سوال مطالعه مروری
ما شواهد مربوط به تاثیر غلیظ کننده‌های مواد غذایی را بر ریفلاکس گاستروازوفاژیال (gastro-oesophageal reflux; GOR) در نوزادان تا سن شش ماهگی مورد بررسی قرار دادیم.
پیشینه
ریفلاکس گاستروازوفاژیال یک بیماری شایع در نوزادان است. هنگامی که محتوای معده (شیر تغذیه شده و اسید) به داخل مری یا دهان بازمی‌گردد، ریفلاکس اتفاق می‌افتد. با اینکه ریفلاکس همزمان با رشد نوزادان بهبود می‌یابد، گاهی اوقات ممکن است مشکل‌ساز شده و نیاز به درمان داشته باشد. غلیظ کردن شیر تغذیه‌ای یک روش ساده است که معمولا برای درمان GOR استفاده می‌شود. با این حال، اینکه استفاده از غلیظ کننده‌های مواد غذایی GOR را بهبود می‌بخشد یا خیر، مشخص نیست.
ویژگی‌های مطالعه
ما پژوهش‌هایی را که تا 22 نوامبر 2016 منتشر شدند، مورد بررسی قرار دادیم. 8 کارآزمایی بالینی را یافتیم که 637 نوزاد تا سن 6 ماهگی را به کار گرفتند که نشانه‌های GOR داشتند. نوزادان به کار گرفته شده عمدتا نوزادان ترم «سالم» بودند (یعنی نوزادانی که سه هفته زودتر از زمان مقرر متولد شدند) که با بطری تغذیه شدند. سه مطالعه از یک شرکت دارویی حمایت مالی دریافت کردند، از این رو کیفیت شواهد ارائه شده باید با احتیاط تفسیر شوند.
نتایج کلیدی
متوجه شدیم که نوزادان ترم مبتلا به GOR که غلیظ کننده‌های مواد غذایی دریافت کردند در روز تقریبا دو اپیزود ریفلاکس کمتر داشتند. این نوزادان هم‌چنین در صورت استفاده از غلیظ کننده‌های مواد غذایی، 2.5 بار بیشتر احتمال داشت که نشانه‌های ریفلاکس نداشته باشند. هیچ مطالعه‌ای اطلاعاتی درباره نارسایی رشد (یعنی رشد ضعیف) را گزارش نکرد. ما دریافتیم این نوزادان که غلیظ کننده‌های مواد غذایی دریافت کردند بهبود قابل ملاحظه‌ای را در میزان ریفلاکس اسید به دست آمده از مطالعه pH نشان دادند. شاخص ریفلاکس (یعنی درصد زمان ریفلاکس اسیدی در pH < 4) در نوزادانی که غلیظ کننده‌های مواد غذایی دریافت کردند، 5% کمتر بود. در هشت مطالعه هیچ آسیب عمده‌ای گزارش نشد.
کیفیت شواهد
با توجه به محدودیت‌های موجود در طراحی مطالعه، در مورد شواهد مربوط به کاهش دو اپیزود ریفلاکس در روز، اطمینان متوسطی داریم. از این رو، غلیظ کننده‌های مواد غذایی ممکن است برای نوزادان ترم که با بطری تغذیه می‌شوند و مشکل GOR دارند، مفید باشند.
با توجه به تعداد کم مطالعات با تعداد کم نوزادان به کار گرفته شده در آنها، کیفیت شواهد مربوط به سایر پیامدها را پائین رتبه‌بندی کردیم. پژوهش‌های بیش‌تری برای تعیین اینکه کدام نوع از غلیظ کننده‌های مواد غذایی بهتر است و اینکه غلیظ کننده‌های مواد غذایی برای نوزادان مبتلا به GOR که با شیر مادر تغذیه شده‌اند یا نوزادان نارس مفید هستند یا خیر، مورد نیاز است.
ریفلاکس گاستروازوفاژیال یک پدیده فیزیولوژیک در نوزادان است که به‌خودی‌خود رفع شده و لزوما نیازی به درمان ندارد. با این حال، شواهدی با قطعیت متوسط یافتیم که نشان دادند اگر نشانه‌های استفراغ در نوزادان تغذیه شده با بطری هم‌چنان باقی بماند، باید غلیظ کننده‌های مواد غذایی در نظر گرفته شوند. کاهش دو اپیزود از استفراغ در روز به احتمال زیاد برای مراقبین اهمیت بالینی دارد. با توجه به اطلاعات محدود موجود، قادر به ارزیابی استفاده از غلیظ کننده‌های مواد غذایی در نوزادان تغذیه شده با شیر مادر یا نوزادان نارس نبودیم و هم‌چنین نتوانستیم در مورد اینکه کدام نوع از غلیظ کننده‌های مواد غذایی بهتر هستند، نتیجه‌گیری کنیم.
