رابدومیولیز یک وضعیت بالقوه تهدیدکننده زندگی است که در آن بافت عضلانی آسیبدیده به سرعت تجزیه شده و محصولات سلولهای عضلانی آسیبدیده وارد جریان خون میشوند. از بین این محصولات، پروتئینی به نام میوگلوبین برای سلامت کلیه مضر است و میتواند منجر به آسیب حاد کلیه شود. شواهدی وجود دارد که نشان میدهد درمان جایگزینی مداوم کلیه (CRRT) ممکن است برای افراد مبتلا به رابدومیولیز فوایدی داشته باشد.
متون علمی منتشرشده را پیش از 6 ژانویه 2014 جستوجو کرده، و پس از ارزیابی، سه مطالعه کوچک را شامل 101 شرکتکننده وارد کردیم. آنالیز نشان داد که اگرچه CRRT مزایای محدودی را نسبت به درمان متداول برای بهبود برخی از جنبههای عملکرد کلیه و از دست دادن بافت عضلانی نشان داد، هیچ مزیت قابلتوجهی را در کاهش خطر مرگومیر پیدا نکردیم.
مجموعه کوچکی از شواهد موجود کیفیت روششناسی ضعیفی را نشان داد، و برای اینکه ما را قادر به نتیجهگیری قوی در مورد اثربخشی CRRT برای افراد مبتلا به رابدومیولیز کنند، کافی نبودند. برای بررسی اینکه CRRT در افراد مبتلا به رابدومیولیز مفید است، انجام مطالعات بزرگتر و با طراحی بهتر مورد نیاز است.
اگرچه CRRT ممکن است فوایدی برای افراد مبتلا به رابدومیولیز داشته باشد، کیفیت روششناسی ضعیف مطالعات واردشده و فقدان دادههای مربوط به پیامدهای مهم بالینی، یافتههای ما را در مورد اثربخشی CRRT در افراد مبتلا به رابدومیولیز محدود کرد.
شواهد کافی برای تشخیص مزایای احتمالی CRRT نسبت به درمان متداول برای افراد مبتلا به رابدومیولیز و پیشگیری از بروز AKI ناشی از رابدومیولیز وجود نداشت.
رابدومیولیز (rhabdomyolysis) وضعیتی است که با تجزیه بافت عضله اسکلتی و نشت محتویات داخل سلولی میوسیت به داخل گردش خون مشخص میشود. رابدومیولیز میتواند منجر به آسیب حاد کلیه (acute kidney injury; AKI) شده و یک وضعیت بالقوه تهدیدکننده زندگی است. مطالعات نشان دادهاند که درمان جایگزینی مداوم کلیه (continuous renal replacement therapy; CRRT) ممکن است با حذف میوگلوبین بالقوه مضر و تثبیت وضعیت همودینامیک و متابولیک، برای افراد مبتلا به رابدومیولیز فوایدی داشته باشد.
هدف مطالعه موارد زیر بودند: i) ارزیابی اثربخشی CRRT در حذف میوگلوبین؛ ii) بررسی تاثیر CRRT بر مورتالیتی و پیامدهای مرتبط با کلیه؛ و iii) ارزیابی بیخطری (safety) استفاده از CRRT برای درمان افراد مبتلا به رابدومیولیز.
از طریق برقراری ارتباط با هماهنگکننده جستوجوی کارآزماییها و با استفاده از واژگان و اصطلاحات جستوجوی مرتبط با این مرور، پایگاه ثبت تخصصی گروه کلیه در کاکرین را تا تاریخ 6 ژانویه 2014 جستوجو کردیم. همچنین زیرساختهای دانش ملی چین (China National Knowledge Infrastructure) (از 1 ژانویه 1979 تا 16 اپریل 2013) و پایگاه ثبت کارآزماییهای بالینی چین (Chinese Clinical Trials Register) (تا 16 اپریل 2013) را جستوجو کردیم.
همه کارآزماییهای تصادفیسازی شده و کنترلشده (RCTs) و شبه-RCTهایی وارد شدند که پیامدهای بالینی CRRT را برای افراد مبتلا به رابدومیولیز بررسی کردند.
دو نویسنده بهطور مستقل از هم، مطالعات را برای ورود انتخاب کرده و دادهها را استخراج کردند. خطر نسبی (RR) را برای دادههای دو حالتی (dichotomous data) و تفاوتهای میانگین (MD) را برای دادههای پیوسته (continuous data) با 95% فاصله اطمینان (CI) آنها استخراج کردیم. خطر سوگیری (bias) روششناسی (methodology) با استفاده از ابزار «خطر سوگیری» کاکرین، ارزیابی شد.
از سه مطالعه واردشده (101 شرکتکننده)، یک مطالعه همودیالیز شریانی-وریدی مداوم و دو مطالعه هموفیلتراسیون وریدی-وریدی مداوم را بررسی کردند؛ همگی شامل درمان متداول به عنوان کنترل بودند.
کاهش قابل توجهی را در میوگلوبین بیمارانی یافتیم که در مقایسه با افرادی که تحت درمان متداول قرار گرفتند، درمان CRRT آنها در روزهای چهارم، هشتم، و 10 آغاز شد (روز 4: MD؛ 11.00- میکروگرم/لیتر؛ 95% CI؛ 20.65- تا 1.35-؛ روز 8: MD؛ 23.00- میکروگرم/لیتر؛ 95% CI؛ 30.92- تا 15.08-؛ روز 10: MD؛ 341.87- میکروگرم/لیتر؛ 95% CI؛ 626.15- تا 57.59-).
اگرچه CRRT در مقایسه با درمان متداول با بهبود سطوح کراتینین سرم، نیتروژن اوره خون، و پتاسیم؛ کاهش مدت زمان مرحله اولیگوری؛ و کاهش مدت زمان بستری در بیمارستان همراه بود، تفاوت معنیداری در نرخ مورتالیتی مشاهده نشد (RR :0.17؛ 95% CI؛ 0.02 تا 1.37). مطالعات واردشده گزارشی را در مورد پیامدهای طولانیمدت یا پیشگیری از AKI ارائه ندادند.
بهطور کلی، ما دریافتیم که کیفیت مطالعه کمتر از حد مطلوب بود: کورسازی (blinding) و تخصیص تصادفیسازی توسط هیچ یک از مطالعات واردشده گزارش نشدند، که منجر به احتمال سوگیری انتخاب، عملکرد و تشخیص میشود.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.