سوال مطالعه مروری
شواهد موجود را برای یافتن تاثیرات داروها، به صورت مجزا یا ترکیبی از آنها، زمانی که پس از انجام پیوند برای افراد مبتلا به فیبروز سیستیک برای پیشگیری از رد پیوند ریه تجویز شد، بررسی کردیم. فقط مطالعات تصادفی‌سازی شده (که داروها به صورت تصادفی برای داوطلبان تخصیص داده می‌شود) را در نظر گرفتیم که در آنها به مقایسه داروهای مجزا یا ترکیبی از داروها با یک دارونما (درمان ساختگی با هیچ داروی فعال) یا با یکدیگر پرداخته شد.
پیشینه
پیوند ریه یک گزینه درمانی موجود و واقع‌بینانه برای افراد مبتلا به فیبروز سیستیک است که در آنها ریه‌ها به شدت آسیب دیده‌اند. با این حال، به عنوان یک مکانیسم دفاعی طبیعی، بدن، ریه پیوند داده شده را به‌عنوان یک عامل خارجی شناسایی کرده و با فعال کردن سیستم ایمنی اقدام به رد آن می‌کند. این موضوع، به عنوان رد پیوند شناخته می‌شود. برای پیشگیری از بروز این مساله، مصرف داروهایی برای سرکوب سیستم ایمنی پس از دریافت پیوند ریه مورد نیاز است. چندین نوع مختلف از داروها وجود دارند که با سرکوب اجزای مختلف سیستم ایمنی بدن عمل می‌کنند. بسیاری از تحقیقات درباره این داروها، روی تمام افرادی که پیوند ریه انجام داده‌اند، متمرکز شده و به‌طور خاص در افراد مبتلا به فیبروز سیستیک انجام نشده‌اند. در حال حاضر، همه پزشکان بر سر یک راه مشترک با استفاده از داروهای ضد رد پیوند در افراد مبتلا به فیبروز سیستیک که پیوند ریه دریافت کرده‌اند، توافق ندارند.
تاریخ جست‌وجو
تاریخ به‌روزرسانی شواهد: 29 می 2018.
ویژگی‌های مطالعه
اگرچه ما پنج مطالعه را درباره داروهای ضد رد پیوند یافتیم، افراد شرکت‌کننده در این مطالعات مبتلا به تعدادی از بیماری‌های مزمن بودند و فقط روی افراد مبتلا به فیبروز سیستیک صورت نگرفته بودند.
نتایج کلیدی
مطالعاتی که به دست آمدند، نتایج مربوط به تمام داوطلبان را ترکیب کردند و قادر به جدا کردن نتایجی نبودیم که مختص افراد مبتلا به فیبروز سیستیک بوده باشند. با محققانی که این مطالعات را انجام دادند، تماس گرفتیم، اما هنوز نتایج خاص مورد نیاز ما را ارسال نکرده‌اند.
یک مرور درباره داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن در افرادی که پیوند ریه داشته‌اند (به کسانی که مبتلا به فیبروز سیستیک هستند، محدود نمی‌شود) وجود دارد و این مرور فقط شامل سه مطالعه است که نویسندگان مرور، آنها را دارای خطر بالایی از سوگیری (bias) ارزیابی کردند. این مطالعه نشان داد که هیچ دارویی برای کاهش شانس مرگ‌ومیر یا رد حاد بهتر از داروی دیگر نیست؛ اما یک دارو (تاکرولیموس) منجر به کاهش خطر رد پیوند در طولانی‌مدت و فشار خون بالا شد، اگرچه خطر ابتلا به دیابت نیز بیشتر شد.
انجام تحقیقات در مورد استفاده از داروهای مهار کننده سیستم ایمنی بدن در افراد مبتلا به فیبروز سیستیک که پیوند ریه دریافت کرده‌اند، مورد نیاز است. به دلیل عدم انجام تحقیق در این زمینه، قصد نداریم این مرور را دوباره به‌روز کنیم.
