سوال مطالعه مروری
این مرور کاکرین را برای مقایسه بی‌خطری برداشتن زودهنگام ماسک راه هوایی لارنژیال (laryngeal mask airway; LMA) در برابر برداشتن دیرهنگام آن در افراد تحت بیهوشی عمومی انجام دادیم.
پیشینه
LMA یک دستگاه راه هوایی است که برای باز نگه داشتن راه هوایی هنگام بیهوشی عمومی در بزرگسالان و کودکان استفاده می‌شود. LMA در پایان پروسیجر جراحی یا زمانی که فرد هنوز بیهوش است (برداشتن زودهنگام ) یا پس از هشیار شدن کامل فرد (برداشتن دیرهنگام ) برداشته می‌شود. در حال حاضر مشخص نیست که کدام یک از این رویکردها (برداشتن زودهنگام در برابر برداشتن دیرهنگام) از نظر بی‌خطری برای بیمار بهتر است.
ویژگی‌های مطالعه
شواهد تا آگوست 2014 به‌روز است. برای پرداختن به این سوال، 15 کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده را با حضور 2242 شرکت‌کننده یافتیم. همه کارآزمایی‌ها در افرادی بدون بیماری جدی که تحت بیهوشی عمومی الکتیو قرار داشتند، انجام شدند. برای همه مطالعات از LMA Classic استفاده شد. کودکان در 11 مطالعه و بزرگسالان در پنج مطالعه وارد شدند. هیچ یک از این کارآزمایی‌ها از کیفیت روش‌شناسی بالایی برخوردار نبودند.
نتایج کلیدی
خطرات بروز عوارضی مانند اسپاسم حنجره (laryngospasm) (بسته شدن نای به نحوی که از تنفس موثر پیشگیری کند) و کاهش سطح اکسیژن در خون (desaturation)، با برداشتن زودهنگام و برداشتن دیرهنگام LMA مشابه بود. بروز سرفه پس از برداشتن زودهنگام LMA کمتر بود، خطر آن 13.9% در مقایسه با 19.4% پس از برداشتن دیرهنگام LMA گزارش شد. با این حال، احتمال انسداد راه هوایی پس از برداشتن زودهنگام LMA بیشتر بود، خطر آن 15.6% در مقایسه با 4.6% پس از برداشتن دیرهنگام LMA بود. هیچ داده‌ای در مورد طول مدت بستری در اتاق ریکاوری یا بیمارستان، یا رضایت بیمار، در دسترس قرار نداشت. بنابراین، به‌طور کلی، این مرور سیستماتیک نشان می‌دهد که با شواهد موجود فعلی، برداشتن زودهنگام و دیرهنگام LMA در افرادی که تحت بیهوشی عمومی قرار می‌گیرند قابل مقایسه است و هیچ کدام از نظر بی‌خطری برتر از دیگری نیستند.
کیفیت شواهد
سطح کیفیت شواهد موجود برای همه پیامدهای توصیف شده یا پائین است یا بسیار پائین. این عمدتا به دلیل انجام مطالعات ضعیف، کم بودن تعداد افرادی که وارد مطالعات شدند، و تا حدودی به دلیل تنوع در نتایج مطالعه بود.
این مرور سیستماتیک نشان می‌دهد که بهترین شواهد کنونی در مقایسه برداشتن زودهنگام در برابر دیرهنگام LMA در شرکت‌کنندگانی که تحت بیهوشی عمومی قرار گرفته‌اند، برتری هیچ یک از مداخلات را نشان نمی‌دهد. با این حال، کیفیت شواهد موجود یا پائین است یا بسیار پائین. تعداد کمی RCT با طراحی خوب وجود دارد، و انجام RCTهایی در مقیاس بزرگ برای نشان دادن اینکه برداشتن زودهنگام LMA پس از بیهوشی عمومی بهتر است یا برداشتن دیرهنگام آن، ضروری است.
ماسک راه هوایی لارنژیال (laryngeal mask airway; LMA) روشی بی‌خطر و موثر برای حفظ راه هوایی در بیهوشی عمومی حین انجام پروسیجرهای جراحی است. LMA در پایان جراحی و بیهوشی، زمانی که تعداد و عمق تنفس بیمار ثابت می‌شود، برداشته می‌شود. LMA را می‌توان زمانی برداشت که بیمار تحت بیهوشی عمیق قرار دارد (برداشتن زودهنگام) یا فقط پس از به هوش آمدن بیمار و هوشیار شدن وی (برداشتن دیرهنگام). مشخص نیست که کدام یک از این تکنیک‌ها بر دیگری برتری دارد.
