عفونت‌های قفسه سینه از جمله شایع‌ترین دلایلی هستند که کودکان و افراد جوان به دلیل ابتلا به آنها به پزشک یا پرستار مراجعه می‌کنند. در حال حاضر، تشخیص نوع عفونت برای پزشکان و پرستاران بر اساس نشانه‌ها و علائم بیماران دشوار است. این امر می‌تواند منجر به تجویز یا عدم تجویز مناسب آنتی‌بیوتیک‌ها شود. مایکوپلاسما پنومونیه ( M. pneumoniae ) یک عامل باکتریایی مهم در بروز عفونت‌های قفسه سینه در کودکان و نوجوانان است. این مرور ارزش نشانه‌ها و علائم بالینی را در کمک به پزشکان و پرستاران برای تصمیم‌گیری درباره احتمال عفونت قفسه سینه ناشی از مایکوپلاسما پنومونیه در یک کودک یا فرد جوان ارزیابی می‌کند. داده‌های حاصل از هفت مطالعه را شامل 1491 کودک آنالیز کردیم که همه آنها در محیط‌های بیمارستانی انجام شدند. ما به این نتیجه رسیدیم که وجود خس‌خس سینه احتمال ابتلا به مایکوپلاسما پنومونیه را تا حدودی کاهش می‌دهد و وجود کریپتاسیون (crepitations) ( یعنی صداهایی که هنگام گوش دادن به قفسه سینه شنیده می‌شوند) احتمال ابتلا به مایکوپلاسما پنومونیه را اندکی افزایش می‌دهد. با این حال، این ویژگی‌های بالینی برای کمک به تصمیم‌گیری در مورد تجویز آنتی‌بیوتیک‌ها برای عفونت‌های احتمالی مایکوپلاسما پنومونیه کافی نیستند. بر اساس نتایج دو مطالعه، وجود درد قفسه سینه احتمال ابتلا به مایکوپلاسما پنومونیه را تا دو برابر افزایش می‌دهد. با این حال، انجام پژوهش‌های بیشتر در این زمینه، به ویژه در زمینه طبابت بالینی و بیماران سرپایی مورد نیاز است.
نمی‌توان مایکوپلاسما پنومونیه را در کودکان و نوجوانان مبتلا به پنومونی اکتسابی از جامعه بر اساس نشانه‌ها و علائم بالینی با قاطعیت تشخیص داد. اگرچه عدم وجود خس‌خس سینه یک شاخص تشخیصی با اهمیت آماری است، ارزش تشخیصی کافی را برای هدایت درمان تجربی با ماکرولید ندارد. داده‌های حاصل از دو مطالعه نشان دادند که وجود درد قفسه سینه احتمال ابتلا به مایکوپلاسما پنومونیه را بیش از دو برابر افزایش می‌دهد. با این حال، انجام پژوهش‌های بیشتری برای اثبات این یافته مورد نیاز است. برای کمک به توسعه قوانین پیش‌بینی بر اساس داده‌های اپیدمیولوژی و همچنین ویژگی‌های بالینی و پایه بیمار، انجام مطالعاتی با کیفیت بالا و در مقیاس بزرگ در مراکز مراقبت اولیه مورد نیاز است.
مایکوپلاسما پنومونیه ( M. pneumoniae ) یکی از علل اصلی ابتلا به پنومونی اکتسابی از جامعه (community-acquired pneumonia) در کودکان و نوجوانان است. درمان این وضعیت با آنتی‌بیوتیک‌های ماکرولید (macrolide) توصیه می‌شود. با این حال، تشخیص مایکوپلاسما پنومونیه بر اساس نشانه‌ها و علائم بالینی دشوار است. عدم قطعیت در تشخیص می‌تواند منجر به تجویز آنتی‌بیوتیک نامناسب شود، در نتیجه پیش‌آگهی بالینی را بدتر کند و مقاومت آنتی‌بیوتیکی را افزایش دهد.
اهداف این مرور عبارتند از (الف) ارزیابی صحت (accuracy) تشخیصی نشانه‌ها و علائم در تشخیص بالینی مایکوپلاسما پنومونیه در کودکان و نوجوانان مبتلا به پنومونی اکتسابی از جامعه؛ و (ب) ارزیابی تاثیر منابع بالقوه ناهمگونی (heterogeneity) بر صحت تشخیصی نشانه‌ها و علائم در تشخیص بالینی مایکوپلاسما پنومونیه .
