วิธีการสำหรับเด็กและวัยรุ่นที่ทำร้ายตัวเอง

เราได้ทบทวนวรรณกรรมระหว่างประเทศเกี่ยวกับวิธีการทางจิตสังคม เภสัชวิทยา (ยา) และการทดลองการรักษาด้วยผลิตภัณฑ์จากธรรมชาติ (การเสริมอาหาร) ในภาคสนาม พบการทดลองทั้งหมด 17 รายการที่ตรงตามเกณฑ์การคัดเลือกของเรา มีหลักฐานเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับประโยชน์ของจิตบำบัดตามความรู้ความเข้าใจของแต่ละบุคคล (CBT) การบำบัดด้วยจิตสำหรับวัยรุ่น (MBT-A) จิตบำบัดแบบกลุ่ม แนวทางการประเมินที่ปรับปรุง วิธีการเพิ่มประสิทธิภาพการปฏิบัติตาม วิธีการของครอบครัวหรือวิธีการติดต่อทางไกล มีหลักฐานบางประการเกี่ยวกับประสิทธิผลของพฤติกรรมบำบัดแบบวิภาษวิธี (dialectical) (DBT-A) สำหรับวัยรุ่น อย่างไรก็ตาม มีการทดลองเพียงไม่กี่รายการและมีขนาดเล็ก ซึ่งหมายความว่าประโยชน์ที่เป็นไปได้ของการรักษาบางอย่างไม่สามารถตัดออกได้

ทำไมการทบทวนวรรณกรรมนี้จึงสำคัญ

การทำร้ายตัวเอง (SH) ซึ่งรวมถึงการใช้ยาเกินขนาดโดยเจตนาและการทำร้ายตัวเอง เป็นปัญหาสำคัญในหลายประเทศและมีความเชื่อมโยงอย่างมากกับการฆ่าตัวตาย ดังนั้นจึงเป็นเรื่องสำคัญที่จะต้องมีการพัฒนาวิธีการรักษาที่มีประสิทธิผลสำหรับผู้ป่วย SH มีการใช้วิธีการรักษาสำหรับ SH ในเด็กและวัยรุ่นเพิ่มขึ้น ดังนั้นจึงเป็นเรื่องสำคัญที่จะต้องประเมินหลักฐานสำหรับประสิทธิผล

ใครที่จะมีความสนใจในการทบทวนวรรณกรรมนี้

ผู้บริหารโรงพยาบาล (เช่น ผู้ให้บริการ) เจ้าหน้าที่นโยบายสุขภาพ และผู้จ่ายเงินที่เป็นบุคคลภายนอก (เช่นผู้รับประกันสุขภาพ) แพทย์ที่ทำงานกับผู้ป่วยที่มีส่วนร่วมใน SH ผู้ป่วยเองและญาติ

การทบทวนวรรณกรรมนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตอบคำถามอะไร

การทบทวนวรรณกรรมนี้เป็นการปรับปรุง Cochrane Review ก่อนหน้านี้จากปี 2015 ซึ่งพบหลักฐานเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับประโยชน์ของวิธีการสำหรับ SH ในเด็กและวัยรุ่น การปรับปรุงนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อประเมินหลักฐานเพิ่มเติมสำหรับประสิทธิผลของยาและผลิตภัณฑ์จากธรรมชาติ สำหรับผู้ป่วยที่ทำร้ายตัวเอง โดยมีผลที่หลากหลายขึ้น

การศึกษาใดที่นำเข้าในการทบทวนวรรณกรรม

การจะรวมไว้ในการทบทวนวรรณกรรมนี้ การศึกษาจะต้องเป็นการทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มควบคุม ทั้งการบำบัดทางจิตสังคมหรือยาสำหรับเด็กและวัยรุ่นอายุไม่เกิน 18 ปีที่เพิ่งมี SH

หลักฐานจากการทบทวนวรรณกรรมนี้บอกอะไรเราบ้าง

มีการตรวจสอบการรักษา SH ในเด็กและวัยรุ่นเพียงเล็กน้อยอย่างน่าประหลาดใจ แม้ว่าปัญหานี้จะมีขนาดใหญ่ในหลายประเทศก็ตาม เราพบผลในเชิงบวกของ DBT-A ต่อการทำซ้ำของ SH ปัจจุบันยังไม่มีหลักฐานที่ชัดเจนเกี่ยวกับประสิทธิผลของจิตบำบัดแบบ CBT เฉพาะบุคคล, MBT-A, จิตบำบัดแบบกลุ่ม, แนวทางการประเมินที่ได้รับการปรับปรุง, แนวทางการเพิ่มประสิทธิภาพการปฏิบัติตาม วิธีการในครอบครัว หรือวิธีการที่ใช้การติดต่อระยะไกลในการป้องกันการเกิดซ้ำของ SH