فقدان شواهد، نتیجه‌گیری را در مورد اثربخشی نسبی و بی‌خطری داروهای مختلف سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن میان افراد مبتلا به فیبروز سیستیک پس از دریافت پیوند ریه، غیر ممکن ساخته است. مرور اخیر کاکرین در سال 2013 که به مقایسه تاکرولیموس (tacrolimus) با سیکلوسپورین (cyclosporine) در همه دریافت‌کنندگان پیوند ریه (به افراد مبتلا به فیبروز سیستیک محدود نشد) پرداخت، تفاوت معنی‌داری را در مورتالیتی و خطر رد حاد گزارش نکرد. با این حال، استفاده از تاکرولیموس با خطر سندرم برونشیولیت اوبلیترانس (broncholitis obliterans syndrome) و هیپرتانسیون شریانی و خطر بیشتر ابتلا به دیابت در ارتباط بود. لازم به ذکر است که این مرور گسترده‌تر، فقط شامل تعداد کمی از مطالعات (3 مورد) بوده و با خطر بالای سوگیری (bias) روبه‌رو بود. به منظور ارائه شواهدی درباره سودمندی و بی‌خطری استفاده از درمان سرکوب کننده سیستم ایمنی میان افراد مبتلا به فیبروز سیستیک پس از دریافت پیوند ریه، انجام مطالعات تصادفی‌سازی شده بیشتری مورد نیاز است.
پیوند ریه برای افراد مبتلا به فیبروز سیستیک و آسیب پیشرفته ریوی، یک گزینه در دسترس و قابل دوام است. با این حال، رد پیوند یک پیامد بالقوه مهم پس از دریافت پیوند ریه به شمار می‌آید. درمان سرکوب کننده سیستم ایمنی برای پیشگیری از اپیزودهای رد پیوند مورد نیاز است تا موربیدیتی و مورتالیتی ناشی از آن در این جمعیت، کاهش یابد. کلاس‌های مختلفی از انواع داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی وجود دارند که بر اجزای مختلف سیستم ایمنی بدن عمل می‌کنند. تفاوت قابل ملاحظه‌ای در استفاده از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی پس از دریافت پیوند ریه در فیبروز سیستیک وجود دارد. در حالی که بسیاری از تحقیقات درباره درمان دارویی سرکوب کننده سیستم ایمنی، بر جمعیت عمومی دریافت‌کنندگان پیوند ریه متمرکز شده، دانش اندکی در مورد مقایسه اثربخشی و بی‌خطری (safety) این داروها در افراد مبتلا به فیبروز سیستیک وجود دارد. این آخرین به‌روزرسانی از مرور قبلی است که منتشر شد؛ به دلیل عدم انجام تحقیق در این حوزه، این مطالعه دیگر به‌روز نمی‌شود.
بررسی تاثیرات داروهای مجزا یا ترکیبی از این داروها در مقایسه با گروه دارونما (placebo) یا دیگر داروهای مجزا یا ترکیبی از داروها در پیشگیری از رد پیوند پس از انجام پیوند ریه در افراد مبتلا به فیبروز سیستیک.
در پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه فیبروز سیستیک و اختلالات ژنتیکی در کاکرین و منابع مربوط به مطالعات واجد شرایط به جست‌وجو پرداختیم. همچنین پایگاه ثبت www.clinicaltrials.gov و پلتفرم بین‌المللی پایگاه ثبت کارآزمایی‌های بالینی (ICTRP) سازمان جهانی بهداشت را برای به‌دست آوردن اطلاعات در مورد مطالعات منتشر نشده و در حال انجام مورد جست‌وجو قرار دادیم.
تاریخ آخرین جست‌وجو: 29 می 2018.
مطالعات تصادفی‌سازی شده و شبه-تصادفی‌سازی شده.
به‌طور جداگانه، مطالعات شناسای شده را از جست‌وجوها برای گنجاندن در مرور حاضر ارزیابی کردیم. اگر مطالعات واجد شرایطی را پیدا کرده بودیم که در مرور گنجانده شوند، قصد داشتیم تا مستقل از هم داده‌ها را استخراج کرده و خطر سوگیری (bias) را ارزیابی کنیم. از رویکرد درجه‌بندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (Grading of Recommendations Assessment, Development and Evaluation; GRADE) برای خلاصه کردن نتایج از راه جدول خلاصه‌ای از یافته‌ها برای هر یک از مقایسه‌هایی که در این مرور ارائه دادیم، استفاده کردیم.
در حالی‌که پنج مطالعه مربوط به مداخلات مورد نظر این مرور بودند، آنها را وارد این مرور نکردیم، زیرا محققان این مطالعات، هیچ نوع اطلاعاتی را گزارش ندادند که مختص افراد مبتلا به فیبروز سیستیک باشند. تلاش ما برای به دست آوردن این اطلاعات، هنوز ناموفق مانده است.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.