ความเป็นมา
Coronavirus disease 2019 (COVID-19) เกิดจากไวรัสตัวใหม่ที่แพร่กระจายอย่างรวดเร็วไปทั่วโลก ผู้ติดเชื้อส่วนใหญ่จะไม่มีอาการหรือมีอาการคล้ายไข้หวัดใหญ่ แต่บางรายจะมีอาการหนักและถึงขั้นเสียชีวิต
ไม่มีวัคซีน (ยาที่จะป้องกันการติดต่อของโรคนี้โดยเฉพาะ) สำหรับ COVID-19 ดังนั้นวิธีอื่นในการชะลอการแพร่กระจายเป็นสิ่งจำเป็น วิธีหนึ่งในการควบคุมโรคคือการกักกัน ซึ่งหมายถึงการแยกคนที่มีสุขภาพดีออกจากคนที่มีสุขภาพดีคนอื่น ๆ ซึ่งอาจมีเชื้อไวรัสหลังจากสัมผัสใกล้ชิดกับผู้ติดเชื้อหรือเนื่องจากพวกเขากลับมาจากพื้นที่ที่มีอัตราการติดเชื้อสูง คำแนะนำที่คล้ายคลึงกันอื่น ๆ ได้แก่ การแยกตัว (เช่นเดียวกับการกักตัว แต่สำหรับผู้ที่มีผลการตรวจเชื้อ COVID-19 เป็นบวก) และการเว้นระยะห่างทางสังคม (คือการที่ผู้ที่ไม่มีอาการ เว้นระยะห่างต่อกัน)
เราต้องการค้นหาอะไร
เราต้องการทราบว่าการกักตัวสามารถหยุดการแพร่กระจาย COVID-19 และป้องกันการตายอย่างมีประสิทธิผลหรือไม่ เราต้องการรู้ว่าการกักตัวมีประสิทธิผลมากขึ้นเมื่อรวมกับมาตรการอื่น ๆ หรือไม่และมีค่าใช้จ่ายเท่าไร
ลักษณะของการศึกษา
COVID-19 กำลังแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว ดังนั้นเราจำเป็นต้องตอบคำถามนี้ให้เร็วที่สุด นี่หมายความว่าเราได้ลดขั้นตอนบางอย่างของกระบวนการทบทวนวรรณกรรมของ Cochrane ปกติ อย่างไรก็ตาม เรามั่นใจว่าการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้จะไม่ส่งผลต่อข้อสรุปโดยรวมของเรา
เราค้นหาการศึกษาที่ประเมินผลของการกักตัวชนิดใดก็ได้ ที่มีต่อการแพร่กระจายและความรุนแรงของ COVID-19 นอกจากนี้เรายังค้นหาการศึกษาที่ประเมินการกักตัวควบคู่ไปกับมาตรการอื่น ๆ เช่น การแยกตัว การเว้นระยะห่างทางสังคม หรือการปิดโรงเรียน COVID-19 เป็นโรคใหม่ ดังนั้นเพื่อค้นหาหลักฐานให้ได้มากที่สุดเราจึงค้นหาการศึกษาเกี่ยวกับไวรัสที่คล้ายกัน เช่น โรคซาร์ส (โรคระบบทางเดินหายใจเฉียบพลันรุนแรง) และโรคเมอร์ส (โรคทางเดินหายใจในตะวันออกกลาง)
การศึกษาวัดจำนวนผู้ป่วย COVID-19, โรคซาร์สหรือเมอร์สจำนวนผู้ติดเชื้อ ไวรัสแพร่กระจายเร็วแค่ไหน จำนวนผู้เสียชีวิตและค่าใช้จ่ายในการกักตัว
ผลการศึกษาที่สำคัญ
เรารวบรวมการศึกษาจำนวน 51 เรื่อง การศึกษา 32 เรื่อง เกี่ยวกับ COVID-19, 14 เรื่อง ศึกษาในโรคซาร์ส การศึกษา 3 เรื่อง ในโรคซาร์สรวมทั้งไวรัสอื่น ๆ และการศึกษา 2 เรื่องในเมอร์ส การศึกษาส่วนใหญ่รวมข้อมูลที่มีอยู่จากหลายแหล่งและข้อตกลงเบื้องต้นเพื่อสร้างแบบจำลอง (การจำลอง) เพื่อทำนายว่าเหตุการณ์จะเกิดขึ้นเมื่อเวลาผ่านไปอย่างไร สำหรับประชาชนในสถานการณ์ที่แตกต่างกัน (เรียกว่าการศึกษาแบบจำลอง) การศึกษาเกี่ยวกับ COVID-19 จำนวน 4 รายการพบว่าผลของการกักกัน (การศึกษาเชิงสังเกต) ในประชาชน 6064 คน ในจีน กรีซและสิงคโปร์ การศึกษา COVID-19 จำนวน 28 รายการจำลองการระบาดในแอลจีเรีย จีน แคนาดา อิตาลี คาซัคสถาน เนปาล สหราชอาณาจักร สหรัฐอเมริกา สิงคโปร์ เกาหลีใต้ บนเรือสำราญ Diamond Princess และในประชากรทั่วไป งานวิจัย 4 ฉบับ มองย้อนกลับไปที่ผลของการกักตัวผู้ป่วย 178,122 คนที่เกี่ยวข้องกับการระบาดของโรคซาร์สและเมอร์ส การศึกษาที่เหลือ 15 รายการจำลองแบบการระบาดของโรคซาร์สและเมอร์ส
