شواهد پژوهش علمی، استفاده معمول از تنقیه (enema) را در مرحله اول زایمان تایید نمی‌کند.
استفاده از تنقیه در زنان حین زایمان در بخش‌های زایمان در بسیاری از کشورها و مکان‌ها عملی معمول بوده است. گاهی اوقات زنان هنگام زایمان از مجرای پشتی خود نشت مدفوع دارند و تصور می‌شد انجام تنقیه در اوایل دوره زایمان باعث کاهش این آلودگی و در نتیجه خجالت زنان می‌شود. همچنین تصور می‌شد که خالی کردن مجرای پشتی فضای بیشتری را برای تولد نوزاد فراهم می‌کند، دوره زایمان را کاهش می‌دهد و احتمال عفونت را هم برای مادر و هم برای نوزاد کم می‌کند. همچنین پیشنهاد شد که حرکات روده را پس از تولد کاهش می‌دهد که اغلب باعث نگرانی زنان می‌شود. معایب پیشنهاد شده آن بود که این یک روش بسیار ناخوشایند است و باعث افزایش درد در زنان حین زایمان می‌شود و از آنجایی که تنقیه می‌تواند حین زایمان، مدفوع آبکی ایجاد کند، به طور بالقوه خطر عفونت را افزایش می‌دهد. این مرور چهار مطالعه را شامل 1917 زن شناسایی کرد. این مطالعات هیچ تفاوت قابل توجهی را در هیچ یک از پیامدهای ارزیابی‌شده برای زن یا نوزاد پیدا نکردند. با این حال، هیچ‌یک از کارآزمایی‌ها درد را در زن حین زایمان ارزیابی نکردند و داده‌های کافی برای ارزیابی پیامدهای نامطلوب غیرشایع وجود نداشت. بنابراین شواهد علیه استفاده معمول از تنقیه در طول زایمان است.
شواهد ارایه‌شده توسط چهار RCT واردشده نشان می‌دهد که تنقیه، تاثیر مفید قابل توجهی بر نرخ عفونت مانند عفونت زخم پرینه یا دیگر عفونت‌های نوزادی و رضایت زنان ندارد. این یافته‌ها مخالف استفاده معمول از تنقیه در طول زایمان است، بنابراین، چنین عملی باید متوقف شود.
اگرچه انجام تنقیه (enema) در طول زایمان معمولا منعکس‌کننده ترجیح فرد ارایه‌دهنده مراقبت سلامت است، ممکن است باعث ناراحتی برای زنان شود.
ارزیابی تاثیرات استفاده از تنقیه در مرحله اول زایمان بر پیامدهای مادر و نوزاد.
پایگاه ثبت کارآزمایی گروه بارداری و زایمان در کاکرین (31 می 2013)، پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین و بانک اطلاعاتی چکیده‌های مرورهای اثربخشی (Database of Abstracts of Reviews of Effectiveness) ( کتابخانه کاکرین، 2013، شماره 5)، PubMed (1966 تا 31 می 2013)، LILACS (31 می 2013)، پورتال جست‌وجوی پلتفرم بین‌المللی پایگاه ثبت کارآزمایی‌های بالینی (ICTRP) (31 می 2013)، برنامه ارزیابی فناوری سلامت، انگلستان (31 می 2013)، شورای پژوهش پزشکی (Medical Research Council)، انگلستان (31 می 2013)، Wellcome Trust، انگلستان (31 می 2013) و فهرست منابع مقالات بازیابی‌شده را جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs) که در آنها تنقیه در مرحله اول زایمان انجام شد و شامل ارزیابی عوارض یا مرگ‌ومیر احتمالی نوزاد یا پس از زایمان (puerperal) بودند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم مطالعات را برای ورود ارزیابی کردند.
چهار RCT (1917 زن) معیارهای ورود را داشتند. یک مطالعه با خطر پائین سوگیری (bias) ارزیابی شد. در متاآنالیزی که روی دو کارآزمایی انجام دادیم، تفاوت قابل توجهی را در نرخ عفونت برای زنان در دوره پس از زایمان پیدا نکردیم (دو RCT؛ 594 زن؛ خطر نسبی (RR): 0.66؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.42 تا 1.04). تفاوت‌های قابل توجهی در نرخ‌های عفونت ناف نوزادان مشاهده نشدند (دو RCT؛ 592 زن؛ RR: 3.16؛ 95% CI؛ 0.50 تا 19.82؛ I² = 0%). علاوه بر این، متاآنالیز دو مطالعه نشان داد که تفاوت قابل توجهی در میزان پارگی پرینه میان گروه‌ها وجود نداشت. در نهایت، متاآنالیز دو کارآزمایی تفاوت قابل توجهی را در میانگین مدت زمان زایمان پیدا نکرد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.