نوزادانی که خیلی زود به دنیا می‌آیند (نوزادان نارس) اغلب به شیوه‌ای مراقبت می‌شوند که فعالیت بدنی آنها را به حداقل می‌رساند تا استرس و عوارض ناشی از استرس کاهش یابند. با این حال، کمبود فعالیت بدنی ممکن است منجر به رشد و تکامل ضعیف استخوان شود، همانطور که در کودکان و بزرگسالان در بستر (bedridden) دیده می‌شود. اعتقاد بر این است که برنامه‌های فعالیت بدنی (حرکت و فشار دادن تمام مفاصل روی همه اندام‌ها برای چند دقیقه در روز) ممکن است باعث رشد و تکامل استخوان در نوزادان نارس شوند. این مرور نشان داد که فعالیت بدنی ممکن است در کوتاه‌مدت فواید کمی برای رشد و تکامل استخوان داشته باشد. داده‌ها برای ارزیابی فواید و مضرات طولانی‌مدت مداخله کافی نبودند. بر اساس دانش فعلی، انجام برنامه‌های فعالیت بدنی را نمی‌توان به عنوان یک روش استاندارد برای نوزادان نارس توصیه کرد.
برخی شواهد نشان می‌دهد که برنامه‌های فعالیت بدنی ممکن است باعث افزایش وزن در کوتاه‌مدت و معدنی‌سازی استخوان در نوزادان نارس شوند. داده‌ها برای ارزیابی آسیب یا تاثیرات طولانی‌مدت کافی نیستند. شواهد فعلی استفاده روتین از برنامه‌های فعالیت بدنی را در نوزادان نارس تایید نمی‌کند. انجام کارآزمایی‌های بیشتری با مشارکت نوزادانی با خطر بالای استئوپنی در ابتدای مطالعه، مورد نیاز است. این کارآزمایی‌ها باید به عوارض جانبی، پیامدهای طولانی‌مدت، و تاثیرات دریافت مواد مغذی (کالری، پروتئین، کلسیم، فسفر) بپردازند.
عدم تحریک فیزیکی ممکن است به بیماری متابولیک استخوان در نوزادان نارس کمک کند، و در نتیجه معدنی‌سازی (mineralization) ضعیف استخوان و اختلال رشد داشته باشند. برنامه‌های فعالیت بدنی همراه با تغذیه کافی ممکن است به تقویت معدنی‌سازی و رشد استخوان کمک کنند.
هدف اولیه، ارزیابی این موضوع بود که برنامه‌های فعالیت بدنی در نوزادان نارس باعث بهبود معدنی‌سازی و رشد استخوان و کاهش خطر شکستگی می‌شوند یا خیر.
اهداف ثانویه شامل دیگر مزایای بالقوه از نظر طول مدت بستری در بیمارستان، ناهنجاری‌های اسکلتی و پیامدهای تکامل سیستم عصبی و عوارض جانبی بودند.
آنالیز زیرگروه:
• با توجه به اینکه کوچک‌ترین نوزادان برای ابتلا به استئوپنی (osteopenia) بیشترین آسیب‌پذیری را دارند (Bishop 1999)، انجام یک آنالیز زیرگروه برای نوزادان با وزن هنگام تولد < 1000 گرم برنامه‌ریزی شد.
• مصرف کلسیم و فسفر ممکن است بر توانایی نوزاد در افزایش محتوای معدنی استخوان تاثیر بگذارد (Kuschel 2004). بنابراین، یک آنالیز زیرگروه دیگر برای نوزادانی که مقادیر مختلف کلسیم و فسفر را، همراه با تغذیه کامل روده‌ای دریافت می‌کنند، به شرح زیر برنامه‌ریزی شد.
∘ کمتر از 100 میلی‌گرم/60 میلی‌گرم کلسیم/فسفر یا برابر/بیشتر از 100 میلی‌گرم/60 میلی‌گرم کلسیم/فسفر در هر 100 میلی‌لیتر شیر.
∘ مکمل کلسیم بدون فسفر.
∘ مکمل فسفر بدون کلسیم.
از استراتژی استاندارد جست‌وجوی گروه مرور نوزادان در کاکرین (CNRG) استفاده شد. جست‌وجو شامل پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL) (2012، شماره 9)، MEDLINE؛ EMBASE؛ CINAHL (1966 تا مارچ 2013)، و ارجاعات متقابل (cross-references)، همچنین جست‌وجوی دستی در چکیده‌های انجمن تحقیقات کودکان (Society for Pediatric Research) و International Journal of Sports Medicine .
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و شبه-تصادفی‌سازی و کنترل‌شده که برنامه‌های فعالیت بدنی (تمرین‌های کششی (extension) و خمشی (flexion)، دامنه حرکتی) را در مقابل برنامه‌های بدون فعالیت بدنی سازمان‌یافته، در نوزادان نارس مقایسه کردند.
گردآوری داده‌ها، انتخاب مطالعه، و تجزیهوتحلیل داده‌ها مطابق با روش‌های CNRG انجام شدند.
یازده کارآزمایی با مشارکت 324 نوزاد نارس (سن بارداری 26 تا 34 هفته) در این مرور گنجانده شدند. همه مطالعات تک مرکزی و کوچک (16 تا 50) بوده و فعالیت بدنی روزانه را برای سه و نیم تا هشت هفته در طول بستری اولیه ارزیابی کردند. کیفیت روش‌شناسی (methodology) و ارائه گزارش از کارآزمایی‌های واردشده متغیر بودند.
چهار کارآزمایی، فواید کوتاه‌مدت فعالیت بدنی را برای معدنی‌سازی استخوان در انتهای برنامه فعالیت بدنی نشان دادند. تنها کارآزمایی‌ای که تاثیرات طولانی‌مدت برنامه را بر معدنی‌سازی استخوان ارزیابی کرد، هیچ تاثیری را از آن در طول بستری اولیه بر معدنی‌سازی استخوان در سن اصلاح‌شده 12 ماهگی نشان نداد. نتایج متاآنالیز از چهار کارآزمایی تاثیر مثبت فعالیت بدنی را بر افزایش روزانه وزن نشان داد (تفاوت میانگین وزن‌دهی‌شده (WMD): 2.21 گرم/کیلوگرم/روز؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.23 تا 3.19). داده‌های چهار کارآزمایی تاثیر مثبتی را بر رشد خطی (WMD؛ 0.12 سانتی‌متر/هفته؛ 95% CI؛ 0.01 تا 0.24) اما نه بر رشد سر (WMD؛ 0.03- سانتی‌متر/هفته؛ 95% CI؛ 0.14- تا 0.08) در طول دوره مطالعه نشان داد. فقط یک کارآزمایی در مورد شکستگی‌ها (این پیامد در گروه مداخله و کنترل رخ نداد) و عوارض زایمان نارس (هیچ تفاوت معنی‌داری میان گروه مداخله و کنترل دیده نشد) گزارش داد. هیچ یک از کارآزمایی‌ها دیگر پیامدهای مرتبط با این مرور را ارزیابی نکردند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.