هیچ شواهدی برای حمایت یا رد استراحت در بستر در پیشگیری از زایمان زودرس وجود ندارد.
اگرچه استراحت در بستر در بیمارستان یا در منزل به‌طور گسترده‌ای به عنوان اولین مرحله درمان مورد استفاده قرار می‌گیرد، این مرور به‌روزشده هیچ شواهدی را برای حمایت یا رد استراحت در بستر در پیشگیری از وقوع زایمان زودرس پیدا نمی‌کند. روش فعلی، مبتنی بر مطالعات مشاهده‌ای است که میان کار سخت یا فعالیت بدنی سخت و زایمان زودرس ارتباطی را نشان دادند. با توجه به عوارض جانبی بالقوه‌ای که استراحت در بستر می‌تواند برای زنان و خانواده‌های آنها داشته باشد و افزایش هزینه‌ها برای سیستم مراقبت‌های سلامت، مزایا و معایب استراحت در بستر برای پیشگیری از وقوع زایمان زودرس باید به‌طور کامل مورد بحث قرار گیرند.
هیچ شواهدی وجود ندارد، چه برای حمایت یا رد استفاده از استراحت در بستر در منزل یا در بیمارستان، برای پیشگیری از وقوع زایمان زودرس. اگرچه استراحت در بستر در بیمارستان یا در منزل به‌طور گسترده‌ای به عنوان اولین گام درمان استفاده می‌شود، هیچ شواهدی وجود ندارد مبنی بر اینکه این عمل می‌تواند مفید باشد. با توجه به عوارض جانبی بالقوه‌ای که استراحت در بستر می‌تواند بر زنان و خانواده‌های آنها داشته باشد، و افزایش هزینه‌ها برای سیستم مراقبت‌های سلامت، پزشکان باید در مورد مزایا و معایب استراحت در بستر برای پیشگیری از وقوع زایمان زودرس صحبت کنند. فواید و مضرات بالقوه باید با زنانی که با افزایش خطر زایمان زودرس مواجه هستند، مورد بحث قرار گیرد. انجام تحقیقات مناسب در این زمینه الزامی است. کارآزمایی‌های آینده باید هم اثربخشی استراحت در بستر و هم اثربخشی تجویز استراحت در بستر را برای پیشگیری از وقوع زایمان زودرس ارزیابی کنند.
استراحت در بستر در بیمارستان یا در منزل به‌طور گسترده‌ای برای پیشگیری از زایمان زودرس توصیه می‌شود. این توصیه مبتنی بر مشاهده‌ای است که کار سخت و فعالیت بدنی سخت در دوران بارداری می‌تواند با زایمان زودرس همراه باشد و با این ایده توصیه می‌شود که استراحت در بستر می‌تواند فعالیت رحم را کاهش دهد. با این حال، استراحت در بستر ممکن است عوارض جانبی بر دیگر پیامدها داشته باشد.
بررسی تاثیر تجویز استراحت در بستر در بیمارستان یا منزل برای پیشگیری از وقوع زایمان زودرس در زنان باردار در معرض خطر بالای زایمان زودرس.
پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه بارداری و زایمان در کاکرین (18 دسامبر 2014)؛ پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین ( کتابخانه کاکرین ، 2014، شماره 12)، MEDLINE (دسامبر 2014)، EMBASE (دسامبر 2014)، LILACS (دسامبر 2014)، و کتاب‌شناختی‌های (bibliography) مقالات مرتبط را جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های کنترل‌شده، تصادفی‌سازی شده، خوشه‌ای (cluster) تصادفی‌سازی شده و شبه-تصادفی‌سازی شده با داده‌های گزارش‌شده که پیامدهای بالینی را در زنان در معرض خطر بالای زایمان زودرس خودبه‌خودی ارزیابی کردند، که به منظور پیشگیری از زایمان زودرس و تولد نوزاد نارس، برایشان استراحت در بستر در بیمارستان یا در منزل، تجویز شد.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم به ارزیابی واجد شرایط بودن و کیفیت کارآزمایی پرداخته، و داده‌ها را استخراج کردند.
دو مطالعه با معیارهای ورود مطابقت داشتند. یک مطالعه برای متاآنالیز در نظر گرفته نشد، زیرا داده‌های بارداری‌های تک قلو و چند قلو را ترکیب کردند. هیچ تفاوتی در هیچ یک از پیامدهای مادری و پری‌ناتال توسط نویسندگان گزارش نشد. خطر سوگیری (bias) انتخاب، عملکرد، تشخیص و ریزش نمونه (attrition) را در مطالعه در سطح پائین ارزیابی کردیم. فقط داده‌های یک مطالعه در متاآنالیز (1266 زن) وارد شدند. این مطالعه در معرض خطر سوگیری نامشخصی برای اکثر حوزه‌ها به دلیل عدم گزارش‌دهی بود. برای چهار صد و سی و دو زن استراحت در بستر در منزل تجویز شد و در مجموع 834 زن دارونما (412) یا عدم مداخله (422) دریافت کردند. وقوع زایمان زودرس پیش از هفته 37 در هر دو گروه مشابه بود (7.9% در گروه مداخله در مقابل 8.5% در گروه کنترل؛ خطر نسبی (RR): 0.92؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.62 تا 1.37). هیچ نتیجه دیگری برای هیچ یک از پیامدهای اولیه یا ثانویه دیگر گزارش نشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.