مجاری تنفسی در افراد مبتلا به فیبروز سیستیک مسدود می‌شود که به عفونت‌های مکرر مجاری تنفسی می‌انجامد. ابتلا به عفونت‌ها با بیماری‌های ویروسی مانند آنفلوآنزا («the flu») می‌توانند آسیب ریه را بدتر کنند. بنابراین، پزشکان اغلب به افراد مبتلا به فیبروز سیستیک توصیه می‌کنند که هر ساله علیه آنفلوآنزا واکسینه شوند. ما به دنبال مطالعاتی بودیم که واکسن‌های مختلف را با یکدیگر، یا واکسیناسیون را با دارونما (placebo) مقایسه کرده باشند. ما توانستیم چهار مطالعه را با حضور 179 بیمار وارد این مرور کنیم. بیشتر آنها (143 نفر) زیر 16 سال سن داشتند. هیچ مطالعه‌ای یک واکسن را با دارونما مقایسه نکرد. در دو مطالعه، تعداد زیادی از بیماران از مطالعه خارج شدند. انجام واکسیناسیون منجر به پاسخ سیستم ایمنی به انواع آنفلوآنزای مورد استفاده در واکسن می‌شود. با این حال، این پاسخ ممکن است منجر به محافظت در برابر عفونت آنفلوآنزا یا آسیب ریه نشود. تعداد زیادی از عوارض جانبی وجود داشتند، اما هیچ یک از آنها جدی یا پایدار نبودند. هیچ شواهدی وجود ندارد که نشان دهد واکسن معمول آنفلوآنزا در افراد مبتلا به فیبروز سیستیک سودمند است یا خیر.
در حال حاضر، هیچ شواهدی از مطالعات تصادفی‌سازی شده وجود ندارد که نشان دهد تزریق واکسن آنفلوآنزا به افراد مبتلا به فیبروز سیستیک، برای آنها مزیتی را به همراه دارد. هنوز نیاز به یک مطالعه بالینی با ساختار خوب وجود دارد که اثربخشی واکسیناسیون آنفلوانزا را بر معیارهای پیامد مهم بالینی ارزیابی کند.
عفونت‌های ویروسی دستگاه تنفسی در افراد مبتلا به فیبروز سیستیک، تاثیر مخربی بر عملکرد ریه و پیشرفت بیماری آنها دارد. بنابراین، انجام واکسیناسیون سالانه آنفلوآنزا در افراد مبتلا به فیبروز سیستیک به‌طور معمول توصیه می‌شود.
ارزیابی اثربخشی واکسیناسیون آنفلوآنزا در افراد مبتلا به فیبروز سیستیک.
پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه فیبروز سیستیک و اختلالات ژنتیکی در کاکرین را، که شامل منابع شناسایی شده از جست‌وجوها در بانک اطلاعاتی جامع الکترونیکی و جست‌وجوی دستی در نشریات مرتبط و کتب خلاصه مقالات کنفرانس‌ها بود، جست‌وجو کردیم. همچنین برای به دست آوردن اطلاعات بیشتر در مورد کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده، با شرکت‌هایی که واکسن‌های آنفلوآنزا را وارد بازار می‌کنند، تماس گرفتیم.
تاریخ آخرین جست‌وجو در پایگاه ثبت کارآزمایی‌های فیبروز سیستیک در گروه فیبروز سیستیک و اختلالات ژنتیکی در کاکرین: 08 جولای 2013.
تمام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده و شبه-تصادفی‌سازی شده (منتشر شده یا منتشر نشده)، که به مقایسه هر نوعی از واکسن آنفلوآنزا با دارونما (placebo) یا نوع دیگری از این واکسن پرداختند.
دو نویسنده به‌طور مستقل از هم، کیفیت مطالعه را ارزیابی و داده‌ها را استخراج کردند. هنگامی که لازم بود، اطلاعات بیشتر طی تماس با محققان به دست آمد.
چهار مطالعه با ثبت مجموع 179 شرکت‌کننده مبتلا به فیبروز سیستیک (143 نفر (80%)، کودکان 1 تا 16 سال) در این مرور وارد شدند. هیچ مطالعه‌ای روی مقایسه یک واکسن با یک دارونما، یا یک واکسن ویروس کامل با یک واکسن زیر-واحد یا اسپلیت (split) از ویروس وجود نداشت. دو مطالعه، یک واکسن زنده داخل بینی (intranasal) را با یک واکسن غیر-فعال شده داخل عضلانی (intramuscular) مقایسه کرده و دو مطالعه دیگر، به مقایسه یک اسپلیت ویروس با یک واکسن زیر-واحد و یک ویروزوم (virosome) با یک واکسن زیر-واحد (همگی داخل عضلانی) از ویروس پرداختند. میزان بروز همه عوارض جانبی گزارش شده، بسته به نوع واکسن آنفلوآنزا بالا بود. نرخ کل عوارض جانبی از 48 مورد در 201 شرکت‌کننده (24%) برای واکسن زنده داخل بینی، تا 13 مورد در 30 شرکت‌کننده (43%) برای واکسن اسپلیت ویروس متغیر بود. با محدودیت ایجاد شده ناشی از قدرت پائین آماری، تفاوت قابل توجهی میان واکسیناسیون‌ها در مطالعه وجود نداشت. هیچ یک از عوارض شدید نبودند. همه واکسیناسیون‌های آنفلوآنزا در مطالعه، پاسخ آنتی‌بادی سرولوژیکی رضایت‌بخشی را ایجاد کردند. هیچ مطالعه‌ای دیگر مزایای مهم بالینی را گزارش نکرد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.