تب در نواحی مالاریاخیز شایع است، و تشخیص درست (یعنی تصمیم گیری در مورد اینکه ناشی از مالاریا است یا دلایل دیگر) و درمان صحیح به نجات جان افراد، به‌ویژه در کودکان، کمک می‌کند. سازمان جهانی بهداشت (World Health Organization; WHO) در حال حاضر توصیه می‌کند که همه بیماران مبتلا به تب مشکوک به مالاریا پیش‌از شروع هر گونه درمانی، به‌درستی تشخیص داده شوند. این تضمین می‌کند که داروهای بسیار موثر ضدمالاریا مانند درمان‌های ترکیبی مبتنی بر آرتمیسینین (artemisinin-based combination treatments; ACTs) به‌درستی برای پیشگیری از انجام درمان‌های غیرضروری، خطرات نامطلوب و ایجاد مقاومت، استفاده می‌شوند.
تشخیص استاندارد مالاریا در گذشته به نتایج میکروسکوپ خون بستگی داشت، اما این روش به یک تکنسین و یک آزمایشگاه نیاز دارد و اغلب برای خدمات اولیه سلامت در بسیاری از مناطق امکان‌پذیر نیست. گاهی در مطالعات پژوهشی از تکنیک دیگری به نام واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (polymerase chain reaction; PCR) استفاده می‌شود، اما باز هم این کار به تجهیزات و کارکنان آموزش‌دیده نیاز دارد و نمی‌توان به‌طور معمول از آن استفاده کرد. پیشرفت‌های فناوری منجر به توسعه تست‌های تشخیصی سریع (rapid diagnostic tests; RDTs) برای مالاریا شده است. این موارد آنتی‌ژن‌های اختصاصی انگل را در خون شناسایی می‌کنند، استفاده از آن‌ها ساده است، و می‌توانند طی 15 دقیقه به‌صورت یک نتیجه مثبت یا منفی ساده ارائه شوند.
این مرور صحت (accuracy) RDTها را در مقایسه با بررسی میکروسکوپی و PCR برای تشخیص انگل‌های پلاسمودیوم فالسیپاروم در خون ارزیابی می‌کند. این مرور شامل 74 مطالعه است که در مجموع 111 ارزیابی RDT را ارائه می‌دهد (که 104 مورد، RDTها را با میکروسکوپ مقایسه کردند)، و در مجموع 60,396 نتیجه RDT را گزارش می‌دهند. نتایج بر اساس نوع تست، طبقه‌بندی شده توسط آنتی‌ژن مالاریا که برای شناسایی طراحی شده‌اند (پروتئین 2 غنی از هیستیدین (histidine-rich protein-2; HRP-2)، یا پلاسمودیوم لاکتات دهیدروژناز (plasmodium lactate dehydrogenase; pLDH)) ارائه می‌شوند.
نتایج نشان می‌دهند که RDTها می‌توانند در مقایسه با میکروسکوپ و PCR بسیار دقیق باشند. عملکرد انواع RDT متفاوت بودند اما تفاوت‌ها زیاد نبودند. تست‌های مبتنی بر HRP-2 نسبت به تست‌های مبتنی بر pLDH حساس‌تر (یعنی موارد واقعی بیشتری را از مالاریا شناسایی کردند) و کمتر اختصاصی (یعنی به اشتباه مالاریا بیشتری را شناسایی کردند که وجود نداشت) بودند. انتخاب به شیوع مالاریا بستگی دارد، و ما در این مرور داده‌هایی را برای کمک به این تصمیم‌ها ارائه می‌کنیم، اگرچه سیاست‌گذاران دیگر عوامل مربوط به هزینه و ثبات تست را نیز در نظر خواهند گرفت.
حساسیت و ویژگی همه RDTها به‌حدی است که می‌توانند جایگزین خدمات تشخیصی برای مالاریا P. falciparum بدون عارضه بوده یا میزان دسترسی به آن را گسترش دهند. انواع آنتی‌بادی HRP-2 ممکن است حساس‌تر بوده اما نسبت به تست‌های مبتنی بر آنتی‌بادی pLDH کمتر اختصاصی هستند، اما تفاوت‌ها کوچک هستند. آنتی‌ژن HRP-2 حتی پس‌از درمان موثر، باقی می‌ماند و بنابراین برای تشخیص موارد شکست درمان، مفید نیستند.
تست‌های تشخیصی سریع (rapid diagnostic tests; RDTs) برای مالاریا پلاسمودیوم فالسیپاروم (Plasmodium falciparum) از آنتی‌بادی‌ها برای تشخیص آنتی‌ژن HRP-2 یا آنتی‌ژن pLDH استفاده کرده، و می‌توانند دسترسی به تشخیص را در کشورهای در حال توسعه بهبود بخشند.
ارزیابی صحت (accuracy) تشخیصی RDTها در تشخیص پارازیتمی P. falciparum در افراد ساکن در مناطق آندمیک و با نشانه‌هایی که بر اساس نوع و مارک نشان‌دهنده ابتلا به مالاریا هستند، به مراکز مراقبت سلامت سرپایی مراجعه می‌کنند.
