تجویز میزوپروستول در القای زایمان برای ختم بارداری در سه ماهه دوم یا سوم در زنان مبتلا به یک ناهنجاری جنینی یا پس از مرگ‌ داخل-رحمی جنین

در شرایطی که جنین، حتی اگر زنده به دنیا بیاید، شانسی برای بقا ندارد، یا معلولیت‌های دائمی خواهد داشت یا جنین در داخل رحم مرده است (به آن مرده‌زایی اطلاق می‌شود)، یک زن ممکن است نیاز باشد که پیش از شروع مراحل زایمان، در اواسط یا اواخر دوران بارداری، به بارداری خود خاتمه دهد. میزوپروستول (misoprostol) یک داروی پروستاگلاندین است که می‌تواند برای القای زایمان در چنین شرایطی استفاده شود. این مرور شامل 38 مطالعه تصادفی‌سازی و کنترل شده، با مشارکت 3679زن بود. میزوپروستول واژینال به اندازه دیگر داروها در القای زایمان و رسیدن به زایمان طبیعی طی 24 ساعت، همراه با کاهش وقوع عوارض جانبی مادر، موثر بود. عوارض جانبی شامل اختلالات گوارشی (تهوع، استفراغ، اسهال) است. اطلاعات در مورد عوارض جانبی نادر (از جمله پارگی رحم) محدود است.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: 

استفاده از میزوپروستول واژینال در خاتمه بارداری در سه ماهه دوم و سوم، به اندازه دیگر ترکیبات پروستاگلاندین (شامل سرواجم (cervagem)، پروستاگلاندین E2 و پروستاگلاندین F2alpha) موثر، و از تجویز خوراکی میزوپروستول موثرتر است. با این حال، اطلاعات مهم در مورد بی‌خطری (safety) مداخله برای مادر، و به ویژه وقوع پیامدهای نادر مانند پارگی رحم، محدود باقی مانده است. تلاش‌ پژوهش‌های آتی باید در مسیر تعیین دوز و فراوانی بهینه تجویز، با توجه خاص به گزارش‌دهی استاندارد تمام پیامدهای مرتبط و ارزیابی عوارض جانبی نادر، هدایت شود. به اطلاعات بیشتری در مورد استفاده از میزوپروستول زیرزبانی در این شرایط نیاز است.

خلاصه کامل را بخوانید...
پیشینه: 

در شرایطی که جنین، حتی اگر زنده به دنیا بیاید، شانسی برای بقا ندارد، یا معلولیت‌های دائمی خواهد داشت یا جنین در داخل رحم مرده است (به آن مرده‌زایی (stillbirth) اطلاق می‌شود)، یک زن ممکن است نیاز باشد که پیش از شروع مراحل زایمان، در اواسط یا اواخر دوران بارداری، به بارداری خود خاتمه دهد. میزوپروستول (misoprostol) یک داروی پروستاگلاندین است که می‌تواند برای القای زایمان در چنین شرایطی استفاده شود.

اهداف: 

مقایسه فواید و مضرات میزوپروستول در القای زایمان برای ختم بارداری در سه ماهه دوم و سوم در زنان مبتلا به یک ناهنجاری جنینی یا پس از مرگ داخل-رحمی جنین در مقایسه با دیگر روش‌های القای زایمان.

روش‌های جست‌وجو: 

پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه بارداری و زایمان را در کاکرین جست‌وجو کردیم (نوامبر 2009).

معیارهای انتخاب: 

کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده که به مقایسه میزوپروستول با دارونما (placebo) یا عدم-درمان، یا هر روش دیگر القای زایمان، برای زنانی پرداختند که تحت القای زایمان قرار می‌گیرند تا در سه ماهه دوم و سوم به دنبال مرگ داخل-رحمی جنین یا ناهنجاری‌های جنینی به بارداری خود خاتمه دهند.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: 

دو نویسنده به‌طور مستقل از هم کیفیت کارآزمایی را ارزیابی و داده‌ها را استخراج کردند.

نتایج اصلی: 

تعداد 38 مطالعه (3679 زن) را وارد کردیم.

نه مطالعه شامل بارداری‌ها پس از مرگ داخل-رحمی، پنج مطالعه شامل ختم بارداری به دلیل ناهنجاری‌های جنینی در زمانی که جنین هنوز زنده بود و بقیه (24 مورد) داده‌های تجمیع شده را برای مرگ‌ داخل-رحمی، ناهنجاری‌های جنینی و دلایل اجتماعی ارائه کردند.

میزوپروستول واژینال در مقایسه با داروهایی که به طور مرسوم برای القای زایمان در این شرایط استفاده می‌شوند (مثلا جمپروست (gemeprost)، پروستاگلاندین E2 و پروستاگلاندین F2alpha)، در تضمین زایمان طبیعی واژینال طی 24 ساعت، با القای فواصل زمانی مشابه با زمان تولد، به همان اندازه تاثیرگذار است. میزوپروستول واژینال در مقایسه با دیگر ترکیبات پروستاگلاندین، با کاهش وقوع عوارض جانبی گوارشی مادر مانند تهوع، استفراغ و اسهال همراه است. در حالی که درمان‌های مختلف شامل ترکیبات مختلف پروستاگلاندین برای پیامدهای گزارش‌شده قابل مقایسه به نظر می‌رسند، اطلاعات موجود در مورد عوارض نادر مادر، مانند پارگی رحم، محدود است.

یادداشت‌های ترجمه: 

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

Tools
Information