هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی شده‌ای وجود ندارد که تاثیرات نظارت طیف‌سنجی نزدیک مادون قرمز را برای تشخیص کمبود اکسیژن در مغز نوزادان در طول زایمان ارزیابی کرده باشد.
طیف‌سنجی نزدیک مادون قرمز (near-infrared spectroscopy; NIRS) روشی مبتنی بر نور برای اندازه‌گیری جریان اکسیژن در مغز است. از آن می‌توان برای بررسی اینکه جنین در معرض خطر آسیب مغزی ناشی از کمبود اکسیژن در طول زایمان قرار دارد یا خیر، استفاده کرد. NIRS شامل وارد کردن یک کابل از طریق دهانه رحم و قرار دادن آن در کنار سر نوزاد است. سپس نور نزدیک مادون قرمز از طریق جمجمه و مغز منتقل می‌شود. این مرور هیچ کارآزمایی را برای ارزیابی تاثیرات NIRS در زایمان نیافت.
در حال حاضر شواهد کافی برای ارزیابی اثربخشی نظارت بر جنین توسط اسپکتروسکوپی نزدیک مادون قرمز وجود ندارد.
در طول چهار دهه گذشته، مانیتورینگ الکترونیک مستمر جنین (continuous electronic fetal monitoring; EFM) به‌طور فزاینده‌ای برای تشخیص اسیدمی جنین در زایمان، با هدف پیشگیری از بروز انسفالوپاتی ایسکمیک هیپوکسیک (hypoxic ischaemic encephalopathy)، آسیب عصبی دائمی، و مرگ جنین مورد استفاده قرار گرفته است. اگرچه این فناوری بسیار حساس است، ویژگی (specificity) کم و نرخ مثبت کاذب بالایی دارد. این میزان مثبت کاذب منجر به انجام مداخله جراحی روی بسیاری از جنین‌هایی شده که در واقع در معرض خطر آسیب عصبی یا مرگ نبودند. اسپکتروسکوپی (طیف‌سنجی، spectroscopy) نزدیک مادون قرمز (near-infrared) برای اندازه‌گیری مستقیم اکسیژن‌رسانی مغز جنین، با هدف شناسایی جنین‌هایی که واقعا در معرض خطر قرار دارند، توسعه یافته است.
تعیین تاثیرات استفاده از اسپکتروسکوپی نزدیک مادون قرمز برای ارزیابی وضعیت جنین در طول زایمان، بر پیامدهای مادر و پری‌ناتال.
پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه بارداری و زایمان در کاکرین را جست‌وجو کردیم (آگوست 2009).
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده‌ای که اسپکتروسکوپی نزدیک مادون قرمز را با EFM پیوسته به‌تنهایی یا EFM پیوسته و pH پوست سر مقایسه کردند.
هیچ کارآزمایی‌ای در این حوزه شناسایی نشد. اگر این موارد انجام شده بودند، هر دو نویسنده، واجد شرایط بودن و کیفیت کارآزمایی را ارزیابی می‌کردند.
هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی شده‌ای شناسایی نشد. بنابراین هیچ مطالعه‌ای وارد نشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.