این یک نسخه به‌روز شده از مرور اصیل کاکرین است که در شماره 10، سال 2010 منتشر شد (Rabbie 2010)؛ هیچ مطالعه جدیدی یافت نشد. تک-دوز خوراکی ایبوپروفن 200 میلی‌گرمی یا 400 میلی‌گرمی در تسکین درد سردردهای میگرنی موثر است. 1 مورد از هر 4 بیمار (26%) که ایبوپروفن 400 میلی‌گرم مصرف می‌کنند، در مقایسه با 1 مورد از هر 10 بیمار (12%) دریافت‌کننده دارونما، تا دو ساعت از درد شدید یا متوسط به وضعیت بدون درد می‌رسند. تقریبا از هر 2 نفر، 1 بیمار (57%) که ایبوپروفن مصرف می‌کنند، در مقایسه با تقریبا 1 نفر از هر 4 بیمار (25%) دریافت‌کننده دارونما، تا دو ساعت از درد متوسط یا شدید به دردی که بدتر از درد خفیف نباشد، دست می‌یابند. از میان کسانی که طی دو ساعت به تسکین موثر سردرد می‌رسند، در تعداد بیشتری از آنها این تسکین درد با ایبوپروفن در مقایسه با دارونما بیش از 24 ساعت ادامه یافت. دوز 200 میلی‌گرم اندکی کمتر موثر است، در حالی که فرمول‌های محلول پاسخ‌های سریع‌تری ایجاد می‌کنند. یک دوز تکی 400 میلی‌گرمی از ایبوپروفن کارآیی مشابهی دارد با آنچه که با یک دوز تکی 1000 میلی‌گرمی از آسپرین در یک مرور جداگانه کاکرین (Kirthi 2013) نشان داده شد.
عوارض جانبی عمدتا خفیف و گذرا بوده، و در همان نسبتی از شرکت‌کنندگانی رخ داد که با ایبوپروفن و دارونما درمان شدند. تعداد بسیار کمی از افراد دچار عوارض جانبی جدی شده یا به دلیل عوارض جانبی نیاز به کناره‌گیری از این مطالعات داشتند.
هیچ اطلاعاتی در مورد ایبوپروفن همراه با داروهای ضد-تهوع مصرف‌شده توسط خود بیمار وجود ندارد، و اطلاعات کمی در مورد مقایسه ایبوپروفن با دیگر داروها به دست آمد. هیچ تفاوت معنی‌داری بین ایبوپروفن 400 میلی‌گرم و روفکوکسیب (rofecoxib) 25 میلی‌گرم (اکنون حذف شده) برای تسکین سردرد 2-ساعت، تسکین پایدار سردرد 24-ساعت یا استفاده از داروهای نجات وجود نداشت.
از زمان آخرین نسخه این مرور، هیچ مطالعه جدیدی را نیافتیم. ایبوپروفن یک درمان موثر برای سردردهای حاد میگرنی است که تقریبا در نیمی از مبتلایان به تسکین درد کمک می‌کند، اما فقط در تعداد کمی از بیماران، درد و نشانه‌های مرتبط با آن را کاملا مرتفع می‌سازد. NNTها برای همه پیامدهای اثربخشی با 400 میلی‌گرم بهتر از 200 میلی‌گرم در مقایسه با دارونما بودند، و فرمولاسیون‌های محلول آن تسکین سریع‌تری را ارائه کردند. عوارض جانبی عمدتا خفیف و گذرا بودند، و نرخ بروز آنها مشابه دارونما گزارش شد.
این یک نسخه به‌روز شده از مرور اصیل کاکرین است که در شماره 10، سال 2010 (Rabbie 2010) منتشر شد. میگرن یک وضعیت شایع، ناتوان‌کننده بوده و باری (burden) است بر دوش فرد بیمار، سیستم خدمات سلامت و جامعه. بسیاری از مبتلایان به دنبال درمان تخصصی نیستند، و در عوض به آنالژزیک‌های بدون نیاز به نسخه تکیه می‌کنند. درمان هم‌زمان با یک داروی ضد-تهوع به کاهش نشانه‌های شایع مرتبط با سردردهای میگرنی کمک می‌کند.
تعیین اثربخشی و تحمل‌پذیری ایبوپروفن (ibuprofen)، به‌تنهایی یا در ترکیب با یک داروی ضد-تهوع (antiemetic)، در مقایسه با دارونما (placebo) و دیگر مداخلات فعال در درمان سردردهای حاد میگرنی در بزرگسالان.
پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL)؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ Oxford Pain Relief Database؛ ClinicalTrials.gov و فهرست منابع مطالعات را تا 22 اپریل 2010 برای انجام مرور اصیل و تا 14 فوریه 2013 برای به‌روز کردن آن، جست‌وجو کردیم.
مطالعات تصادفی‌سازی شده، دوسو-کور، کنترل شده با دارونما یا با درمان فعال را، با حداقل 10 شرکت‌کننده در هر بازوی درمان وارد کردیم، که از ایبوپروفن مصرف‌شده توسط خود بیمار برای درمان اپیزود سردرد میگرنی استفاده کردند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم ارزیابی کیفیت کارآزمایی و استخراج داده‌ها را انجام دادند. تعداد شرکت‌کنندگانی که به هر کدام از پیامدها دست یافتند، برای محاسبه نسبت خطر (relative risk) و تعداد افراد مورد نیاز برای درمان (numbers needed to treat; NNT) یا بروز آسیب (numbers needed to harm; NNH) در مقایسه با دارونما یا درمان فعال دیگر، مورد استفاده قرار گرفتند.
هیچ مطالعه جدیدی برای این به‌روز‌‌رسانی یافت نشد. نه مطالعه (4373 شرکت‌کننده، 5223 حمله) ایبوپروفن را با دارونما یا دیگر مقایسه‌کننده‌های فعال مقایسه کردند؛ هیچ کدام ایبوپروفن را با یک ضد-تهوع مصرف‌شده توسط خود بیمار ترکیب نکردند. همه مطالعات حملات درد را با یک تک-دوز از دارو درمان کردند. برای ایبوپروفن 400 میلی‌گرمی در مقابل دارونما، NNTها برای رسیدن به وضعیت 2-ساعت بدون-درد (26% در مقابل 12% با دارونما)، تسکین سردرد به مدت 2-ساعت (57% در مقابل 25%) و تسکین پایدار سردرد به مدت 24-ساعت (45% در مقابل 19%) به ترتیب 7.2، 3.2 و 4.0 بودند. برای ایبوپروفن 200 میلی‌گرمی در مقابل دارونما، NNTها برای رسیدن به وضعیت 2-ساعت بدون-درد (20% در مقابل 10%) و تسکین سردرد به مدت 2-ساعت (52% در مقابل 37%) به ترتیب 9.7 و 6.3 گزارش شدند. دوز بالاتر به‌طور قابل‌توجهی بهتر از دوز پائین برای تسکین سردرد به مدت 2-ساعت بود. فرمولاسیون محلول ایبوپروفن 400 میلی‌گرم بهتر از قرص‌‌های استاندارد برای 1-ساعت بود، اما نه برای تسکین سردرد به مدت 2-ساعت.
تعداد مشابهی از شرکت‌کنندگان با ایبوپروفن و دارونما دچار عوارض جانبی شدند، که عمدتا خفیف و گذرا بودند.
ایبوپروفن 400 میلی‌گرمی تفاوتی با روفکوکسیب (rofecoxib) 25 میلی‌گرمی برای تسکین سردرد به مدت 2-ساعت یا تسکین سردرد به مدت 24-ساعت نداشت.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.