موقعیت‌های قرارگیری جایگزین برای نوزاد بلافاصله در بدو تولد پیش از بستن بند ناف

هیچ تحقیق قابل اعتمادی وجود ندارد که نشان دهد بالا بردن یا پائین آوردن نوزاد در فاصله زمانی میان تولد و بستن بند ناف، برای سلامت نوزاد یا مادر تفاوتی را ایجاد می‌کند یا خیر. اگر بند ناف بلافاصله در بدو تولد بسته نشود، خون معمولا برای چند دقیقه میان جفت و نوزاد به جریان خود ادامه می‌دهد. حجم خالص خونی که در این مدت به نوزاد منتقل می‌شود، «ترانسفیوژن جفت (placental transfusion)» نامیده می‌شود. مقدار خون و مدت زمان ادامه جریان خون ممکن است تحت تاثیر نیروی جاذبه زمین باشد؛ به عبارت دیگر، با بالا بردن یا پائین آوردن نوزاد نسبت به جفت. ترانسفیوژن جفت می‌تواند حدود یک پنجم حجم خون نوزاد را در بدو تولد به او بدهد، و بنابراین این ممکن است در سلامت و به‌زیستی (well-being) نوزاد تفاوت ایجاد کند. ترانسفیوژن جفت، خون باقی‌مانده در جفت را تخلیه می‌کند، که ممکن است به جدا شدن جفت از رحم کمک کرده و مقدار کلی خونی را که زن هنگام تولد از دست می‌دهد، کاهش دهد. نویسندگان مرور هیچ کارآزمایی‌ تصادفی‌سازی شده‌ای را پیدا نکردند که موقعیت‌های مختلف قرارگیری نوزاد را بین تولد و بستن بند ناف مقایسه کند.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: 

هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی شده‌ای تاثیر نیروی جاذبه زمین را بر ترانسفیوژن جفت ارزیابی نکرده است. انجام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده بزرگ و به خوبی طراحی‌شده، برای ارزیابی اینکه نیروی جاذبه زمین چه تاثیری بر ترانسفیوژن جفت در زایمان‌های واژینال و سزارین می‌گذارد، و اگر چنین است، این امر بر پیامدهای کوتاه‌مدت و بلندمدت برای نوزاد و مادر تاثیر دارد یا خیر، مورد نیاز است.

خلاصه کامل را بخوانید...
پیشینه: 

مرحله سوم زایمان، از زمان تولد نوزاد تا زمان خروج جفت است. بستن بند ناف (clamping the umbilical cord) یکی از اجزای مدیریت فعال مرحله سوم زایمان تعریف می‌شود. به تعویق انداختن بستن بند ناف اجازه می‌دهد تا جریان خون میان نوزاد و جفت ادامه یابد؛ انتقال خالص خون به نوزاد، ترانسفیوژن جفت (placental transfusion) نامیده می‌شود. اگر بند ناف بلافاصله بسته شود، ترانسفیوژن جفت محدود می‌شود. نیروی جاذبه یکی از چندین عاملی است که ممکن است بر حجم و مدت ترانسفیوژن جفت در زایمان واژینال و زایمان سزارین تاثیر بگذارد. از این رو بالا بردن یا پائین آوردن نوزاد در حالی که بند ناف سالم است، ممکن است بر ترانسفیوژن جفت تاثیر بگذارد، که به‌نوبه‌خود بر پیامد نوزاد و مادر تاثیر می‌گذارد.

اهداف: 

مقایسه تاثیر موقعیت‌های جایگزین برای نوزاد میان تولد و بستن بند ناف بر پیامد نوزاد، پیامد مادر و استفاده از منابع خدمات سلامت.

روش‌های جست‌وجو: 

پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه بارداری و زایمان در کاکرین را جست‌وجو کردیم (جولای 2010).

معیارهای انتخاب: 

کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده برای مقایسه موقعیت‌های جایگزین برای نوزاد در زایمان واژینال و زایمان سزارین، پیش از بستن بند ناف.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: 

دو نویسنده به‌طور مستقل از هم واجد شرایط بودن و کیفیت کارآزمایی‌ها را ارزیابی کردند. در صورت لزوم، برای به دست آوردن اطلاعات بیشتر با نویسندگان مطالعه تماس گرفتیم.

نتایج اصلی: 

سی و هفت مطالعه (7559 جفت مادر و نوزاد) حذف شدند: 33 مورد (7296) زیرا آنها موقعیت‌های جایگزین را برای نوزاد پیش از بستن بند ناف مقایسه نکردند و چهار مورد (263) به دلیل تخصیص شبه-تصادفی‌سازی شده. هیچ مطالعه‌ای متناسب با معیارهای ورود نبود. یک کارآزمایی دیگر در حال انجام است.

یادداشت‌های ترجمه: 

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

Tools
Information