جراحان و دستیاران آنها به ویژه در معرض آسیب‌های ناشی از سوزن حین انجام جراحی قرار دارند. این امر می‌تواند منجر به ابتلا به عفونت HIV یا دیگر ویروس‌های منتقل شده از طریق خون شود. استفاده از سوزن‌های بلانت برای پیشگیری از آسیب‌دیدگی ناشی از سوزن پیشنهاد شده است. متون علمی را برای ارزیابی تاثیر پیشگیرانه سوزن‌های بلانت در مقایسه با سوزن‌های تیز بر آسیب‌های ناشی از سوزن میان کارکنان واحد جراحی مرور کردیم. بانک‌های اطلاعاتی متعدد پزشکی را تا می 2011 جست‌وجو کردیم. مطالعات را در صورتی وارد کردیم که کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده و کنترل شده (RCTs) در مورد مقایسه سوزن‌های بلانت در برابر تیز بخیه برای پیشگیری از وقوع آسیب‌های ناشی از سوزن میان کارکنان واحد جراحی بودند. تعداد 10 RCT را با 2961 جراحی شناسایی کردیم که در آن سوزن‌های بلانت با سوزن‌های تیز مقایسه شدند. شش مطالعه روی جراحی‌های شکمی، دو مطالعه روی ترمیم واژن و دو مطالعه روی تعویض مفصل ران متمرکز بودند. به‌طور متوسط، جراحی که از سوزن‌های تیز استفاده کرد، در هر سه جراحی، یک دستکش سوراخ شده داشت. استفاده از سوزن‌های بلانت در مقایسه با سوزن‌های تیز خطر سوراخ شدن دستکش را تا 54% (95% فاصله اطمینان: 46% تا 62%) کاهش داد. استفاده از سوزن‌های بلانت در شش جراحی از سوراخ شدن یک دستکش پیشگیری می‌کند. در چهار مطالعه، استفاده از سوزن‌های بلانت نیز تعداد آسیب‌های ناشی از سوزن را که توسط خود شرکت‌کننده گزارش شدند، تا 69% کاهش داد (95% فاصله اطمینان: 14% تا 68%). اگرچه جراحان گزارش دادند که نیروی مورد نیاز برای سوزن‌های بلانت بیشتر است، استفاده از سوزن‌ها در پنج مورد از شش مطالعه همچنان قابل قبول ارزیابی شد. ما به این نتیجه رسیدیم که شواهدی با کیفیت بالا وجود دارد که استفاده از سوزن‌های بلانت خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی را برای جراحان و دستیاران آنها در طول طیف وسیعی از جراحی‌ها، با کاهش تعداد آسیب‌های ناشی از سوزن، به میزان قابل‌توجهی کاهش می‌دهد. بعید است که تحقیقات آینده این نتیجه‌گیری را تغییر دهند.
شواهدی با کیفیت بالا وجود دارد که استفاده از سوزن‌های بلانت خطر قرار گرفتن در معرض خون و مایعات بدن را برای جراحان و دستیاران‌شان در طیف وسیعی از جراحی‌ها کاهش می‌دهد. بعید است که تحقیقات آینده این نتیجه‌گیری را تغییر دهند.
جراحان و دستیاران آنها به ویژه در معرض خطر قرار گرفتن در معرض خون ناشی از سوراخ شدن دستکش و صدمات ناشی از سوزن حین جراحی هستند. استفاده از سوزن‌های بلانت (blunt) می‌تواند این خطر را کاهش دهد، زیرا به راحتی پوست را سوراخ نمی‌کنند، اما در دیگر بافت‌ها عملکرد کافی دارند.
تعیین اثربخشی سوزن‌های بلانت در مقایسه با سوزن‌های تیز (sharp) برای پیشگیری از فرو رفتن سوزن در پوست بین کارکنان واحد جراحی.
ما MEDLINE و EMBASE (تا می2011)؛ CENTRAL؛ NHSEED؛ Science Citation Index Expanded؛ CINAHL؛ Nioshtic؛ CISdoc؛ PsycINFO؛ و LILACS (تا سپتامبر 2010) را جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) که به بررسی سوزن‌های بلانت در مقابل سوزن‌های تیز بخیه برای جلوگیری از وقوع آسیب‌های ناشی از سوزن میان کارکنان واحد جراحی پرداختند که به صورت سوراخ شدن دستکش یا آسیب‌های ناشی از سوزن بر اساس گزارش خود افراد اندازه‌گیری شدند.
دو نویسنده به‌طور مستقل از هم واجد شرایط بودن مطالعه و خطر سوگیری (bias) را ارزیابی و داده‌ها را استخراج کردند. نتایج مطالعه را با یک متاآنالیز مدل اثر ثابت (fixed-effect model) سنتز کردیم.
تعداد 10 RCT را شامل 2961 شرکت‌کننده جراح پیدا کردیم که حین انجام جراحی، سوزن‌های بلانت را با سوزن‌های تیز مقایسه کردند. چهار مطالعه روی بستن شکم، دو مطالعه روی زایمان سزارین، دو مطالعه روی ترمیم واژن و دو مطالعه روی تعویض مفصل مفصل ران متمرکز بودند. به‌طور متوسط، یک جراح که از سوزن‌های تیز استفاده کرد، در سه جراحی، یک دستکش را سوراخ کرد. استفاده از سوزن‌های بلانت در مقایسه با سوزن‌های تیز خطر سوراخ شدن دستکش را کاهش داد: خطر نسبی (RR)؛ 0.46 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.38 تا 0.54). بنابراین استفاده از سوزن‌های بلانت از سوراخ شدن یک دستکش در هر شش جراحی پیشگیری می‌کند.
در چهار مطالعه، استفاده از سوزن‌های بلانت تعداد آسیب‌های ناشی از فرو رفتن سوزن را در دست با RR؛ 0.31 (95% CI؛ 0.14 تا 0.68) کاهش داد. از آنجایی که نیروی مورد نیاز برای سوزن‌های بلانت بیشتر است، استفاده از آنها در پنج مطالعه از شش مطالعه دشوارتر اما همچنان قابل قبول ارزیابی شد.
سطح کیفیت شواهد بالا بود.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.