هدف از این مرور، مقایسه بی‌خطری (safety) برداشتن LMA در سطح عمیق بیهوشی (برداشتن زودهنگام) در برابر برداشتن آن در حالت بیداری (برداشتن دیرهنگام) در شرکت‌کنندگانی که تحت بیهوشی عمومی قرار گرفتند.
پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL؛ 2014، شماره 8)؛ MEDLINE (1966 تا آگوست 2014)؛ EMBASE (1980 تا آگوست 2014)؛ LILACS (1982 تا آگوست 2014)؛ CINAHL (WebSPIRS؛ 1984 تا آگوست 2014) و ISI Web of Science (1984 تا آگوست 2014) را جست‌وجو کردیم. کارآزمایی‌های در حال انجام را از طریق جست‌وجو در وب‌سایت‌های مختلف ثبت کارآزمایی یافتیم. علاوه بر این، مجموعه مقالات کنفرانس و فهرست منابع مقالات مرتبط را جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) را شامل بزرگسالان و کودکانی که تحت بیهوشی عمومی الکتیو با استفاده از LMA قرار گرفتند، وارد کردیم، که برداشتن زودهنگام LMA (برداشتن LMA در سطح عمیق بیهوشی) را در برابر برداشتن دیرهنگام LMA (برداشتن LMA پس از بیدار شدن بیمار) مقایسه کردند.
دو نویسنده به‌طور مستقل از هم به ارزیابی کیفیت کارآزمایی و استخراج داده‌ها پرداختند. برای کسب اطلاعات بیشتر با نویسندگان مطالعه تماس گرفتیم. از یک مدل اثرات-تصادفی برای ترسیم نمودار انباشت (forest plot) از داده‌ها استفاده کردیم.
در مجموع 9188 استناد را شناسایی کرده و 15 RCT انجام شده را روی 2242 شرکت‌کننده در این مرور وارد کردیم. همه کارآزمایی‌ها از LMA Classic در وضعیت فیزیکی I یا II انجمن متخصصان بیهوشی آمریکا (ASA) برای بیماران تحت بیهوشی عمومی الکتیو استفاده کردند. کودکان در 11 کارآزمایی و بزرگسالان در پنج کارآزمایی ثبت‌نام شدند. هیچ یک از این کارآزمایی‌ها از کیفیت روش‌شناسی بالایی برخوردار نبودند. هشت مورد از 15 مطالعه دارای توالی تصادفی کافی بودند، در حالی که فقط یک کارآزمایی توالی تصادفی را به اندازه کافی پنهان کرد. سه کارآزمایی ارزیاب پیامد را کورسازی کرد. بنابراین، به نظر می‌رسید اکثر مطالعات دارای خطر سوگیری (bias) بالایی در نحوه طراحی مطالعه بودند.
با استفاده از رویکرد درجهبندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE)، شواهدی را با کیفیت پائین پیدا کردیم که نشان می‌دهد خطر بروز اسپاسم حنجره (laryngospasm) با برداشتن زودهنگام (3.3%) در برابر برداشتن دیرهنگام (2.7%) LMA مشابه است: خطر نسبی (RR): 1.23؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.74 تا 2.03؛ 11 کارآزمایی، 1615 شرکت‌کننده. کیفیت شواهد مربوط به اینکه خطر سرفه پس از برداشتن زودهنگام (13.9%) LMA کمتر از برداشتن دیرهنگام (19.4%) آن بود، در سطح بسیار پائینی قرار داشت: RR: 0.52؛ 95% CI؛ 0.29 تا 0.94؛ 11 کارآزمایی، 1430 شرکت‌کننده. سطح کیفیت شواهد برای خطر کاهش سطح اکسیژن خون (desaturation) نیز بسیار پائین بود؛ هیچ تفاوتی بین برداشتن زودهنگام (7.9%) و برداشتن دیرهنگام (10.1%) LMA وجود نداشت: RR: 0.68؛ 95% CI؛ 0.4 تا 1.16؛ 13 کارآزمایی، 2037 شرکت‌کننده. شواهدی را با کیفیت پائین پیدا کردیم که نشان داد خطر انسداد راه هوایی با برداشتن زودهنگام (15.6%) LMA در مقایسه با برداشتن دیرهنگام (4.6%) آن بیشتر است: RR: 2.69؛ 95% CI؛ 1.32 تا 5.5؛ هشت کارآزمایی، 1313 شرکت‌کننده.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.