تعداد جوانانی که مرتکب جرم میشوند، بهویژه با توجه به میزان بالای افرادی که مجددا مرتکب جرم میشوند، در بسیاری از کشورها همچنان جای نگرانی است. تکنیکی که بهطور فزایندهای محبوب است و بهعنوان جایگزینی برای دادگاه قضایی عادی برای مجرمین جوان مورد استفاده قرار میگیرد، برگزاری کنفرانس عدالت ترمیمی (Restorative Justice Conference) است. این کنفرانس عبارت است از برگزاری جلسهای بین مجرم، قربانی یا قربانیان، حامیان هر دو و یک هماهنگ کننده کنفرانس. این کنفرانس به همه افراد درگیر فرصتی را میدهد تا تجربیات خود را به اشتراک بگذارند و با هم تصمیم بگیرند که چگونه میتوان به بهترین وجه آسیبهای ناشی از جرم را ترمیم کرد. این اعتقاد وجود دارد که فراهم کردن فرصتی برای مجرم برای اصلاح اعمال خود، همراه با بخشش از طرف قربانی، رضایت همه افراد درگیر را افزایش داده و احتمال تکرار جرم را کاهش میدهد. هدف از این مرور بررسی این موضوع بود که جوانانی که در کنفرانس عدالت ترمیمی شرکت میکنند کمتر از افرادی که در دادگاه قضایی عادی حضور مییابند، احتمال دارد مجددا مرتکب جرم شوند یاخیر. چهار کارآزمایی تصادفیسازی و کنترل شده در این مرور وارد شدند. یافتهها حاکی از آن است که هیچ تفاوتی بین کسانی که در کنفرانس عدالت ترمیمی شرکت میکنند و کسانی که در دادگاه قضایی عادی حضور مییابند، از نظر میزان تکرار جرم پس از مداخله وجود ندارد. همچنین از نظر تغییر در عزت نفس یا رضایت آنها از روند دادگاه بین این دو گروه تفاوتی دیده نشد. نتایج میتواند حاکی از آن باشد که قربانیانی که در کنفرانس عدالت ترمیمی شرکت میکنند رضایت بیشتری نسبت به قربانیانی دارند که دادگاه قضایی عادی را طی میکنند. کیفیت مطالعات وارد شده پائین بود. انجام پژوهشهایی با کیفیت بیشتر با استفاده از نوعی طراحی که در آن شرکتکنندگان بهطور تصادفی در گروه مداخله یا کنترل قرار میگیرند، لازم است.
در حال حاضر شواهدی با کیفیت بالا در مورد اثربخشی کنفرانس عدالت ترمیمی برای مجرمان جوان وجود ندارد. با توجه به تعداد اندک مطالعات وارد شده، قدرت و توان کم آزمون و خطر بالای سوگیری بعدی، تفسیر نتایج این مرور باید با احتیاط صورت گیرند. این تاثیرات ممکن است برای قربانیان بالقوه مشهودتر از مجرمان باشد. نیاز به انجام پژوهشهای بیشتر در این زمینه احساس میشود.
عدالت ترمیمی (Restorative Justice) «روندی است که در آن طرفین سهیم در یک جرم خاص، چگونگی برخورد با عواقب جرم و پیامدهای آن را در آینده بهصورت جمعی حل میکنند» (Marshall 2003). با وجود استفاده روزافزون از برنامههای عدالت ترمیمی بهعنوان جایگزینی برای دادگاه قضایی عادی، هیچ مرور سیستماتیکی در رابطه با شواهد موجود پیرامون اثربخشی این برنامهها با مجرمین جوان صورت نگرفته است. تکرار جرم در مجرمین جوان یک مسئله بهویژه نگران کننده است، زیرا بررسیهای اخیر نشان دادند که میزان تکرار جرائم در مجرمین جوان از 40.2% در سال 2000 به 37.8% در سال 2007 رسیده است (Ministry of Justice 2009)
بررسی تاثیرات برنامههای کنفرانس عدالت ترمیمی برای کاهش تکرار جرم در مجرمین جوان.
ما بانکهای اطلاعاتی زیر را تا تاریخ می 2012 جستوجو کردیم: CENTRAL؛ شماره 5، سال 2012؛ MEDLINE (از 1978 تا کنون)؛ Bibliography of Nordic Criminology (از 1999 تا کنون)؛ Index to Theses (از 1716 تا کنون)؛ PsycINFO (از 1887 تا کنون)؛ Social Sciences Citation Index (از 1970 تا کنون)؛ Sociological Abstracts (از 1952 تا کنون)؛ Social Care Online (از 1985 تا کنون)؛ Restorative Justice Online (از 1975 تا کنون)؛ Scopus (از 1823 تا کنون)؛ Science Direct (از 1823 تا کنون)؛ LILACS (از 1982 تا کنون)؛ ERIC (از 1966 تا کنون)؛ Restorative Justice Online (4 می 2012)؛ WorldCat (9 می 2012)؛ ClinicalTrials.gov (19 می 2012)؛ و ICTRP (19 می 2012). ASSIA؛ National Criminal Justice Reference Service and Social Services Abstracts تا ماه می 2011 جستوجو شدند. کتابشناختیهای مرتبط، برنامههای کنفرانس و مجلات نیز جستوجو شدند.
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) یا شبه-RCTها در رابطه با کنفرانس عدالت ترمیمی در برابر مدیریت معمول، در مجرمان جوان.
دو نویسنده بهطور مستقل از هم، خطر سوگیری (bias) کارآزماییهای وارد شده را ارزیابی و دادهها را استخراج کردند. در صورت لزوم، برای بهدست آوردن اطلاعات ازدسترفته با محققان اصلی تماس گرفته شد.
چهار کارآزمایی که در کل شامل 1447 جوان مجرم بودند، در این مرور وارد شدند. نتایج موفق به یافتن تاثیر معنیداری برای کنفرانس عدالت ترمیمی نسبت به پروسیجرهای دادگاه قضایی عادی در هر یک از تجزیهوتحلیلهای اصلی، از جمله تعداد بازداشتهای مجدد (نسبت شانس (OR): 1.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.59 تا 1.71؛ P = 0.99)، میزان ماهانه ارتکاب مجدد جرم (تفاوت میانگین استانداردشده (SMD): 0.06-؛ 95% CI؛ 0.28- تا 0.16؛ P = 0.61)، پشیمانی مجرم جوان پس از شرکت در کنفرانس (OR: 1.73؛ 95% CI؛ 0.97 تا 3.10؛ P = 0.06)، شناخت مجرم جوان از خلافکاری پس از شرکت در كنفرانس (OR: 1.97؛ 95% CI؛ 0.81 تا 4.80؛ P = 0.14)، ادراک خویشتن مجرم جوان پس از شرکت در كنفرانس (OR: 0.95؛ 95% CI؛ 0.55 تا 1.63؛ P = 0.85)، رضایت مجرم جوان در پی شرکت در كنفرانس (OR: 0.42؛ 95% CI؛ 0.04 تا 4.07؛ P = 0.45) و رضایت قربانی پس از شرکت در کنفرانس (OR: 4.05؛ 95% CI؛ 0.56 تا 29.04؛ P = 0.16) نشدند. تعداد کمی از تجزیهوتحلیلهای حساسیت تاثیرات قابل توجهی را نشان دادند، اگرچه همگی باید با احتیاط تفسیر شوند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.