تعداد شش مطالعه (شامل 122 زن) را وارد این مرور کردیم، اما فقط چهار مورد (شامل فقط 116 زن) داده‌هایی را برای شرکت در آنالیز ارایه دادند.

نوزاد

داده‌های بسیار کمی در ارتباط با سه پیامد اصلی (اولیه) که در این مرور لحاظ شدند، به دست آمد: هیچ تفاوت معنی‌داری میان زایمان سزارین فوری برنامه‌ریزی شده و زایمان واژینال برنامه‌ریزی شده به لحاظ آسیب واردشده به نوزاد هنگام زایمان (خطر نسبی (RR): 0.56؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.05 تا 5.62؛ یک کارآزمایی، 38 زن) یا آسفیکسی هنگام تولد (birth asphyxia) (RR: 1.63؛ 95% CI؛ 0.84 تا 3.14؛ یک کارآزمایی، 12 زن) وجود نداشت. تنها موارد ترومای حین زایمان، پارگی در باسن نوزادی بود که به روش زایمان سزارین به دنیا آمدند و کبودی خفیف در نوزادانی که به گروه زایمان واژینال اختصاص یافتند.

تفاوت موجود میان دو گروه از نظر مرگ‌ومیرهای پری‌ناتال معنی‌دار نبود (0.29؛ 95% CI؛ 0.07 تا 1.14؛ سه کارآزمایی، 89 زن)، و هیچ داده‌ای به‌طور خاص مربوط به بستری نوزادان در بخش مراقبت‌های خاص و/یا مراقبت‌های ویژه وجود نداشت.

همچنین هیچ تفاوتی میان گروه‌های زایمان سزارین یا واژینال از نظر نشانگرهای آسفیکسی احتمالی حین زایمان (RR: 1.63؛ 95% CI؛ 0.84 تا 3.14؛ یک کارآزمایی، 12 زن) یا نمره آپگار کمتر از هفت در پنج دقیقه (RR: 0.83؛ 95% CI؛ 0.43 تا 1.60؛ چهار کارآزمایی، 115 زن) و تفاوتی در تلاش برای شیردهی (RR: 1.40؛ 95% CI؛ 0.11 تا 17.45؛ یک کارآزمایی، 12 زن) وجود نداشت. همچنین تفاوتی در غش/تشنج‌های نوزادی (RR: 0.22؛ 95% CI؛ 0.01 تا 4.32؛ سه کارآزمایی، 77 زن)، انسفالوپاتی هیپوکسیک ایسکمیک (RR: 4.00؛ 95% CI؛ 0.20 تا 82.01؛ یک کارآزمایی، 12 زن) یا سندرم زجر تنفسی (RR: 0.55؛ 95% CI؛ 0.27 تا 1.10؛ سه کارآزمایی، 103 زن) به دست نیامد. هیچ داده‌ای در این کارآزمایی‌ها به‌طور خاص در مورد آسپیراسیون مکونیوم (meconium aspiration) گزارش نشد. همچنین هیچ تفاوت معنی‌داری میان دو گروه برای پیگیری غیرطبیعی در دوران کودکی (RR: 0.65؛ 95% CI؛ 0.19 تا 2.22؛ یک کارآزمایی، 38 زن) یا زایمان کمتر از هفت روز پس از ورود به بیمارستان (RR: 0.95؛ 95% CI؛ 0.73 تا 1.24، دو کارآزمایی، 51 زن) وجود نداشت.

مادر

هیچ داده‌ای در خصوص بستری مادران در بخش مراقبت‌های ویژه گزارش نشد. با این حال، در گروهی که به زایمان سزارین فوری برنامه‌ریزی شده اختصاص یافتند، هفت مورد عارضه شدید در مادر پس از زایمان مشاهده شد در حالی که در گروهی که برای زایمان واژینال تصادفی‌سازی شدند، هیچ موردی گزارش نشد (RR: 7.21؛ 95% CI؛ 1.37 تا 38.08؛ چهار کارآزمایی، 116 زن).

هیچ داده‌ای در این کارآزمایی‌ها به‌طور خاص در رابطه با رضایت مادر (پس از زایمان) گزارش نشد. تفاوت معنی‌داری میان دو گروه از نظر خونریزی پس از زایمان دیده نشد. تعدادی از پیامدهای ثانویه از پیش تعیین‌نشده برای شرکت در آنالیزها نیز در نظر گرفته شدند. مزیت قابل توجهی برای زنان در گروه زایمان واژینال به لحاظ بروز تب زایمان (puerperal) در مادران (RR: 2.98؛ 95% CI؛ 1.18 تا 7.53؛ سه کارآزمایی، 89 زن) و دیگر عفونت‌های مادر (RR: 2.63؛ 95% CI؛ 1.02 تا 6.78؛ سه کارآزمایی، 103 زن) مشاهده شد، اما هیچ تفاوت معنی‌داری در عفونت زخم (RR: 1.16؛ 95% CI؛ 0.18 تا 7.70؛ سه کارآزمایی، 103 زن)، بستری مادر به مدت بیش از 10 روز (RR: 1.27؛ 95% CI؛ 0.35 تا 4.65؛ سه کارآزمایی، 78 زن) یا نیاز به تزریق خون (نتایج قابل تخمین نیستند) وجود نداشت.