پایگاه‌های MEDLINE (ژانویه 1950 تا 26 جون 2012) و EMBASE (ژانویه 1980 تا 26 جون 2012) را جست‌وجو كردیم. با انجام جست‌وجوی دستی در فهرست منابع مقالات واردشده و استفاده از روش گلوله برفی (snowballing)، منابع بیشتری را شناسایی کردیم. فهرست منابع مرورهای سیستماتیک مرتبط را که با جست‌وجو در بانک اطلاعاتی Medion؛ Database of Reviews of Effects در سال 2012، شماره 6 (25 جون 2012) و پایگاه ثبت مطالعات صحت تست تشخیصی در کاکرین (2 جولای 2012) شناسایی شدند، جست‌وجو کردیم. کارشناسان در این زمینه، فهرست مطالعات واردشده را برای هرگونه حذف آشکار مرور کردند.
مطالعات منتشرشده با داوری همتا (peer-review) را وارد این مرور کردیم که به‌طور آینده‌نگر و متوالی، کودکان مبتلا به پنومونی اکتسابی از جامعه را از هر محیط مراقبت سلامت انتخاب کردند، وجود مایکوپلاسما پنومونیه را با استفاده از سرولوژی با یا بدون دیگر روش‌های آزمایشگاهی تایید کردند و داده‌های مربوط به نشانه‌ها و علائم بالینی را با جزئیات کافی در جداول 2×2 گزارش کردند.
یک نویسنده مرور با اسکن عناوین، مقالاتی را که ارتباطی آشکار با موضوع نداشتند، کنار گذاشت. دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم عناوین و چکیده‌های باقی‌مانده را اسکن کردند، نسخه‌های متن کامل مقالات بالقوه مرتبط را مرور کردند، کیفیت مقالات واردشده را ارزیابی کرده و داده‌های مربوط به ویژگی‌های مطالعه و ویژگی‌های بالینی زیر را استخراج کردند: سرفه، خس‌خس سینه، کوریزا (coryza)، کریپتاسیون (crepitations)، تب، رونکای (rhonchi)، تنگی نفس، درد قفسه سینه، اسهال، میالژی (myalgia) و سردرد.
مقادیر مختص مطالعه را برای حساسیت (sensitivity)، ویژگی (specificity) و نسبت‌های احتمال (likelihood ratio) مثبت و منفی را با 95% فواصل اطمینان (CIs) محاسبه کردیم. احتمال پس‌آزمون (post-test probability) مایکوپلاسما پنومونیه را بر اساس عدم وجود یا وجود نشانه‌ها و علائم تخمین زدیم.
مقادیر تجمعی حساسیت‌ها، ویژگی‌ها، نسبت‌های احتمال مثبت و منفی را با 95% CIها برای نشانه‌ها و علائم محاسبه کردیم، که در این موارد داده‌ها توسط حداقل چهار مطالعه واردشده با برازش یک مدل نرمال دو متغیره (bivariate) برای تبدیل‌های لاجیت (logit) حساسیت و ویژگی گزارش شدند. منابع بالقوه ناهمگونی را با برازش مدل‌های دو متغیره با متغیرهای کمکی و با استفاده از رگرسیون لجستیک (logistic regression) با تاثیرات مختلط چند سطحی (multi-level mixed-effects logistic regression) بررسی کردیم. آنالیزهای حساسیت را بدون در نظر گرفتن داده‌های مطالعاتی انجام دادیم که در خصوص نماینده بودن جمعیت مطالعه و/یا قابلیت پذیرش استاندارد مرجع مشکلاتی داشتند.
در جست‌وجوهای انجام‌شده، 8299 مقاله (به استثنای موارد تکراری) شناسایی شدند. عناوین و چکیده‌های 1125 مقاله و متن کامل 97 مقاله را بررسی کردیم. هفت مطالعه را در مرور خود وارد کردیم که داده‌های 1491 کودک را گزارش کردند؛ همه آنها در محیط‌های بیمارستانی انجام شدند. به‌طور کلی، کیفیت مطالعات در حد متوسط بود. در دو مطالعه، وجود درد قفسه سینه احتمال ابتلا به مایکوپلاسما پنومونیه را بیش از دو برابر افزایش داد. در کودکان مبتلا به مایکوپلاسما پنومونیه ، احتمال عدم وجود خس‌خس سینه 12% بیشتر بود (نسبت احتمال مثبت تجمعی (+LR): 0.76؛ 95% CI؛ 0.60 تا 0.97؛ نسبت احتمال منفی تجمعی (-LR): 1.12؛ 95% CI؛ 1.02 تا 1.23). آنالیز حساسیت نشان داد که وجود کریپتاسیون با مایکوپلاسما پنومونیه مرتبط است، اما این یافته از نظر آماری اهمیت مرزی داشت (+LR تجمعی: 1.10؛ 95% CI؛ 0.99 تا 1.23؛ -LR تجمعی: 0.66؛ 95% CI؛ 0.46 تا 0.96).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.