کاتترها ممکن است برای تخلیه ادرار از مثانه در بیمارستان برای مدت کوتاهی (کمتر از دو هفته) استفاده شوند. این روش ممکن است باعث بروز عفونت ادراری، یا افزایش تعداد باکتری‌ها در ادرار شود. این مرور نشان داد افرادی که قبل یا حین استفاده از کاتتر آنتی‌بیوتیک مصرف کردند، کمتر دچار عفونت شده و احتمال کمتری وجود داشت که تعداد زیادی باکتری یا سلول‌های چرکی در ادرار داشته باشند. با این حال، هیچ شواهدی در مورد احتمال واکنش‌های آلرژیک یا دیگر عوارض جانبی آنتی بیوتیک‌ها وجود نداشت. باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک در اکثر مطالعات شناسایی شدند اما هیچ ارتباط قطعی با استفاده از آنتی بیوتیک‌ها وجود نداشت.
شواهد محدودی نشان داد که دریافت آنتی‌بیوتیک‌های پیشگیرانه، نرخ باکتریوری و دیگر علائم عفونت را مانند پیوری (pyuria)، تب و جدا کردن باکتری‌های گرم منفی در ادرار بیماران، در بیماران جراحی که حداقل 24 ساعت پس از جراحی تحت درناژ مثانه قرار می‌گیرند، کاهش داد. همچنین شواهد محدودی وجود داشت مبنی بر اینکه آنتی‌بیوتیک‌های پیشگیرانه باعث کاهش باکتریوری در بیماران غیرجراحی شدند.
عفونت‌های مجاری ادراری حدود 40% موارد عفونت‌های اکتسابی از بیمارستان (nosocomial) را تشکیل می‌دهند، و حدود 80% از این نوع عفونت‌ها با کاتترهای ادراری مرتبط هستند.
تعیین اینکه پروفیلاکسی‌های آنتی‌بیوتیکی خاص از نظر پیشگیری از بروز عفونت‌های مجاری ادراری، عوارض، کیفیت زندگی و مقرون‌به‌صرفه بودن در کاتتریزاسیون کوتاه‌مدت در بزرگسالان بهتر از دیگر موارد هستند یا خیر.
پایگاه ثبت تخصصی گروه بی‌اختیاری در کاکرین (Cochrane Incontinence Group Specialised Register) را که شامل کارآزمایی‌های شناسایی شده در پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL) بود، همچنین MEDLINE و MEDLINE in process، جست‌وجوی دستی در مجلات و خلاصه مقالات کنفرانس‌ها (جست‌وجو تا 31 اکتبر 2012) را جست‌وجو کردیم. علاوه بر این، همه فهرست منابع کارآزمایی‌های شناسایی‌شده را بررسی کردیم.
همه کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده و شبه-تصادفی‌سازی شده که پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیکی را برای کاتتریزاسیون کوتاه‌مدت (حداکثر تا 14 روز) در بزرگسالان مقایسه کردند.
دادهها توسط همه نویسندگان مرور به صورت مستقل از هم استخراج شده و مقایسه شدند. اختلاف‌نظرها با بحث و گفت‌وگو، حل‌و‌فصل شدند. دادهها با توجه به راهنمایی‌های کتابچه راهنمای کاکرین برای مرورهای سیستماتیک مداخلات (Cochrane Handbook for Systematic Reviews of Interventions) پردازش شدند. در مواردی که دادهها به‌طور کامل گزارش نشده بودند، شفاف‌سازی مستقیما از نویسندگان کارآزمایی خواسته شد.
شش کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده گروه موازی (parallel-group) با 789 شرکت‌کننده معیارهای ورود را داشتند. هر شش کارآزمایی پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیکی را در مقابل عدم دریافت پروفیلاکسی مقایسه کردند. مطالعات، خطر سوگیری پائین تا نامشخص را با مداخلات و پیامدهای اندازه‌گیری شده مشابه نشان دادند.
پیامد اولیه باکتریوری در گروه پروفیلاکسی میان بیماران جراحی با باکتریوری بدون علامت کمتر رایج بود (I 2 = 0؛ خطر نسبی (RR): 0.20؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.13 تا 0.31). دو مطالعه غیرجراحی به دلیل ناهمگونی (heterogeneity) نتوانستند در یک متاآنالیز با هم ترکیب شوند و فقط یکی، موارد بسیار کمتری را از باکتریوری نشان داد (RR: 0.19؛ 95% CI؛ 0.09 تا 0.37).
دو کارآزمایی با مشارکت بیماران جراحی با باکتریوری بدون علامت (255 شرکت‌کننده) یک نوع پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیکی را با دیگری مقایسه کرده و هیچ یک تفاوت معنی‌داری را در تعداد موارد باکتریوری نشان ندادند.
یک مطالعه (78 شرکت‌کننده) پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیکی را در بیماران، فقط در زمان کاتتریزاسیون با پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیکی در طول دوره کاتتریزاسیون با باکتریوری بدون علامت مقایسه کرد. تجویز آنتی‌بیوتیک‌ها فقط در زمان کاتتریزاسیون، منجر به موارد بسیار کمتری از باکتریوری نسبت به پروفیلاکسی در طول دوره کاتتریزاسیون شدند (RR: 0.29؛ 95% CI؛ 0.09 تا 0.91).
داده‌های ثانویه از پیوری (pyuria) توسط دو مطالعه جراحی (255 شرکت‌کننده) ارائه شدند. هنگامی که مطالعات ادغام شدند، پیوری در موارد بسیار کمتری از بیماران گروه آنتی‌بیوتیکی پیشگیرانه رخ داد (RR: 0.23؛ 95% CI؛ 0.13 تا 0.42). تعداد باکتری‌های گرم منفی جدا شده از ادرار بیماران درست پیش از برداشتن کاتتر در یک مطالعه (RR: 0.05؛ 95% CI؛ 0.00 تا 0.79) و شش هفته پس از ترخیص از بیمارستان (RR: 0.36؛ 95% CI؛ 0.23 تا 0.56) به‌طور قابل توجهی کمتر بود. هیچ رویدادی در گروه درمان پیش از برداشتن کاتتر رخ نداد. داده‌های تجمیع‌شده از دو مطالعه نشان دادند که عوارض تب در افرادی که پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیکی دریافت کردند، به‌طور قابل توجهی کاهش یافت (RR: 0.53؛ 95% CI؛ 0.31 تا 0.89).
اگرچه همه مطالعات، میکروارگانیسم‌های جدا شده از نمونه‌های ادرار را ارزیابی کردند، دادهها برای ترکیب در یک متاآنالیز بسیار ناهمگن بوده و به شکل نقل قول (narrative) ارائه شده‌اند. اطلاعات ثانویه بیشتر مانند آنالیز اقتصادی، طول دوره بستری و کیفیت زندگی با جزئیات پوشش داده نشدند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.