อะไรที่ควรจะเกิดขึ้นต่อไป

เราแนะนำให้ทำการทดลองการใช้ DBT-A เพิ่มเติม จากหลักฐานที่เป็นประโยชน์สำหรับผู้ใหญ่ที่มี SH ควรมีการพัฒนาและประเมินจิตบำบัดแบบ CBT แบบรายบุคคลในเด็กและวัยรุ่น เมื่อพิจารณาถึงขอบเขตของ SH ในเด็กและวัยรุ่น ควรให้ความสำคัญกับการพัฒนาและประเมินการบำบัดเฉพาะสำหรับประชากรกลุ่มนี้มากขึ้น

ข้อสรุปของผู้วิจัย: 

เนื่องจากคุณภาพของหลักฐานที่มีอยู่ในระดับปานกลางหรือต่ำมาก และการทดลองที่พบมีจำนวนน้อย มีเพียงหลักฐานที่ไม่น่าเชื่อมั่นเกี่ยวกับวิธีการทางจิตสังคมในเด็กและวัยรุ่นที่มีส่วนร่วมใน SH ต้องการการประเมิน DBT-A เพิ่มเติม จากหลักฐานที่เป็นประโยชน์ในผู้ใหญ่ที่มีส่วนร่วมใน SH ควรมีการพัฒนาและประเมินจิตบำบัดแบบ CBT เฉพาะบุคคลในเด็กและวัยรุ่น

อ่านบทคัดย่อฉบับเต็ม
บทนำ: 

การทำร้ายตัวเอง (SH; การวางยาพิษตัวเองโดยเจตนา หรือการทำร้ายตัวเองโดยไม่คำนึงถึงระดับความตั้งใจฆ่าตัวตาย หรือแรงจูงใจประเภทอื่นๆ) เป็นปัญหาที่เพิ่มมากขึ้นในประเทศ ส่วนใหญ่มักเกิดซ้ำ และเกี่ยวข้องกับการฆ่าตัวตาย ไม่มีหลักฐานที่ประเมินประสิทธิผลของวิธีการในการรักษา SH ในเด็กและวัยรุ่นโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเปรียบเทียบกับหลักฐานวิธีการทางจิตสังคมในผู้ใหญ่ การทบทวนวรรณกรรมนี้จึงอัปเดต Cochrane Review ก่อนหน้า (เผยแพร่ครั้งล่าสุดในปี 2015) เกี่ยวกับบทบาทของวิธีการสำหรับ SH ในเด็กและวัยรุ่น

วัตถุประสงค์: 

เพื่อประเมินผลของวิธีการทางจิตสังคม หรือทางเภสัชวิทยา หรือผลิตภัณฑ์จากธรรมชาติสำหรับ SH เปรียบเทียบกับ การดูแลเปรียบเทียบ (เช่นการรักษาตามปกติ การดูแลจิตเวชตามปกติ การดูแลตามปกติที่เพิ่มขึ้น active comparator ยาหลอก การรักษาทางเภสัชวิทยาอื่น หรือการรวมกันของเหล่านี้) สำหรับเด็กและวัยรุ่น (อายุไม่เกิน 18 ปี) ที่มีส่วนร่วมใน SH

วิธีการสืบค้น: 

เราสืบค้น Cochrane Common Mental Disorders Specialized Register, Cochrane Library (Central Register of Controlled Trials [CENTRAL] และ Cochrane Database of Systematic Reviews [CDSR]) ร่วมกับ MEDLINE, Ovid Embase และ PsycINFO (ถึง 4 กรกฎาคม 2020)

เกณฑ์การคัดเลือก: 

เรารวมการทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มควบคุม (RCT) ทั้งหมดเปรียบเทียบวิธีการทางจิตสังคม หรือยา หรือผลิตภัณฑ์จากธรรมชาติที่มีการรักษาตามปกติ (TAU) การดูแลจิตเวชตามปกติ การดูแลตามปกติที่เพิ่มขึ้น (EUC) active comparator ยาหลอก การรักษาทางเภสัชวิทยาอื่น หรือการรวมกันของสิ่งเหล่านี้ ในเด็กและวัยรุ่นที่มีอาการล่าสุด (ภายในหกเดือนของการเข้าร่วมการทดลอง) ทำให้ต้องเข้าโรงพยาบาลหรือสถานบริการทางคลินิก ผลลัพธ์หลักคือการเกิดซ้ำของการทำร้ายตัวเอง ในระยะเวลาติดตามผลนานที่สุด 2 ปี ผลลัพธ์รอง ได้แก่การยึดมั่นในการรักษา ภาวะซึมเศร้า ความสิ้นหวัง การทำงานทั่วไป การทำงานทางสังคม การคิดฆ่าตัวตายและการฆ่าตัวตาย

การรวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูล: 

เราเลือกการทดลอง คัดลอกข้อมูล และประเมินคุณภาพการทดลองโดยอิสระ สำหรับผลลัพธ์แบบ binary เราคำนวณ odds ratio (ORs) และช่วงความเชื่อมั่น 95% (CI) สำหรับผลลัพธ์แบบต่อเนื่องเราคำนวณความแตกต่างของค่าเฉลี่ย (MD) หรือความแตกต่างของค่าเฉลี่ยมาตรฐาน (SMD) และ 95% CI คุณภาพโดยรวมของหลักฐานสำหรับผลลัพธ์หลัก (เช่นการทำซ้ำของ SH ภายหลังการรักษา) ได้รับการประเมินสำหรับวิธีการรักษาแต่ละอย่างโดยใช้วิธี GRADE

ผลการวิจัย: 

เรารวมข้อมูลจากการทดลอง 17 รายการโดยมีผู้เข้าร่วมทั้งหมด 2280 คน ผู้เข้าร่วมการทดลองเหล่านี้ส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง (87.6%) อายุเฉลี่ย 14.7 ปี (ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน (SD) 1.5 ปี) การทดลองที่รวมอยู่ในการทบทวนวรรณกรรมนี้ได้ตรวจสอบประสิทธิผลของวิธีการทางจิตสังคมในรูปแบบต่างๆ ไม่มีการทดลองใดที่รวมอยู่ ประเมินประสิทธิผลของยาในประชากรทางคลินิกนี้ มีอัตราการทำ SH ซ้ำ ต่ำกว่าสำหรับ DBT-A (30%) เมื่อเทียบกับ TAU, EUC หรือจิตบำบัดอื่น (43%) สำหรับการทำซ้ำของ SH หลังวิธีการรักษา ใน 4 การทดลอง (OR 0.46, 95% CI 0.26 ถึง 0.82; N = 270; k = 4; หลักฐานมีความเชื่อมั่นสูง) อาจไม่มีหลักฐานของความแตกต่างสำหรับจิตบำบัดที่ใช้ความรู้ความเข้าใจของแต่ละบุคคล (CBT) และ TAU สำหรับการทำซ้ำของ SH หลังวิธีการรักษา (OR 0.93, 95% CI 0.12 ถึง 7.24; N = 51; k = 2; หลักฐานมีความเชื่อมั่นต่ำ) เราไม่แน่ใจว่าการบำบัดด้วยจิตสำหรับวัยรุ่น (MBT-A) ช่วยลดการทำซ้ำของ SH หลังวิธีการรักษาหรือไม่ เมื่อเทียบกับ TAU (OR 0.70, 95% CI 0.06 ถึง 8.46; N = 85; k = 2; หลักฐานมีความเชื่อมั่นต่ำมาก ) ความแตกต่าง (heterogeneity) ของผลลัพธ์นี้มีความสำคัญ (I² = 68%) อาจไม่มีหลักฐานความแตกต่างระหว่างการบำบัดโดยครอบครัวและ TAU หรือ EUC ในการทำซ้ำของ SH หลังการรักษา (OR 1.00, 95% CI 0.49 ถึง 2.07; N = 191; k = 2; หลักฐานมีความเชื่อมั่นปานกลาง) อย่างไรก็ตามไม่มีหลักฐานความแตกต่างสำหรับแนวทางการเพิ่มประสิทธิภาพการปฏิบัติต่อการทำซ้ำของ SH โดยการประเมินติดตามผลที่ 6 เดือน สำหรับจิตบำบัดแบบกลุ่ม ในการประเมินติดตามผลที่ 6 หรือ 12 เดือน สำหรับวิธีการติดต่อระยะไกล (บัตรฉุกเฉิน) โดยการประเมินผลที่ 12 เดือน หรือสำหรับการประเมินการรักษาที่ 12 หรือ 24 เดือน

บันทึกการแปล: 

แปลโดย ศ.นพ.ภิเศก ลุมพิกานนท์ ภาควิชาสูติศาสตร์และนรีเวชวิทยา คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น 12 มีนาคม 2021

Tools
Information