การศึกษาแบบจำลองทั้งหมดพบว่าแบบจำลองมาตรการกักตัวช่วยลดจำนวนคนที่เป็นโรค COVID-19 และจำนวนผู้เสียชีวิต ด้วยการกักตัว การประเมินพบว่าการลดลงของคนที่เป็นโรค COVID-19 ต่ำสุด 44% และลดลงสูงสุด 96% ในทำนองเดียวกัน ด้วยการกักตัว การประเมินพบว่าการตายลดลงอย่างต่ำ 31% และลดลงสูงสุด 76% การรวมการกักตัวร่วมกับมาตรการอื่น ๆ เช่น การปิดโรงเรียนหรือการเว้นระยะทางสังคมอาจมีประสิทธิผลในการลดการแพร่กระจายของ COVID-19 มากกว่าการกักตัวเพียงอย่างเดียว การศึกษาเกี่ยวกับโรคซาร์สและเมอร์ส มีผลไปในทางเดียวกับการศึกษาเกี่ยวกับ COVID-19
การศึกษาแบบจำลองโรคซาร์ส 2 เรื่อง มีการประเมินค่าใช้จ่าย พวกเขาพบว่าค่าใช้จ่ายจะยิ่งลดลงเมื่อมาตรการกักตัวเริ่มขึ้นเร็ว
คุณภาพของหลักฐาน
เราไม่แน่ใจเกี่ยวกับหลักฐานที่เราพบ ด้วยเหตุผลหลายประการ การศึกษาเชิงสังเกตเกี่ยวกับ COVID-19 ไม่ได้รวมกลุ่มเปรียบเทียบที่ไม่มีการกักกัน การศึกษา COVID-19 ใช้โมเดลจากข้อมูลที่จำกัด และตั้งสมมติฐานต่าง ๆ เกี่ยวกับไวรัส (เช่น ความเร็วในการแพร่กระจาย) การศึกษาอื่น ๆ ที่ศึกษาโรคซาร์สและเมอร์ส ดังนั้นจึงเป็นเพียงหลักฐานทางอ้อมเท่านั้น
บทสรุป
แม้จะมีหลักฐานจำกัด การศึกษาทั้งหมดพบว่าการกักตัวเป็นสิ่งสำคัญในการลดจำนวนผู้ติดเชื้อและจำนวนผู้เสียชีวิต ผลการวิจัยพบว่า การกักตัวมีประสิทธิผลมากที่สุด และมีค่าใช้จ่ายน้อยลงเมื่อเริ่มต้นเร็ว การรวมการกักตัวกับมาตรการป้องกันและควบคุมอื่น ๆ มีผลมากกว่าการกักตัวเพียงอย่างเดียว
การตรวจสอบนี้รวมถึงหลักฐานที่เผยแพร่จนถึง 23 มิถุนายน 2020
หลักฐานในปัจจุบันมี จำกัด เนื่องจากการศึกษาส่วนใหญ่เกี่ยวกับ COVID-19 เป็นการศึกษาแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ที่ตั้งสมมติฐานที่แตกต่างกันเกี่ยวกับพารามิเตอร์แบบจำลองที่สำคัญ ผลการวิจัยระบุอย่างสอดคล้องกันว่าการกักตัวเป็นสิ่งสำคัญในการลดอุบัติการณ์และการเสียชีวิตระหว่างการระบาดของ COVID-19 ถึงแม้จะมีความไม่แน่นอนในเรื่องขนาดของผล การดำเนินการกักตัวอย่างรวดเร็วและการรวมการกักตัวเข้ากับมาตรการสาธารณสุขอื่น ๆ เป็นสิ่งสำคัญที่จะทำให้มั่นใจถึงประสิทธิผล เพื่อรักษาสมดุลของมาตรการที่ดีที่สุด ผู้มีอำนาจตัดสินใจต้องติดตามสถานการณ์การระบาดและผลกระทบของมาตรการที่นำมาใช้อย่างต่อเนื่อง
การทบทวนวรรณกรรมนี้ได้รับมอบหมายจาก WHO และสนับสนุนโดย Danube-University-Krems การทำให้ทันสมัยนี้ริเริ่มขึ้นเองโดยผู้ประพันธ์การทบทวน