ریفلاکس گاستروازوفاژیال (gastro-oesophageal reflux; GOR) در نوزادان شایع است، و اغلب از غلیظ کننده‌های مواد غذایی برای مدیریت آن در نوزادان استفاده می‌شود، زیرا از نظر استفاده ساده بوده و به نظر می‌رسد که بی‌ضرر هستند. با این حال، شواهد متناقضی برای حمایت از استفاده از غلیظ کننده‌های مواد غذایی وجود دارد.
ارزیابی استفاده از غلیظ کننده‌های مواد غذایی در نوزادان تا شش ماهگی مبتلا به GOR از نظر کاهش: الف) علائم و نشانه‌های GOR، ب) اپیزودهای ریفلاکس در پایش پروب pH یا امپدانس اینترالومینال (intraluminal impedance) یا ترکیبی از هر دو، یا ج) شواهد هیستولوژیکی ازوفاژیال
برای جست‌وجو در پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL؛ شماره 2، 2016)؛ MEDLINE via PubMed (از 1966 تا 22 نوامبر 2016)؛ Embase (از 1980 تا 22 نوامبر 2016) و CINAHL (از 1982 تا 22 نوامبر 2016) از استراتژی استاندارد جست‌وجوی گروه مرور نوزادان در کاکرین استفاده کردیم. هم‌چنین بانک‌های اطلاعاتی کارآزمایی‌های بالینی، مجموعه مقالات کنفرانس و فهرست منابع مقالات بازیابی شده را برای یافتن کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای را وارد کردیم که به بررسی تاثیرات غلیظ کننده‌های مواد غذایی در مقایسه با مواد غذایی غلیظ نشده (عدم درمان یا دارونما (placebo)) در درمان GOR در نوزادان ترم تا سن شش ماهگی یا سن بارداری اصلاح شده شش ماهه در نوزادانی که نارس به دنیا آمده‌اند، پرداختند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم مطالعات واجد شرایط را از طریق جست‌وجوی منابع علمی شناسایی کردند. دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم به استخراج داده و ارزیابی کیفیت مطالعات واجد شرایط پرداختند. اختلاف‌نظرهای موجود از طریق بحث با نویسنده سوم مرور حل شد، و توافق میان هر سه نویسنده مرور به دست آمد. از سیستم درجهبندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) برای ارزیابی کیفیت شواهد استفاده کردیم.
هشت کارآزمایی که در مجموع 637 نوزاد را به کار گرفتند معیارهای ورود را به این مرور سیستماتیک داشتند. نوزادانی که در این مرور وارد شدند، عمدتا نوزادان ترم تغذیه شده با فرمولا (شیر خشک) بودند این کارآزمایی‌ها دارای کیفیت روش‌شناسی متغیری بودند. نوزادان ترم مبتلا به GOR که با فرمولا تغذیه شدند، با استفاده از غلیظ کننده‌های مواد غذایی در مقایسه با نوزادان مبتلا به GOR که از مواد غذایی غلیظ نشده استفاده کردند، تقریبا روزانه دو اپیزود کمتر استفراغ داشتند (تفاوت میانگین (MD): 1.97- اپیزود در روز؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 2.32 - تا 1.61-؛ 6 مطالعه؛ 442 نوزاد؛ شواهد با قطعیت متوسط) و 2.5 بار بیشتر احتمال داشت که در پایان دوره مداخله بدون نشانه‌ای از استفراغ باشند (خطر نسبی (RR): 2.50؛ 95% CI؛ 1.38 تا 4.51؛ تعداد افراد مورد نیاز برای درمان برای حصول یک پیامد مفید اضافی: 5؛ 95% CI؛ 4 تا 13؛ 2 مطالعه؛ 186 نوزاد؛ شواهد با قطعیت پائین). هیچ مطالعه‌ای نارسایی رشد (failure to thrive) را به عنوان یک پیامد گزارش نکرد. بر اساس 2 مطالعه که 116 نوزاد را به کار گرفتند، شواهدی را با قطعیت پائین یافتیم که نشان داد استفاده از غلیظ کننده‌های مواد غذایی، پارامترهای پروب pH ازوفاژیال شاخص ریفلاکس (یعنی درصد زمان pH < 4)، تعداد اپیزودهای ریفلاکس طولانی‌تر از 5 دقیقه، و مدت زمان طولانی‌ترین اپیزود ریفلاکس را بهبود می‌بخشد. عوارض جانبی عمده‌ای در استفاده از غلیظ کننده‌های مواد غذایی گزارش نشد. اطلاعات برای نتیجه‌گیری در مورد اینکه کدام نوع از غلیظ کننده‌های مواد غذایی برتر است، کافی نبود.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.