ما یک جست‌وجوی جامع را در بانک‌های اطلاعاتی زیر انجام دادیم: پایگاه ثبت تخصصی گروه بیماری‌های عفونی در کاکرین؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ MEDION؛ Science Citation Index؛ Web of Knowledge؛ African Index Medicus؛ LILACS؛ IndMED؛ تا 14 ژانویه 2010.
مطالعات مقایسه‌کننده RDTها با استاندارد مرجع (میکروسکوپی یا واکنش زنجیره‌ای پلیمراز) در نمونه‌های خونی از یک سری تصادفی یا متوالی از بیمارانی که با نشانه‌هایی حاکی از ابتلا به مالاریا در مناطق آندمیک P. falciparum به مراکز سلامت سرپایی مراجعه می‌کنند.
برای هر مطالعه، یک مجموعه استاندارد از داده‌ها توسط دو نویسنده به‌طور مستقل از هم، با استفاده از یک فرم متناسب‌شده استخراج داده‌ها، به دست آمد. مقایسه‌ها به‌صورت سلسله مراتبی بر اساس آنتی‌ژن هدف، و نوع و مارک RDT گروه‌بندی شده، و در صورت لزوم در متاآنالیز ترکیب شدند.
ما 74 مطالعه تکی را واجد شرایط برای این مرور شناسایی کرده و آن‌ها را بر اساس آنتی‌ژن‌هایی که تشخیص دادند، طبقه‌بندی کردیم. انواع 1 تا 3 شامل HRP-2 (از P. falciparum) به‌تنهایی یا با آنتی‌ژن‌های دیگر هستند. انواع 4 و 5 شامل pLDH (از P. falciparum) به‌تنهایی یا با آنتی‌ژن‌های دیگر بودند. ما 71 ارزیابی را از تست‌های نوع 1، هشت ارزیابی را از تست‌های نوع 2 و پنج ارزیابی را از تست‌های نوع 3 در مقایسه با تشخیص میکروسکوپی، شناسایی کردیم. در متاآنالیزها، میانگین حساسیت‌ها (sensitivity) و ویژگی‌ها (specificity) و (95% CI) آن‌ها، به ترتیب، عبارت بودند از %94.8 (%93.1 تا 96.1%) و 95.2% (93.2% تا 96.7%) برای تست‌های نوع 1، 96.0% (94.0% تا 97.3%) و 95.3% (87.3% تا 98.3%) برای تست‌های نوع 2، و 99.5% (71.0% تا 100.0%) و 90.6% (80.5% تا 95.7%) برای تست‌های نوع 3.
به‌طور کلی برای HRP-2، میانگین متاآنالیز حساسیت و ویژگی (CI %95)، به‌ترتیب، 95.0% (93.5% تا 96.2%) و 95.2% (93.4% تا 99.4%) گزارش شدند.
برای RDTهای مبتنی بر آنتی‌بادی pLDH و تائید شده با تشخیص میکروسکوپی، 17 ارزیابی را از RDTهای نوع 4 و سه ارزیابی را از RDTهای نوع 5 شناسایی کردیم. در متاآنالیزها، میانگین حساسیت برای تست‌های نوع 4 برابر با 91.5% (84.7% تا 95.3%) و میانگین ویژگی معادل 98.7% (96.9% تا 99.5%) بودند. برای تست‌های نوع 5، میانگین حساسیت معادل 98.4% (95.1% تا 99.5%) و میانگین ویژگی برابر 97.5% (93.5% تا 99.1%) بودند.
به‌طور کلی برای pLDH، میانگین متاآنالیز حساسیت و ویژگی (95% CI)، به ترتیب، 93.2% (88.0% تا 96.2%) و 98.5% (96.7% تا 99.4%) بودند.
برای هر دو طبقه‌بندی‌های تست، ناهمگونی (heterogeneity) قابل توجهی در نتایج مطالعه وجود داشت. به دلیل گزارش ناکافی، کیفیت استاندارد مرجع تشخیص میکروسکوپی فقط در 40% مطالعات قابل ارزیابی است، اما به نظر نمی‌رسد نتایج تحت تاثیر کیفیت گزارش قرار گرفته باشند.
به‌طور کلی، تست‌های مبتنی بر آنتی‌بادی HRP-2 (مانند تست‌های نوع 1) نسبت به تست‌های مبتنی بر pLDH (مانند تست‌های نوع 4) حساس‌تر بوده و به‌طور قابل توجهی کمتر اختصاصی بودند. اگر تخمین‌های نقطه‌ای برای تست‌های نوع 1 و نوع 4 برای یک کوهورت فرضی از 1000 بیمار اعمال شوند که 30% از افرادی که نشانه‌ها را نشان می‌دهند، مبتلا به P. falciparum باشند، تست‌های نوع 1 تعداد، 16 مورد و تست‌های نوع 4، تعداد 26 مورد را از دست خواهند داد. در این کوهورت فرضی، تعداد افرادی که به اشتباه P. falciparum تشخیص داده شدند، با تست‌های نوع 1، 34 نفر و با تست‌های نوع 4، نه نفر خواهند بود.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.