عفونت دستگاه تناسلی فوقانی، از جمله رحم و لوله‌های فالوپ، می‌تواند عوارضی را پس‌از سقط جنین القایی (induced abortion) ایجاد کند. آنتی‌بیوتیک‌های تجویزشده در زمان سقط جنین (پروفیلاکسی)، می‌توانند از بروز این عارضه پیشگیری کنند. تعداد 19 کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده‌ای را پیدا کردیم که به بررسی تاثیر پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیکی بر عفونت دستگاه تناسلی فوقانی پس‌از سقط جنین میان زنانی پرداختند که درخواست سقط جنین القایی در سه ماهه نخست بارداری داشتند. تاثیر هرگونه رژیم پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیکی را بر پیامد بررسی کردیم. به‌طور کلی، خطر بروز عفونت دستگاه تناسلی فوقانی پس‌از سقط جنین در زنانی که آنتی‌بیوتیک دریافت کردند، نسبت به زنانی که در گروه دریافت دارونما (placebo) بودند، 59% بود. بااین‌حال، میان نتایج کارآزمایی تفاوت‌هایی فراتر از آنچه صرفا ناشی از شانس در نظر گرفته شد، وجود داشت. شایان ذکر است که، اگر عفونت ناشی از یک ارگانیسم مقاربتی باشد، پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیکی از ابتلای مجدد زن، درصورتی‌که شریک جنسی او درمان نشده باشد، جلوگیری نخواهد کرد. هیچ‌یک از این کارآزمایی‌ها در کشورهایی با سطح درآمد پائین یا متوسط، که در آنها خطر عوارض پس‌از سقط جنین بسیار بالاتر است، انجام نشد. انجام کارآزمایی‌های بیشتری لازم است تا مشخص شود که ترکیبی از آنتی‌بیوتیک‌ها نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های منفرد می‌تواند از عفونت‌های بیشتری پیشگیری کند یا خیر، یا اینکه پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیکی باید به زنانی محدود شود که نتایج تست غربالگری آنها پیش‌از سقط جنین مثبت است یا خیر.
پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیکی هنگام سقط جنین در سه ماهه نخست بارداری از طریق جراحی، در پیشگیری از ابتلا به عفونت دستگاه تناسلی فوقانی پس‌از سقط جنین موثر است. شواهدی حاکی از ناهمگونی میان کارآزمایی نشان می‌دهد که این تاثیر ممکن است به همه شرایط، گروه‌های جمعیتی یا مداخلات، قابل تعمیم نباشد.
این مرور موثرترین رژیم پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیکی را تعیین نکرد. انتخاب آنتی‌بیوتیک باید با در نظر گرفتن اپیدمیولوژی منطقه‌ای عفونت‌های دستگاه تناسلی، از جمله عفونت‌های منتقله از راه جنسی (sexually transmitted infections) انجام شود.
انجام RCTهای بیشتر که به مقایسه آنتی‌بیوتیک‌های مختلف یا ترکیبی از آنتی‌بیوتیک‌ها با یکدیگر بپردازند، مفید خواهد بود. چنین کارآزمایی‌هایی را می‌توان در کشورهایی با سطح درآمد پائین و متوسط، و در مناطقی انجام داد که شیوع عفونت‌های دستگاه تناسلی در زنانی که برای سقط جنین مراجعه می‌کنند، بالا است.
دو استراتژی اصلی برای پیشگیری از ابتلا به عفونت دستگاه تناسلی فوقانی پس‌از سقط جنین وجود دارد: تجویز آنتی‌بیوتیک‌ها حول‌وحوش زمان انجام جراحی برای همه زنان؛ و «غربالگری و درمان»، که در آن تمام زنانی که برای سقط جنین مراجعه می‌کنند، از نظر عفونت‌های تناسلی غربالگری شده و آنهایی که نتایج مثبت دارند، تحت درمان قرار گیرند.
تعیین:
1. اثربخشی پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیکی در پیشگیری از عفونت دستگاه تناسلی فوقانی پس‌از سقط جنین؛
2. موثرترین رژیم آنتی‌بیوتیکی؛
3. موثرترین استراتژی.
پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL)؛ PubMed؛ EMBASE؛ POPLINE و LILACS را جست‌وجو کردیم. این جست‌وجو آخرین‌بار در می 2011 به‌روز شد.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs)، به هر زبانی، شامل زنانی که تحت سقط جنین القایی (induced abortion) در سه ماهه نخست بارداری به روش جراحی یا دارویی قرار گرفتند، و به مقایسه موارد زیر پرداختند: 1) هر نوع رژیم آنتی‌بیوتیکی با دارونما (placebo)، عدم مداخله، یا آنتی‌بیوتیک دیگر؛ 2) غربالگری و درمان در مقایسه با تجویز آنتی‌بیوتیک‌ها. پیامد اولیه، نسبتی از زنان بود که عفونت دستگاه تناسلی فوقانی پس‌از سقط جنین در آنها تشخیص داده شد.
دو نویسنده به‌طور مستقل از هم منابع را انتخاب و داده‌ها را استخراج کردند. خطرات نسبی (RR) را با 95% فواصل اطمینان (CI) محاسبه کردیم. در صورت لزوم از متاآنالیز استفاده کرده و ناهمگونی (heterogeneity) میان کارآزمایی را با استفاده از آماره I 2 بررسی کردیم. همچنین در صورت وجود ناهمگونی میان کارآزمایی، 95% فاصله پیش‌بینی (prediction interval; PI) را تخمین زدیم.
در مجموع 703 مورد شناسایی شدند. تعداد 19 مورد RCT را در این مرور وارد کردیم. شواهدی حاکی از سوگیری‌های (bias) مطالعات کوچک وجود داشت (تست ایگر (Egger)؛ P = 0.002). در 15 RCT کنترل‌شده با دارونما، تاثیر پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیکی مشاهده شد (RR تجمیع‌شده: 0.59؛ 95% CI؛ 0.46 تا 0.75؛ 95% PI؛ 0.30 تا 1.14؛ I 2 = 39%). داده‌های کافی (سه کارآزمایی) برای تعیین برتری یک رژیم درمانی نسبت به رژیم دیگر وجود نداشت. در یک کارآزمایی، میزان بروز عفونت دستگاه تناسلی فوقانی پس‌از سقط جنین در زنانی که به استراتژی غربالگری و درمان اختصاص یافتند، بیشتر بود (RR: 1.53؛ 95% CI؛ 0.99 تا 2.36).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.