عفونت دستگاه تناسلی در دوران بارداری می‌تواند وارد مایع آمنیوتیک شده و منجر به پارگی غشاء پیش از زایمان و وقوع زایمان زودرس شود. تولد زودرس (پیش از هفته 37 بارداری) با سلامت ضعیف نوزاد، مرگ، پذیرش نوزاد در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان در چند هفته اول زندگی، بستری طولانی‌مدت در بیمارستان و ناتوانی نورولوژیکی طولانی‌مدت از جمله فلج مغزی همراه است.
در این مرور، فقط یک مطالعه با شواهدی با کیفیت متوسط گنجانده شد. این مطالعه 4155 زن را به‌طور تصادفی در یک گروه مداخله (2058 زن دریافت کننده غربالگری و درمان عفونت واژینوز باکتریایی، تریکوموناس واژینالیس و کاندیدیازیس) یا یک گروه کنترل (2097 زن غربالگری دریافت کردند، اما نتایج برنامه غربالگری فاش نشد) قرار داد. مرور سیستماتیک حاضر نشان داد که انجام یک برنامه ساده غربالگری و درمان عفونت در طول مراقبت‌های معمول دوران بارداری ممکن است باعث کاهش تعداد موارد زایمان زودرس و با وزن پائین (کمتر از 2500 گرم) و وزن بسیار پائین (کمتر از 1500 گرم) هنگام تولد شود. غربالگری ساده عفونت، تعداد موارد زایمان زودرس را از 5% در گروه کنترل به 3% در گروه مداخله کاهش داد. تعداد نوزادان نارس با وزن پائین و بسیار پائین هنگام تولد در گروه مداخله به‌طور معنی‌داری کمتر از گروه کنترل بود. علاوه بر این، اجرای یک برنامه غربالگری و درمان عفونت در طول مراقبت‌های معمول پیش از زایمان، احتمالا بیش از 60,000 یورو برای ممانعت از بروز یک زایمان زودرس صرفه‌جویی می‌کند.
شواهدی از یک کارآزمایی وجود دارد که نشان می‌دهد برنامه‌های غربالگری و درمان عفونت برای زنان باردار پیش از هفته 20 بارداری، زایمان زودرس و وزن پائین نوزاد نارس را کاهش می‌دهد. اگر برنامه‌های غربالگری و درمان عفونت برای پیشگیری از زایمان زودرس انجام شوند، با صرفه‌جویی در هزینه‌ها همراه خواهند بود. کارآزمایی‌های آینده باید تاثیرات انواع مختلف برنامه‌های غربالگری عفونت را ارزیابی کنند.
عفونت دستگاه تناسلی با زایمان زودرس (پیش از هفته 37 بارداری) همراه است. بنابراین انجام غربالگری برای عفونت در دوران بارداری ممکن است تعداد تولد نوزادان نارس را کاهش دهد. با این حال، غربالگری برای عفونت ممکن است برخی از عوارض جانبی را، مانند افزایش مقاومت دارویی آنتی‌بیوتیکی و افزایش هزینه درمان، به همراه داشته باشد.
ارزیابی اثربخشی برنامه‌های غربالگری و درمان عفونت دستگاه تناسلی تحتانی پیش از زایمان برای کاهش تعداد موارد زایمان زودرس و عوارض بعدی آن.
پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه بارداری و زایمان در کاکرین (30 نوامبر 2014)؛ پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین ( کتابخانه کاکرین ، 2014، شماره 7) و فهرست منابع گزارش‌های بازیابی شده را جست‌وجو کردیم.
همه کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده منتشر شده و منتشر نشده را به هر زبانی وارد کردیم که روش‌های توصیف شده غربالگری عفونت دستگاه تناسلی تحتانی پیش از زایمان را در مقایسه با عدم غربالگری ارزیابی کردند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم، کارآزمایی‌ها را برای ورود و خطر سوگیری (bias) ارزیابی کردند، داده‌ها را استخراج کرده و صحت (accuracy) آنها را بررسی کردند.
یک مطالعه (4155 زن در کمتر از هفته 20 بارداری) معیارهای ورود را داشت. گروه مداخله (2058 زن) غربالگری و درمان عفونت واژینوز باکتریایی (bacterial vaginosis)، تریکوموناس واژینالیس (trichomonas vaginalis) و کاندیدیازیس (candidiasis) را دریافت کردند؛ گروه کنترل (2097 زن) نیز غربالگری دریافت کردند، اما نتایج برنامه غربالگری آشکار نشد و زنان مراقبت‌های روتین دوران پیش از زایمان را دریافت کردند. نرخ زایمان زودرس پیش از هفته 37 بارداری در گروه مداخله به‌طور قابل‌توجهی کمتر بود (3% در مقابل 5% در گروه کنترل) (خطر نسبی (RR): 0.55؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.41 تا 0.75؛ شواهد برای این پیامد با کیفیت متوسط درجه‌بندی شد). بروز زایمان زودرس برای نوزادان با وزن مساوی یا کمتر از 2500 گرم (کم وزن هنگام تولد) و نوزادان با وزن مساوی یا کمتر از 1500 گرم (وزن تولد بسیار پائین) در گروه مداخله به‌طور قابل‌توجهی کمتر از گروه کنترل بود (به ترتیب؛ RR: 0.48؛ 95% CI؛ 0.34 تا 0.66 و RR: 0.34؛ 95% CI؛ 0.15 تا 0.75؛ هر دو شواهد با کیفیت متوسط درجه‌بندی شدند). بر اساس زیرمجموعه‌ای از هزینه‌ها برای زایمان‌های زودرس < 1900 گرم، نویسندگان گزارش کردند که برای هر یک از زایمان‌های زودرس که از آنها جلوگیری شود، 60,262 یورو صرفه‌جویی خواهد شد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.