใดอย่างหนึ่งมีประสิทธิผลมากกว่าวิธีอื่นในการช่วยเหลือเด็กและเยาวชนที่ถูกล่วงละเมิดทางเพศ มีหลักฐานบางอย่างแม้ว่าจะไม่เชื่อมั่นและไม่แม่นยำเป็นส่วนใหญ่ ว่า CBT อาจดีกว่าการจัดการตามปกติเมื่อพูดถึงการลดอาการของ PTSD เมื่อสิ้นสุดการรักษา ไม่มีหลักฐานใดที่ชี้ถึงประสิทธิผลของการรักษาอื่นๆ สำหรับ PTSD และไม่มีการรักษาใดที่ดูเหมือนจะทำได้ดีไปกว่าการจัดการตามปกติสำหรับผลลัพธ์อื่นๆ ที่เราตรวจสอบ

ฐานหลักฐานสำหรับประสิทธิผลของวิธีการทางจิตวิทยาอื่นๆ สำหรับเด็กและวัยรุ่นที่ถูกล่วงละเมิดทางเพศมีจำกัด โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับการบำบัดทางจิตเวช ครอบครัวบำบัด และ EMDR

ข้อจำกัดของหลักฐานคืออะไร

ความเชื่อมั่นในผลลัพธ์ของเราไม่แข็งแกร่ง ผลการรักษาที่เราระบุมีขนาดเล็กหรือใกล้เคียงกับ 'ไม่มีการเปลี่ยนแปลง' และไม่แม่นยำมากนัก แม้ว่าการศึกษาจะเปรียบเทียบได้กว้างๆ ในบางประเด็น (บริบท การใช้คู่มือเพื่อให้วิธีการ 'ปริมาณ' ของการบำบัด) มีความแปรปรวนอย่างมากในด้านอื่นๆ เช่น อายุของผู้เข้าร่วมและรูปแบบการให้วิธีการ (บุคคลหรือกลุ่ม)

ผลการวิจัยเพิ่มเติมอาจแตกต่างจากผลการทบทวนวรรณกรรมนี้

หลักฐานนี้เป็นปัจจุบันแค่ไหน

หลักฐานเป็นปัจจุบันถึง 1 พฤศจิกายน 2022