مداخلات خونی برای درمان انعقاد داخل عروقی منتشر در دوران بارداری و پس از زایمان


شواهدی از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs) برای اثبات تاثیرات مفید و مضر داروهایی که انعقاد خون را تغییر می‌دهند، برای درمان انعقاد داخل عروقی منتشر (disseminated intravascular coagulation; DIC) در زنان باردار و پس از زایمان وجود ندارد.

DIC با لخته شدن خون (انعقاد) گسترده در عروق خونی مشخص می‌شود. این وضعیت یک اورژانس در زنان باردار است زیرا می‌تواند منجر به اختلال در عملکرد اندام‌ها و خونریزی به دلیل کاهش پلاکت‌ها و عوامل انعقادی با فعال شدن مداوم لخته شدن خون (رسوب فیبرین) شود. علل مامایی ایجاد کننده آن شامل عوارضی مانند آمبولی مایع آمنیوتیک، پره‌اکلامپسی و اکلامپسی، سندرم HELLP (همولیز، افزایش آنزیم‌های کبدی و پائین بودن پلاکت‌ها)، جدا شدن جفت و جفت سرراهی، عفونت داخل رحمی و مرگ جنین هستند.

DIC باید با درمان بیماری زمینه‌ای، که ممکن است به مداخلات جراحی و غیرجراحی، درمان آنتی‌بیوتیکی، جایگزینی محصولات خونی، مایع درمانی و تخلیه رحم نیاز داشته باشد، مدیریت شود. داروهای ضدانعقاد حمایتی برای رفع مشکلات انعقادی تجویز می‌شوند. این موارد عبارتند از هپارین یا هپارین با وزن مولکولی پائین (LMWH)، داناپاروئید سدیم، مهارکننده مصنوعی پروتئاز، آنتی‌ترومبین، پروتئین فعال‌شده نوترکیب انسانی C، ترومبومودولین نوترکیب محلول انسانی، مهارکننده مسیر فاکتور بافتی نوترکیب، و فاکتور VIIa فعال‌شده نوترکیب.

نویسندگان مرور، متون علمی را برای یافتن RCTهایی جست‌وجو کردند که در آنها، رویکردهای خونی از نظر اثربخشی و بی‌خطری (safety) در زنان باردار و بلافاصله پس از تولد مقایسه شدند، اما هیچ کارآزمایی‌ای را پیدا نکردند.

 

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: 

این مرور هیچ RCT را در مورد بی‌خطری و اثربخشی مداخلات خونی برای درمان DIC در دوران بارداری و پس از زایمان پیدا نکرد. چنین مداخلاتی باید در RCT‌هایی آزمایش شوند که پیامدهایی را مانند مرگ مادر، مرگ‌ومیر پری‌ناتال و بی‌خطری مداخلات ارزیابی ‌کنند.

خلاصه کامل را بخوانید...
پیشینه: 

انعقاد داخل عروقی منتشر (disseminated intravascular coagulation; DIC) یک سندرم اکتسابی است که با فعال شدن انعقاد داخل عروقی سیستمیک مشخص می‌شود. دلایل مامایی متعددی برای DIC در دوران بارداری و پس از زایمان وجود دارند.

اهداف: 

ارزیابی اثربخشی بالینی و بی‌خطری (safety) مداخلات خونی مانند هپارین‌ها (هپارین با وزن مولکولی پائین (low molecular weight heparin; LMWH) و هپارین تجزیه‌‌نشده (unfractionated heparin; UFH)، داناپاروئید سدیم (danaparoid sodium)، مهارکننده مصنوعی پروتئاز، آنتی‌ترومبین، پروتئین فعال‌شده نوترکیب انسانی C، ترومبومودولین نوترکیب محلول انسانی، مهارکننده مسیر فاکتور بافتی نوترکیب، فاکتور VIIa فعال‌شده نوترکیب و دیگر انواع مداخلات خونی (به جز تزریق خون) برای درمان DIC در دوران بارداری و پس از زایمان.

روش‌های جست‌وجو: 

پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه بارداری و زایمان در کاکرین (27 جولای 2010)، LILACS (1982 تا 22 جولای 2010)، پایگاه‌های ثبت کارآزمایی‌های در حال انجام را از طریق پورتال جست‌وجوی پلتفرم کارآزمایی‌های بالینی بین‌المللی سازمان جهانی بهداشت (22 جولای 2010) و دیگر وب‌سایت‌های مرتبط (22 جولای 2010) را جست‌وجو کردیم.

معیارهای انتخاب: 

کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs) از هر مداخله خونی برای درمان DIC در دوران بارداری و پس از زایمان.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: 

هیچ مطالعه‌ای وارد نشد.

نتایج اصلی: 

هیچ RCTای را در مورد مداخلات خونی (هپارین‌ها (LMWH و UFH)، داناپاروئید سدیم، مهارکننده مصنوعی پروتئاز، آنتی‌ترومبین، پروتئین فعال‌شده نوترکیب انسانی C، ترومبومودولین نوترکیب محلول انسانی، مهارکننده مسیر فاکتور بافتی نوترکیب، فاکتور VIIa فعال‌شده نوترکیب و دیگر انواع مداخلات خونی) برای درمان DIC در دوران بارداری و پس از زایمان پیدا نکردیم.

یادداشت‌های ترجمه: 

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

Tools
Information