โรค Coronavirus 2019 (COVID-19) เป็นโรคที่เกิดขึ้นใหม่อย่างรวดเร็วซึ่งถูกจัดโดยองค์การอนามัยโลก (WHO) ว่าเป็น การระบาดกระจายทั่ว (pandemic) เพื่อสนับสนุน WHO เกี่ยวกับข้อเสนอแนะในการกักตัว เราดำเนินการทบทวนวรรณกรรมอย่างรวดเร็ว เกี่ยวกับประสิทธิผลของการกักตัวในระหว่างการแพร่ระบาดที่รุนแรงของโรค coronavirus
เพื่อประเมินผลของการกักตัว (เพียงอย่างเดียวหรือใช้ร่วมกับมาตรการอื่น ๆ) ของผู้ที่เคยติดต่อกับผู้ป่วย COVID-19 ที่ยืนยันแล้วหรือสงสัย ซึ่งเดินทางจากประเทศที่มีการระบาดของโรคหรือผู้ที่อาศัยอยู่ในภูมิภาคที่มีการแพร่ระบาดของโรคสูง
ผู้เชี่ยวชาญด้านข้อมูลสืบค้น Cochrane COVID-19 Study Register และปรับปรุงผลการสืบค้นใน PubMed, Ovid MEDLINE, WHO Global Medic Medicus, Embase และ CINAHL เมื่อวันที่ 23 มิถุนายน 2020
การศึกษาแบบ cohort, การศึกษา case-control, กรณีศึกษา, time series, interrupted time series และการศึกษาแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ที่ประเมินผลของการกักตัวทุกประเภทเพื่อควบคุม COVID-19 นอกจากนี้เรายังรวมถึงการศึกษาเกี่ยวกับโรคซาร์ส (โรคระบบทางเดินหายใจเฉียบพลันรุนแรง) และ MERS (โรคทางเดินหายใจตะวันออกกลาง) ซึ่งเป็นหลักฐานทางอ้อมสำหรับการแพร่ระบาดของโรค coronavirus ในปัจจุบัน
ผู้ประพันธ์ 2 คนคัดเลือกการศึกษาจากชื่อเรื่องและบทคัดย่ออย่างอิสระต่อกัน ผู้ประพันธ์การทบทวนวรรณกรรม 2 คนคัดกรองรายงานฉบับเต็มที่อาจเกี่ยวข้องทั้งหมดอย่างอิสระ ผู้ประพันธ์การทบทวนคนที่ 1 คัดลอกข้อมูล ประเมินความเสี่ยงของอคติ และประเมินความเชื่อมั่นของหลักฐานด้วย GRADE และผู้ประพันธ์การทบทวนคนที่ 2 ตรวจสอบการประเมิน เราใช้เครื่องมือที่แตกต่างกัน 3 แบบเพื่อประเมินความเสี่ยงของอคติขึ้นอยู่กับการออกแบบการศึกษา ROBINS-I สำหรับการศึกษาทดลองแบบไม่สุ่มตัวอย่าง ซึ่งเป็นเครื่องมือที่จัดทำโดย Cochrane Childhood Cancer สำหรับการศึกษาแบบไม่สุ่มตัวอย่าง แบบไม่ควบคุม และคำแนะนำจาก International Society for Pharmacoeconomics and Outcomes Research (ISPOR) สำหรับการศึกษาแบบจำลอง เราจัดอันดับความเชื่อมั่นของหลักฐานสำหรับผลลัพธ์หลัก 4 ประการ ได้แก่ อุบัติการณ์ การติดต่อ การตายและค่าใช้จ่าย
เรารวมการศึกษา 51 เรื่อง; การศึกษาเชิงสังเกต 4 เรื่อง และการศึกษาแบบจำลอง 28 เรื่องเกี่ยวกับ COVID-19 การศึกษาเชิงสังเกตและการสร้างแบบจำลองอย่างละ 1 เรื่องเกี่ยวกับโรคเมอร์สการศึกษาเชิงสังเกต 3 เรื่องและการศึกษาแบบจำลอง 11 เรื่องเกี่ยวกับโรคซาร์ส และการศึกษาแบบจำลอง 3 เรื่องเกี่ยวกับโรคซาร์สและโรคติดเชื้ออื่น ๆ เนื่องจากวิธีการวัดและการวิเคราะห์ที่หลากหลายในผลลัพธ์ที่สนใจ เราจึงไม่สามารถทำ meta-analysis ได้และทำการสังเคราะห์แบบบรรยายแทน เราได้ตัดสินความเสี่ยงของความลำเอียงให้อยู่ในระดับปานกลางสำหรับการศึกษาแบบไม่สุ่มตัวอย่าง 2/3 ของวิธีการ (NRSIs) และร้ายแรงสำหรับ 1/3 NRSI เราจัดอันดับความเสี่ยงของอคติในระดับปานกลางสำหรับการศึกษาแบบ cohort ที่ไม่มีการควบคุม 4/5 เรื่องและร้ายแรงสำหรับ 1/5 เรื่อง เราจัดอันดับการศึกษาแบบจำลองว่าไม่มีข้อกังวลสำหรับการศึกษา 13 เรื่อง ความกังวลในระดับปานกลางสำหรับการศึกษา 17 เรื่องและข้อกังวลมากสำหรับการศึกษา 13 เรื่อง
การกักกันบุคคลที่สัมผัสกับผู้ป่วย COVID-19 ที่ได้รับการยืนยัน / สงสัยเปรียบเทียบกับไม่มีการกักกัน
การศึกษาแบบจำลองได้รายงานประโยชน์ของมาตรการกักตัวแบบจำลองอย่างสอดคล้องกัน เช่น การกักตัวคนที่สัมผัสกับคนที่ได้รับการยืนยันหรือผู้ต้องสงสัย จะช่วยหลีกเลี่ยงการเกิดผู้ป่วยใหมจาก่ 44% เป็น 96% และการเสียชีวิตจาก 31% เป็น 76% เมื่อเปรียบเทียบกับการไม่มีมาตรการ ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ที่ต่างกัน (การเกิดผู้ป่วยใหม่: การศึกษาแบบจำลอง 6 เรื่องเกี่ยวกับ COVID-19, 1 เรื่องเกี่ยวกับโรคซาร์ส; สำหรับการตาย: การศึกษาแบบจำลอง 2 เรื่องเกี่ยวกับ COVID-19, 1 เรื่องสำหรับโรคซาร์ส, ความเชื่อมั่นของหลักฐานระดับต่ำ) การศึกษายังระบุด้วยว่าอาจมีการลดจำนวนการแพร่พันธุ์ขั้นพื้นฐานลงตั้งแต่ 37% ถึง 88% เนื่องจากการดำเนินการกักกัน (5 การศึกษาแบบจำลองเกี่ยวกับ COVID-19 หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำ) หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำมากแสดงให้เห็นว่ายิ่งการดำเนินการมาตรการกักตัวเร็วขึ้น จะยิ่งประหยัดค่าใช้จ่ายได้มากขึ้น (การศึกษาแบบจำลองเกี่ยวกับโรคซาร์ส 2 เรื่อง)
การกักกันร่วมกับมาตรการอื่น ๆ เพื่อกักกัน COVID-19 เมื่อเปรียบเทียบกับมาตรการอื่น ๆ โดยไม่มีมาตรการกักกันหรือไม่มีมาตรการใด ๆ
เมื่อแบบจำลองรวมการกักตัวกับมาตรการป้องกันและควบคุมอื่น ๆ เช่นการปิดโรงเรียน การจำกัดการเดินทางและการเว้นระยะทางสังคม แบบจำลองแสดงให้เห็นถึงผลที่มากกว่าในการลดผู้ป่วยรายใหม่ การติดต่อและการเสียชีวิตมากกว่ามาตรการที่ไม่มีการกักกัน หรือไม่มีมาตรการ (incident cases: การศึกษาแบบจำลอง 9 รายการเกี่ยวกับ COVID-19; การติดต่อ: การศึกษาแบบจำลอง 5 รายการเกี่ยวกับ COVID-19; การตาย: การศึกษาแบบจำลอง 5 รายการเกี่ยวกับ COVID-19, ความเชื่อมั่นของหลักฐานระดับต่ำ) การศึกษาเกี่ยวกับโรคซาร์สและเมอร์สมีความสอดคล้องกับผลการวิจัยจากการศึกษา COVID-19
กักกันบุคคลที่เดินทางมาจากประเทศที่มีการแพร่ระบาดของ COVID-19 เมื่อเทียบกับการไม่มีการกักกัน
หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำมากแสดงให้เห็นว่า ผลของการกักตัวนักท่องเที่ยวจากประเทศที่มีการประกาศการระบาดของโรค ในการลดอุบัติการณ์และการเสียชีวิตมีน้อยสำหรับโรคซาร์ส แต่อาจมีมากกว่าสำหรับ COVID-19 (การศึกษาแบบสังเกตุการณ์เกี่ยวกับ COVID-19 จำนวน 2 เรื่อง และโรคซาร์ส 2 เรื่อง)
แปลโดย ศ. นพ.ภิเศก ลุมพิกานนท์ ภาควิชาสูติศาสตร์และนรีเวชวิทยา คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น 28 กันยายน 2020